Jeremy Naydler, Ph.D., is gepromoveerd in theologie en religieuze studies, en is een filosoof, cultuurhistoricus en tuinman die woont en werkt in Oxford, Engeland.
Hij is al lang geïnteresseerd in de geschiedenis van het bewustzijn en beschouwt de studie van culturen uit het verleden – die meer openstonden voor de wereld van de geest dan onze eigen, overwegend seculiere, cultuur – zowel relevant voor het begrijpen van onze huidige situatie als voor het vinden van wegen naar de toekomst.
Zijn langdurige bezorgdheid over de impact van elektronische technologieën op ons innerlijk leven en op onze relatie met de natuur komt tot uitdrukking in zijn boek In the Shadow of the Machine (Temple Lodge 2018) en in zijn nieuwe boek Struggle for a Human Future: 5G, Augmented Realiteit en het internet der dingen (Temple Lodge 2020).
KINGSLEY DENNIS (KD): U hebt gezegd dat de grootste bedreiging van technologie niet van het apparaat zelf komt, maar van de corruptie van de menselijke essentie. Wat is de grootste bedreiging van technologie voor de menselijke essentie?
" JEREMY NAYDLER (JN): Dit is iets waar Heidegger over schreef in zijn baanbrekende essay 'The Question Concerning Technology'. Hij zei dat technologie ons aanmoedigt om een instrumentele relatie met de wereld aan te gaan, dus we hebben de neiging om dingen te zien als middelen voor ons eigen doel in plaats van als doel op zich. Als dat onze standaard manier wordt om met de wereld om te gaan, dan vermindert dat ons als mensen. We verliezen onze eerbied voor de natuur, we verliezen onze openheid voor het fundamentele mysterie van het bestaan en ons besef van de heiligheid van het leven. Dan wordt ons hart verhard. In plaats van in verwondering te leven, merken we dat we afgesneden zijn van de geest, en zo verliezen we het contact met wat het betekent om mens te zijn. Dit komt omdat menselijk leven op zijn minst leven met ons hart open voor het mysterie van het bestaan. Ik zou ook zeggen dat vrijheid tot de menselijke essentie behoort, en hoe geavanceerder technologie wordt, hoe meer deze onze vrijheid ondermijnt. Met vrijheid bedoel ik het vermogen om te leven volgens de idealen, doelen en waarden die we zelf hebben aangenomen, in plaats van dat ze ons worden opgedrongen. Een van de effecten van de technologisering van ons leven is dat we meer en meer worden ingesloten en gedwongen ons te conformeren aan een door machines gedomineerde wereld, met als gevolg dat ons vermogen om vrij te handelen in het gedrang komt.
Meer : https://www.newdawnmagazine.com/article ... my-naydler
De strijd om een menselijke toekomst in het tijdperk van COVID-19 en elektronisch totalitarisme: een interview met Jer
-
univers
- Observer
- Berichten: 33354
- Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10
De strijd om een menselijke toekomst in het tijdperk van COVID-19 en elektronisch totalitarisme: een interview met Jer
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.
-
Fenna
- Kletskous
- Berichten: 13675
- Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16
Re: De strijd om een menselijke toekomst in het tijdperk van COVID-19 en elektronisch totalitarisme: een interview met
Jeremy Naydler heeft hier een punt waar in ik mij wel kan vinden.
De mensen kruipen steeds meer achter het computerscherm of lopen als zombies, ook wel smombies genoemd, met hun neus op de smartphone en lijken ieder contact met hun omgeving kwijt te zijn.
Groet maar eens zo'n smombie, dan schrikken ze op dat ze ineens een menselijke interactie krijgen waar ze niet meer mee kunnen omgaan.
Er zijn zoveel mensen die liever in de anonimiteit veilig achter het schermpje zitten dan dat ze nog normaal contact hebben met mensen.
Sommigen laten hun hond uit en kijken continue op het schermpje en als er dan ineens een hond aankomt die hun hond aanvalt zagen ze dat niet aankomen omdat ze de smartphone belangrijker vinden, om nog maar te zwijgen van dat fietsvolk met dat apparaat voor hun neus wat niet op het overige verkeer let.
De mensen kruipen steeds meer achter het computerscherm of lopen als zombies, ook wel smombies genoemd, met hun neus op de smartphone en lijken ieder contact met hun omgeving kwijt te zijn.
Groet maar eens zo'n smombie, dan schrikken ze op dat ze ineens een menselijke interactie krijgen waar ze niet meer mee kunnen omgaan.
Er zijn zoveel mensen die liever in de anonimiteit veilig achter het schermpje zitten dan dat ze nog normaal contact hebben met mensen.
Sommigen laten hun hond uit en kijken continue op het schermpje en als er dan ineens een hond aankomt die hun hond aanvalt zagen ze dat niet aankomen omdat ze de smartphone belangrijker vinden, om nog maar te zwijgen van dat fietsvolk met dat apparaat voor hun neus wat niet op het overige verkeer let.
