Anatomie van een kosmische zeemeeuw

[univers]

ESO's VST vangt een hemelmeeuw tijdens de vlucht


Kleurrijk en wispy Sharpless 2-296 vormt de 'vleugels' van een gebied van de hemel dat bekend staat als de Seagull Nebula - genoemd naar de gelijkenis met een meeuw tijdens de vlucht. Deze hemelvogel bevat een fascinerende mix van intrigerende astronomische objecten. Gloeiende wolken weven te midden van donkere stofstroken en heldere sterren. De zeemeeuwnevel - bestaande uit stof, waterstof, helium en sporen van zwaardere elementen - is de hete en energieke geboorteplaats van nieuwe sterren. Credit:ESO / VPHAS + team / NJ Wright (Keele University)

Kleurrijk en wispy, deze intrigerende verzameling objecten staat bekend als de Seagull Nebula, genoemd naar de gelijkenis met een meeuw tijdens de vlucht. Deze regio bestaat uit stof, waterstof, helium en sporen van zwaardere elementen en is de hete en energieke geboorteplaats van nieuwe sterren. Het opmerkelijke detail dat hier is vastgelegd door ESO's VLT Survey Telescope (VST) onthult de individuele astronomische objecten waaruit de hemelvogel bestaat, evenals de fijnere kenmerken erin. De VST is een van de grootste onderzoekstelescopen ter wereld die de hemel in zichtbaar licht waarneemt.

De hoofdcomponenten van de Seagull zijn drie grote gaswolken, met als meest opvallende Sharpless 2-296, die de "vleugels" vormen. Met een lengte van ongeveer 100 lichtjaar van de ene vleugeltip naar de andere, toont Sh2-296 gloeiend materiaal en donkere stofstroken die weven te midden van heldere sterren. Het is een prachtig voorbeeld van een emissienevel , in dit geval een HII-regio , die aangeeft dat er nieuwe sterren zijn gevormd die zichtbaar zijn in deze afbeelding.

Het is de straling van deze jonge sterren die de wolken hun fantastische kleuren geeft en ze zo opvallend maakt, door het omringende gas te ioniseren en te laten gloeien. Deze straling is ook de belangrijkste factor die de vormen van de wolken bepaalt, door druk uit te oefenen op het omringende materiaal en het te vormen in de grillige morfologieën die we zien. Omdat elke nevel een unieke verdeling van sterren heeft en, zoals deze, een composiet van meerdere wolken kan zijn, komen ze in verschillende vormen voor, verbeelding van astronomen en het oproepen van vergelijkingen met dieren of bekende objecten.

Deze diversiteit aan vormen wordt geïllustreerd door het contrast tussen Sh2-296 en Sh2-292. De laatste, hier net onder de "vleugels" gezien, is een compactere wolk die de "kop" van de zeemeeuw vormt. Het meest opvallende kenmerk is een enorme, extreem lichtgevende ster genaamd HD 53367 die 20 keer zo groot is als de zon, en die we zien als het doordringende "oog" van de zeemeeuw. Sh2-292 is zowel een emissienevel als een reflectienevel; veel van zijn licht wordt uitgestraald door geïoniseerd gas dat zijn opkomende sterren omringt, maar een significante hoeveelheid wordt ook gereflecteerd door sterren daarbuiten.


Deze kaart toont de locatie van het hoofd van de Zeemeeuwnevel (rode cirkel) in het sterrenbeeld Monoceros (De Eenhoorn) en niet ver van de helderste ster aan de hemel, Sirius. Dit stervormende gebied maakt deel uit van de grotere zeemeeuwnevel (IC 2177), die zich over de grens uitstrekt naar de aangrenzende Canis Major (de grote hond).
Bij toeval ligt dit object heel dicht in de lucht bij de locatie van de Thor's helmnevel (NGC 2359, gemarkeerd met een oranje cirkel en het ESO 50-logo). Dit ongewone object was de winnaar van de Choose what the VLT Observes- wedstrijd ( ann12060 ).
Credit:ESO, IAU en Sky & Telescope

De donkere zwaden die de homogeniteit van de wolken onderbreken en ze textuur geven, zijn stofstroken - paden van veel dichter materiaal die een deel van het lichtgevende gas erachter verbergen. Nevels zoals deze hebben een dichtheid van enkele honderden atomen per kubieke centimeter, veel minder dan de beste kunstmatige stofzuigers op aarde. Desalniettemin zijn nevels nog steeds veel dichter dan het gas buiten hen, dat een gemiddelde dichtheid heeft van ongeveer 1 atoom per kubieke centimeter.

De zeemeeuw ligt langs de grens tussen de sterrenbeelden van Canis Major (The Great Dog) en Monoceros (The Unicorn), op een afstand van ongeveer 3700 lichtjaar in een arm van de Melkweg . Spiraalvormige sterrenstelsels kunnen duizenden van deze wolken bevatten, bijna allemaal geconcentreerd langs hun wervelende armen.

Verschillende kleinere wolken worden ook geteld als onderdeel van de zeemeeuwnevel , waaronder Sh2-297, wat een kleine, knoopachtige toevoeging is aan de punt van de bovenste "vleugel" van de meeuw, Sh2-292 en Sh2-295. Deze objecten zijn allemaal opgenomen in de Sharpless-catalogus , een lijst met meer dan 300 wolken gloeiend gas, samengesteld door de Amerikaanse astronoom Stewart Sharpless .

Deze foto is gemaakt met de VLT Survey Telescope (VST), een van de grootste survey-telescopen ter wereld die de hemel in zichtbaar licht waarneemt. De VST is ontworpen om grote delen van de lucht snel en diep te fotograferen.

Kun je de zeemeeuw op deze foto zien? We dagen onze lezers uit om hun fantasie de vrije loop te laten en de vogel op onze foto te schetsen zoals ze hem zien. Deel je foto's met de omtrek van de vogel met behulp van de hashtag #SpotTheSeagull.


Deze weidse weergave vangt het suggestieve en kleurrijke stervormingsgebied van de Seagull Nebula, IC 2177, aan de grenzen van de constellaties van Monoceros (The Unicorn) en Canis Major (The Great Dog). Deze weergave is gemaakt op basis van afbeeldingen die deel uitmaken van de Digitized Sky Survey 2. Credit:ESO / Digitized Sky Survey 2. Erkenning: Davide De Martin


Kleurrijk en wispy Sharpless 2-296 vormt de 'vleugels' van een gebied van de hemel dat bekend staat als de Seagull Nebula - genoemd naar de gelijkenis met een meeuw tijdens de vlucht. Deze hemelvogel bevat een fascinerende mix van intrigerende astronomische objecten. Gloeiende wolken weven te midden van donkere stofstroken en heldere sterren. De zeemeeuwnevel - bestaande uit stof, waterstof, helium en sporen van zwaardere elementen - is de hete en energieke geboorteplaats van nieuwe sterren. De video is beschikbaar in 4K UHD. De ESOcast Light is een serie korte video's die je de wonderen van het heelal in stukjes ter grootte van een hap brengt.


Deze panvideo onderzoekt de kleurrijke en wispy Sharpless 2-296. Deze nevel vormt de "vleugels" van een gebied van de hemel dat bekend staat als de Seagull Nebula - genoemd naar zijn gelijkenis met een meeuw tijdens de vlucht. Deze hemelvogel bevat een fascinerende mix van intrigerende astronomische objecten. Gloeiende wolken weven te midden van donkere stofstroken en heldere sterren. De zeemeeuwnevel - bestaande uit stof, waterstof, helium en sporen van zwaardere elementen - is de hete en energieke geboorteplaats van nieuwe sterren


Deze zoomvideo begint bij een brede kijk op de Melkweg en zoomt in op de kleurrijke en wispy Sharpless 2-296. Deze nevel vormt de "vleugels" van een gebied van de hemel dat bekend staat als de Seagull Nebula - genoemd naar zijn gelijkenis met een meeuw tijdens de vlucht. Deze hemelvogel bevat een fascinerende mix van intrigerende astronomische objecten. Gloeiende wolken weven te midden van donkere stofstroken en heldere sterren. De zeemeeuwnevel - bestaande uit stof, waterstof, helium en sporen van zwaardere elementen - is de hete en energieke geboorteplaats van nieuwe sterren.


3D-animatie van de Seagull Nebula. Credit:ESO / M. Kornmesser

https://www.eso.org/public/news/eso1913/