Rosetta's laatste beelden

That's one small step for a man, a giant leap for mankind, dat waren de woorden van Neill Armstrong toen hij zijn eerste stap op de maan zette. De ruimte en het universum interesseren ons allemaal, vind hier alles terug over ons zonnestelstel, de NASA, geplande ruimte missies en andere gebeurtenissen die ons allemaal aangaan.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 22 jun 2018, 06:48

lle hoge-resolutiebeelden en de onderliggende data van de Rosetta-missie naar komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko zijn beschikbaar gemaakt door het Europese ruimteagentschap ESA. Het beeldmateriaal is nu compleet tot en met de laatste beelden die Rosetta heeft gemaakt tijdens haar afdaling naar het komeetoppervlak. Het totale aantal beelden dat voor iedereen toegankelijk is ligt dicht bij de 100.000. Ze kunnen worden bekeken via de Archive Image Browser. De meetgegevens van alle wetenschappelijke instrumenten van de ruimtesonde zijn te vinden in het Planetary Science Archive. Daar zijn overigens ook de gegevens van andere ESA-ruimtemissies in het zonnestelsel opgeslagen. Ruimtesonde Rosetta kwam op 6 augustus 2014 aan bij komeet ’67P’ en heeft daar tot 30 september 2016 omheen gecirkeld. Drie maanden na aankomst stootte zij een kleine landingsmodule (Philae) af, die na diens landing gedurende enkele dagen metingen heeft gedaan. (EE)

Afbeelding
Rosetta's OSIRIS narrow-angle camera legde deze gedetailleerde weergave van Comet 67P / Churyumov-Gerasimenko vast op 2 september 2016 vanaf een afstand van slechts 2,1 km van het oppervlak van de komeet, met een resolutie van net geen 4 cm / pixel in het midden van de afbeelding. Het vangt een deel van de Moer- en Serquet-gebieden op de kleinere lob van de komeet en toont een mix van fijn stof en rotsblokken.

Het traject van het ruimtevaartuig rond de komeet veranderde geleidelijk gedurende de laatste twee maanden, waardoor het steeds dichter bij de komeet kwam op het dichtstbijzijnde punt langs elliptische banen. Deze foto is gemaakt op de negende ellips van het ruimtevaartuig.

Afbeelding
Het is gemakkelijk om afgeleid te worden door de indrukwekkende functie naar rechts, die een afgebroken deel van de gelaagde structuur van de komeet kan vertegenwoordigen, maar deze afbeelding bevat ook een klein idee van de aanwezigheid van Philae. Zeer dicht bij de linkerrand van deze afbeelding in de bovenste helft, is een dunne verticale lijn met een brede bovenkant - een van Philae's drie poten. Kun je het zien? (Klik hier om Philae te vinden.)

De schaal van het beeld is 4,6 cm / pixel, met Philae's voet geschat op ongeveer 2,5 km afstand toen Rosetta's OSIRIS narrow-angle camera het beeld nam op 30 augustus 2016. Het contrast van het beeld is uitgerekt om Philae's voet te onthullen tegen de schaduwrijke achtergrond.

https://dlmultimedia.esa.int/download/p ... _AR_EN.mp4

https://imagearchives.esac.esa.int/

https://archives.esac.esa.int/psa/#!Home%20View

http://www.esa.int/Our_Activities/Space ... e_complete
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door Tammy » 22 jun 2018, 10:26

Prachtig bravo. [clap] [clap]

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 05 jul 2018, 07:05

Afbeelding

Moleculaire zuurstof in atmosfeer komeet 67P niet afkomstig van oppervlak

Dat concluderen onderzoekers in het blad Nature Communications. Hun studie onthult dat de hoeveelheid moleculair zuurstof die in de coma (atmosfeer) van komeet 67P is aangetroffen onmogelijk door processen aan het oppervlak van de komeet kan zijn ontstaan. En daarmee lijkt het opnieuw heel aannemelijk dat het moleculaire zuurstof afkomstig is uit de kern van de komeet. Het suggereert dat moleculair zuurstof al voorhanden was toen deze komeet in de beginjaren van ons zonnestelsel – zo’n 4,6 miljard jaar geleden – ontstond.

Rosetta
Een komeet is eigenlijk een vieze ijsbal: een mix van ijs en stof. 67P vormt daarop geen uitzondering en toen de komeet de zon naderde en opwarmde, werd deze dan ook steeds actiever. Het ijs sublimeerde (verdampte) en er ontstond een nevelige wolk van gas rond de kern van de komeet: een coma. Ruimtesonde Rosetta – die enkele jaren rond de komeet cirkelde – was er getuige van en analyseerde de atmosfeer van 67P. In de atmosfeer trof de ruimtesonde zoals verwacht water, koolstofmonoxide en koolstofdioxide aan. Maar – en dat was wel heel verrassend – de atmosfeer bleek ook moleculair zuurstof te herbergen.

Wat is moleculair zuurstof?
Moleculair zuurstof is eigenlijk niets anders dan twee zuurstofatomen die een verbinding aangaan. Op aarde is moleculair zuurstof – dat ontstaat door fotosynthese – van cruciaal belang: het is essentieel voor het leven hier. Eerder hebben onderzoekers ook moleculair zuurstof aangetroffen rond enkele ijzige manen van Jupiter. Maar niemand had verwacht dat het ook rond een komeet te vinden was.

Oppervlak
Geen wonder dat er direct druk gespeculeerd werd over de afkomst van het moleculaire zuurstof. In eerste instantie namen onderzoekers aan dat het moleculaire zuurstof uit de kern van 67P kwam. Maar toen kwam een andere onderzoeksgroep met een ander idee: het moleculaire zuurstof zou dankzij processen – ingegeven door elektrisch geladen moleculen – aan het oppervlak van de komeet ontstaan.

Grootste deel
Hoe zit het nu? Onderzoekers hebben de door Rosetta verzamelde data er nog eens bij gepakt en in het licht van die tweede mogelijke verklaring voor de aanwezigheid van moleculair zuurstof bekeken. En inderdaad: ze kunnen niet uitsluiten dat er aan het oppervlak van de komeet processen spelen die leiden tot het ontstaan van moleculair zuurstof. Maar: die processen kunnen onmogelijk de aangetroffen hoeveelheid moleculair zuurstof rond komeet 67P voortbrengen. “Het kan zijn dat er aan het oppervlak van 67P moleculair zuurstof wordt gegenereerd, maar het grootste deel van het moleculaire zuurstof in de coma wordt niet door zo’n proces voortgebracht,” concludeert onderzoeker Marina Galand.

Voor nu houden de onderzoekers het er dan ook op dat het grootste deel van het aangetroffen moleculaire zuurstof afkomstig is uit de kern van de komeet. Dat is ook in lijn met recent theoretisch onderzoek dat stelt dat moleculair zuurstof al aanwezig was in het jonge zonnestelsel en vastvroor aan kleine stofdeeltjes. Die deeltjes klonterden weer samen, waardoor uiteindelijk een komeet ontstond die heel wat zuurstof in zijn kern gevangen hield.

Afbeelding
Zicht op de komeet uit Rosetta. Credit: ESA
ESA heeft recent alle foto’s die Rosetta tijdens haar missie maakte vrijgegeven? Het zijn er bijna 100.000 en je kunt er hier doorheen bladeren. https://imagearchives.esac.esa.int/
https://www.imperial.ac.uk/news/187056/ ... d-surface/
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door Tammy » 05 jul 2018, 10:48

Prachtig om te zien. [clap] [clap]

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 13 dec 2018, 08:03

Rosetta was getuige van de ‘geboorte’ van een boogschok

Afbeelding
rtist's impression van de jonge boogschok gedetecteerd door ESA's Rosetta-ruimtevaartuig op Comet 67P / Churyumov-Gerasimenko

Nieuw onderzoek wijst uit dat de Europese ruimtesonde Rosetta toch getuige is van het ontstaan van een boogschok bij de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko. In de periode dat Rosetta om deze komeet cirkelde (2014-2016) blijkt zij enkele malen door de boogschok heen te zijn gevlogen – zowel vóór als ná het moment dat de komeet zijn kleinste afstand tot de zon had bereikt. Zo’n boog- of boegschok ontstaat wanneer de zonnewind – de aanhoudende stroom van geladen deeltjes die de zon uitzendt – onderweg een obstakel tegenkomt in de vorm van een planeet of een kleiner object. Er ontstaat dan een golf in de zonnewind die enigszins vergelijkbaar is met de boeggolf van een schip. Zulke boogschokken zijn al bij tal van kometen waargenomen, maar nog nooit was het ontstaan ervan geregistreerd. Ook Rosetta leek aanvankelijk geen tekenen van een boogschok te hebben ontdekt. Nu is het verschijnsel echter alsnog in de data opgespoord. Aanvankelijk werd het verschijnsel op relatief grote afstand van de komeet verwacht – een kilometer of 1500. Maar nu blijkt Rosetta een beginnende boogschok te hebben waargenomen op een afstand van slechts enkele tientallen kilometers. Hierdoor was deze compleet over het hoofd gezien. Vermoed wordt dat deze boogschok-in-wording zich uiteindelijk heeft ontwikkeld tot een volwaardige boogschok. Dat zou dan echter zijn gebeurd toen ’67P’ de zon dichter was genaderd en Rosetta zich inmiddels te dicht bij de komeet bevond. (EE)



http://www.esa.int/Our_Activities/Space ... ound_comet
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 20 feb 2019, 07:41

Rosetta-komeet ondervindt 'afschuifspanning'
Het oppervlak en het inwendige van komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko staan bloot aan 'afschuifspanning' (shear stress). Dat blijkt uit een gedetailleerd onderzoek aan de foto's van de Europese ruimtesonde Rosetta, die de komeetkern lange tijd van nabij heeft bestudeerd. De 'Rosetta-komeet' heeft een opvallende vorm, die enigszins doet denken aan een badeendje, met een 'lijf' en een iets kleinere 'kop', onderling verbonden door een dunne 'nek'. Die structuur lijkt veel op die van de (grotere) ijsdwerg 2014 MU69 ('Ultima Thule'), die op 1 januari 2019 van nabij werd gefotografeerd door de Amerikaanse ruimtesonde New Horizons. Vermoedelijk is er in beide gevallen sprake van het resultaat van een botsing van twee kleinere hemellichamen, in de ontstaansperiode van het zonnestelsel. Op de Rosetta-foto's zijn aan het oppervlak complete netwerken van breuklijnen te zien, met een lengte van honderden meters, die tot een diepte van een paar honderd meter reiken. Volgens de onderzoekers is het uitgesloten dat die breuklijnen het gevolg zijn van de inwerking van warmte van de zon. Het moet om geologische en tektonische krachten gaan. Modelberekeningen en simulaties laten zien dat de breuklijnen goed verklaard kunnen worden door 'afschuifspanning'. Die ontstaat doordat de komeet nogal asymmetrisch is en toch als één hemellichaam roteert. Vooral rond de relatief dunne 'nek' zijn die krachten het grootst. Uit het feit dat de breuksystemen zich tot op zo'n grote diepte uitstrekken, blijkt dat het inwendige van de komeet relatief poreus en bros moet zijn. De nieuwe resultaten zijn gepubliceerd in Nature Geoscience. (GS)

LAGEN OP HET OPPERVLAK VAN DE KOMEET
Afbeelding

DE TWEE LOBBEN VAN DE KOMEET
Afbeelding

STRESS-GEVORMDE BREUKEN EN TERRASSEN OP DE KOMEET VAN ROSETTA
Afbeelding

EVOLUTIE VAN DE KOMEET VAN ROSETTA MEER DAN 4,5 MILJARD JAAR
Afbeelding

ULTIMA THULE TEGEN COMET 67P / CG
Afbeelding

http://blogs.esa.int/rosetta/2015/09/28 ... its-shape/

http://www.esa.int/var/esa/storage/imag ... mage_2.jpg
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 18 apr 2019, 11:27

Eén komeet, 70000 afbeeldingen
De OSIRIS Image Viewer maakt alle opnamen van de komeet 67P van Rosetta door het wetenschappelijke camerasysteem OSIRIS gemakkelijk toegankelijk op internet.
17 april 2019

Tussen 2014 en 2016 heeft het wetenschappelijke camerasysteem OSIRIS aan boord van ESA's Rosetta-ruimtevaartuig bijna 70000 beelden van komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko vastgelegd. Ze documenteren niet alleen de meest uitgebreide en veeleisende komeetmissie tot nu toe, maar tonen ook het eendvormige lichaam in al zijn facetten. In een gezamenlijk project met de afdeling informatie en communicatie van de universiteit van Flensburg, heeft het Max Planck Instituut voor onderzoek van het zonnestelsel (MPS), hoofd van het OSIRIS-team, nu al deze afbeeldingen gepubliceerd. De OSIRIS Image Viewer is geschikt voor zowel leken als experts en biedt snelle en gemakkelijke toegang tot een van de grootste wetenschappelijke schatten van de afgelopen jaren.

Afbeelding
Ruige klif en spectaculaire stralen stof - het beeldarchief van OSIRIS toont alle facetten van de komeet van Rosetta ... [meer ...]
© Flensburg University of Applied Sciences / Sascha Reinhold
Het eerste beeld van komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko werd in maart 2014 door het OSIRIS-camerasysteem vastgelegd vanaf een afstand van bijna vijf miljoen kilometer: een niet spectaculaire sterrenhemel waarin alleen experts een van de vele lichtpuntjes kunnen identificeren als doelwit van de Rosetta-missie. De laatste foto van de missie werd genomen op 30 september 2016, slechts een paar minuten voordat het ruimtevaartuig de komeet raakte. Slechts 20 meter scheiden het zichtbare steenachtige oppervlak van het ruimtevaartuig. Tussen deze twee beelden schuilt een avontuur: een ruimtemissie die voor de eerste keer een komeet vergezelde op zijn weg door het innerlijke zonnestelsel en deze van dichtbij observeerde.

Dit avontuur kan nu gedetailleerd worden nagetrokken met behulp van de OSIRIS Image Viewer. Bladerend door het archief, zullen gebruikers foto's nemen die gemaakt zijn terwijl Rosetta nog steeds de reeds ontwakende komeet naderde, beelden verkregen uit Philae's landing, het vuurwerk van stof en gasemissies tijdens de perihelpassage van de komeet, en foto's die de koortsachtige zoektocht naar de landingsplaats van Philae gedurende de laatste weken van de missie. De beelden tonen ruige kliffen, bizarre scheuren en kloven, poedervormige vlaktes en met keien bedekte velden, evenals spectaculaire stralen van stof en gas in de buurt van de kern van de komeet.

"Het is voor ons belangrijk dat deze schat aan gegevens gemakkelijk toegankelijk is voor iedereen, er is geen voorkennis nodig", legt MPS-wetenschapper dr. Holger Sierks, hoofdonderzoeker van Osiris, in nauwe samenwerking met studenten en docenten van de afdeling voorlichting en Communicatie aan de hogeschool Flensburg, de wetenschappers van MPS hebben de kijker zo ontworpen dat alle afbeeldingen en aanvullende informatie snel kunnen worden gevonden. Elk van de bijna 70.000 afbeeldingen wordt aangevuld met de datum waarop deze is genomen, de afstand naar de komeet, en een korte begeleidende tekst en kunnen in volledige resolutie worden gedownload.Voor gebruikers die dieper willen duiken of het archief voor wetenschappelijke doeleinden willen gebruiken, zijn de afbeeldingen ook beschikbaar in wetenschappelijke data-indeling;er is informatie beschikbaar over de gebruikte filters, brandpuntsafstanden en belichtingstijden, evenals verwijzingen naar de wetenschappelijke documentatie en evaluatiesoftware.

Sinds juni 2018 leveren ook de ESA Archive Image Browser en het Planetary Science Archive van ESA alle afbeeldingen en gegevens van de Rosetta-missie online. "De databases van ESA zijn voornamelijk gericht op wetenschappers", zegt Sierks. "We zien de OSIRIS Image Viewer als een aanvulling op deze services. Het is ontworpen om gemakkelijk toegankelijk en aantrekkelijk te zijn voor iedereen - en boven alles om de komeet in al zijn schoonheid te tonen, "voegt hij eraan toe.

https://www.mps.mpg.de/One-comet-70000-images
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door Tammy » 18 apr 2019, 11:31

Schitterend. [clap] [clap]

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 14 aug 2019, 07:56

'MAANTJE' ONTDEKT ROND ROSETTA'S KOMEET

Afbeelding
Geanimeerde reeks afbeeldingen verkregen door ESA's Rosetta- sonde bij komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko op 21 oktober 2015.
In deze afbeeldingen, verzameld een paar maanden na de nadering van de komeet naar de zon langs zijn baan, of perihelium , geven de kern van de komeet weer met een ongebruikelijke metgezel: een brok rond puin in een baan (omcirkeld). Op dat moment was het ruimtevaartuig op meer dan 400 km afstand van het centrum van de komeet

Het gaat om een nog geen vier meter groot brokstuk dat losgebroken is van de komeet.

Dat blijkt uit beelden gemaakt door astrofotograaf Jacint Roger. Hij dook in het rijke archief dat ruimtesonde Rosetta heeft nagelaten en ontdekte op beelden die de sonde in 2015 van komeet 67P/C-G maakte dat deze komeet een metgezel heeft.

ESA
De Europese ruimtevaartorganisatie – eigenaar van ruimtesonde Rosetta – heeft inmiddels op de ontdekking van Roger gereageerd en kan bevestigen dat op de beelden inderdaad een maantje te zien is. Volgens ESA is het object nog geen vier meter groot.

Vervolgonderzoek van ESA wijst er verder op dat het maantje – voor nu Churyumaan gedoopt – afkomstig is van 67P/C-G zelf. In de eerste twaalf uur nadat het object loskwam van de komeet, zou het op een afstand tussen de 2,4 en 3,9 kilometer rond 67P/C-G hebben gecirkeld. Daarna bewoog het maantje door de coma – de nevelige wolk van gas en stof die rond de komeetkern te vinden is – en dat maakt het lastig om de exacte baan van de maan te bepalen. Latere observaties – gedaan toen de maan uit de coma opdook – bevestigen echter dat deze nog steeds rond de komeet cirkelde.

Puin en stof
Tijdens en na de Rosetta-missie is veel aandacht besteed aan stof en puin afkomstig van 67P/C-G. Voorafgaand aan het perihelium – het moment waarop de afstand tussen de komeet en de zon het kleinst was – waren de brokstukken die het oppervlak van de komeet verlieten hooguit 1 centimeter groot. Maar rond het perihelium zagen onderzoekers objecten van wel één meter groot de lucht in slingeren. Dat is te verklaren doordat de komeet – een vrij losse verzameling van puin en ijs – doordat deze dichter bij de zon in de buurt komt, opwarmt, waardoor meer ijs sublimeert (verdampt) en meer stof en grotere stukken puin met zich mee de ruimte in kan voeren. Sommige van de wat grotere objecten die tijdens de Rosetta-missie bij de komeet zijn aangetroffen hebben zich in ieder geval tijdelijk in een baan rond de komeet genesteld. Toch is het object dat nu door Roger is gespot bijzonder. Het gaat – voor nu – de boeken in als het grootste object dat rond de komeet is aangetroffen.

ESA heeft reeds aangekondigd deze Churyumaan nog eens onder de loep te nemen. Wie weet komen we in de toekomst nog meer over deze maan te weten en kan er nog achterhaald worden wat er van Churyumaan geworden is.

https://www.scientias.nl/maantje-ontdek ... as-komeet/

http://www.esa.int/spaceinimages/Images ... _Churymoon
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door Tammy » 14 aug 2019, 16:29

Wat een prachtige missie was het. [clap] [clap]

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 20 sep 2019, 07:45

STUITERENDE ROTSBLOK OP COMET 67P / CG

Afbeelding
Een voorbeeld van een rotsblok dat over het oppervlak van het komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko is bewogen, vastgelegd in Rosetta's OSIRIS-beelden. De foto is gemaakt met de smalhoekscamera en toont het rotsblok in het onderste derde deel van de foto.

Wetenschappers die de schat aan beelden analyseren die zijn genomen door de Rosetta-missie van ESA, hebben meer bewijs opgeleverd voor nieuwsgierige stuiterende rotsblokken en dramatische instortingen van kliffen.

Rosetta werkte tussen augustus 2014 en september 2016 bij Comet 67P / Churyumov-Gerasimenko en verzamelde gegevens over de stof-, gas- en plasma-omgeving van de komeet, de oppervlakte-eigenschappen en de binnenstructuur.

Als onderdeel van de analyse van ongeveer 76.000 afbeeldingen met een hoge resolutie die zijn vastgelegd met de OSIRIS-camera, hebben wetenschappers gezocht naar oppervlakteveranderingen. In het bijzonder zijn ze geïnteresseerd in het vergelijken van de periode van de komeet die het dichtst bij de zon staat - bekend als perihelion - met die na deze meest actieve fase, om de processen die de evolutie van het oppervlak aansturen beter te begrijpen.

Afbeelding
De eerste afbeelding (links) biedt een referentieweergave van de komeet, samen met een close-up van het gebied dat wordt bestudeerd. De kleinere inzetstukken rechts tonen voor en na afbeeldingen van de regio met de stuiterende kei, respectievelijk vastgelegd op 17 maart 2015 en 19 juni 2016. Indrukken van het rotsblok zijn achtergelaten in de zachte regoliet die het oppervlak van de komeet bedekt terwijl het tot stilstand kwam. Men denkt dat het van de nabijgelegen klif is gevallen, die ongeveer 50 m hoog is. De afbeelding onderaan illustreert het pad van de kei terwijl deze over het oppervlak stuiterde, met voorlopige metingen van de 'kraters' berekend.

Overal op de komeet zie je los puin, maar soms zijn keien gevangen door de ruimte in te werpen of over het oppervlak te rollen . Een nieuw voorbeeld van een stuiterende rotsblok werd onlangs geïdentificeerd in het gladde nekgebied dat de twee lobben van de komeet met elkaar verbindt, een gebied dat tijdens de missie veel merkbare grootschalige oppervlakteveranderingen onderging . Daar is blijkbaar een rotsblok van ongeveer 10 m breed van de nabijgelegen klif gevallen en meerdere keren over het oppervlak gestuiterd zonder te breken, waardoor 'voetafdrukken' achterbleven in het los geconsolideerde oppervlaktemateriaal.

"We denken dat het van de nabijgelegen 50 m hoge klif viel en het grootste fragment is in deze aardverschuiving, met een massa van ongeveer 230 ton," zei Jean-Baptiste Vincent van het DLR Institute for Planetary Research, die de resultaten presenteerde op de EPSC-DPS- conferentie vandaag in Genève.

“Er gebeurde zoveel met deze komeet tussen mei en december 2015, toen deze het meest actief was, maar helaas moesten we vanwege deze activiteit Rosetta op een veilige afstand houden. Als zodanig hebben we niet voldoende zicht om verlichte oppervlakken met voldoende resolutie te zien om precies de locatie 'voor' van het rotsblok te bepalen. "

Afbeelding
Een uitbarstingsgebeurtenis op komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko vond plaats op 12 september 2015 en wordt verondersteld geassocieerd te zijn met een van de meest dramatische instortingen van kliffen die tijdens het leven van de Rosetta-missie zijn vastgelegd.

Het bestuderen van kei-bewegingen zoals deze in verschillende delen van de komeet helpt bij het bepalen van de mechanische eigenschappen van zowel het vallende materiaal als het oppervlaktegebied waarop het landt. Het materiaal van de komeet is over het algemeen erg zwak in vergelijking met het ijs en de rotsen die we op aarde kennen: keien op Comet 67P / CG zijn ongeveer honderd keer zwakker dan vers ingepakte sneeuw.

Een ander type verandering is ook waargenomen op verschillende locaties rond de komeet: de ineenstorting van rotswanden langs lijnen van zwakte, zoals de dramatische vangst van de val van een 70 m breed segment van de Aswan-klif waargenomen in juli 2015. Maar Ramy El-Maarry en Graham Driver van Birkbeck, Universiteit van Londen, hebben mogelijk een nog grotere instorting gevonden, gekoppeld aan een heldere uitbarsting op 12 september 2015 langs de kloof tussen het noordelijk en zuidelijk halfrond.

"Dit lijkt een van de grootste kliffen te zijn die we op de komeet hebben gezien tijdens het leven van Rosetta, met een oppervlakte van ongeveer 2000 vierkante meter die ineenstortte," zei Ramy, die vandaag ook op EPSC-DPS sprak.

Afbeelding
Voor en na een instorting van een klif op komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko. In de bovenste panelen tonen de gele pijlen de locatie van een scarp op de grens tussen het verlichte noordelijk halfrond en het donkere zuidelijk halfrond van de kleine lob, soms vóór en na de uitbarsting (respectievelijk september 2014 en juni 2016). De onderste panelen tonen close-ups van de bovenste panelen; de blauwe pijl wijst naar de scarp die na de uitbarsting in de afbeelding lijkt te zijn samengevouwen. Twee keien (1 en 2) zijn gemarkeerd voor oriëntatie.

Tijdens de perihelionpassage werd het zuidelijk halfrond van de komeet blootgesteld aan hoge zonne-input, wat resulteerde in verhoogde niveaus van activiteit en intensievere erosie dan elders op de komeet.

"Inspectie van voor en na afbeeldingen stellen ons in staat om vast te stellen dat de scarp tot minstens mei 2015 intact was, want als we nog steeds beelden met een hoge resolutie in die regio hebben om het te zien," zegt Graham, een student die met Ramy werkt om onderzoek Rosetta's uitgebreide beeldarchief.

"De locatie in deze bijzonder actieve regio vergroot de kans dat het instortende evenement is gekoppeld aan de uitbarsting die plaatsvond in september 2015."

Gedetailleerd kijken naar het puin rond de ingestorte regio suggereert dat hier in het verleden andere grote erosie-gebeurtenissen hebben plaatsgevonden. Ramy en Graham ontdekten dat het puin blokken van variabele grootte omvat tot tientallen meters, aanzienlijk groter dan de rotspopulatie na de instorting van de Aswan-klif, die voornamelijk bestaat uit keien met een diameter van enkele meters.

"Deze variabiliteit in de grootteverdeling van de gevallen puin suggereert ofwel verschillen in de sterkte van de gelaagde materialen van de komeet, en / of verschillende mechanismen van het instorten van rotsen," voegt Ramy toe.

Het bestuderen van komeetveranderingen zoals deze geeft niet alleen inzicht in de dynamische aard van deze kleine lichamen op korte tijdschalen, maar de grootschalige klifinstortingen bieden uniek uitzicht op de interne structuur van de komeet, waardoor de evolutie van de komeet over langere tijdschalen wordt samengevoegd.

"De datasets van Rosetta blijven ons verbazen, en het is geweldig dat de volgende generatie studenten nu al spannende ontdekkingen doet", voegt Matt Taylor, Rosetta-projectwetenschapper van ESA, toe.

http://www.esa.int/Our_Activities/Space ... g_boulders
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 13 nov 2019, 09:24

Rosetta's voortdurende wetenschap

Op 12 november 2014 werd Philae het eerste ruimtevaartuig dat op een komeet landde als onderdeel van de succesvolle Rosetta-missie om komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko te bestuderen. Vijf jaar later, en na het officiële einde van de missie in 2016, blijft Rosetta inzichten verschaffen in de oorsprong van ons zonnestelsel.

Rosetta's instrumenten hebben al ontdekt dat de komeet zuurstof, organische moleculen, edelgassen en 'zwaar' of gedeutereerd water bevatte anders dan dat op aarde.
Terwijl wetenschappers gegevens van Rosetta's instrumenten, waaronder het geïoniseerde gas of plasma, blijven analyseren, verbeteren de resultaten ons begrip van kometen. Missiegegevens worden ook naar een archief verzonden als toekomstige bron.

Rosetta draait om de 6,5 jaar rond de zon en passeert de aarde opnieuw, zichtbaar vanaf grondtelescopen, in 2021. ESA's toekomstige Comet Interceptor-missie zal voortbouwen op het succes van Rosetta wanneer het een flyby van een komeet uitvoert. Maar in tegenstelling tot Rosetta zal de komeet nieuw zijn in ons zonnestelsel.



De film bevat interviews met Charlotte Goetz, Research Fellow, ESA; Kathrin Altwegg, ROSINA hoofdonderzoeker van het instrument, Rosetta / Universiteit van Bern; Colin Snodgrass, plaatsvervangend hoofdonderzoeker Comet Interceptor / Universiteit van Edinburgh

http://www.esa.int/
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 08 feb 2020, 13:06

Rood-blauw-rood: komeet 67P verschoot van kleur
Tijdens de twee jaar dat hij door de Europese ruimtesonde Rosetta van dichtbij werd bespied blijkt komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko duidelijk van kleur te zijn veranderd. Dat blijkt uit een grote inventarisatie van Rosetta-gegevens, waarvan de resultaten in het tijdschrift Nature zijn gepubliceerd. De kleurveranderingen houden verband met de uitwisseling van waterijs tussen het oppervlak en de coma van de komeet. Toen Rosetta in 2014 bij komeet 67P arriveerde, was deze nog ver verwijderd van de zon. Zijn oppervlak was bedekt met lagen stof en er was er weinig ijs te zien. Hierdoor zag hij er roodachtig uit. Op een gegeven moment passeerde de komeet echter de ‘vorstgrens’, die op ongeveer 450 miljoen kilometer van de zon ligt. Alles binnen deze afstand wordt zodanig opgewarmd door de zon dat waterijs gaat sublimeren (in dampvorm overgaat). Daarop registreerde het VIRTIS-instrument van Rosetta een kleurverandering bij de komeet. Door de sublimatie van het ijs werden stofdeeltjes de ruimte in geblazen, en kwam het onderliggende ‘verse’ ijs bloot te liggen. Als gevolg daarvan werd de komeetkern blauwer. In de coma – de ijle atmosfeer – van de komeet gebeurde het omgekeerde. Aanvankelijk bestond deze voornamelijk uit ijsdeeltjes, waardoor hij blauwachtig leek. Maar toen de stofuitstoot van de komeetkern op gang kwam, werd hij steeds roder. Vanaf het moment dat Rosetta zich weer van de zon begon te verwijderen, werden de rollen weer omgedraaid: zijn kern werd roder en zijn coma blauwer. Spectrale gegevens laten zien dat de rode tinten op en rond de komeet door organische moleculen worden veroorzaakt. Dat zijn grote, koolstofhoudende moleculen. Om welke soorten het precies gaat, is echter nog onduidelijk. Daarvoor zouden bodemmonsters van de komeet naar de aarde moeten worden gebracht. (EE)

Afbeelding
Two years of data from Rosetta's VIRTIS instrument has shown that comet 67P/Churyumov-Gerasimenko subtly changed colour as it drew close to the Sun and moved away from it again. When far from the Sun the nucleus of the comet was redder than the surrounding particles in the coma, which were dominated by water ice grains measuring about 100 micrometres across. Howev-er, as the comet drew close to the Sun, the nucleus became bluer because fresh ice was revealed. In contrast, the coma became redder as sub-micrometre dust grains made of organic matter and carbon were thrown off the comet. When the comet moved away from the Sun, the activity on the comet decreased and the colours returned to the nucleus being redder than the coma.

https://sci.esa.int/web/rosetta/-/roset ... leon-comet
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 15 mar 2020, 08:49

Ammoniumzouten gevonden op de komeet van Rosetta

Wetenschappers hebben ammoniumzouten gedetecteerd op het oppervlak van komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko (weergegeven in deze afbeelding rechts) door gegevens te analyseren die zijn verzameld door de Visible, Infrared and Thermal Imaging Spectrometer (VIRTIS) op ESA's Rosetta-missie tussen augustus 2014 en mei 2015 .

De nieuwe studie, geleid door Olivier Poch van Institut de Planétologie et d'Astrophysique de Grenoble, Frankrijk, en gepubliceerd in het tijdschrift Science , draagt ​​bij aan de complementaire metingen die zijn verkregen in de atmosfeer van de komeet, of coma, met behulp van een ander instrument, de Rosetta Orbiter-spectrometer for Ion and Neutral Analysis (ROSINA) , die eerder dit jaar in Nature Astronomy werden gepubliceerd .

Terwijl VIRTIS de komeet in kaart bracht tijdens de eerste helft van Rosetta's missie, onthulden de gegevens hoe het oppervlak zo donker is als steenkool en lichtjes rood gekleurd is door een mengsel van op koolstof gebaseerde verbindingen en ondoorzichtige mineralen. Het instrument zag ook lokale plekken met water en kooldioxide- ijs, samen met een raadselachtige maar bijna alomtegenwoordige absorptiefunctie rond de infraroodgolflengte van 3,2 µm. De aard van de verbinding die een dergelijke functie zou kunnen veroorzaken, bleef echter tot nu toe onduidelijk.

Om het raadsel op te lossen, heeft een team van wetenschappers in het laboratorium 'kunstmatige' kometenoppervlakken gemaakt (een voorbeeld is te zien in de afbeelding links), hun eigenschappen te testen en ze te vergelijken met de VIRTIS-waarnemingen. Met dit doel hebben de wetenschappers fijne deeltjes waterijs geproduceerd die donkere stofkorrels en een verscheidenheid aan verbindingen bevatten. Vervolgens stelden ze deze deeltjes bloot aan komeetachtige omstandigheden - vacuüm en lage temperatuur. Na enkele uren was al het ijs gesublimeerd, waardoor er een oppervlak was ontstaan ​​van poreus stof, analoog aan een kometenoppervlak.

Het resultaat van dergelijke experimenten geeft aan dat de mysterieuze absorptiefunctie die door VIRTIS bij komeet 67P wordt waargenomen, voornamelijk te wijten is aan ammoniumzouten (NH 4 + ), die worden gemengd met donker stof en op allerlei terreinen over de komeet worden gedetecteerd.

De aanwezigheid van deze zouten kan de hoeveelheid stikstof die wetenschappers eerder hadden verwacht op deze komeet, en mogelijk ook op andere kometen, aanzienlijk verhogen . De bevindingen komen overeen met de recente detectie, door het ROSINA-instrument op Rosetta, van gassen die worden geproduceerd door de sublimatie van ammoniumzouten op stofkorrels die uit de komeet worden uitgestoten.

Een soortgelijk absorptiefunctie is ook waargenomen bij verschillende asteroïden, zowel in de hoofdgordel en in de Trojaanse familie van Jupiter, als op Jupiter's maan Himalia, wat suggereert dat deze lichamen ook ammoniumzouten bevatten. De aanwezigheid van deze zouten zou kunnen duiden op een verband in de chemische samenstelling tussen asteroïden, kometen en mogelijk de proto-zonnenevel, wat een prikkelend scenario oplevert voor de afgifte van stikstof - een sleutelelement voor de chemie van het leven zoals we dat op aarde kennen - naar de binnenplaneten van het zonnestelsel.

Afbeelding

https://www.esa.int/
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door univers » 06 jul 2022, 08:16

Licht werpen op komeet Chury's onverwachte chemische complexiteit
Een team van onderzoekers onder leiding van de Universiteit van Bern heeft voor het eerst een onverwachte rijkdom aan complexe organische moleculen bij een komeet geïdentificeerd. Dit werd bereikt dankzij de analyse van gegevens die zijn verzameld tijdens ESA's Rosetta-missie op komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko, ook bekend als Chury. Deze organische stoffen, die op de vroege aarde zijn afgeleverd door kometen in te slaan, hebben mogelijk bijgedragen aan het op gang brengen van op koolstof gebaseerd leven zoals we dat kennen.

Afbeelding
Gas en stof zijn op van het oppervlak van 'Chury' naarmate de komeet het punt van zijn baan nadert dat het dichtbij de zon ligt.
© ESA/Rosetta/NAVCAM

Kometen zijn fossielen uit de oudheid en uit de diepten van ons zonnestelsel, en het zijn overblijfselen van de vorming van de zon, planeten en manen. Een team onder leiding van chemicus Dr. Nora Hänni van het Natuurkundig Instituut van de Universiteit van Bern, afdeling Ruimteonderzoek en Planetaire Wetenschappen, is er nu voor het eerst in geslaagd een hele reeks complexe organische moleculen bij een komeet te identificeren, zoals ze rapporteren in een studie die eind juni werd gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift Nature Communications .

Nauwkeurigere analyse dankzij Berner massaspectrometer
Halverwege de jaren tachtig werd door de grote ruimteagentschappen een vloot ruimtevaartuigen uitgezonden om langs de komeet van Halley te vliegen. Aan boord waren verschillende massaspectrometers die de chemische samenstelling van zowel de coma van de komeet – de dunne atmosfeer als gevolg van sublimatie van kometenijs dicht bij de zon – als die van inslaande stofdeeltjes hebben gemeten. De gegevens die door deze instrumenten werden verzameld, hadden echter niet de resolutie die nodig was om een ​​eenduidige interpretatie mogelijk te maken.

Nu, meer dan 30 jaar later, heeft de hoge-resolutie massaspectrometer ROSINA, een door Bern geleid instrument aan boord van ESA's Rosetta-ruimtevaartuig, tussen 2014 en 2016 gegevens verzameld bij komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko, ook bekend als Chury. de onderzoekers om voor het eerst licht te werpen op het complexe organische budget van Chury.

Het geheim was verborgen in het stof
Toen Chury zijn perihelium bereikte, het punt dat zich het dichtst bij de zon bevindt, werd hij zeer actief. Sublimerend kometenijs creëerde een uitstroom die stofdeeltjes meesleurde. Uitgedreven deeltjes werden door zonnestraling opgewarmd tot temperaturen die hoger waren dan die welke gewoonlijk worden waargenomen aan het komeetoppervlak. Hierdoor kunnen grotere en zwaardere moleculen desorberen, waardoor ze beschikbaar zijn voor de massaspectrometer met hoge resolutie ROSINA-DFMS (Rosetta Orbiter Sensor for Ion and Neutral Analysis-Double Focusing Mass Spectrometer). De astrofysicus prof. em. Dr. Kathrin Altwegg, hoofdonderzoeker van het ROSINA-instrument en co-auteur van de nieuwe studie, zegt: “Vanwege de extreem stoffige omstandigheden, het ruimtevaartuig moest zich terugtrekken naar een veilige afstand van iets meer dan 200 km boven het komeetoppervlak om de instrumenten onder stabiele omstandigheden te laten werken.” Daardoor was het mogelijk soorten te detecteren die uit meer dan een handvol atomen bestonden die voorheen verborgen waren gebleven in het kometenstof.

De interpretatie van dergelijke complexe gegevens is een uitdaging. Het Berner-team van onderzoekers heeft echter met succes een aantal complexe organische moleculen geïdentificeerd, die nog nooit eerder in een komeet zijn gevonden. ”We vonden bijvoorbeeld naftaleen, dat verantwoordelijk is voor de karakteristieke geur van mottenballen. En we vonden ook benzoëzuur, een natuurlijk bestanddeel van wierook. Daarnaast hebben we benzaldehyde geïdentificeerd, dat veel wordt gebruikt om amandelsmaak aan voedingsmiddelen te geven, en vele andere moleculen. Deze zware organische stoffen zouden de geur van Chury blijkbaar nog complexer, maar ook aantrekkelijker maken, zoals Hänni zegt (zie ook het mediabericht uit 2014 ).

Naast geurmoleculen zijn er ook veel soorten met zogenaamde prebiotische functionaliteit geïdentificeerd in Chury's organische budget (bijvoorbeeld formamide). Dergelijke verbindingen zijn belangrijke tussenproducten bij de synthese van biomoleculen (bijv. suikers of aminozuren). "Het lijkt daarom waarschijnlijk dat de impact van kometen - als essentiële leveranciers van organisch materiaal - ook heeft bijgedragen aan de opkomst van op koolstof gebaseerd leven op aarde", legt Hänni uit.

Afbeelding
Gegevens van komeet "Chury", verzamelde informatie over uitgestoten stofdeeltjes. Gemiddeld lijkt dit complex organisch materiaal op het materiaal dat aanwezig is in meteorieten en de ringregen van Saturnus, wat wijst op een gedefinieerd presolaire oorsprong.
© Universiteit van Bern

Vergelijkbare organische stoffen in Saturnus en meteorieten
Naast de identificatie van individuele moleculen, voerden de onderzoekers ook een gedetailleerde karakterisering uit van het volledige ensemble van complexe organische moleculen in komeet Chury, waardoor het in de grotere context van het zonnestelsel kon worden geplaatst. Parameters zoals de gemiddelde somformule van dit organische materiaal of de gemiddelde bindingsgeometrie van de koolstofatomen erin zijn van belang voor een brede wetenschappelijke gemeenschap, variërend van astronomen tot wetenschappers van het zonnestelsel.

"Het bleek dat Chury's complexe organische budget gemiddeld identiek is aan het oplosbare deel van meteoritisch organisch materiaal", legt Hänni uit en voegt eraan toe: "Bovendien lijkt het moleculaire budget van Chury ook sterk op de relatieve hoeveelheid waterstofatomen het organische materiaal dat vanuit de binnenste ring op Saturnus neerregent, zoals gedetecteerd door de INMS-massaspectrometer aan boord van NASA's Cassini-ruimtevaartuig”.

"We vinden niet alleen overeenkomsten tussen de organische reservoirs in het zonnestelsel, maar veel van Chury's organische moleculen zijn ook aanwezig in moleculaire wolken, de geboorteplaatsen van nieuwe sterren", vult Prof. Dr. Susanne Wampfler aan, astrofysicus bij het Center for Space en Habitability (CSH) aan de Universiteit van Bern en co-auteur van de publicatie. "Onze bevindingen zijn consistent met en ondersteunen het scenario van een gedeelde presolaire oorsprong van de verschillende reservoirs van organische stoffen in het zonnestelsel, wat bevestigt dat kometen inderdaad materiaal vervoeren uit de tijd lang voordat ons zonnestelsel ontstond."

https://www.unibe.ch/news/media_news/me ... x_eng.html
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80372
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Rosetta's laatste beelden

Bericht door Tammy » 06 jul 2022, 08:37

Wat een ontdekkingen weer. ;P!
Daarom mag er nooit bezuinigd worden op de ruimtevaart.
De ontdekkingen zijn te waardevol.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Plaats reactie