NASA overweegt een terugkeer naar Pluto en een allereerste bezoek aan Neptunes

[univers]

En ook nieuwe missies naar Venus, Mercurius en de maan liggen op de tekentafel.

Enige tijd geleden konden onderzoekers hun ideeën voor nieuwe planetaire missies indienen bij NASA. Het resulteerde in 54 goede ideeën die NASA natuurlijk onmogelijk allemaal kan financieren. En dus moesten er keuzes worden gemaakt. En dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie gedaan: maar liefst 43 voorstellen zijn gewogen en te licht bevonden. Wat betekent dat er nog elf veelbelovende conceptmissies op de tekentafel liggen. De wetenschappers die deze voorstellen hebben ingediend, krijgen een beurs van NASA die ze kunnen gebruiken om hun conceptmissies verder uit te werken. Hoewel uiteindelijk in het gunstigste geval slechts een fractie van deze ruimtemissies werkelijkheid zal worden, geeft het lijstje met conceptmissies voldoende reden tot opwinding. Want er zitten ontzettend spannende ideeën tussen.

Terug naar Pluto
Zo keren we als het aan projectleider Carly Howett, verbonden aan het Southwest Research Institute, op korte termijn terug naar Pluto. Howett en collega’s stellen voor dit keer een orbiter naar Pluto te sturen en zo verschillende prangende vragen die na de New Horizons-missie zijn blijven hangen, te beantwoorden. De orbiter zou – in tegenstelling tot New Horizons, die slechts langs Pluto scheerde en kort een blik op de dwergplaneet wierp – op het gemak het gehele oppervlak van Pluto in kaart kunnen brengen. Daarnaast zou de orbiter het zwaartekrachtsveld van Pluto kunnen bestuderen en vervolgens met zekerheid vast kunnen stellen of Pluto daadwerkelijk – zoals New Horizons suggereerde – een ondergrondse oceaan herbergt. Ook zou de orbiter meer informatie kunnen verzamelen over de atmosfeer van Pluto. Door die informatie vervolgens naast de in 2015 door New Horizons verzamelde data te leggen, kan bovendien worden vastgesteld in hoeverre de atmosfeer – door geologische processen en de interactie met het oppervlak van Pluto – aan verandering onderhevig is. Na enige tijd in een baan rond Pluto te hebben gecirkeld, zou de orbiter nog minimaal één ander object in de Kuipergordel kunnen bestuderen, hetzij door erlangs te vliegen of zich in een baan rond dat Kuipergordelobject te nestelen, zo stellen Howett en collega’s. Zo zou de missie ook meer informatie kunnen opleveren over de diversiteit die er onder Kuipergordelobjecten is.


Dwergplaneet Pluto, met op de achtergrond maan Charon. Afbeelding: NASA.

De geheimen van Mercurius
De binnenste planeet van ons zonnestelsel heeft ook nog vrij weinig visite gehad. En alle visite hield bovendien afstand: Mariner 10 scheerde voorbij en zowel Messenger als BepiColombo (deze missie is nog onderweg naar Mercurius) draaiden op behoorlijke afstand rond Mercurius heen. Hoewel deze missies veel informatie opleverden, zijn er nog altijd prangende vragen die eigenlijk alleen beantwoord kunnen worden door Mercurius van nog dichterbij te bekijken. En daarom stellen onderzoekers nu voor om een lander naar de planeet te sturen. Deze zou meer inzicht kunnen geven in de oorsprong en evolutie van Mercurius.


Hier zie je de maan Triton, gefotografeerd door Voyager 2, die in 1989 langs Neptunus scheerde. Aangenomen wordt dat Triton – die enige overeenkomsten vertoont met Pluto – van oorsprong een Kuipergordelobject is dat lang geleden door Neptunus is ingevangen. Afbeelding: NASA / JPL / USGS.

Op naar Neptunus!
Nog zo’n spannende missie: het plan dat Abigail Rymer – verbonden aan de Johns Hopkins University – samen met collega’s heeft opgevat. Als het aan dit team ligt, gaan we binnenkort voor de allereerste keer naar Neptunus. Want geloof het of niet: we hebben deze ijsreus – net als die andere ijsreus: Uranus – nog nooit met een degelijk bezoekje vereerd. En daarom zijn er ook nog heel wat onbeantwoorde vragen, met name over de samenstelling en oorsprong van Neptunus. Rymer en collega’s hopen die vragen te beantwoorden door een sonde in een baan rond Neptunus te plaatsen. Deze sonde zou niet alleen Neptunus, maar ook zijn maan Triton aan een nader onderzoek moeten onderwerpen. En misschien kan de orbiter zelfs een landertje meevoeren dat voet op Triton zet en vanaf daar onder meer fantastische foto’s maakt van de hemel waaraan de machtige Neptunus schittert. Het onderzoek levert niet alleen meer informatie op over ons eigen zonnestelsel, maar is ook van groot belang voor ons begrip van andere zonnestelsels waarin tot op heden al heel wat ijsreuzen zijn aangetroffen.
Is er leven op Ceres?
Tussen 2015 en 2018 heeft ruimtesonde Dawn uitgebreid onderzoek gedaan naar dwergplaneet Ceres: een hemellichaam dat – absoluut gezien – het op één na waterrijkste object in ons zonnestelsel is (alleen de aarde herbergt meer water). Het heeft tal van interessante conclusies opgeleverd. Zo lijkt Ceres in een ver verleden een wereldwijde oceaan te hebben gehad. Die oceaan zou nu bevroren zijn en opgesloten zitten in de korst van de dwergplaneet. Op grotere diepte zou er echter mogelijk vloeibaar water te vinden zijn. En zo riep de Dawn-missie de vraag op of Ceres ooit leefbaar is geweest of dat nu misschien zelfs nog steeds is. Vervolgonderzoek ter plaatse door een orbiter moet daar meer inzicht in geven.


Ceres door de ogen van Dawn. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.

Naar de maan
En dan is er ook nog Intrepid: een langlevende maanrover die gedurende vier (aardse) jaren meer dan 100 wetenschappelijk gezien interessante locaties op de maan moet bestuderen en daartoe in die periode een afstand van zo’n 1800 kilometer(!) af gaat leggen. Het idee is om de rover op behoorlijke afstand van de Apollo- en Luna-landingsplekken neer te zetten, zodat deze meer inzicht kan geven in de samenstelling en evolutie van nog niet van dichtbij bestudeerde gebieden op de maan.

Naast deze missies liggen er onder meer ook missies naar Venus en Mars op tafel die respectievelijk onder meer moeten uitwijzen of Venus ooit leefbaar is geweest en hoe het klimaat van Mars door de tijd heen veranderd is. Welke van deze missies uiteindelijk werkelijkheid worden, is koffiedik kijken. Waar hoop jij op?

https://www.scientias.nl/nasa-overweegt ... -neptunus/

https://nspires.nasaprs.com/external/vi ... tracts.pdf

[univers]

NASA heeft het Southwest Research Institute gefinancierd om de belangrijke attributen, haalbaarheid en kosten van een mogelijke toekomstige Pluto-orbitermissie te bestuderen. Deze studie zal de vereisten voor het ontwerpen van ruimtevaartuigen en nuttige lading ontwikkelen en voorlopige kosten- en risicobeoordelingen maken voor nieuwe technologieën.

De studie is een van de 10 verschillende missiestudies die NASA sponsort om zich voor te bereiden op de volgende Planetary Science Decadal Survey. De resultaten van deze studies zullen worden geleverd aan de National Academy Planetary Decadal Study die in 2020 van start gaat.

De door SwRI geleide New Horizons-missie - die voorbij Pluto en zijn systeem van manen vloog en vervolgens Kuiper Belt Object (KBO) 2014 MU69, het verste, meest primordiale object dat tot nu toe is bezocht - heeft gegevens geretourneerd die een overtuigende reden hebben gegeven voor een follow -up missie.

"We zijn verheugd om deze gelegenheid te hebben om de decadale enquêteoverleg met deze studie te informeren," zei SwRI's Dr. Carly Howett, die de leiding heeft. "Ons missieconcept is om één ruimtevaartuig naar Pluto te sturen gedurende twee aardse jaren voordat hij wegbreekt om ten minste één KBO en één andere KBO-dwergplaneet te bezoeken."

Ondanks alles wat New Horizons onthulde over het Pluto-systeem en KBO's, kon het pas beginnen met het verkennen van complexe Pluto en zijn vijf manen. Bovendien droeg het ruimtevaartuig New Horizons slechts een beperkte nuttige lading en vele aspecten van KBO en dwergplaneetwetenschap vereisen verschillende soorten instrumenten en het soort wereldwijde en tijdelijke dekking dat alleen een orbiter kan bieden. Een Pluto-orbitermissie zal worden ontworpen om enkele van de vragen te beantwoorden die de ontdekkingen van New Horizons hebben aangewakkerd.

"In een door SwRI gefinancierd onderzoek dat aan dit nieuwe door NASA gefinancierde onderzoek voorafging, ontwikkelden we een Pluto-systeem orbitale tour, waaruit bleek dat de missie mogelijk was met geplande capaciteitsvoertuigen en bestaande elektrische voortstuwingssystemen," zei SwRI's Dr. Alan Stern, hoofdonderzoeker van de New Horizons-missie en de door SwRI gefinancierde studie. “We hebben ook laten zien dat het mogelijk is om de zwaartekrachthulp van Pluto's grootste maan, Charon, te gebruiken om aan Pluto-baan te ontsnappen en terug te gaan naar de Kuipergordel voor het verkennen van meer KBO's zoals MU69 en ten minste nog een dwergplaneet ter vergelijking met Pluto. ”

Voor meer informatie, bezoek Planetary Science of neem contact op met Deb Schmid , +1 210 522 2254, Afdeling Communicatie, Southwest Research Institute, PO Drawer 28510, San Antonio, TX 78228-0510.

https://www.swri.org/press-release/plut ... rvey-study