Het grote Humor-topic
-
American Dawn
Volgens schrijvers als Terrence Mc Kenna en Simonvinkenoog is de High het originele vrije denken van de mens bij volkeren die dicht bij de natuurstaan (en dus verbonden en millieu bewust) geaccepteerd.
In een de prestatie egocentrische gerichte millieu vervuilende oorlogzuchte corperate wereld is het nog steeds taboe.
T. Mc Kenna
Van alle bedwelmende planten op aarde met een groot verspreidingsgebied doet cannabis in het bevorderen van de sociale waarden en zintuiglijke waarneming die typerend zijn voor de oorspronkelijke partnerschapssamenlevingen alleen onder voor de paddestoelen. Hoe moeten we anders verklaren dat er maar geen einde komt aan de vervolging van cannabisgebruik, ondanks het overweldigende bewijs dat van alle ooit gebruikte bedwelmingsmiddelen het meest onschuldige is? Vergeleken met alcohol zijn de maatschappelijke gevolgen van cannabis te verwaarlozen. De dominatorcultuur heeft een afschuw van cannabis, omdat het gebruik ervan de conditionering van geaccepteerde waarden tenietdoet of de gebruiker daarvan losmaakt. Vanwege het op het onderbewuste inwerkende effect plaatst cannabis, als het gebruik ervan een levensstijl wordt, iemand in een intuïtief contact met gedragspatronen die minder streberig en minder prestatiegericht zijn. Om deze redenen is marihuana niet welkom in de moderne kantooromgeving. Het gebruik van koffie daarentegen, een drug die de waarden van de industriële cultuur bekrachtigt, wordt niet alleen verwelkomd maar zelfs aangemoedigd. In deze zin wordt cannabisgebruik terecht gezien als ketters en uiterst ontrouw aan de waarden van de mannelijke dominantie en de gestratifieerde hiërarchie. De legalisering van cannabis is dan ook een complex thema: het betekent dat er een sociale factor zou worden gewettigd die de ego-dominante waarden zou kunnen afzwakken of zelfs veranderen.
Door cannabis te legaliseren en te belasten zouden we een basis van belastinggelden leggen, die het nationale financieringstekort zouden kunnen helpen aanzuiveren. In plaats daarvan blijven we er miljoenen dollars tegenaan smijten om marihuana letterlijk en figuurlijk met wortel en tak te verdelgen. Dit beleid veroorzaakt wantrouwen en een permanente criminele klasse in bevolkingsgroepen die in andere opzichten bij de meest gezagstrouwe van het land horen.
Zoals ik al heb aangegeven, is de minachting van de samenleving voor de cannabisgebruiker niets meer en niets minder dan een nauwverholen minachting voor de waarden van de gemeenschap en het vrouwelijke. Hoe verklaren we anders de behoefte van de media om het gebruik van psychedelische drugs en de alternatieve sociale experimenten uit de jaren zestig eindeloos te blijven veroordelen? De angst die de bloemenkinderen bij de gevestigde orde teweegbrachten, wordt begrijpelijk als we die analyseren in het licht van het idee dat hetgeen waarmee die gevestigde orde zich geconfronteerd zag, een uitbarsting was van een geslachtsloos partnerschapsdenken, gebaseerd op een verminderd gevoel van eigenwaan.
Keep real Tune Out
S vinkenoog
Door Simon Vinkenoog
Laat de Staat Desintegreren (=uiteenvallen), was één van de namen van LSD, geformuleerd door de voorvechter van de psychedelische beweging, Harvard-psycholoog dr. Timothy Leary zaliger. Het ziet er naar uit dat wij dit verschijnsel nog in dit tijdperk met eigen ogen mogen aanschouwen. Niet alleen omdat het Koninkrijk der Nederlanden opgaat in een Europese Unie, maar evenzeer door de tegenstellingen binnen de staat zelf. In Nederland schijnt het Haagse schrikbewind van voornamelijk fundamentalistische blanken (links zowel als rechts) zich steeds verder te verwijderen van wat zich in den lande werkelijk afspeelt.
Het zogeheten gezag, dat in de jaren zestig enkele speldenprikken en plaagstootjes te verwerken kreeg, heeft zich een halve eeuw later opnieuw in ficties en illusies gevestigd en is nu in een verwoede strijd met zichzelf gewikkeld, in een onontwarbaar web van tegenstribbelende ambtenaren, klokkenluiders, fraudeurs, incompetenten, lobbyisten, overbelaste ministers, kamerleden en fractievoorzitters, en een MP, nog niet in zijn laatste onwaarheden gestikt, die steeds meer op een karikatuur van zichzelf gaat lijken. Arme ouders!
Onmachtig zelfstandig beleid te voeren, heeft het staatsgezag zich met huid en haar aan de Atlantische Alliantie overgeleverd, om slaafs de politiek van de eens zo vrije United States of America te volgen. Blindelings; het Nederlandse Europabeleid de tweede helft van dit jaar zal ervan getuigen. Is Den Haag niet de spionnenhoofdstad van Europa, dankzij ons voortreffelijke technologisch hoog doorzichtig glasvezelnetwerk vol doofpotjes op het vuur? Komen er straks niet twintig grote afluisterschotels bij in een nietsvermoedend dorp? Nog tegels genoeg te lichten.
Jeffrey Sachs, hoogleraar economie, vermeldt in een analyse (de Volkskrant, 10 april) enkele overtuigende factoren, die de titel van zijn betoog verduidelijken: ‘Neergang van de VS komt hoe dan ook.’ Ik ben, tussen haakjes, geen chiliast, iemand die alle kwaad verdelgt en iedereen gelukkig zal maken. Met de politieke econoom David S. Landes meen ik dat bij onderzoek naar feiten in principe en in praktijk illusies, waanvoorstellingen en godsdienst buiten beschouwing moeten worden gelaten. (Arm en Rijk, Spectrum, 1998)
De uiteindelijke vraag: ‘Willen we eilanden van welvaart temidden van een zee van armoede worden?’ zal hoe eerder hoe beter beantwoord moeten worden. Geen reden om te veronderstellen dat de beschaving, onze cultuur, een einde zou kunnen vinden? Vele andere culturen zijn ons voorgegaan en hebben grote monumenten achtergelaten. Wat zijn de onze? Landes wijst op Europa’s systematische nieuwsgierigheid naar vreemde beschavingen en culturen, die niet op louter winstbejag uit was. Zo kwamen in de achttiende en negentiende eeuw uitheemse kruiden binnen, samen met nieuwe denkbeelden, een andere verlichting dan waarvan sprake is in West-Europa met zijn bloedige Franse Revolutie en de oorlogen daarna.
Ik ga me bij mijn leest houden; ik zit nog altijd in Amsterdam, de etalage van de wereld. Een van de grootste en ernstigste vergissingen in de westerse geschiedenis is de War on Drugs, door Amerika verordonneerd en de wereld opgelegd via de Narcotics Board van de Verenigde Naties. Een afschuwelijke vergissing, die ontelbare slachtoffers heeft gemaakt, zich voegende bij een eerdere Amerikaanse vergissing: Prohibition, de Drooglegging, broedplaats van de huidige maffia en oorsprong van de Kennedy-miljoenen. De grooste oorlogswinstmakers in deze tijd zijn de Eichmanns van deze bureaucratische, met grove machtsmiddelen gevoerde oorlog.
Waar zijn ze bang voor? Het is de grote vraag, misschien is het de belangrijkste. Mensen die bang zijn wordt überhaupt afgeraden marihuana te proberen; stel je voor dat je iets gebeurt. Ja, inderdaad, je wordt high. Dat is een goed gevoel, zelfs als je nadenkt over de afschuwelijke waarheden, waarover je schrijft. Dat je die waarheid mag opschrijven, vanuit Mad Master Amsterdam.
Ik zou duizenden kruiden willen zien bloesemen en bloeien; hoe meer marihuana in Nederland verbouwd wordt, hoe beter. We zijn nog lang niet vol. Hou het voor eigen gebruik, of de eigen coffeeshop om de hoek. Goed dat ze er zijn, de coffeeshops. Daar staan hippe mensen achter de toonbank; je hoeft niets te vrezen. Vraag maar rond, een tevreden roker is geen onruststoker, daaraan wist Robert Jasper Grootveld ons wel te herinneren, inde beginjaren zestig.
Ik ben het trouwens met Ethel Portnoy eens, die in haar boek Parijse Feesten schrijft: ‘De beste tijd bij alles is namelijk de tijd dat het net op gang komt’, en later, terugkijkend: ‘zoals met zoveel dingen was de de beste tijd de begintijd geweest.’ Ik heb altijd in die begintijd geleefd! Absolute beginner; dit jaar met een eigen website.nl! Acht jaar Parijs waar ik van het rokertje leerde genieten, en de muziek die daar absoluut bij hoorde: de jazz, en nog het liefst de bebop, cool and hot, East of West… Reken maar dat er het een en ander te beluisteren en te beleven viel!
Teruggekomen in Amsterdam, 1957: hoe het daar ook gistte! Het Leidseplein, waarvan ik in 1948 vertrokken was, toen niet meer dan een grand café, twee kleinere en als enige open ’s nachts, members only: De Kring, was een hotbed geworden. De jive had toegeslagen, en de twist (Cees Nooteboom schreef een twist-song), shaking all over. En er werd ook wat afgepaft; er was inderdaad sprake van een incrowd.
Waar het vandaan kwam? Een hippy-trail kwam op gang, Surinamers reden geregeld naar Rotterdam of Antwerpen, waar Afrikaanse schepen afmeerden; een vijftal hunner kwam om het leven toen hun auto in de Maastunnel uitbrandde. Ibiza was, ja toen al, in de mode gekomen, daarvandaan was het een short stop naar Tanger - het ging bij onsjes, pondjes en kilo’s. Beatles en Stones kochten brokaten mantels en leren sandaaltjes bij Achmed in Tanger en lieten zich de spullen thuis sturen: in de zolen zat genoeg hasj om het een tijdje mee uit te zingen.
Aan Mellow Yellow, in 1972 de eerste coffeeshop aan de Weesperzijde, heb ik de beste herinneringen – ik woonde zelf honderd meter verder. Wernard, de oprichter, was toen even enthousiast en idealistisch als hij nog altijd is – een andere vriend die in Utrecht in zijn café cannabis verkocht hield er mee op toen er met revolvers gezwaaid werd, en o Holy, wat had jij een mooie werfkelder aan de gracht!
Ja, hoe kwam je eraan? Het Living Theater kwam langs; ik kreeg een pondje goedkoop. Ik maakte er onsjes van die ik voor dezelfde prijs verkocht; een van de kopers, mij op het dak gestuurd door psychiater W.G. Arendsen Hein, werd door de politie gepakt met in zijn dashboard een met marihuana gevulde Haagse Post-envelop, die naar mij verwees. Ik mocht toen de zes weken uitzingen, die ik eerder voorwaardelijk had opgelopen omdat in het tasje van mijn aanstaande bruid Reineke minder dan een gram marihuanastof was aangetroffen. Ik bracht de zes weken, in het Huis van Bewaring in Utrecht, creatief door; vertaalde Allen Ginsberg en nam een negental LSD-trips; het dagboek daarvan verscheen in 1981, getiteld Tegen de Wet.
Juist, tegen deze Wet, die je laat zien hoe onwettig elke wet, elk gezag is in een maatschappij die zijn zondebokken blijkbaar o zo nodig heeft. Al in de jaren vijftig wees toxicoloog en endocrinoloog dr. O.M. de Vaal er in artikelen in de Groene Amsterdammer op hoe de ingezette jacht op marihuanarokers deed denken aan de heksenjachten van vroeger; criminoloog Frits Frenkel viel hem in de jaren zestig bij, en langzamerhand is bij een meerderheid van uitvoerende ambtenaren, bij politie en justitie dit besef doorgedrongen: geef de in- en verkoop van cannabisproducten vrij.
Zelf zou ik het dan liever bij de vrije telers houden dan door de overheid gecontroleerd en geleverd. Dat bleek al een miskleun te zijn toen onlangs apothekers met dit experiment startten; het overheidsgras bleek duurder en minder high te zijn dan in de coffeeshops waar zij met hun doktersrecept korting kregen… Of klap ik nu uit het kartel?
Geef toch elke Europeaan een basisinkomen; laat de koeien in de wei staan zodat ze direct melk kunnen leveren, gaan we er weer op uit, het vrije Waterland, de klotsende deining van de Noordzee, de altijd unieke grachtengordel –en laten we blij zijn met wat Amerika ons nog meer te bieden heeft; die swing waarzonder wij niet kunnen leven. In een prachtstuk legde Hans Dulfer in het Parool uit, waarom het zo jammer is dat het North Sea Festival niet naar Amsterdam gekomen is.
‘Onze bestuurders hadden de kans kennis te maken met een muzieksoort die al lang geleden afrekende met al die problemen waar zij nu mee worstelen: integratie, racisme, intolerantie, geloofsovertuiging en zelfs drugs. Jazz is de muziek waarin verschillende rassen, culturen, religies en muzieksoorten voor het eerst samengingen zonder dwang, regels of inburgeringscursussen. Waarbij normen en waarden geen website nodig hebben, maar zich vanzelf aanpassen aan veranderde omstandigheden in een veranderde maatschappij.’
Door ideeën trekken als door landen en continenten, was de raad van dada-schilder Francis Picabia en van Linus Pauling (vitamine C en de Nobelprijs) was de uitspraak: ‘Ik weet dat er ontdekkingen zullen worden gedaan die mijn verbeeldingskracht te boven gaan. Ik wacht ze af met nieuwsgierigheid en enthousiasme.’
So be it. En van Amerika zijn wij niet af, want ik kan het niet nalaten op de beat generation te wijzen. Tuli Kupferberg verwoordde zeven onmiskenbare prestaties: ‘Zij was de enige belangrijke revolutionaire beweging in het Amerika na de tweede wereldoorlog. Zij verwierp de identificatie van de ‘Amerikaan’ met kapitalisme en imperialisme, oorlog en A-bommen. Zij schiep voor het eerst in Amerika (betrekkelijk) massale belangstelling voor poëzie en dus voor alle andere kunsten. Zij bracht sex weer op de plaats waar het hoort in het menselijk leven: ergens bij het middelpunt. Zij vestigde de hoop op een alternatief voor de Amerikaanse jeugd. En, tenslotte, zij verloste het persoonlijke leven van ieder die er mee te maken had: van verveling, defaitisme, domme verdwazing en zinloosheid. Zij maakte het leven weer opwindend.’
Amsterdam en ik. Hier berijd ik mijn stokpaardjes, hier ben ik gelukkig en hier blijf ik, zolang als het mij gegund is, cannabis roken. Go with the blow!
Simon Vinkenoog.
Amsterdam, Pasen 2004
In een de prestatie egocentrische gerichte millieu vervuilende oorlogzuchte corperate wereld is het nog steeds taboe.
T. Mc Kenna
Van alle bedwelmende planten op aarde met een groot verspreidingsgebied doet cannabis in het bevorderen van de sociale waarden en zintuiglijke waarneming die typerend zijn voor de oorspronkelijke partnerschapssamenlevingen alleen onder voor de paddestoelen. Hoe moeten we anders verklaren dat er maar geen einde komt aan de vervolging van cannabisgebruik, ondanks het overweldigende bewijs dat van alle ooit gebruikte bedwelmingsmiddelen het meest onschuldige is? Vergeleken met alcohol zijn de maatschappelijke gevolgen van cannabis te verwaarlozen. De dominatorcultuur heeft een afschuw van cannabis, omdat het gebruik ervan de conditionering van geaccepteerde waarden tenietdoet of de gebruiker daarvan losmaakt. Vanwege het op het onderbewuste inwerkende effect plaatst cannabis, als het gebruik ervan een levensstijl wordt, iemand in een intuïtief contact met gedragspatronen die minder streberig en minder prestatiegericht zijn. Om deze redenen is marihuana niet welkom in de moderne kantooromgeving. Het gebruik van koffie daarentegen, een drug die de waarden van de industriële cultuur bekrachtigt, wordt niet alleen verwelkomd maar zelfs aangemoedigd. In deze zin wordt cannabisgebruik terecht gezien als ketters en uiterst ontrouw aan de waarden van de mannelijke dominantie en de gestratifieerde hiërarchie. De legalisering van cannabis is dan ook een complex thema: het betekent dat er een sociale factor zou worden gewettigd die de ego-dominante waarden zou kunnen afzwakken of zelfs veranderen.
Door cannabis te legaliseren en te belasten zouden we een basis van belastinggelden leggen, die het nationale financieringstekort zouden kunnen helpen aanzuiveren. In plaats daarvan blijven we er miljoenen dollars tegenaan smijten om marihuana letterlijk en figuurlijk met wortel en tak te verdelgen. Dit beleid veroorzaakt wantrouwen en een permanente criminele klasse in bevolkingsgroepen die in andere opzichten bij de meest gezagstrouwe van het land horen.
Zoals ik al heb aangegeven, is de minachting van de samenleving voor de cannabisgebruiker niets meer en niets minder dan een nauwverholen minachting voor de waarden van de gemeenschap en het vrouwelijke. Hoe verklaren we anders de behoefte van de media om het gebruik van psychedelische drugs en de alternatieve sociale experimenten uit de jaren zestig eindeloos te blijven veroordelen? De angst die de bloemenkinderen bij de gevestigde orde teweegbrachten, wordt begrijpelijk als we die analyseren in het licht van het idee dat hetgeen waarmee die gevestigde orde zich geconfronteerd zag, een uitbarsting was van een geslachtsloos partnerschapsdenken, gebaseerd op een verminderd gevoel van eigenwaan.
Keep real Tune Out
S vinkenoog
Door Simon Vinkenoog
Laat de Staat Desintegreren (=uiteenvallen), was één van de namen van LSD, geformuleerd door de voorvechter van de psychedelische beweging, Harvard-psycholoog dr. Timothy Leary zaliger. Het ziet er naar uit dat wij dit verschijnsel nog in dit tijdperk met eigen ogen mogen aanschouwen. Niet alleen omdat het Koninkrijk der Nederlanden opgaat in een Europese Unie, maar evenzeer door de tegenstellingen binnen de staat zelf. In Nederland schijnt het Haagse schrikbewind van voornamelijk fundamentalistische blanken (links zowel als rechts) zich steeds verder te verwijderen van wat zich in den lande werkelijk afspeelt.
Het zogeheten gezag, dat in de jaren zestig enkele speldenprikken en plaagstootjes te verwerken kreeg, heeft zich een halve eeuw later opnieuw in ficties en illusies gevestigd en is nu in een verwoede strijd met zichzelf gewikkeld, in een onontwarbaar web van tegenstribbelende ambtenaren, klokkenluiders, fraudeurs, incompetenten, lobbyisten, overbelaste ministers, kamerleden en fractievoorzitters, en een MP, nog niet in zijn laatste onwaarheden gestikt, die steeds meer op een karikatuur van zichzelf gaat lijken. Arme ouders!
Onmachtig zelfstandig beleid te voeren, heeft het staatsgezag zich met huid en haar aan de Atlantische Alliantie overgeleverd, om slaafs de politiek van de eens zo vrije United States of America te volgen. Blindelings; het Nederlandse Europabeleid de tweede helft van dit jaar zal ervan getuigen. Is Den Haag niet de spionnenhoofdstad van Europa, dankzij ons voortreffelijke technologisch hoog doorzichtig glasvezelnetwerk vol doofpotjes op het vuur? Komen er straks niet twintig grote afluisterschotels bij in een nietsvermoedend dorp? Nog tegels genoeg te lichten.
Jeffrey Sachs, hoogleraar economie, vermeldt in een analyse (de Volkskrant, 10 april) enkele overtuigende factoren, die de titel van zijn betoog verduidelijken: ‘Neergang van de VS komt hoe dan ook.’ Ik ben, tussen haakjes, geen chiliast, iemand die alle kwaad verdelgt en iedereen gelukkig zal maken. Met de politieke econoom David S. Landes meen ik dat bij onderzoek naar feiten in principe en in praktijk illusies, waanvoorstellingen en godsdienst buiten beschouwing moeten worden gelaten. (Arm en Rijk, Spectrum, 1998)
De uiteindelijke vraag: ‘Willen we eilanden van welvaart temidden van een zee van armoede worden?’ zal hoe eerder hoe beter beantwoord moeten worden. Geen reden om te veronderstellen dat de beschaving, onze cultuur, een einde zou kunnen vinden? Vele andere culturen zijn ons voorgegaan en hebben grote monumenten achtergelaten. Wat zijn de onze? Landes wijst op Europa’s systematische nieuwsgierigheid naar vreemde beschavingen en culturen, die niet op louter winstbejag uit was. Zo kwamen in de achttiende en negentiende eeuw uitheemse kruiden binnen, samen met nieuwe denkbeelden, een andere verlichting dan waarvan sprake is in West-Europa met zijn bloedige Franse Revolutie en de oorlogen daarna.
Ik ga me bij mijn leest houden; ik zit nog altijd in Amsterdam, de etalage van de wereld. Een van de grootste en ernstigste vergissingen in de westerse geschiedenis is de War on Drugs, door Amerika verordonneerd en de wereld opgelegd via de Narcotics Board van de Verenigde Naties. Een afschuwelijke vergissing, die ontelbare slachtoffers heeft gemaakt, zich voegende bij een eerdere Amerikaanse vergissing: Prohibition, de Drooglegging, broedplaats van de huidige maffia en oorsprong van de Kennedy-miljoenen. De grooste oorlogswinstmakers in deze tijd zijn de Eichmanns van deze bureaucratische, met grove machtsmiddelen gevoerde oorlog.
Waar zijn ze bang voor? Het is de grote vraag, misschien is het de belangrijkste. Mensen die bang zijn wordt überhaupt afgeraden marihuana te proberen; stel je voor dat je iets gebeurt. Ja, inderdaad, je wordt high. Dat is een goed gevoel, zelfs als je nadenkt over de afschuwelijke waarheden, waarover je schrijft. Dat je die waarheid mag opschrijven, vanuit Mad Master Amsterdam.
Ik zou duizenden kruiden willen zien bloesemen en bloeien; hoe meer marihuana in Nederland verbouwd wordt, hoe beter. We zijn nog lang niet vol. Hou het voor eigen gebruik, of de eigen coffeeshop om de hoek. Goed dat ze er zijn, de coffeeshops. Daar staan hippe mensen achter de toonbank; je hoeft niets te vrezen. Vraag maar rond, een tevreden roker is geen onruststoker, daaraan wist Robert Jasper Grootveld ons wel te herinneren, inde beginjaren zestig.
Ik ben het trouwens met Ethel Portnoy eens, die in haar boek Parijse Feesten schrijft: ‘De beste tijd bij alles is namelijk de tijd dat het net op gang komt’, en later, terugkijkend: ‘zoals met zoveel dingen was de de beste tijd de begintijd geweest.’ Ik heb altijd in die begintijd geleefd! Absolute beginner; dit jaar met een eigen website.nl! Acht jaar Parijs waar ik van het rokertje leerde genieten, en de muziek die daar absoluut bij hoorde: de jazz, en nog het liefst de bebop, cool and hot, East of West… Reken maar dat er het een en ander te beluisteren en te beleven viel!
Teruggekomen in Amsterdam, 1957: hoe het daar ook gistte! Het Leidseplein, waarvan ik in 1948 vertrokken was, toen niet meer dan een grand café, twee kleinere en als enige open ’s nachts, members only: De Kring, was een hotbed geworden. De jive had toegeslagen, en de twist (Cees Nooteboom schreef een twist-song), shaking all over. En er werd ook wat afgepaft; er was inderdaad sprake van een incrowd.
Waar het vandaan kwam? Een hippy-trail kwam op gang, Surinamers reden geregeld naar Rotterdam of Antwerpen, waar Afrikaanse schepen afmeerden; een vijftal hunner kwam om het leven toen hun auto in de Maastunnel uitbrandde. Ibiza was, ja toen al, in de mode gekomen, daarvandaan was het een short stop naar Tanger - het ging bij onsjes, pondjes en kilo’s. Beatles en Stones kochten brokaten mantels en leren sandaaltjes bij Achmed in Tanger en lieten zich de spullen thuis sturen: in de zolen zat genoeg hasj om het een tijdje mee uit te zingen.
Aan Mellow Yellow, in 1972 de eerste coffeeshop aan de Weesperzijde, heb ik de beste herinneringen – ik woonde zelf honderd meter verder. Wernard, de oprichter, was toen even enthousiast en idealistisch als hij nog altijd is – een andere vriend die in Utrecht in zijn café cannabis verkocht hield er mee op toen er met revolvers gezwaaid werd, en o Holy, wat had jij een mooie werfkelder aan de gracht!
Ja, hoe kwam je eraan? Het Living Theater kwam langs; ik kreeg een pondje goedkoop. Ik maakte er onsjes van die ik voor dezelfde prijs verkocht; een van de kopers, mij op het dak gestuurd door psychiater W.G. Arendsen Hein, werd door de politie gepakt met in zijn dashboard een met marihuana gevulde Haagse Post-envelop, die naar mij verwees. Ik mocht toen de zes weken uitzingen, die ik eerder voorwaardelijk had opgelopen omdat in het tasje van mijn aanstaande bruid Reineke minder dan een gram marihuanastof was aangetroffen. Ik bracht de zes weken, in het Huis van Bewaring in Utrecht, creatief door; vertaalde Allen Ginsberg en nam een negental LSD-trips; het dagboek daarvan verscheen in 1981, getiteld Tegen de Wet.
Juist, tegen deze Wet, die je laat zien hoe onwettig elke wet, elk gezag is in een maatschappij die zijn zondebokken blijkbaar o zo nodig heeft. Al in de jaren vijftig wees toxicoloog en endocrinoloog dr. O.M. de Vaal er in artikelen in de Groene Amsterdammer op hoe de ingezette jacht op marihuanarokers deed denken aan de heksenjachten van vroeger; criminoloog Frits Frenkel viel hem in de jaren zestig bij, en langzamerhand is bij een meerderheid van uitvoerende ambtenaren, bij politie en justitie dit besef doorgedrongen: geef de in- en verkoop van cannabisproducten vrij.
Zelf zou ik het dan liever bij de vrije telers houden dan door de overheid gecontroleerd en geleverd. Dat bleek al een miskleun te zijn toen onlangs apothekers met dit experiment startten; het overheidsgras bleek duurder en minder high te zijn dan in de coffeeshops waar zij met hun doktersrecept korting kregen… Of klap ik nu uit het kartel?
Geef toch elke Europeaan een basisinkomen; laat de koeien in de wei staan zodat ze direct melk kunnen leveren, gaan we er weer op uit, het vrije Waterland, de klotsende deining van de Noordzee, de altijd unieke grachtengordel –en laten we blij zijn met wat Amerika ons nog meer te bieden heeft; die swing waarzonder wij niet kunnen leven. In een prachtstuk legde Hans Dulfer in het Parool uit, waarom het zo jammer is dat het North Sea Festival niet naar Amsterdam gekomen is.
‘Onze bestuurders hadden de kans kennis te maken met een muzieksoort die al lang geleden afrekende met al die problemen waar zij nu mee worstelen: integratie, racisme, intolerantie, geloofsovertuiging en zelfs drugs. Jazz is de muziek waarin verschillende rassen, culturen, religies en muzieksoorten voor het eerst samengingen zonder dwang, regels of inburgeringscursussen. Waarbij normen en waarden geen website nodig hebben, maar zich vanzelf aanpassen aan veranderde omstandigheden in een veranderde maatschappij.’
Door ideeën trekken als door landen en continenten, was de raad van dada-schilder Francis Picabia en van Linus Pauling (vitamine C en de Nobelprijs) was de uitspraak: ‘Ik weet dat er ontdekkingen zullen worden gedaan die mijn verbeeldingskracht te boven gaan. Ik wacht ze af met nieuwsgierigheid en enthousiasme.’
So be it. En van Amerika zijn wij niet af, want ik kan het niet nalaten op de beat generation te wijzen. Tuli Kupferberg verwoordde zeven onmiskenbare prestaties: ‘Zij was de enige belangrijke revolutionaire beweging in het Amerika na de tweede wereldoorlog. Zij verwierp de identificatie van de ‘Amerikaan’ met kapitalisme en imperialisme, oorlog en A-bommen. Zij schiep voor het eerst in Amerika (betrekkelijk) massale belangstelling voor poëzie en dus voor alle andere kunsten. Zij bracht sex weer op de plaats waar het hoort in het menselijk leven: ergens bij het middelpunt. Zij vestigde de hoop op een alternatief voor de Amerikaanse jeugd. En, tenslotte, zij verloste het persoonlijke leven van ieder die er mee te maken had: van verveling, defaitisme, domme verdwazing en zinloosheid. Zij maakte het leven weer opwindend.’
Amsterdam en ik. Hier berijd ik mijn stokpaardjes, hier ben ik gelukkig en hier blijf ik, zolang als het mij gegund is, cannabis roken. Go with the blow!
Simon Vinkenoog.
Amsterdam, Pasen 2004
-
Maan
We leven niet in de natuur, we overleven in de maatschappij.
Drugs is geen taboe, het is gewoon zeer onverstandig drugs te gebruiken en de produktie hiervan instand te houden.
Als je een sjamaan bent, sta je niet in de maatschappij, dan hou je jezelf er juist van afzijdig. Dan heb je niet de verantwoordelijkheden die wij wel hebben.
Bovendien ken ik niet zoveel jongeren die blowen omdat ze dichter tot de natuur willen komen. Of uit spiritueele noodzaak. Het gebruik begint uit nieuwsgierigheid, en in veel gevallen leidt het tot overmatig gebruik. Met alle gevolgen van dien.
De vergelijking tussen koffie en wiet in kantooromgevingen raakt kant nog wal. Op je werk moet je nu eenmaal geconcentreerd bezig zijn. Serieus bezig zijn. Koffie is hier geen belemmering in, wiet wel. Je drinkt toch ook geen alcohol onder werktijd?
Wiet brengt ook geen verzachting en vrouwelijke trekken. Wiet verwijderd je van de maatschappij.
Ja deze tijd is hard en prestatiegericht. Maar wat is daar mis mee, zo leer je het beste uit jezelf te halen. Door je afzijdig te houden van deze tijd, kun je ook niets betekenen voor de maatschappij. En het is toch aan ons om het leefbaar te houden.
The war on drugs is een goede zaak. Ik ben voor zero tolerance op dit gebied. Ik ken de ellende die het veroorzaakt, de wereld is beter af zonder.
Nogmaals, natuurlijk mag je van mij gerust een jointje roken, als je het net zo lekker vind als een pilsje op z;n tijd waarom niet, maar begrijp wel dat door jouw bezoekjes aan de coffeshop, de wiet ook beschikbaar blijft voor jongeren die er niet welbewust mee om kunnen gaan.
Liefs Maan
Drugs is geen taboe, het is gewoon zeer onverstandig drugs te gebruiken en de produktie hiervan instand te houden.
Als je een sjamaan bent, sta je niet in de maatschappij, dan hou je jezelf er juist van afzijdig. Dan heb je niet de verantwoordelijkheden die wij wel hebben.
Bovendien ken ik niet zoveel jongeren die blowen omdat ze dichter tot de natuur willen komen. Of uit spiritueele noodzaak. Het gebruik begint uit nieuwsgierigheid, en in veel gevallen leidt het tot overmatig gebruik. Met alle gevolgen van dien.
De vergelijking tussen koffie en wiet in kantooromgevingen raakt kant nog wal. Op je werk moet je nu eenmaal geconcentreerd bezig zijn. Serieus bezig zijn. Koffie is hier geen belemmering in, wiet wel. Je drinkt toch ook geen alcohol onder werktijd?
Wiet brengt ook geen verzachting en vrouwelijke trekken. Wiet verwijderd je van de maatschappij.
Ja deze tijd is hard en prestatiegericht. Maar wat is daar mis mee, zo leer je het beste uit jezelf te halen. Door je afzijdig te houden van deze tijd, kun je ook niets betekenen voor de maatschappij. En het is toch aan ons om het leefbaar te houden.
The war on drugs is een goede zaak. Ik ben voor zero tolerance op dit gebied. Ik ken de ellende die het veroorzaakt, de wereld is beter af zonder.
Nogmaals, natuurlijk mag je van mij gerust een jointje roken, als je het net zo lekker vind als een pilsje op z;n tijd waarom niet, maar begrijp wel dat door jouw bezoekjes aan de coffeshop, de wiet ook beschikbaar blijft voor jongeren die er niet welbewust mee om kunnen gaan.
Liefs Maan
Laatst gewijzigd door Maan op 14 nov 2006, 18:38, 1 keer totaal gewijzigd.
-
American Dawn
De maatschappij : een prestatie egocentrische gerichte millieu vervuilende oorlogzuchte corperate wereld .
Alsof we zo verstandig zijn.... is schijn...
Dieren sterven uit ,de zeespiegel stijgt de longen van moeder aarde worden nog steeds gekapt ,slaven arbeid bestaat zodat jij je d.e. koffie kan drinken en verkade chocola(Nederlandse VOC )
En jij maakt je druk om een jointje...
We leven niet in 1933-1950
maar ja in mij belevingswereld ben jij bekrompen en ik in de jouwe een junk.
Imagine all the people....you can say that im a dreamer but i'n not the only one....
Alsof we zo verstandig zijn.... is schijn...
Dieren sterven uit ,de zeespiegel stijgt de longen van moeder aarde worden nog steeds gekapt ,slaven arbeid bestaat zodat jij je d.e. koffie kan drinken en verkade chocola(Nederlandse VOC )
En jij maakt je druk om een jointje...
We leven niet in 1933-1950
maar ja in mij belevingswereld ben jij bekrompen en ik in de jouwe een junk.
Imagine all the people....you can say that im a dreamer but i'n not the only one....
-
Maan
-
Maan
FoX schreef:
Nee, jointjes worden niet gerookt om alleen in hogere sferen te zijn. Misschien door jongeren ja maar het kan ook verdomd goed ‘smaken’.
Ik vind het overmatig nuttigen van drank en het roken van een aantal jointjes niet te vergelijken. Beide heeft een totaal andere impact op het lichaam (althans bij mij).
Kenmerken op kort termijn.
Alcohol (zo‘n 10 glazen bier):
Positief: Ik kom los, word er vrolijk van, slaap er snel door.
Negatief: Snel geïrriteerd, moe, hoofdpijn, kater, emoties worden versterkt.
Jointje (3 jointjes)
Positief: Ik denk er helder door, krijg ideeën die bij wijze van spreken alle wereldproblemen oplossen, ik word er niet verdrietig door, veel lachen en goede gesprekken, slaap er lekker door.
Negatief: Duizelig na een tijdje, inzinking (moe), slaapt er erg vast door en dat kan resulteren in hoofdpijn de volgende dag, suf gevoel.
Het kan inderdaad heel lekker zijn Fox. Te lekker zelfs, vandaar dat het een verslaving kan worden.
Er is ook een groot verschil tussen alcohol en softdrugs. Alcohol is veel schadelijker voor je lichaam.
De werking is natuurlijk voor iedereen anders. Maar je schrijft dat je er helder door kan denken, dat denk je ja. In werkelijkheid denk je op een ander niveau. Je krijgt ideeen die alle wereldproblemen kunnen oplossen. Je doet er vervolgens alleen niets mee.....
Dit bedoel ik niet verkeerd, ik heb in mijn hoofd jaren geleden al alle sores van de wereld opgelost, maar als ik daarna weer nuchter was, besefte ik dat het niets dan een mooie droom was. Dit zijn geen criteria om drugs te gebruiken.Goede gesprekken en lachen, ja dat is zeker een prettig effect. Zoals ik eerder al zei, ik veroordeel niemand omdat hij een keer een jointje rookt, ik kijk naar de gevolgen in het grotere plaatje.
Je hebt de drugs niet nodig voor de goede gesprekken en lol te maken.
Gebruik met mate, zal je ook niet afstompen, en misschien heb ik in mijn eerste post in dit topic een beetje bruusk geantwoord. Maar het blijft een feit dat het makkelijker is om te ontsnappen aan de maatschappij dan er mee te 'dealen'.
Veel mensen staan nu eenmaal niet stevig in hun schoenen, en door drugs te gedogen, help je deze mensen in het geheel niet.
Liefs Maan
-
FoX
- Forum Legende
- Berichten: 8359
- Lid geworden op: 29 mei 2005, 18:55
Ik had misschien een ander voorbeeld moeten nemen. Ik krijg ook spontane ideeën voor mijn werk en vroeger voor school en maakte de beste werkstukken toen ik geblowd had. Voortaan schrijf ik ideeën ook zo snel mogelijk op.De werking is natuurlijk voor iedereen anders. Maar je schrijft dat je er helder door kan denken, dat denk je ja. In werkelijkheid denk je op een ander niveau. Je krijgt ideeen die alle wereldproblemen kunnen oplossen. Je doet er vervolgens alleen niets mee.....
Tuurlijk niet. Maar het is wel geestverruimend en het is prettig als anderen ook om je grappen lachen terwijl die misschien helemaal niet zo grappig zijn. Je voelt je gemoedelijk en een eenheid.Je hebt de drugs niet nodig voor de goede gesprekken en lol te maken.
Ik heb trouwens besloten om te minderen/stoppen met blowen niet omdat jij me het licht hebt laten zien
maar omdat ik denk dat ik er allergische voor ben.-
Maan
Ik wil hier ook niemand het licht laten zien hoor!!! In het donker zijn de meeste mensen veel mooier.... 
Ik maak alleen mijn standpunt duidelijk, mijn motto is, mijn waarheid is niet jouw waarheid. Het is alleen leerzaam en leuk om er over te discussieren. Als ik iemand wil overtuigen van mijn waarheid, begin ik wel een sekte
Liefs Maan
In het donker zijn de meeste mensen veel mooier.... Ik maak alleen mijn standpunt duidelijk, mijn motto is, mijn waarheid is niet jouw waarheid. Het is alleen leerzaam en leuk om er over te discussieren. Als ik iemand wil overtuigen van mijn waarheid, begin ik wel een sekte
Liefs Maan
-
Lambik
- Student
- Berichten: 160
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 11:00
[filmpje]Papa ik heb iets ergs gedaan
Er hoeft maar 1 melding waar te zijn!!!!
-
deheerst
- Leraar
- Berichten: 1997
- Lid geworden op: 06 feb 2005, 00:08
Eh....
Dit was toch het humor gedeelte?
![[schaam]](./images/smilies/schaam.gif "schaam")
Dit was toch het humor gedeelte?
IBM's Z10-ec: 1,5 TB memory, 77 PU's (4,4Ghz 4-core), zIIP, zAAP, IFL, ICF, and so on... ___ Got Bulk?
-
deheerst
- Leraar
- Berichten: 1997
- Lid geworden op: 06 feb 2005, 00:08
Wahahahahaha.
Geweldig!
Dit vind ik nou echt humor.
![[schater]](./images/smilies/schater.gif "schater")
Geweldig!
Dit vind ik nou echt humor.
IBM's Z10-ec: 1,5 TB memory, 77 PU's (4,4Ghz 4-core), zIIP, zAAP, IFL, ICF, and so on... ___ Got Bulk?
![[huh]](./images/smilies/huh.gif "huh"){kind=small}
-
deheerst
- Leraar
- Berichten: 1997
- Lid geworden op: 06 feb 2005, 00:08
Echt triest man.
Ze vinden het pas zielig als ze haar tas heeft ondergekotst.
Lekker alles filmen op je mobiel, echt tof.
Dit soort gedrag snap ik dus echt niet.
Ga ik nooit begrijpen ook.
Ze vinden het pas zielig als ze haar tas heeft ondergekotst.
Lekker alles filmen op je mobiel, echt tof.
Dit soort gedrag snap ik dus echt niet.
Ga ik nooit begrijpen ook.
IBM's Z10-ec: 1,5 TB memory, 77 PU's (4,4Ghz 4-core), zIIP, zAAP, IFL, ICF, and so on... ___ Got Bulk?