India stuurt volgende maand een lander naar de maan

[univers]

Wordt India het vierde land dat succesvol op onze natuurlijke satelliet gaat landen?

India heeft de start van hun volgende maanmissie bekend gemaakt. Chandrayaan-2 zoals de naam van de missie luidt, zal tussen 9 en 16 juli gelanceerd worden en vervolgens in ongeveer twee maanden tijd afreizen naar zuidpool van onze natuurlijke satelliet. Verwacht wordt dat het vaartuig op 6 september bij de maan zal aan komen.

Chandrayaan-2
Het onbemande vaartuig bestaat uit drie verschillende modules; een satelliet, een lander (Vikram) en een rover (Pragyan). De satelliet en de lander zijn mechanisch aan elkaar gekoppeld en zullen als één module worden ondergebracht in de GSLV MK-III-draagraket. De rover is gehuisvest in de lander. Eenmaal bij onze natuurlijke satelliet aangekomen, moet de lander een zachte landing maken op de zuidpool van de maan. Vervolgens zal er uit de lander een rover komen rollen, die wetenschappelijke experimenten op het maanoppervlak gaat uitvoeren. De satelliet zal de maan van bovenaf blijven bestuderen. Deze satelliet zal ongeveer twee jaar werkzaam blijven, terwijl het werk voor de lander en de rover er na ongeveer 14 dagen op zit.


De Chandrayaan-2 rover die de naam Pragyan gekregen heeft. Het karretje weegt ongeveer 25 kilogram. Afbeelding: ISRO

Vorige missie
Het is niet de eerste keer dat ISRO (Indian Space Research Organisation) een missie naar de maan onderneemt. Zoals de naam van de huidige missie al doet vermoeden, bestond er ook een Chandrayaan-1. Een bijzondere missie, die bewees dat we India als ruimtevaartland zeker niet moeten onderschatten. De satelliet voltooide 3000 rondjes rond de maan en maakte zo’n 70.000 foto’s van het maanoppervlak. De missie leverde een hoop nieuwe inzichten op. Eén van de belangrijkste ontdekkingen van Chandrayaan-1 was bijvoorbeeld dat er waterijs op de maan te vinden is.

India
Na deze succesvolle missie maakte de ISRO zich op voor een volgende maanmissie die in 2013 van start had moeten gaan. Wegens meerdere tegenslagen werd de missie echter keer op keer uitgesteld. Maar nu gaat het dan echt gebeuren. De missie is volledig in handen van India en bestaat ook uit enkele primeurs voor het ruimteagentschap. Zo weegt het gehele vaartuig zo’n 3.890 kilogram; het zwaarste dat India ooit heeft gelanceerd. Bovendien zal voor het eerst in de geschiedenis van de ISRO een vaartuig naar de zuidpool afreizen en is India van plan om als vierde land ooit op het oppervlak te landen.

Experimenten
Aan boord van het vaartuig zullen zich meerdere instrumenten bevinden. Om er maar een paar te noemen: een seismometer zal maanbevingen op de landingsplaats meten om op die manier meer over de maankern te weten te komen. Een thermische sonde zal de eerste metingen van de verticale temperatuur en thermische geleidbaarheid uitvoeren. Het meten van dit soort oppervlaktekenmerken van de maan is erg belangrijk, omdat we op die manier meer te weten zullen komen over de oorsprong van onze natuurlijke satelliet.

De missie van India bewijst dat het land meedoet met de grote jongens, zoals de Amerikaanse NASA, de Europese ESA, de Russische Roscosmos en de Chinese CNSA. Alleen de Verenigde Staten, Rusland en China kunnen tot nu toe zeggen dat ze succesvol op het maanoppervlak zijn geland. Israël was tot voor kort in de strijd om het vierde land te worden. Maar helaas crashte vaartuig Beresheet, waardoor die hoop in rook opging. Of het India wel gaat lukken? We gaan het zien!

https://www.scientias.nl/india-stuurt-v ... r-de-maan/

https://www.isro.gov.in/gslv-mk-iii-cha ... -2-mission

[univers]

Ben benieuwd wanneer ze er stoplichten gaan plaatsen.

[univers]

LANCERING VAN CHANDRAYAAN-2 EEN UUR VOOR VERTREK AFGEBROKEN



Door een technisch mankement kon de Indiase maanlander op het laatste moment toch niet afgeschoten worden.

De lancering van de Indiase maanmissie Chandrayaan-2 is wegens een technische storing uitgesteld. Het vaartuig had eigenlijk gisteren het luchtruim moeten kiezen. Een uur voor vertrek liet de ISRO (Indian Space Research Organisation) echter weten de missie af te blazen. Wat er precies niet helemaal pluis was, is onbekend.

Maan
Vorige maand liet India weten in juli koers te willen zetten naar de maan met hun gloednieuwe Chandrayaan-2. Deze maanlander gaat landen op de zuidpool van onze natuurlijke satelliet in een hoogvlakte tussen de twee kraters Manzinus C en Simpelius N. Aan boord van de maanlander bevinden zich enkele wetenschappelijke instrumenten die experimenten op het oppervlak gaan uitvoeren. Op die manier wil India proberen meer inzicht te krijgen in onze natuurlijke satelliet en nieuwe ontdekkingen doen. Deze kennis kan vervolgens gebruikt worden in andere expedities die verder gaan dan de maan.

Waarom de zuidpool?
Eén van de redenen waarom India juist voor de zuidpool van de maan kiest is natuurlijk omdat het land hiermee een primeur te pakken heeft; nog nooit reisde een land af naar deze regio. Maar dat is niet alles. “Het oppervlak dat zich hier in de schaduw bevindt is veel groter dan dat op de noordpool,” laat de ISRO weten. “Mogelijk komt er water voor in permanente schaduwrijke gebieden. Daarnaast heeft de zuidpoolregio kraters die mogelijk fossiele sporen van het vroege zonnestelsel kunnen bevatten.”

Vroege geschiedenis
De maan is onze beste link met de vroege geschiedenis van de aarde. Toch weten we op dit moment nog niet veel over hoe de maan ooit is ontstaan. “Hoewel er wel een aantal modellen zijn, heeft de oorsprong van de maan nog steeds nadere uitleg nodig,” zegt de ISRO. En daarom wil India het maanoppervlak nauwkeurig in kaart gaan brengen en de samenstelling ervan grondig bestuderen. “Dit is essentieel om meer te weten te komen over de oorsprong en de evolutie van de maan.” Bovendien wil India een interessante vervolgstudie uitvoeren. Zo ontdekte Chandrayaan-1 – de eerste ruimtemissie van India naar de maan – dat er waterijs op het oppervlak te vinden is. “Het bewijs voor watermoleculen vereist verdere studies naar de omvang van de verdeling van watermoleculen op het oppervlak, onder het oppervlak en in de exosfeer, om zo achter de oorsprong van het water op de maan te komen,” aldus de ISRO.

Helaas laat de lancering van de spectaculaire missie nog even op zich wachten. De ISRO zal ‘later’ bekend maken wanneer Chandrayaan-2 daadwerkelijk afgeschoten gaat worden. De maanlander zal vervolgens in ongeveer twee maanden tijd afreizen naar onze natuurlijke satelliet. En als alles goed uitpakt wordt India het vierde land – na de Verenigde Staten, Rusland en China – dat succesvol op de maan zal landen.

https://www.scientias.nl/lancering-van- ... fgebroken/

https://www.isro.gov.in/chandrayaan2-home-0

[univers]

Indiase maansonde Chandrayaan-2 is gelanceerd

De Indiase ruimtesonde Chandrayaan-2 is op weg naar de maan. Een eerdere poging om de maansonde te lanceren moest vorige week worden afgeblazen vanwege een brandstoflek in de draagraket. India wil na Rusland, de VS en China de vierde natie worden die op de maan landt. De Chandrayaan-2 bestaat uit een orbiter, een maanlander en een maankarretje. Vrijwel alle onderdelen van de missies zijn ontworpen en gebouwd in India. De maanorbiter moet na aankomst ongeveer een jaar om de maan blijven cirkelen en het maanoppervlak onderzoeken op de aanwezigheid van (bevroren) water. De lander zal in september het maankarretje, dat Pragyaan heet, afzetten op een plek nabij de zuidpool van de maan. Het is de bedoeling dat Pragyaan 14 (aardse) dagen lang bodemonderzoek gaat doen. De nieuwe maanmissie is een vervolg op de eerste maanmissie van India, Chandrayaan-1, die bijna elf jaar geleden werd gelanceerd. De Indiase minister-president Modi heeft beloofd om binnen drie jaar ook een bemande missie naar de maan te sturen. (EE)





https://phys.org/news/2019-07-india-his ... -moon.html

[univers]

50 jaar na Apollo draagt ​​India een NASA-laserreflector naar de maan (en het is nog maar het begin)


Een "microreflector" retroreflector die momenteel op weg is naar het maanoppervlak.
(Afbeelding: © NASA / GSFC)
Een Indisch ruimtevaartuig draagt ​​de eerste reflectoren die op de maan zijn achtergelaten sinds het Apollo-tijdperk.

De reflectoren, die deel uitmaken van de missie Chandrayaan-2 van de Indian Space Research Organisation (ISRO) die eerder deze week van start ging, vormen de volgende stap in een experiment dat in 1969 begon .



Vijftig jaar (en een paar dagen) geleden verlieten de Apollo 11-astronauten het Lunar Laser Ranging-experiment op de maan. Het experiment bevatte een schaal met 100 kleine prisma's die wetenschappers op aarde met laserstralen zouden schieten. Astronauten op Apollo 14 en 15 volgden en lieten meer van deze prisma's, bekend als retroreflectoren, achter op de maan. Ongelooflijk, tientallen jaren later, blijven deze reflectoren actieve experimenten .




De nieuwe generatie maanreflector retroreflector (links) naast zijn voorganger uit het Apollo-tijdperk (rechts).

ISRO lanceerde een kleine nieuwe retroreflector naar de zuidpool van de maan aan boord van de Vikram-lander van Chandrayaan-2. Het weegt slechts 22 gram en is te zien vanuit de maan, maar niet vanaf de aarde, vertelde Simone Dell'Agnello, een uitvoerend technoloog aan het National Institute for Nuclear Physics - Frascati National Labs in Italië, Space.com in een e-mail.

De nieuwe reflector is 'een' microreflector'-apparaat, vergelijkbaar met degene die door INFN uit Italië (via het Italiaanse ruimtevaartagentschap ASI) aan NASA-JPL is geleverd en op de InSight Mars-lander is ingezet (en wordt ingezet door de Mars 2020-rover van NASA en door de ExoMars 2020-rover van ESA), "zei ze.

Dell'Agnello leidt het onderzoeksteam op de Vikram-microreflector en is mede-onderzoeker die werkt aan de komende Next Generation Lunar Reflector (NGLR) voor NASA's Artemis-programma. De "retroreflectoren van de volgende generatie zijn veel compacter en lichter dan de metersgrote arrays van Apollo die worden ingezet door Apollo 11, 14 en 15 astronauten," voegde Dell'Agnello eraan toe.

Doug Currie, een senior onderzoeker en professor aan de Universiteit van Maryland, die een belangrijk lid was van het team dat de originele Apollo-reflectoren ontwierp, vertelde Space.com dat de microreflector van Virkam niet wordt waargenomen door maanlaserstations op aarde. In plaats daarvan stuiteren lasers die vanaf een satelliet worden afgevuurd van deze kleine reflector en vertellen wetenschappers de afstand tussen de satelliet en de microreflector op het maanoppervlak.

De microreflector is "ontworpen om te worden gemeten door Mars- en maanbanen die zijn uitgerust met lasers (zoals de Lunar Reconnaissance Orbiter, de Mars Global Surveyor en eventuele toekomstige dergelijke ruimtetuigen"), zei Dell'Agnello.

Meer maanlaserdoelen
Door lasers op bestaande reflectoren op de maan af te vuren, observeren wetenschappers op aarde de tijd die de laser nodig heeft om terug te keren en kunnen dan de afstand tussen de maan en de aarde bestuderen. Dit helpt wetenschappers om de baan, rotatie, oriëntatie en relatie van de maan met de aarde te meten en te analyseren.

Tot nu toe hebben de laserreflector-experimenten die Apollo-astronauten op de maan hebben achtergelaten, niet alleen het begrip van wetenschappers over hoe de maan beweegt en hoe ver we ervan verwijderd zijn verbeterd, maar ook geholpen om het bewijs te leveren dat de maan een vloeibare kern heeft .

Hoewel deze tientallen jaren oude experimenten blijven functioneren en wetenschappers nauwkeurige en nuttige gegevens bieden, krijgen de reflectoren binnenkort een upgrade. Stap in de NGLR, een laserexperiment van de volgende generatie onder leiding van Currie en Dell'Agnello.



NGLR werkt op dezelfde manier als zijn voorgangers van de reflector en stuitert terug vanaf de aarde geschoten lasers. Met verbeterde reflectoren en een groter aantal reflectoren over een groter gebied op de maan, hoopt het team dat het veel nauwkeuriger zal zijn dan de Apollo-reflectoren, volgens een verklaring van de Universiteit van Maryland .

Het is één van de 12 onderzoeken die de NASA heeft gekozen voor studie en verkenning van de maan, als onderdeel van het agentschap Artemis maan programma .

De experimenten en demonstraties "zullen het bureau helpen astronauten naar de maan te sturen in 2024 als een manier om mensen voor het eerst naar Mars te sturen," zeiden NASA-functionarissen in een verklaring .



Onze nieuwe generatie Lunar Retroreflector is een 21e-eeuwse versie van de instrumenten die momenteel op de maan staan," zei Currie in de verklaring. "Elke plaatsing van een nieuwe generatie laserlaserarray zal de wetenschappelijke en navigatiemogelijkheden van het retroreflectornetwerk aanzienlijk verbeteren. Deze toevoegingen verbeteren de kaart- en navigatiemogelijkheden die belangrijk zijn voor de plannen van NASA om terug te keren naar de maan en tegen 2028 een blijvende menselijke aanwezigheid tot stand te brengen."

De reflectoren zullen wetenschappers helpen om ook andere gebieden van wetenschap te onderzoeken. Wetenschappers zullen bijvoorbeeld de reflectoren gebruiken om nieuwe tests uit te voeren met betrekking tot algemene relativiteitstheorie en gerelateerde theorieën, die kunnen helpen meer te onthullen over donkere materie, het mysterieuze spul dat bijna 27% van het universum uitmaakt, zei Currie.

"Plus," voegde Dell'Agnello eraan toe, "laserretroreflectoren zullen oppervlakte-geodesie, maancartografie, exploratie, ISRU en verschillende vormen van toekomstige maan- (en / of martiaanse) handel die oppervlaktemetrische metingen nodig hebben dienen. Toepassingen die al sindsdien op aarde zijn gebeurd het begin van de urbanisatie. "

http://blog.seniorennet.be/peter2011/

https://www.space.com/search?searchTerm=Chandrayaan-2