Nieuwe VIPER Lunar Rover om Waterijs op de maan in kaart te brengen

[univers]

NASA stuurt een mobiele robot naar de zuidpool van de maan om een ​​close-up te krijgen van de locatie en concentratie van waterijs in de regio en voor de eerste keer ooit het waterijs te bemonsteren op dezelfde pool waar de eerste vrouw en volgende man zullen in 2024 landen onder het Artemis-programma.


olatiles van NASA die Polar Exploration Rover, of VIPER, onderzoeken, is een mobiele robot die rond de zuidpool van de maan ronddwaalt op zoek naar waterijs. De VIPER-missie geeft ons oppervlakte-details over waar het water is en hoeveel beschikbaar is voor ons om te gebruiken. Dit zal ons een belangrijke stap dichter bij het uiteindelijke doel van NASA van een duurzame, langdurige aanwezigheid op de maan brengen - waardoor het mogelijk wordt om uiteindelijk Mars en verder te verkennen.
Credits: NASA Ames / Daniel Rutter

Ongeveer de grootte van een golfkar, de Volatiles Investigating Polar Exploration Rover, of VIPER, zal enkele mijlen zwerven, met behulp van zijn vier wetenschappelijke instrumenten - waaronder een boor van 1 meter - om verschillende bodemomgevingen te bemonsteren. Gepland voor levering aan het maanoppervlak in december 2022, verzamelt VIPER ongeveer 100 dagen aan gegevens die zullen worden gebruikt om de eerste wereldwijde watervoorraadkaarten van de maan te informeren.

De sleutel tot leven op de maan is water - hetzelfde als hier op aarde", zegt Daniel Andrews, de projectmanager van de VIPER-missie en technisch directeur van het Ames Research Center van NASA in Silicon Valley. “Sinds de bevestiging van maanwaterijs tien jaar geleden, is de vraag nu of de maan echt de hoeveelheid middelen kan bevatten die we nodig hebben om buiten de wereld te leven. Deze rover helpt ons de vele vragen te beantwoorden die we hebben over waar het water is en hoeveel we kunnen gebruiken. '

NASA's Artemis-programma begint een nieuw tijdperk waarin robots en mensen samen de grenzen verleggen van wat mogelijk is in verkenning van de ruimte. In samenwerking met commerciële en internationale partners is de ambitie van NASA om een ​​duurzame aanwezigheid op de maan op lange termijn te bereiken - waardoor mensen verder kunnen gaan naar Mars en verder.

Wetenschappers beschouwden de maanpolen al lang als veelbelovende plekken om waterijs te vinden - een bron van directe waarde voor de mens die zuurstof kan leveren om te ademen en waterstof en zuurstof om toekomstige landers en raketten te voeden. De kanteling van de maan creëert permanent beschaduwde gebieden waar waterijs van komeet en meteoor inslaat, evenals de interactie van de zon met de maangrond, kan worden verzameld zonder te worden gesmolten door zonlicht. In 2009 stortte NASA op een raketin een grote krater nabij de Zuidpool en detecteerde direct de aanwezigheid van waterijs. Gegevens van deze missie en andere orbiters hebben bevestigd dat de maan reservoirs met waterijs heeft, mogelijk miljoenen tonnen. Nu moeten we de locatie en aard van het water en andere potentieel toegankelijke bronnen begrijpen om te helpen plannen hoe het te winnen en te verzamelen.

"Het is ongelooflijk opwindend om een ​​rover naar de nieuwe en unieke omgeving van de Zuidpool te laten gaan om te ontdekken waar we precies dat water kunnen oogsten," zei Anthony Colaprete, projectwetenschapper van VIPER. "VIPER zal ons vertellen welke locaties de hoogste concentraties hebben en hoe diep onder de oppervlakte om toegang te krijgen tot water."

Om de mysteries van de zuidpool van de maan te ontrafelen, verzamelt de rover gegevens over verschillende soorten bodemomgevingen die worden beïnvloed door licht en temperatuur - die in volledige duisternis, af en toe licht en in direct zonlicht. Door gegevens te verzamelen over de hoeveelheid water en andere materialen in elk, kan NASA in kaart brengen waar anders waarschijnlijk water aan de maan ligt.


Hier is een VIPER mobiliteitstestbed afgebeeld, een technisch model dat is gemaakt om het mobiliteitssysteem van de rover te evalueren. Het testbed omvat mobiliteitseenheden, computer- en motorcontrollers. Testen omvat het evalueren van de prestaties van de rover terwijl deze over verschillende hellingen, structuren en bodems rijdt die de maanomgeving simuleren.
Credits: NASA / Johnson Space Center

Terwijl de rover over het oppervlak rijdt, gebruikt hij het Neutron Spectrometersysteem, bekend als NSS, om "natte" gebieden onder het oppervlak te detecteren voor verder onderzoek. VIPER stopt dan en zet een boor in, The Regolith en Ice Drill for Exploring New Terrain, of TRIDENT, ontwikkeld met Honeybee Robotics, om grondstekken op te graven tot een meter onder het oppervlak. Deze boormonsters worden vervolgens geanalyseerd door twee instrumenten: de Mass Spectrometer Observing Lunar Operations, of MSolo, ontwikkeld vanuit NASA's Kennedy Space Center; en het Near InfraRed Volatiles Spectrometersysteem, bekend als NIRVSS, ontwikkeld door Ames. MSolo en NIRVSS bepalen de samenstelling en concentratie van potentieel toegankelijke hulpbronnen, inclusief water, die door TRIDENT zijn grootgebracht.

VIPER is een samenwerking binnen en buiten het bureau. VIPER maakt deel uit van het Lunar Discovery and Exploration Program beheerd door het Directoraat Wetenschapsmissie op het hoofdkantoor van NASA. Ames beheert het rover-project en leidt de wetenschap, systeemtechniek, real-time rover-oppervlakteactiviteiten en softwareontwikkeling van de missie. De hardware voor de rover wordt ontworpen door het Johnson Space Center, terwijl de instrumenten worden geleverd door Ames, Kennedy en commerciële partner Honeybee Robotics. De ruimtevaartuig lander en lanceervoertuig dat VIPER naar het oppervlak van de maan zal leveren, zal worden geleverd via NASA's Commercial Lunar Payload Services (CLPS) -contract, dat wetenschap en technologie payloads levert aan en nabij de maan.


NASA stuurt een mobiele robot naar de zuidpool van de maan om een ​​close-up te krijgen van de locatie en concentratie van waterijs in de regio en voor de eerste keer ooit het waterijs te bemonsteren op dezelfde pool waar de eerste vrouw en volgende man zullen in 2024 landen onder het Artemis-programma. Ongeveer de grootte van een golfkar, de Volatiles Investigating Polar Exploration Rover, of VIPER, zal enkele mijlen zwerven, met behulp van zijn vier wetenschappelijke instrumenten - waaronder een boor van 1 meter - om verschillende bodemomgevingen te bemonsteren. Gepland voor levering in december 2022, verzamelt VIPER ongeveer 100 dagen aan gegevens die zullen worden gebruikt om de ontwikkeling van de eerste wereldwijde watervoorraadkaarten van de maan te informeren.
Credits: NASA Ames Research Center

https://www.nasa.gov/feature/new-viper- ... n-the-moon

[Annemiet]