NASA's Mars 2020 zal op jacht gaan naar microscopische fossielen

[univers]

Lichtere kleuren vertegenwoordigen grotere hoogten in dit beeld van Jezero Crater op Mars, de landingsplaats voor de Mars 2020-missie van NASA. Het ovaal geeft de landende ellips aan, waar de rover Mars zal raken.
Credits: NASA / JPL-Caltech / MSSS / JHU-APL / ESA
Wetenschappers met NASA's Mars 2020-rover hebben ontdekt wat een van de beste plekken is om te zoeken naar tekenen van oud leven in Jezero Crater, waar de rover op 18 februari 2021 zal landen.

Een krant die vandaag in het tijdschrift Icarus is gepubliceerd, identificeert duidelijke afzettingen van mineralen die carbonaten worden genoemd langs de binnenrand van Jezero, de locatie van een meer meer dan 3,5 miljard jaar geleden. Op aarde helpen carbonaten structuren te vormen die sterk genoeg zijn om miljarden jaren in fossiele vorm te overleven, inclusief schelpen, koraal en sommige stromatolieten - rotsen gevormd op deze planeet door oeroud microbieel leven langs oude oevers, waar zonlicht en water overvloedig aanwezig waren.

De mogelijkheid van stromatoliet-achtige structuren die op Mars bestaan, is de reden dat de concentratie van carbonaten die de kustlijn van Jezero volgt als een badkuipring, het gebied tot een uitstekend wetenschappelijk jachtgebied maakt.

Mars 2020 is de volgende generatie missie van NASA met een focus op astrobiologie, of de studie van het leven in het universum. Uitgerust met een nieuwe reeks wetenschappelijke instrumenten, wil het voortbouwen op de ontdekkingen van NASA's nieuwsgierigheid, waaruit bleek dat delen van Mars miljarden jaren geleden microbieel leven hadden kunnen ondersteunen. Mars 2020 gaat op zoek naar werkelijke tekenen van microbieel leven in het verleden en neemt monsters van de kern van stenen die worden afgezet in metalen buizen op het Marsoppervlak. Toekomstige missies kunnen deze monsters naar de aarde terugsturen voor een diepere studie.

Naast het behouden van tekenen van het oude leven, kunnen carbonaten ons meer leren over hoe Mars is overgegaan van vloeibaar water en een dikkere atmosfeer naar de ijskoude woestijn die het vandaag is. Carbonaatmineralen gevormd door interacties tussen koolstofdioxide en water, waarbij subtiele veranderingen in deze interacties in de loop van de tijd worden geregistreerd. In die zin fungeren ze als tijdcapsules die wetenschappers kunnen bestuderen om te leren wanneer - en hoe - de Rode Planeet begon uit te drogen.

Jezero Crater was 45 kilometer breed en was ooit de thuisbasis van een oude rivierdelta. De "armen" van deze delta zien we over de kraterbodem reiken in beelden vanuit de ruimte genomen door satellietmissies zoals NASA's Mars Reconnaissance Orbiter . De Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars-instrument of CRISM van de orbiter hielp bij het maken van kleurrijke minerale kaarten van de 'badring' die in het nieuwe artikel wordt beschreven.


Een geanimeerd viaduct van het Marsoppervlak verklaart waarom de Jezero-krater van Mars, een 28-mijl breed oud meerdelta-systeem, de beste plek is voor de Mars 2020-rover om veelbelovende monsters te vinden en te verzamelen voor een mogelijke toekomstige terugkeer naar de aarde.
"CRISM heeft hier jaren geleden carbonaten gezien, maar we hebben pas recentelijk gemerkt hoe geconcentreerd ze precies zijn waar een oever van het meer zou zijn", zei de hoofdauteur van het artikel, Briony Horgan van Purdue University in West Lafayette, Indiana. "We zullen op veel locaties tijdens de missie carbonaatafzettingen tegenkomen, maar de badring zal een van de meest opwindende plaatsen zijn om te bezoeken."

Het is niet gegarandeerd dat de kustlijncarbonaten in het meer zijn gevormd; ze konden zijn afgezet voordat het meer aanwezig was. Maar hun identificatie maakt de westelijke rand van de site, genaamd "het marginale carbonaathoudende gebied", een van de rijkste troves van deze mineralen overal in de krater.


Kleur is toegevoegd om mineralen te benadrukken in dit beeld van Jezero Crater op Mars, de landingsplaats voor de Mars 2020-missie van NASA. De groene kleur vertegenwoordigt mineralen genaamd carbonaten, die vooral goed zijn in het behouden van gefossiliseerd leven op aarde.
Credits: NASA / JPL-Caltech / MSSS / JHU-APL / Purdue / USGS
Het Mars 2020-team verwacht zowel de kratervloer als de delta te verkennen tijdens de tweejarige prime-missie van de rover. Horgan zei dat het team hoopt tegen het einde van die periode de rand en de carbonaten van de krater te bereiken.

"De mogelijkheid dat de" marginale carbonaten "gevormd in de merenomgeving een van de meest opwindende kenmerken was die ons naar onze landingsplaats Jezero hebben geleid. Carbonaatchemie aan een oude oever van het meer is een fantastisch recept voor het bewaren van gegevens over het oude leven en klimaat," zei Mars 2020 plaatsvervangend projectwetenschapper Ken Williford van het Jet Propulsion Laboratory van NASA in Pasadena, Californië. JPL leidt de 2020-missie. "We willen graag naar de oppervlakte komen en ontdekken hoe deze carbonaten zijn gevormd."

De voormalige oever van het meer van Jezero is niet de enige plek waar wetenschappers enthousiast zijn om te bezoeken. Een nieuwe studie in Geophysical Research Letters wijst op een rijke afzetting van gehydrateerde silica aan de rand van de oude rivierdelta. Net als carbonaten blinkt dit mineraal uit in het behoud van tekenen van het oude leven. Als deze locatie de onderste laag van de delta blijkt te zijn, is het een bijzonder goede plek om te zoeken naar begraven microbiële fossielen.

De Mars 2020-rover wordt in juli of augustus 2020 gelanceerd vanuit Cape Canaveral, Florida. Het Mars 2020-project bij JPL beheert rover-ontwikkeling voor het Directoraat Wetenschapsmissie op het NASA-hoofdkantoor in Washington. NASA's Launch Services Program, gevestigd in het Kennedy Space Center van het bureau in Florida, is verantwoordelijk voor het lanceringsbeheer.

Mars 2020 maakt deel uit van een groter programma dat missies naar de maan omvat als een manier om de menselijke verkenning van de rode planeet voor te bereiden. Beschuldigd van terugkerende astronauten naar de maan in 2024, zal NASA tegen 2028 een duurzame menselijke aanwezigheid op en rond de maan vestigen via NASA's Artemis maanverkenningsplannen .

Het Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory in Laurel, Maryland, leidt het CRISM-onderzoek van MRO.

https://www.nasa.gov/feature/jpl/nasas- ... ic-fossils