Een decennium lang de zon indringend

[univers]

Tien jaar geleden werd een kleine satelliet met 17 nieuwe apparaten, wetenschappelijke instrumenten en technologie-experimenten in een baan om de aarde gelanceerd, op een missie om onze ster en de omgeving te onderzoeken die hij in de ruimte regeert.


Proba-2 test in totaal 17 technologiedemonstranten voor toekomstige ESA-missies. Het dient ook als een wetenschappelijk platform voor waarnemingen van zonne- en ruimteweer

p 2 november 2009 begon Proba2 aan zijn reis aan boord van een Rockot-draagraket vanaf de Russische lanceerbasis, Plesetsk, en werd ingebracht in een zon-synchrone baan rond de aarde.

Traba2 volgt deze 'schemering-dageraad'-lijn - waar nacht en dag samenkomen - en behoudt een constant zicht op de zon, terwijl de batterijen opgeladen en het doel in zicht blijven.

De tweede in de serie 'Project for Onboard Autonomy' van ESA, Proba2 is zo geavanceerd dat het dagelijks voor zichzelf kan zorgen en slechts een klein team nodig heeft in het controlestation van het Agentschap in ESEC in Redu, België, om de missie uitvoeren.

Instrumentele waarnemingen op zonne-energie
Proba2 heeft twee belangrijkste zonne-instrumenten, SWAP en LYRA, ontworpen voor het bestuderen van gebeurtenissen bij de zon die van invloed kunnen zijn op de aarde.

SWAP maakt foto's van de corona van de zon, de ongeveer 1 miljoen graden plasma-gevulde atmosfeer die de ster omringt.


Deze time-lapse-video van PROBA2 toont zelden geziene functies in de corona van de zon. De SWAP-camera van PROBA2 (Sun Watcher met APS-detector en beeldverwerking) bewaakt de zon sinds februari 2010 en produceert, zoals te zien in deze reeks vanaf juli en augustus 2014, opvallende beelden die de driedimensionale structuur van de corona laten zien.

Met een extreem breed gezichtsveld kan SWAP structuren rond de rand van de zon zien, zoals enorme uitbarstingen van hete materie bekend als coronale massa-ejecties, plotselinge fakkels die enorme hoeveelheden licht vrijgeven en griezelige coronale gaten ', donkere schaduwrijke gebieden die snel bewegende zonnewind uitspuwen.

Het LYRA-instrument bewaakt de ultraviolette output van de zon en kan tot 100 metingen per seconde uitvoeren. Deze hoge snelheid betekent dat het instrument gedetailleerde studies kan maken van snel bewegende 'voorbijgaande' gebeurtenissen zoals zonnevlammen.

Een geweldig record

Tijdens zijn decennium in de ruimte heeft de kleine satelliet - minder dan een kubieke meter groot - het volgende:

Draaide de aarde ~ 53.000 keer
Produceerde ~ 30.000 LYRA-gegevensbestanden over ultraviolette straling van de zon
Produceerde ~ 2.090.000 SWAP-afbeeldingen van de zonneschijf
Langs onze grondstations in Redu, België en Svalbard, Noorwegen (Arctic) 32.453 keer
Hielp bij het produceren van meer dan 100 peer-reviewed papers


De hier getoonde flare vond plaats om 11:54 CET op zaterdag 3 april en werd opgenomen door Proba-2 van ESA. Aanzienlijk was deze uitbarsting in lijn met de aarde toen deze uitbarstte, waardoor een enorm aantal geladen deeltjes naar ons toe werd geslingerd en de aarde de volgende maandag, 5 april bereikte. Proba-2 observeerde in extreem ultraviolet en kreeg elke 100 seconden een beeld van het evenement.
Proba-2, die slechts een kubieke meter meet, zit boordevol technologische demonstraties, maar heeft ook wetenschappelijke lading: het SWAP-instrument (Sun Watcher met APS-detectoren en beeldverwerking) is alleen de grootte van een grote schoenendoos, maar verzamelt beelden veel vaker dan SOHO's equivalente sensor.

Wat nu voor Proba2?

Een van de vele mysteries van onze ster is de manier waarop zijn activiteit stijgt en daalt in cycli van 11 jaar. Van de ene cyclus naar de andere wisselen de noord- en zuidpolen van de zon plaatsen en het aantal fakkels, coronale massa-ejecties, zonnevlekken en coronale lussen fluctueren van veel per dag in actieve periodes tot weken zonder dat het stil is.

In 2020, het 11e jaar van de Proba2-missie, zal het de zon hebben gevolgd voor een volledige zonnecyclus.

Deze mijlpaalperiode stelt de satelliet in staat om de evolutie van de zon op de lange termijn te onderzoeken, waarbij de huidige stille periode wordt vergeleken met het laatste minimum voor zonne-energie, en klaar voor wanneer de zon weer 'wakker' wordt in 2024/2025.


Deze montage van 365 afbeeldingen toont de veranderende activiteit van onze zon door de ogen van ESA's Proba-2 satelliet in 2018. De foto's zijn genomen door de SWAP- camera van de satelliet , die op extreme ultraviolette golflengten werkt om de hete turbulente atmosfeer van de zon vast te leggen - de corona , bij temperaturen van ongeveer een miljoen graden.
De satelliet bewaakt continu de zon - er werd één beeld geselecteerd om elke dag van het jaar weer te geven.

Ruimteweer

Onvoorspelbaar en temperamentvol, maakt de zon het leven op de binnenste planeten van het zonnestelsel onmogelijk vanwege de intense straling en enorme hoeveelheden energetisch materiaal dat het in elke richting schiet, waardoor de steeds veranderende omstandigheden in de ruimte worden aangeduid als 'ruimteweer'.

Op aarde kunnen extreme zonne-gebeurtenissen de infrastructuur in de ruimte en op de grond verstoren en beschadigen, en intense uitbarstingen van straling bedreigen toekomstige ontdekkingsreizigers naar de maan en Mars.

Het ruimteweerkantoor van ESA, onderdeel van de ruimtevaartactiviteiten van het agentschap , werkt om Europese exploitanten van gevoelige infrastructuur, waaronder satellieten, hoogspanningslijnen, luchtvaart en transport, te helpen om nadelige effecten van ruimteweer te voorkomen. De missie van het Space Weather Office is het ontwikkelen van een systeem dat tijdige en accurate ruimteweerinformatie en -voorspellingen biedt aan operationele gebruikers en het publiek in Europa.


Ruimteweer verwijst naar de omgevingscondities in de ruimte zoals beïnvloed door zonneactiviteit.

In de Europese economie van vandaag kunnen veel sectoren worden beïnvloed door ruimteweer. Deze variëren van op de ruimte gebaseerde telecommunicatie, omroep, weerdiensten en navigatie tot stroomverdeling en terrestrische communicatie, met name op noordelijke breedtegraden.

Een significante invloed van zonneactiviteit wordt waargenomen bij verstoringen in satellietnavigatiediensten, zoals Galileo, als gevolg van ruimteweereffecten op de bovenste atmosfeer. Dit kan op zijn beurt invloed hebben op de luchtvaart, het wegtransport, de scheepvaart en andere activiteiten die afhankelijk zijn van een nauwkeurige positionering.

Voor satellieten in een baan, kunnen de effecten van ruimteweer worden gezien in de verslechtering van communicatie, prestaties, betrouwbaarheid en algehele levensduur. De zonnepanelen die zonlicht op de meeste ruimtevaartuigen omzetten in elektriciteit, zullen tijdens de missie gestaag minder stroom genereren en met deze verslechtering moet rekening worden gehouden bij het ontwerpen van de satelliet.

Bovendien kan verhoogde straling als gevolg van ruimteweer leiden tot verhoogde gezondheidsrisico's voor astronauten, zowel vandaag aan boord van het Internationale Ruimtestation in een lage baan als in de toekomst op reizen naar de maan of Mars.

Op aarde kunnen commerciële luchtvaartmaatschappijen ook schade ondervinden aan vliegtuigelektronica en verhoogde stralingsdoses voor bemanningen (op lange afstanden van vliegtuigen) tijdens grote weersomstandigheden in de ruimte. Ruimteweereffecten op de grond kunnen schade en verstoring van stroomdistributienetwerken, verhoogde corrosie van pijpleidingen en verslechtering van radiocommunicatie omvatten.

http://www.esa.int/Safety_Security/A_de ... ng_the_Sun