Nieuw ontdekte komeet is waarschijnlijk interstellaire bezoeker

[univers]

Een nieuw ontdekte komeet heeft deze week de astronomische gemeenschap opgewonden omdat deze afkomstig lijkt te zijn van buiten het zonnestelsel. Het object - aangeduid als C / 2019 Q4 (Borisov) - werd op 30 augustus 2019 ontdekt door Gennady Borisov op het MARGO-observatorium in Nauchnij, de Krim. De officiële bevestiging dat komeet C / 2019 Q4 een interstellaire komeet is, is nog niet gemaakt, maar als het interstellair is, zou het pas het tweede gedetecteerde object zijn. De eerste, 'Oumuamua , werd waargenomen en bevestigd in oktober 2017.


Deze illustratie toont het traject van komeet C / 2019 Q4. Als een mogelijk interstellair object beschouwd, zal het niet dichter bij de aarde naderen dan ongeveer 190 miljoen mijl (300 miljoen kilometer).
Credits: NASA / JPL-Caltech

De nieuwe komeet, C / 2019 Q4, is nog steeds binnenkomend in de richting van de zon, maar hij blijft verder dan de baan van Mars en nadert niet dichter bij de aarde dan ongeveer 190 miljoen mijl (300 miljoen kilometer).


Komeet C / 2019 Q4 zoals afgebeeld door de Canada-Frankrijk-Hawaii-telescoop op Big Island op Hawaï op 10 september 2019.
Credits: Canada-Frankrijk-Hawaii Telescoop
Na de eerste ontdekkingen van de komeet markeerde het Scout-systeem , dat zich bevindt in het Jet Propulsion Laboratory van NASA in Pasadena, Californië, het object automatisch als mogelijk interstellair. Davide Farnocchia van NASA's Center for Near-Earth Object Studies bij JPL werkte samen met astronomen en het Near-Earth Object Coordination Center van de European Space Agency in Frascati, Italië, om aanvullende waarnemingen te verkrijgen. Vervolgens werkte hij samen met het door NASA gesponsorde Minor Planet Centre in Cambridge, Massachusetts, om het precieze traject van de komeet te schatten en te bepalen of deze afkomstig was van ons zonnestelsel of van elders in de Melkweg kwam.

De komeet bevindt zich op dit moment op 260 miljoen mijl (420 miljoen kilometer) van de zon en bereikt zijn dichtstbijzijnde punt, of perihelium, op 8 december 2019, op een afstand van ongeveer 190 miljoen mijl (300 miljoen kilometer).

"De huidige snelheid van de komeet is hoog, ongeveer 93.000 mph [150.000 km / u], wat ruim boven de typische snelheden ligt van objecten die op die afstand rond de zon draaien," zei Farnocchia. "De hoge snelheid geeft niet alleen aan dat het object waarschijnlijk afkomstig is van buiten ons zonnestelsel, maar ook dat het zal vertrekken en teruggaat naar de interstellaire ruimte."

Momenteel is komeet C / 2019 Q4 op weg naar het binnenste zonnestelsel. Op 26 oktober zal het door het ecliptische vlak gaan - het vlak waarin de aarde en de andere planeten om de zon cirkelen - van bovenaf in ongeveer een hoek van 40 graden.

C / 2019 Q4 is opgericht als kometen vanwege het vage uiterlijk, wat aangeeft dat het object een centraal ijzig lichaam heeft dat een omliggende wolk van stof en deeltjes produceert wanneer het de zon nadert en opwarmt. De locatie aan de hemel (gezien vanaf de aarde) plaatst het in de buurt van de zon - een gebied van de lucht dat meestal niet wordt gescand door de grote op de grond gebaseerde asteroïde-enquêtes of NASA's asteroïde-jacht NEOWISE ruimtevaartuig.

C / 2019 Q4 is nog maanden te zien met professionele telescopen. "Het object piekt in helderheid half december en blijft tot april 2020 waarneembaar met middelgrote telescopen," zei Farnocchia. "Daarna is het pas in oktober 2020 zichtbaar met grotere professionele telescopen."

Observaties voltooid door Karen Meech en haar team aan de Universiteit van Hawaii geven aan dat de komeetkern een diameter heeft tussen 1,2 en 10 mijl (2 en 16 kilometer). Astronomen zullen observaties blijven verzamelen om de fysieke eigenschappen van de komeet (grootte, rotatie, enz.) Verder te karakteriseren en ook zijn baan beter blijven identificeren.

Het Minor Planet Center wordt gehost door het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics en is een subknooppunt van NASA's Planetary Data System Small Bodies Node aan de Universiteit van Maryland. JPL is gastheer van het Centre for Near-Earth Object Studies. Het zijn allemaal projecten van NASA's Near-Earth Object Observations Program en elementen van het Planetary Defense Coordination Office van het agentschap binnen het Science Mission Directorate van NASA.

https://www.nasa.gov/feature/jpl/newly- ... ar-visitor

[Tammy]

Prachtig dat ze dit kunnen ontdekken.

[univers]

EEN VOOR ONS GIFTIG GAS ONTDEKT IN DE INTERSTELLAIRE KOMEET 2L/BORISOV



Onderzoek wijst uit dat de komeet – die uit een ander zonnestelsel afkomstig is – het gas oxalonitril herbergt.

Dat melden onderzoekers in een paper dat onlangs is verschenen. Het paper handelt over 2I/Borisov, de interstellaire komeet die onlangs werd ontdekt (zie kader). Met de ontdekking van het gas oxalonitril (ook wel cyanogeen) genoemd, hebben onderzoekers een primeur te pakken: het is wetenschappers nog niet eerder gelukt om gasmoleculen in een komeet afkomstig uit een ander zonnestelsel te detecteren.

wee jaar geleden ontdekten astronomen voor het eerst een object dat eigenlijk niet in ons zonnestelsel thuishoort en oorspronkelijk rond een andere ster cirkelde: ‘Oumuamua. En in augustus was het weer raak. Amateur-astronoom Gennadiy Borisov spotte een interstellaire komeet die sinds kort aangeduid wordt als 2I/Borisov. Aangenomen wordt dat zowel ‘Oumuamua als 2I/Borisov interstellaire kometen zijn, ‘Oumuamua mist echter de voor kometen kenmerkende stoffige atmosfeer en staart, terwijl 2I/Borisov die wel heeft. Een ander belangrijk verschil is dat onderzoekers na de ontdekking van ‘Oumuamua maar korte tijd in de gelegenheid waren om de interstellaire komeet te bestuderen, terwijl 2I/Borisov naar verwachting zeker een jaar lang onder de loep kan worden genomen. Wetenschappers hebben dan ook goede hoop dat ze op korte termijn veel meer over het interstellaire object én zijn thuishaven te weten zullen komen. Het nieuwste paper over gasmoleculen die in de komeet zijn ontdekt, kan dan ook gezien worden als een opmaat naar meer.

Tweede poging
Wetenschappers bestudeerden 2I/Borisov met behulp van de William Herschel Telescope. Dat wierp echter niet direct zijn vruchten af, zo vertelt onderzoeker Alan Fitzsimmons. “Onze eerste poging was op vrijdag 13 september, maar werd helaas gedwarsboomd doordat de hemel dicht bij de zon zo helder is. De volgende poging was echter wel succesvol.” Die tweede poging vond een week later, in de ochtend plaats en resulteerde in een spectrum van de komeet, waar vervolgens de samenstelling (deels) uit kan worden afgelezen. Een analyse van het spectrum wees uit dat de komeet oxalonitril herbergt, een gas dat voor mensen – wanneer zij het inademen – giftig is.

Vergelijking
De onderzoekers zijn in hun nopjes met de nieuwe onderzoeksresultaten. “Voor het eerst zijn we in staat om heel accuraat te meten waar een interstellaire bezoeker uit bestaat en deze te vergelijken met ons eigen zonnestelsel,” aldus onderzoeker Alan Fitzsimmons. Wat opvalt als we deze interstellaire komeet vergelijken met de kometen die wél in ons zonnestelsel thuishoren, is dat deze vrij veel met elkaar gemeen hebben. Zo komt oxalonitril ook vaak voor in ‘onze’ kometen. Als je niet beter zou weten, zou je afgaand op het gas en stof dat de komeet loslaat bijna vermoeden dat deze 4,6 miljard jaar geleden rond onze eigen zon het levenslicht zag. Maar onderzoekers weten het zeker: 2I/Borisov is rond een andere ster ontstaan.

Omvang
Op basis van het verkregen spectrum van de komeet en optische beelden die van de komeet zijn gemaakt, zijn onderzoekers er bovendien in geslaagd om een schatting te maken van de hoeveelheid stof die 2I/Borisov verliest. En op basis daarvan kunnen ze weer inschatten hoe groot de komeetkern is: naar schatting heeft deze een straal die tussen de 700 en 3300 meter lang is.

Naar verwachting komen we de komende maanden nog veel meer over 2I/Borisov te weten. Daarnaast sluiten onderzoekers niet uit dat er op korte termijn nog veel meer interstellaire objecten in ons zonnestelsel worden ontdekt; recent onderzoek suggereert dat er nog honderden op ontdekking wachten.

https://www.scientias.nl/een-voor-ons-g ... l-borisov/

http://www.qub.ac.uk/News/Allnews/Newfr ... rstar.html

[univers]

Nieuw onderzoek onthult dat de komeet als twee druppels water lijkt op de kometen die in ons eigen zonnestelsel geboren zijn.

Dat schrijven Poolse onderzoekers in het blad Nature Astronomy. Een eerste analyse van beelden van de komeet wijzen er volgens hen op dat 2I/Borisov een rode gloed, een korte stofstaart, een coma (door stof gedomineerde atmosfeer) en een ongeveer 1 kilometer grote kern bezit. “Maak ervan wat je wilt, maar afgaand op deze kenmerken lijkt het object niet te onderscheiden van de kometen die in ons eigen zonnestelsel geboren zijn,” zo stelt onderzoeker Piotr Guzik.


De interstellaire komeet, vastgelegd door de Gemini North Telescope. Afbeelding: Gemini Observatory / NSF / AURA.

Baan
Hoewel er sterke overeenkomsten zijn tussen 2I/Borisov en de kometen in ons eigen zonnestelsel, zijn Guzik en collega’s er op basis van hun onderzoek wel zeker van dat 2I/Borisov uit een ander zonnestelsel komt. Er is namelijk één heel belangrijk verschil tussen 2I/Borisov en de ‘inheemse populatie kometen’ en dat is de baan. Terwijl de kometen die hier geboren zijn in een langgerekte baan om de zon cirkelen, voert de baan van 2I/Borisov de komeet op korte termijn weer uit ons zonnestelsel. En daarmee kunnen de onderzoekers in dit nieuwe paper bevestigen dat 2I/Borisov een interstellaire bezoeker is.

Hollands tintje
Dat de Poolse onderzoekers zo kort na de ontdekking van 2I/Borisov al met details over de interstellaire komeet op de proppen kunnen komen, is mede te danken aan een computerprogrammaatje én welwillende Nederlandse onderzoekers. Een groepje Poolse astronomen schreef kort na de ontdekking van ‘Oumuamua (zie kader hierboven) een computerprogramma dat continu de online te vinden gegevens van nieuw ontdekte kometen en planetoïden doorspitte, op zoek naar meer interstellaire bezoekers. En op 8 september 2019 was het raak. Het programma ontdekte in de data een mogelijke interstellaire bezoeker en verwittigde de onderzoekers. “De code was specifiek voor dit doel geschreven en we hoopten echt dat we dit berichtje op een dag zouden ontvangen. We wisten alleen niet wanneer,” aldus Guzik. Samen met collega’s wierp hij een blik op de door het computerprogramma opgemerkte komeet, om vervolgens te moeten concluderen dat het om een interstellaire bezoeker ging. De astronomen kwamen daarop onmiddellijk in actie en zochten contact met de William Herschel Telescope op Las Palmas (Spanje), in de hoop deze telescoop te kunnen gebruiken om de interstellaire bezoeker eens wat nader te analyseren. Deze telescoop was op dat moment echter in gebruik door twee Nederlandse onderzoekers die joegen op mogelijke veroorzakers van zwaartekrachtsgolven. De Poolse sterrenkundigen vroegen de Nederlanders om wat van hun telescooptijd op te offeren en hun oproep vond gehoor. “Omdat er geen zwaartekrachtsgolven waren gemeld, besloten we naar de interstellaire komeet te kijken,” vertelt Inés Pastor Marazuela, als sterrenkundige verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en ASTRON en op dat moment in de weer met de William Herschel Telescope. “Het telefoontje had geen dag later moeten komen, want de volgende dag waren er twee meldingen van zwaartekrachtgolven en moesten we daar achteraan.”


Hier zie je drie opnames van de interstellaire komeet 2I/Borisov, gemaakt met behulp van de William Herschel Telescoop. Afbeelding: Inés Pastor Marazuela.

Twee dagen nadat de Poolse onderzoekers door hun computerprogramma op 2I/Borisov waren gewezen, konden ze zich – dankzij de welwillende Nederlandse onderzoekers – al over de eerste, met behulp van de William Herschel Telescope gemaakte, beelden van de interstellaire komeet buigen. En later volgden ook nog beelden gemaakt door de grotere Gemini North Telescope op Hawaii. Al met al leverden die beelden dus voldoende informatie op om een paper mee te vullen.

En dit paper is nog maar het begin, zo benadrukken de onderzoekers. “De komeet is nog bezig om uit de ochtendgloed van de zon te komen en de helderheid ervan neemt nog altijd toe,” stelt onderzoeker Waclaw Waniak. “De komeet zal nog enkele maanden waar te nemen zijn en daarom denken we dat de beste (onderzoeksresultaten, red.) nog moeten komen.” Binnenkort hopen de onderzoekers de komeet onder meer met de Gemini North Telescope te bestuderen. En ook ESO’s Very Large Telescope wordt nog op 2I/Borisov gericht. We gaan dan ook ongetwijfeld nog veel meer horen over deze komeet en mogelijk ook over het stelsel waarin deze oorspronkelijk huisde.

https://www.scientias.nl/interstellaire ... bijzonder/

http://www.astronomie.nl/#!/actueel/nie ... re-komeet/

https://www.eurekalert.org/multimedia/pub/213836.php

[univers]

Hubble neemt de eerste bevestigde interstellaire komeet waar
NASA's Hubble-ruimtetelescoop heeft astronomen hun beste blik tot nu toe gegeven aan een interstellaire bezoeker - komeet 2I / Borisov - wiens snelheid en baan aangeven dat het van buiten ons zonnestelsel is gekomen.

Deze Hubble afbeelding, genomen op 12 oktober 2019, is de scherpste weergave van de komeet tot nu toe. Hubble onthult een centrale stofconcentratie rond de kern (die te klein zichtbaar Hubble).

Comet 2I / Borisov slechts de tweede dergelijke interstellaire doel bekend zijn gepasseerd door het zonnestelsel. In 2017 zwaaide de eerste geïdentificeerde interstellaire bezoeker, een object met de officiële naam 'Oumuamua, binnen 24 miljoen mijl van de zon voordat hij uit het zonnestelsel racete. "Terwijl 'Oumuamua een rots leek te zijn, is Borisov echt actief, meer als een normale komeet. Het is een puzzel waarom deze twee zo verschillend zijn," zei David Jewitt van de Universiteit van Californië, Los Angeles (UCLA), leider van de Hubble-team dat de komeet observeerde.





Als het tweede bekende interstellaire object dat in ons zonnestelsel is binnengekomen, biedt de komeet waardevolle aanwijzingen voor de chemische samenstelling, structuur en stofkenmerken van planetaire bouwstenen die vermoedelijk lang geleden en ver weg in een buitenaards sterrenstelsel zijn gesmeed.

"Hoewel een ander sterrenstelsel heel anders kan zijn dan het onze, is het feit dat de eigenschappen van de komeet erg lijken op die van de bouwstenen van het zonnestelsel, zeer opmerkelijk," zei Amaya Moro-Martin van het Space Telescope Science Institute in Baltimore .

Hubble fotografeerde de komeet op een afstand van 260 miljoen mijl van de aarde. De komeet valt voorbij de zon en komt op 7 december 2019 het dichtst in de buurt van de zon, wanneer deze twee keer zo ver van de zon verwijderd is als de aarde.

De komeet volgt een hyperbolisch pad rond de zon en blaast momenteel voort met een buitengewone snelheid van 110.000 mijl per uur. "Het reist zo snel dat het bijna niet kan schelen dat de zon daar is," zei Jewitt.

Tegen het midden van 2020 zal de komeet langs Jupiter's afstand van 500 miljoen mijlen terugschieten op zijn weg terug naar de interstellaire ruimte, waar hij ontelbare miljoenen jaren zal afdrijven voordat hij langs een ander sterrenstelsel komt.


Dit is een tijdsverloopsequentie die Hubble Space Telescope-waarnemingen van komeet 2I / Borisov comprimeert, verspreid over een periode van zeven uur. Als het tweede bekende interstellaire object dat ons zonnestelsel binnenkomt, beweegt de komeet met een halsbrekende snelheid van 110.000 mijl per uur. Om de komeet te fotograferen, moet Hubble hem volgen, zoals een fotograaf die een renpaard volgt. Daarom zijn achtergrondsterren strepen in de belichtingsframes. Een kunstmatige satelliet doorkruist ook het gezichtsveld. Hubble onthult een centrale stofconcentratie rond een ongeziene kern.
Credits: NASA, ESA en J. DePasquale (STScI)
Krim-amateurastronoom Gennady Borisov ontdekte de komeet op 30 augustus 2019. Na een week van observaties door amateur- en professionele astronomen over de hele wereld, het Minor Planet Centre van de International Astronomical Union en het Center for Near-Earth Object Studies op NASA's Jet Propulsion Laboratorium in Pasadena, Californië, berekende een traject voor de komeet, dat bevestigt dat het uit de interstellaire ruimte kwam.

Tot nu toe zijn alle gecatalogiseerde kometen afkomstig van ofwel een ring van ijsachtig puin aan de rand van ons zonnestelsel, de Kuipergordel genoemd, of de hypothetische Oort-wolk, een schil van kometen ongeveer een lichtjaar van de zon, die de dynamische definieert rand van ons zonnestelsel.

Borisov en 'Oumuamua zijn slechts het begin van de ontdekkingen van interstellaire objecten die een kort bezoek aan ons zonnestelsel brengen, zeggen onderzoekers. Volgens een onderzoek zijn er op dit moment duizenden van dergelijke indringers, hoewel de meeste te zwak zijn om te worden gedetecteerd met hedendaagse telescopen.

Waarnemingen van Hubble en andere telescopen hebben aangetoond dat ringen en schelpen van ijzig puin jonge sterren omringen waar de planeetvorming aan de gang is. Een gravitatief "flipperkastspel" tussen deze komeetachtige lichamen of planeten die rond andere sterren cirkelen, kan ze diep de ruimte in gooien waar ze op drift raken tussen de sterren.

Toekomstige Hubble-waarnemingen van 2I / Borisov zijn gepland tot januari 2020, met meer voorstellen.

"Nieuwe kometen zijn altijd onvoorspelbaar", zegt Max Mutchler, een ander lid van het observatieteam. "Ze fleuren soms plotseling op of beginnen zelfs te fragmenteren wanneer ze voor het eerst worden blootgesteld aan de intense hitte van de zon. Hubble is klaar om te volgen wat er daarna gebeurt met zijn superieure gevoeligheid en resolutie."

De Hubble Space Telescope is een project van internationale samenwerking tussen ESA (de European Space Agency) en NASA. Het Goddard Space Flight Center van NASA in Greenbelt, Maryland, beheert de telescoop. Het Space Telescope Science Institute (STScI) in Baltimore voert wetenschappelijke wetenschapshandelingen uit. STScI wordt geëxploiteerd voor NASA door de Association of Universities for Research in Astronomy in Washington, DC

https://www.nasa.gov/feature/goddard/20 ... llar-comet

[univers]

Interstellaire komeet lijkt relatief veel waterdamp te produceren.

Nieuw onderzoek, waarvan de resultaten op preprint-site arXiv zijn verschenen, wijst erop dat de interstellaire komeet 2I/Borisov relatief veel waterdamp uitstoot, al zijn de tot nu toe gevonden meetwaarden nog erg onzeker. Bij het onderzoek zijn, met behulp van een telescoop in New Mexico (VS), twee spectra van de komeet vastgelegd. Net als andere kometen zendt 2I/Borisov zelf geen licht uit, maar wordt hij aangelicht door de zon. Bij het maken van een spectrum wordt dit weerkaatste licht opgesplitst in zijn samenstellende golflengten. Omdat de diverse chemische elementen en verbindingen licht op specifieke golflengten absorberen of uitzenden, kunnen wetenschappers op die manier de samenstelling van het door de komeet uitgestoten gas bepalen. In de twee spectra van de komeet is nu een duidelijke absorptielijn vastgelegd, die op de aanwezigheid van waterdamp wijst. Op basis van de sterkte van deze lijn stellen de onderzoekers vast dat er per seconde ongeveer 19 kilogram water uit de komeet verdampt. Bij eerdere metingen door andere teams was al vastgesteld dat de stofuitstoot van de komeet ongeveer 2 kilogram per seconde bedraagt. Het lijkt er dus op dat 2I/Borisov ruwweg tien keer meer water dan stof verliest. Daarbij moet echter worden aangetekend dat de getallen over de stofuitstoot van de komeet nog behoorlijk onzeker zijn. Bij de diverse berekeningen zijn allerlei aannamen gedaan, die er gerust een factor tien naast kunnen zitten. Het is dus heel goed mogelijk dat de wateruitstoot niet veel groter is dan de stofuitstoot, of zelfs kleiner. Afgaande op het nu berekende waterverlies zou ongeveer 1,7 vierkante kilometer aan komeetoppervlak waterdamp moeten uitstoten. Voor een komeet met een geschatte maximale middellijn van ruim 7 kilometer is dat vrij normaal. Maar het is ook goed mogelijk dat 2I/Borisov nog geen kilometer groot is. In dat geval zou het om een ‘hyperactieve’ komeet gaan die over zijn hele oppervlak water verliest. Behalve stof en water stoot de interstellaire komeet ook andere substanties uit, zoals koolstof en cyaniden. En dat gebeurt in verhoudingen die min of meer vergelijkbaar zijn met die van onze lokale kometen. Al met al lijkt 2I/Borisov vooralsnog op een doodnormale komeet. (EE)

https://arxiv.org/pdf/1910.12785.pdf

[Annemiet]

Opvallend: astronomen vinden water op komeet 2I/Borisov


De bewijzen dat de komeet lijkt op ‘onze’ kometen stapelen zich op. Betekent dit dat ons zonnestelsel niet uniek is?

Kometen in ons zonnestelsel zijn meestal rijk aan water. Sterker nog, wetenschappers denken dat veel van het water op aarde hier terecht is gekomen dankzij kometen of planetoïden. Maar hoe zit dat eigenlijk met objecten buiten ons zonnestelsel? Herbergen die ook water? Nu de interstellaire komeet 2I/Borisov zich door ons zonnestelsel haast, is er geen beter moment om die vraag te onderzoeken. En dus richten astronomen hun telescoop op de komeet in de hoop meer over zijn samenstelling te ontrafelen.

Studie
Wetenschappers bestudeerden 2I/Borisov met behulp van het ARCES-instrument waarmee het Apache Point Observatory in Nieuw-Mexico uitgerust is. “De ontdekking van de interstellaire komeet geeft ons de gelegenheid om de samenstelling van de komeet te achterhalen en meer te weten te komen over de fysica en chemie van andere protostellaire schijven,” zo schrijven de onderzoekers in hun paper. En dus voerden ze spectroscopische waarnemingen uit om te proberen te bepalen of en – zo ja – hoeveel water 2I/Borisov herbergt.

Water
Het team nam de interstellaire komeet waar in twee spectra. Verschillende elementen en verbindingen absorberen en zenden namelijk specifieke golflengten uit. Hier kunnen wetenschappers vervolgens de samenstelling (deels) uit aflezen. En een analyse van deze twee spectra wijzen uit dat de interstellaire komeet inderdaad water herbergt. Naast gas en stof stoot hij ook nog eens waterdamp uit. De komeet sublimeert een hoeveelheid waterijs die vergelijkbaar is met die van kometen uit ons eigen zonnestelsel.
Onderzoekers zijn er eerder al in geslaagd om een schatting te maken van de hoeveelheid stof die 2I/Borisov verliest. En op basis daarvan kunnen ze weer inschatten hoe groot de komeetkern is: naar schatting heeft deze een straal die tussen de 700 en 3300 meter lang is.

Gelijkenissen
Het is een erg interessante bevinding. Want hoewel de komeet een interstellaire indringer is afkomstig uit een ander sterrenstelsel, lijkt hij steeds meer karakteristieken te vertonen die opvallend veel lijken op kometen uit ons eigen zonnestelsel. Zo wezen eerdere analyses al uit dat 2I/Borisov een rode gloed, een korte stofstaart, een coma (door stof gedomineerde atmosfeer) en een ongeveer 1 kilometer grote kern bezit. Ook zijn onderzoekers er door andere spectroscopische analyses achtergekomen dat de komeet oxalonitril bevat; een gas dat ook vaak voorkomt in ‘onze’ kometen. Als je niet beter zou weten, zou je bijna vermoeden dat deze verre bezoeker 4,6 miljard jaar geleden rond onze eigen zon het levenslicht zag. Maar onderzoekers weten het zeker: 2I/Borisov is rond een andere ster ontstaan.
Interstellair
Waarom astronomen zo zeker weten dat 2I/Borisov een interstellaire bezoeker is? Dat komt door zijn bijzondere baan. Astronomen kijken daarbij naar de excentriciteit van de omloopbaan – de mate waarin een baan afwijkt van een cirkel. Planeten in een bijna perfecte cirkelvormige baan rond hun sterren – bijvoorbeeld de aarde – hebben een excentriciteit van nul. Kometen en planetoïden met langwerpige paden rond hun moederster worden beschreven met een excentriciteit tussen nul en één, en objecten met een excentriciteit groter dan één – de zogenoemde ‘hyperbolische’ banen – zijn interstellair. De baan van 2I/Borisov blijkt zeer langwerpig te zijn met een excentriciteit van ongeveer drie. Daarbij valt hij in de categorie interstellaire objecten.


In dit gifje is de baan van 2I/Borisov te zien. Het object zal de aarde niet dichter dan 300 miljoen kilometer naderen. Afbeelding: NASA/JPL-Caltech

Uniek
De resultaten zijn opmerkelijk, maar tegelijkertijd ontzettend boeiend. Want het betekent dat de omstandigheden en de vorming van ons zonnestelsel mogelijk niet uniek zijn. En dit zou mogelijk kunnen betekenen dat ook de aarde niet uniek is. En dus het bestaan van leven wellicht ook niet…

Maar wat dat betreft lopen we nu op de zaken vooruit. De onderzoekers benadrukken namelijk dat verdere observaties nodig zijn om de bevindingen uit de studie te bevestigen. En daar is nog genoeg tijd voor. 2I/Borisov stevent momenteel af op onze zon en zal deze op 8 december het dichtste naderen op een afstand van ongeveer 2 AE (Astronomische Eenheid, de afstand aarde-zon). Halverwege 2020 zal de komeet voorbij Jupiter schieten en vervolgens weer de interstellaire ruimte in duiken. En tegen die tijd hopen onderzoekers nog veel meer interessants over 2I/Borisov te hebben ontdekt.

https://www.scientias.nl/opvallend-astr ... i-borisov/

[univers]

En dit zou mogelijk kunnen betekenen dat ook de aarde niet uniek is.

Wij hebben allemaal een dubbelganger.
Wij mensen denken dat wij uniek zijn, maar is dat wel zo ?

[Annemiet]

En dit zou mogelijk kunnen betekenen dat ook de aarde niet uniek is.

Wij hebben allemaal een dubbelganger.
Wij mensen denken dat wij uniek zijn, maar is dat wel zo ?

Zeer juist

[Annemiet]

Astronomen denken dat ze sporen van water hebben ontdekt op de interstellaire komeet 2I/ Borisov. Als dat klopt, hebben ze voor de eerste keer water afkomstig uit een ander planetenstelsel van dichtbij gemeten.

Komeet Borisov werd eind augustus ontdekt. Sindsdien proberen astronomen het object in detail te bekijken. Daar is haast bij, want begin december heeft de komeet zijn dichtste passage langs de zon. Daarna begint hij alweer met zijn vertrek uit het zonnestelsel.

Astronomen hebben al ontdekt dat er oxalonitrilgas van het komeetoppervlak af schiet. Dat zien ze ook vaak bij kometen van binnen het zonnestelsel.
Jackpot

Onderzoekers van het NASA Goddard Space Flight Center in het Amerikaanse Maryland lijken nu de hoofdprijs te hebben gewonnen. Met een meetinstrument van het Apache Point-observatorium in New Mexico bestudeerden ze het licht dat komeet Borisov begin oktober weerkaatste.

De onderzoekers ontdekten een grote hoeveelheid zuurstof rond de komeet. Dat kwam mogelijk voort uit waterijs dat door de warmte van de zon rechtstreeks in gas veranderde – een proces dat sublimeren wordt genoemd.


In deze timelapse zie je hoe komeet 2I/Borisov gedurende zeven uur met zo’n 175.000 kilometer per uur door het zonnestelsel jakkert. Beeld: NASA, ESA en J. DePasquale

‘Als een watermolecuul van het oppervlak sublimeert, komt het vrij in de vorm van waterdamp’, zegt onderzoeksleider Adam McKay. Vervolgens splitst uv-licht van de zon zo’n watermolecuul in waterstof en zuurstof, wat het team nu heeft gemeten.

De vondst wekt de indruk dat de komeet momenteel tegen de 19 kilogram water per seconde aanmaakt. Volgens Alan Fitzsimmons van de Queen’s University in het Britse Belfast wijst de meting van zuurstofatomen er duidelijk op dat de komeet water bevat.

Oorsprong van leven

Astronomen hebben eerder al water buiten het zonnestelsel gemeten – onder andere in de atmosfeer van exoplaneten en in stervormende nevels. Maar nog nooit hebben ze water uit een ander planetenstelsel van zo dichtbij waargenomen. ‘Dit zou het eerste pakketje met water zijn dat uit een ander planetenstelsel komt’, zegt Fitzsimmons.

Er zijn echter ook andere mogelijke verklaringen voor de meting. Het zuurstof kan bijvoorbeeld afkomstig zijn van koolstofmonoxide of koolstofdioxide. Vervolgonderzoek moet achterhalen of dat het geval is. Maar tot dusver komt het gedrag van de komeet overeen met wat astronomen verwachten als die water bevat.

McKay merkt op dat onderzoek naar dergelijk waterijs ons een fascinerend inkijkje zou geven in andere planetenstelsels. ‘Is ons planetenstelsel bijzonder of zijn er een heleboel andere die erop lijken? Het antwoord heeft gevolgen voor de vraag hoe leven is ontstaan, en hoe gebruikelijk leven is op verschillende plekken in het heelal.’

https://newscientist.nl/nieuws/interste ... -bevatten/

[univers]

Interstellaire komeet teruggevonden op foto uit 2018


Opnamen, gemaakt door de Zwicky Transient Facility (ZTF), waarop komeet 2I/Borisov al ruim voor zijn officiële ontdekking is vastgelegd. (Quanzhi Ye et al)

Officieel is komeet 2I/Borisov, die van buiten ons zonnestelsel afkomstig is, op 30 augustus 2019 ontdekt. Maar bij nadere analyse van oude opnamen is de komeet nu ook teruggevonden op beelden die vanaf december 2018 zijn gemaakt (arXiv). Op dat moment was Borisov nog verder van de zon verwijderd dan de planeet Jupiter. In de maanden voor zijn officiële ontdekking was de komeet moeilijk waarneembaar, omdat hij vanaf de aarde gezien te dicht in buurt van de zon stond. Bij telescoopwaarnemingen wordt dit hemelgebied gemeden, omdat de straling van de zon schadelijk kan zijn voor de gevoelige camera’s waarmee astronomen werken. Vóor mei 2019 moet Borisov zich echter ook in een veilige hemelstreek hebben bevonden, en met deze ‘voorkennis’ heeft een onderzoeksteam onder leiding van Quanzhi Ye van de universiteit van Maryland ruim 200 opnamen van drie grote hemelsurveys softwarematig uitgeplozen. Op diverse daarvan is de komeet teruggevonden. De vroegste detectie is die van 13 december 2018. Op opnamen uit november van dat jaar is nog geen komeet te bekennen. Daaruit leiden de onderzoekers af dat de vaste kern van Borisov niet groter kan zijn dan 7 kilometer. Ook vermoeden ze dat het actieve gebied op de komeet – het deel van zijn oppervlak dat gassen uitstoot – 0,5 tot 10 vierkante kilometer groot is. Verder kan uit de vroege opnamen worden afgeleid dat de meest vluchtige stoffen in de komeet begonnen te sublimeren (‘verdampen’) toen hij 1 miljard tot 750 miljoen kilometer van de zon verwijderd was. De conclusie blijft dat 2I/Borisov sterke overeenkomsten vertoont met kometen van ons eigen zonnestelsel, en dan met name ‘verse’ kometen die rechtstreeks uit de Oortwolk komen. (EE)



https://www.sciencealert.com/interstell ... -discovery