ESO-telescoop ontdekt meest nabije paar superzware zwarte gaten tot nu toe

[univers]

Deze afbeelding toont de twee heldere galactisch kernen in het 89 miljoen lichtjaar verre sterrenstelsel NGC 7727 in het sterrenbeeld Waterman, waarin zich een superzwaar zwart gat verschuilt. Beide kernen bestaan uit een compacte sterrenhoop met een superzwaar zwart gat in het centrum. Rechts: een overzichtsfoto van het sterrenstelsel; links: een close-up van de galactisch kernen. Beide kernen bestaan uit een compacte sterrenhoop met een superzwaar zwart gat in het centrum. De twee zwarte gaten zijn op ramkoers en vormen het meest nabije paar superzwarte zwarte gaten dat tot nu toe is ontdekt. Het is tevens het paar met de kleinste onderlinge afstand – aan de hemel gezien slechts 1600 lichtjaar – dat tot nu toe is ontdekt.
De foto links is gemaakt met het MUSE-instrument van ESO’s Very Large Telescope (VLT) op de Paranal-sterrenwacht in Chili, terwijl de foto rechts is gemaakt met ESO’s VLT Survey Telescope. Credit:ESO/Voggel et al.; ESO/VST ATLAS team. Acknowledgement: Durham University/CASU/WFAU

Met behulp van de Very Large Telescope (VLT) van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) hebben astronomen het meest nabije paar superzware zwarte gaten opgespoord dat ooit is waargenomen. De twee objecten bevinden zich ook veel dichter bij elkaar dan alle andere paren superzware zwarte gaten die ooit zijn waargenomen, en zullen uiteindelijk samensmelten tot één groot zwart gat.

De twee zwarte gaten bevinden zich in het sterrenstelsel NGC 7727 in het sterrenbeeld Waterman en zijn ongeveer 89 miljoen lichtjaar van de aarde verwijderd. Dat lijkt misschien ver weg, maar het is veel dichterbij dan de vorige recordhouders, die zich op een afstand van 470 miljoen lichtjaar bevinden.

Superzware zwarte gaten houden zich schuil in het centrum van zware sterrenstelsels en wanneer twee van zulke stelsels samensmelten, komen de zwarte gaten op ramkoers te liggen. Het tweetal in NGC 7727 is aan de hemel gezien slechts 1600 lichtjaar van elkaar verwijderd en heeft daarmee tevens het record voor de kleinste onderlinge afstand tussen twee superzware zwarte gaten gebroken. ‘Het is voor het eerst dat we twee superzware zwarte gaten hebben ontdekt die zo dicht bij elkaar staan – hun onderlinge afstand is meer dan tweemaal zo klein als die van de vorige recordhouder,’ zegt Karina Voggel, astronoom aan de Sterrenwacht van Straatsburg in Frankrijk en hoofdauteur van de studie die vandaag online is gepubliceerd in Astronomy & Astrophysics.

‘De geringe onderlinge afstand en snelheid van de twee zwarte gaten wijzen erop dat ze waarschijnlijk al binnen 250 miljoen jaar zullen samensmelten tot één monsterlijk zwart gat,’ voegt medeauteur Holger Baumgardt, professor aan de Universiteit van Queensland, Australië, toe. Het samensmelten van zwarte gaten als deze zou kunnen verklaren hoe de allerzwaarste zwarte gaten in het heelal ontstaan.


Deze close-up toont de twee heldere galactisch kernen in het 89 miljoen lichtjaar verre sterrenstelsel NGC 7727 in het sterrenbeeld Waterman, waarin zich een superzwaar zwart gat verschuilt. Beide kernen bestaan uit een compacte sterrenhoop met een superzwaar zwart gat in het centrum. De beide zwarte gaten zijn op ramkoers en vormen het meest nabije paar superzwarte zwarte gaten dat tot nu toe is ontdekt. Het is tevens het paar met de kleinste onderlinge afstand – aan de hemel gezien slechts 1600 lichtjaar – dat tot nu toe is ontdekt.
De foto is gemaakt met het MUSE-instrument van ESO’s Very Large Telescope (VLT) op de Paranal-sterrenwacht in Chili. Credit: ESO/Voggel et al.


Zoals mensen op een drukke kruising per ongeluk tegen elkaar aanlopen, kunnen sterrenstelsels in het heelal dat ook! Maar in dit geval is het gevolg dramatischer dan een klein duwtje. Wanneer twee sterrenstelsels botsen, versmelten ze met elkaar, waardoor een nieuw, groter stelsel ontstaat. Een voorbeeld is het NGC 7727-sterrenstelsel dat te zien is in deze afbeelding van ESO's VLT Survey Telescope (VST) in Chili.
NGC 7727, 89 miljoen lichtjaar van de aarde verwijderd in het sterrenbeeld Waterman, is waarschijnlijk het resultaat van een botsing tussen twee sterrenstelsels die ongeveer een miljard jaar geleden plaatsvond. De gevolgen van deze enorme kosmische botsing zijn nog steeds zichtbaar in de eigenaardige, onregelmatige vorm van NGC 7727 en de sterrenstromen in de buitenste regionen.
De afbeelding is gemaakt in zichtbaar licht als onderdeel van het VST-ATLAS-onderzoek. Het doel van het onderzoek is om een ​​uitgebreid gebied van de zuidelijke hemel in kaart te brengen - zo groot dat er ongeveer 19.000 volle manen in passen. Door de sterrenstelsels in dit gebied te bestuderen, willen astronomen nieuwe inzichten krijgen over de aard van donkere energie, de mysterieuze kracht die het heelal doordringt en de versnelde uitdijing veroorzaakt. Credit: ESO/VST ATLAS team. Acknowledgement: Durham University/CASU/WFAU


Met behulp van de Very Large Telescope van ESO hebben astronomen het dichtstbijzijnde paar superzware zwarte gaten bij de aarde onthuld dat ooit is waargenomen. Deze video vat de ontdekking samen.
Credit: ESO


Deze video neemt ons mee naar NGC 7727, een 89 miljoen lichtjaar ver sterrenstelsel in het sterrenbeeld Waterman, waarin zich het meest nabije paar superzware zwarte gaten bevindt dat tot nu toe is ontdekt. Het is tevens het paar met de kleinste onderlinge afstand – aan de hemel gezien slechts 1600 lichtjaar – dat tot nu toe is ontdekt.
Beide kernen bestaan uit een compacte sterrenhoop met een superzwaar zwart gat in het centrum. De twee zwarte gaten zijn op ramkoers en zullen waarschijnlijk binnen 250 miljoen jaar samensmelten tot één reusachtig zwart gat.
De close-up van het centrale deel van NGC 7727 met zijn beide kernen is gemaakt met het MUSE-instrument van ESO’s Very Large Telescope (VLT) op de Paranal-sterrenwacht in Chili.
Credit: ESO/L. Calçada ; N. Risinger (skysurvey.org); Digitized Sky Survey 2; VST ATLAS team; Voggel et al. Music: Azul Cobalto


Deze animatie licht de methode toe die astronomen hebben gebruikt om een tweetal superzware zwarte gaten in het 89 miljoen lichtjaar verre sterrenstelsel NGC 7727 te ontdekken, en om hun massa’s te meten. Het is het meest nabije paar zwarte gaten dat tot nu toe is ontdekt en tevens het paar met de kleinste onderlinge afstand.
Astronomen hebben de spectra van de heldere sterren rond elk van de zwarte gaten onderzocht met behulp van het MUSE-instrument van ESO’s Very Large Telescope (VLT). Zwaardere zwarte gaten oefenen een sterkere zwaartekracht uit op de sterren om hen heen, waardoor deze sneller bewegen. Dit effect komt tot uiting in de spectra van de sterren: de daarin zichtbare lijnen zijn breder naarmate de sterren sneller bewegen. Door de breedte van de spectraallijnen van sterrenhopen die de beide zwarte gaten omgeven te meten, hebben de astronomen kunnen berekenen dat de massa’s van de zwarte gaten ongeveer 154 miljoen en 6,3 miljoen zonsmassa’s bedragen. Credit: ESO/L. Calçada; VST ATLAS team; Voggel et al.

meer :https://www.eso.org/public/netherlands/ ... 7/?lang=nl