Is er een tweede planeet in een baan rond de dichtstbijzijnde ster tot de zon?

[univers]

Het sterrenstelsel dat het dichtst bij de aarde staat, is de beroemde Alpha Centauri-groep . Gelegen in het sterrenbeeld Centaurus (de Centaur) , op een afstand van 4,3 lichtjaar, bestaat dit systeem uit het binaire getal gevormd door de sterren Alpha Centauri A en Alpha Centauri B, plus de vage rode dwerg Alpha Centauri C, ook bekend als Proxima Centauri .Credit:ESA / Hubble & NASA

Een analyse van cyclische veranderingen in het lichtspectrum dat wordt uitgezonden door Proxima Centauri, de ster die het dichtst bij de zon staat, suggereert dat het misschien om een ​​tweede planeet draait. Mario Damasso en collega's presenteren gegevens die suggereren dat deze kandidaat-planeet om de 5,2 jaar rond Proxima Centauri draait en een "super-aarde" kan zijn, met een massa hoger dan die van de aarde, hoewel veel lager dan die van de ijsreuzen Uranus en Neptunus van het zonnestelsel. Als het bestaan ​​ervan wordt bevestigd, kan deze planeet inzichten verschaffen in hoe planeten met een lage massa zich vormen rond sterren met een lage massa. Het kan ook modellen uitdagen van hoe superaarde wordt geboren; de meeste worden verondersteld te vormen in de buurt van de 'sneeuwgrens', de minimale afstand van een ster waarbij water kan veranderen in vast ijs, maar de baan van de kandidaat-planeet ligt ver voorbij deze zoete plek. Een eerdere studie van Proxima Centauri met behulp van de Atacama Large Millimeter / submillimeter Array (ALMA) - een astronomisch observatorium in Noord-Chili - rapporteerde een onbekende bron van lichtspectrumsignalen die tot een tweede planeet konden behoren of gewoon het product van een aangrenzend sterrenstelsel of een niet-gerelateerd fenomeen. Om beter te begrijpen of het signaal afkomstig was van een andere planeet die rond de ster cirkelde, analyseerden Mario Damasso en collega's een 17,5 jaar lange tijdreeks van uiterst nauwkeurige radiale snelheden met behulp van een exoplanet-detectiemethode die het lichtspectrum van een ster volgt. Als dit spectrum tussen rood en blauw oscilleert, geeft dit aan dat de ster met regelmatige tussenpozen van en naar de aarde beweegt, een cyclus die meestal wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van een lichaam in een baan om de aarde. De onderzoekers ontdekten dat het signaal gedurende een periode van 1900 dagen optreedt, wat suggereert dat het waarschijnlijk geen verband houdt met cyclische verschuivingen in het magnetische veld van de ster. De auteurs benadrukken echter dat er meer bewijs nodig is om hun conclusie te bevestigen.





https://www.eurekalert.org/pub_releases ... 011320.php