Solar Orbiter lancering

[univers]

ESA's nieuwe Sun-verkenner wordt op 8 februari (Europese tijd) gelanceerd vanuit Cape Canaveral. Media worden uitgenodigd in het Europese missiecontrolecentrum in Darmstadt, Duitsland, om de lancering en het moment van signaalacquisitie te volgen.

** Opmerking: dit artikel is bijgewerkt op 26 januari na een aanpassing van de lanceringsdatum door NASA, ESA en ULA tot 7 februari vanaf Space Launch Complex 41 op Cape Canaveral Air Force Station in Florida, vanwege de herschikking van de natte jurk van de missie Repetitie. Het startvenster van twee uur wordt nu geopend om 23:15 uur EST. Dit komt overeen met 04:15 GMT / 05:15 CET op 8 februari **


ESA's Solar Orbiter-missie zal de Zon tegemoet treden vanuit de baan van Mercurius bij de dichtstbijzijnde nadering.

Gericht naar de zon
Solar Orbiter , een door ESA geleide missie met sterke NASA-deelname, zal de eerste weergaven geven van de niet-geregistreerde polaire regio's van de zon vanuit grote breedtegraden, waardoor ongekend inzicht wordt verkregen in hoe onze ouderster werkt. Deze belangrijke missie zal ook de verbinding tussen zon en aarde onderzoeken, waardoor we periodes van stormachtig ruimteweer beter kunnen begrijpen en voorspellen .



In de loop van zijn missie zal het ruimtevaartuig de zwaartekracht van Venus gebruiken om het uit het ecliptische vlak van het zonnestelsel te slingeren , waardoor we nieuwe perspectieven op onze ouderster krijgen. Het zal een elliptische baan rond de zon volgen en passeert binnen de baan van Mercurius het dichtst bij. Geavanceerde hitteschildtechnologie zorgt ervoor dat de wetenschappelijke instrumenten van het ruimtevaartuig worden beschermd omdat ze tot 13 keer de opwarming van satellieten in een baan om de aarde tegenkomen.

Solar Orbiter zal een combinatie van tien in-situ en teledetectie-instrumenten gebruiken om het turbulente zonne-oppervlak, de hete buitenatmosfeer en veranderingen in de zonnewind te observeren. De missie zal ook werken met de Parker Solar Probe van NASA, waarbij aanvullende datasets worden verzameld waarmee meer wetenschap uit de twee missies kan worden gedistilleerd dan beide afzonderlijk zouden kunnen bereiken.

Experts zullen de missie, de technische uitdagingen en wetenschappelijke doelen presenteren tijdens een speciale media-briefing in het European Space Operations Center (ESOC)

http://www.esa.int/Science_Exploration/ ... ce_the_Sun

[univers]

Nieuwe missie neemt 1e kijkje op Sun's Poles


Een animatie van Solar Orbiter die door de kijkgaten in het hitteschild naar de zon tuurt. Credits: ESA / ATG medialab

Een nieuw ruimtevaartuig reist naar de zon om de eerste foto's te maken van de noord- en zuidpool van de zon.

Solar Orbiter, een samenwerking tussen de European Space Agency, of ESA, en NASA, krijgt zijn eerste kans om te lanceren vanaf Cape Canaveral op 7 februari 2020, om 23:15 uur EST. Lanceerend op een United Launch Alliance Atlas V-raket, zal het ruimtevaartuig de zwaartekracht van Venus en aarde gebruiken om zichzelf uit het ecliptische vlak te slingeren - het zwad van de ruimte, ruwweg uitgelijnd met de evenaar van de zon, waar alle planeten ronddraaien. Van daaruit geeft het vogelperspectief van Solar Orbiter de allereerste blik op de polen van de zon.

"Tot Solar Orbiter waren alle instrumenten voor beeldvorming op zonne-energie binnen het ecliptica-vlak of er heel dichtbij", zei Russell Howard, ruimtewetenschapper bij het Naval Research Lab in Washington, DC en hoofdonderzoeker voor een van de tien instrumenten van Solar Orbiter. "Nu kunnen we van bovenaf op de zon kijken."

"Het wordt terra incognita", zegt Daniel Müller, ESA-projectwetenschapper voor de missie van het European Space Research and Technology Centre in Nederland. "Dit is echt verkennende wetenschap."

De zon speelt een centrale rol bij het vormgeven van de ruimte om ons heen. Het enorme magnetische veld reikt tot ver voorbij Pluto en effent een superweg voor geladen zonnedeeltjes die bekend staan ​​als de zonnewind. Wanneer uitbarstingen van zonnewind de aarde raken, kunnen ze ruimteweerstormen veroorzaken die onze GPS- en communicatiesatellieten verstoren - in het ergste geval kunnen ze zelfs astronauten bedreigen.

Ter voorbereiding op aankomende zonnestormen monitoren wetenschappers het magnetische veld van de zon. Maar hun technieken werken het beste met een rechtlijnig beeld; hoe steiler de kijkhoek, des te luidruchtiger de gegevens. De zijdelingse glimp die we van de polen van de zon vanuit het ecliptische vlak krijgen, laat grote gaten in de gegevens.

"De polen zijn bijzonder belangrijk voor ons om nauwkeuriger te kunnen modelleren," zei Holly Gilbert, NASA-projectwetenschapper voor de missie in het Goddard Space Flight Center van NASA in Greenbelt, Maryland. "Voor het voorspellen van ruimteweergebeurtenissen hebben we een behoorlijk nauwkeurig model van het wereldwijde magnetische veld van de zon nodig."

De polen van de zon kunnen ook eeuwenoude observaties verklaren. In 1843 ontdekte de Duitse astronoom Samuel Heinrich Schwabe dat het aantal zonnevlekken - donkere vlekken op het oppervlak van de zon die sterke magnetische velden markeren - in een zich herhalend patroon wassen en afnemen. Tegenwoordig kennen we het als de ongeveer 11-jarige zonnecyclus waarin de zon overschakelt tussen maximale zonne-energie, wanneer zonnevlekken zich vermenigvuldigen en de zon actief en turbulent is, en minimaal zonne-energie, wanneer ze minder zijn en het rustiger is. "Maar we begrijpen niet waarom het 11 jaar is, of waarom sommige zonne-maxima sterker zijn dan andere," zei Gilbert. Het observeren van de veranderende magnetische velden van de polen zou een antwoord kunnen bieden.

Het enige eerdere ruimtevaartuig dat over de polen van de zon vloog, was ook een joint venture tussen ESA en NASA. Gelanceerd in 1990, maakte het Ulysses-ruimtevaartuig drie passen rond onze ster voordat het in 2009 werd ontmanteld. Maar Ulysses kwam nooit dichterbij dan de aarde-afstand tot de zon, en droeg alleen wat bekend staat als in situ-instrumenten - zoals de tastzin, ze meet de ruimte-omgeving direct rond het ruimtevaartuig. Solar Orbiter daarentegen zal de baan van Mercurius passeren met vier in situ instrumenten en zes remote-sensing imagers, die de zon van verre zien. "We zullen in staat zijn om in kaart te brengen wat we" aanraken "met de in situ instrumenten en wat we" zien "met teledetectie," zei Teresa Nieves-Chinchilla, NASA plaatsvervangend projectwetenschapper voor de missie.

Na jaren van technologische ontwikkeling zal dit de camera zijn die het dichtst in de buurt van de zon staat. "Je kunt niet echt veel dichterbij komen dan Solar Orbiter gaat en nog steeds naar de zon kijken," zei Müller.


Animatie van een deel van de sterk hellende baan van Solar Orbiter.
Credits: ESA / ATG medialab


Een simulatie van een uitbarsting van de zon die het magnetische veld van de aarde raakt.
Credits: NASA's Goddard Space Flight Center / Scientific Visualization Studio / Community-Coordinated Modeling Center



Tijdens de zevenjarige levensduur van de missie zal Solar Orbiter een helling bereiken van 24 graden boven de evenaar van de zon, oplopend tot 33 graden met nog eens drie jaar verlengde missieoperaties. Bij de dichtstbijzijnde nadering zal het ruimtevaartuig binnen 26 miljoen mijl van de zon passeren.

Om de hitte te verslaan, heeft Solar Orbiter een op maat ontworpen titanium hitteschild met een calciumfosfaatcoating die bestand is tegen temperaturen boven 900 graden Fahrenheit - dertien keer de zonneverwarming waarmee ruimtevaartuigen in een baan om de aarde worden geconfronteerd. Vijf van de remote-sensing-instrumenten kijken door kijkgaten in dat hitteschild naar de zon; men observeert de zonnewind opzij.

Solar Orbiter zal de tweede grote missie van NASA zijn naar het binnenste zonnestelsel in de afgelopen jaren, na de lancering van Parker Solar Probe in augustus 2018. Parker heeft vier korte zonnepassen voltooid en vliegt binnen vier miljoen mijl van de zon bij de dichtstbijzijnde nadering.

De twee ruimteschepen zullen samenwerken: terwijl Parker zonnedeeltjes van dichtbij meet, zal Solar Orbiter beelden van verder weg vangen en de observaties contextualiseren. De twee ruimtevaartuigen zullen ook af en toe worden uitgelijnd om dezelfde magnetische veldlijnen of stromen zonnewind op verschillende tijdstippen te meten.

"We leren veel met Parker en het toevoegen van Solar Orbiter aan de vergelijking zal alleen nog meer kennis opleveren," zei Nieves-Chinchilla.

Solar Orbiter is een internationale samenwerkingsmissie tussen het European Space Agency en NASA. ESA's European Space Research and Technology Centre (ESTEC) in Nederland beheert de ontwikkelingsinspanningen. Het European Space Operations Center (ESOC) in Duitsland zal na de lancering Solar Orbiter exploiteren. Solar Orbiter is gebouwd door Airbus Defense and Space en bevat 10 instrumenten: negen geleverd door ESA-lidstaten en ESA. NASA leverde één instrumentensuite, SoloHI en leverde detectoren en hardware voor drie andere instrumenten.

https://www.nasa.gov/feature/goddard/20 ... un-s-poles

[univers]

De nieuwste zonnetelescoop van NSF produceert eerste beelden
Uitstekende telescoop om kritieke rol te spelen bij het beter begrijpen van zon, ruimteweer





Zojuist vrijgegeven eerste beelden van Daniel K. Inouye Solar Telescope van de National Science Foundation onthullen ongekende details van het oppervlak van de zon en bekijk de producten van wereldklasse die afkomstig zijn van deze uitstekende 4-meter zonnetelescoop. NSF's Inouye Solar Telescope, op de top van Haleakala, Maui, in Hawai'i, zal een nieuw tijdperk van zonnewetenschap mogelijk maken en een sprong vooruit maken in het begrijpen van de zon en de impact ervan op onze planeet.





Activiteit op de zon, bekend als ruimteweer, kan systemen op aarde beïnvloeden. Magnetische uitbarstingen op de zon kunnen invloed hebben op vliegreizen, satellietcommunicatie verstoren en stroomnetten uitschakelen, langdurige black-outs veroorzaken en technologieën zoals GPS uitschakelen.





De eerste afbeeldingen van NSF's Inouye Solar Telescope tonen een close-up van het oppervlak van de zon, die belangrijke details voor wetenschappers kan bieden. De afbeeldingen tonen een patroon van turbulent "kokend" plasma dat de hele zon bedekt. De celachtige structuren - elk ongeveer de grootte van Texas - zijn het kenmerk van gewelddadige bewegingen die warmte van de binnenkant van de zon naar het oppervlak transporteren. Dat hete zonne-plasma stijgt op in de heldere centra van 'cellen', koelt af en zinkt vervolgens in donkere banen onder het oppervlak in een proces dat bekend staat als convectie. (Zie video beschikbaar bij dit nieuwsbericht.)

https://www.nso.edu/inouye-solar-telescope-first-light

[univers]

US National Science Foundation viert de inauguratie van zijn Daniel K. Inouye-zonnetelescoop


De eerste beelden van de chromosfeer - het gebied van de atmosfeer van de zon boven het oppervlak - gemaakt met de Daniel K. Inouye Solar Telescope op 3 juni 2022. De afbeelding toont een gebied van 82.500 kilometer breed met een resolutie van 18 km. Deze opname is gemaakt op 486,13 nanometer met behulp van de waterstof-bèta-lijn uit de Balmer-reeks.

US National Science Foundation viert de inauguratie van zijn Daniel K. Inouye-zonnetelescoop Nieuwe afbeelding vrijgegeven ter ere van de Inouye Solar Telescope-inhuldigingsceremonie: de eerste beelden van de chromosfeer - het gebied van de atmosfeer van de zon …

NSF's vlaggenschip zonnetelescoop, de grootste ter wereld, luidt een nieuw tijdperk van zonnewetenschap in
Op 31 augustus 2022 verzamelde een delegatie van NSF-leiders, hoogwaardigheidsbekleders van het congres en leden van zowel de wetenschappelijke als de inheemse Hawaiiaanse gemeenschappen zich bij de top van Haleakalā, Maui, om de inhuldiging van 's werelds krachtigste zonnetelescoop te herdenken. De Daniel K. Inouye-zonnetelescoop van de NSF nadert de voltooiing van het eerste jaar van de Operations Commissioning Phase (OCP) en maakt zijn belofte waar om de zon te onthullen op een manier die nog nooit eerder is vertoond.

Als een foto meer zegt dan duizend woorden, zullen de afbeeldingen en gegevens geproduceerd door Inouye Solar Telescope de volgende hoofdstukken van zonnefysica-onderzoek schrijven, inclusief twee nieuwe afbeeldingen die zijn vrijgegeven ter ere van de gebeurtenissen van deze week. Meer dan 25 jaar geleden investeerde de NSF in het creëren van een wereldwijd toonaangevend, op de grond gestationeerd zonne-observatorium om de meest prangende vragen in zonnefysica en ruimteweergebeurtenissen die van invloed zijn op de aarde het hoofd te bieden. Deze visie, uitgevoerd door de Association of Universities for Research in Astronomy (AURA) via de National Solar Observatory (NSO) van de NSF, werd gerealiseerd tijdens de formele inhuldiging van de Inouye Solar Telescope.

meer : https://nso.edu/press-release/u-s-natio ... telescope/