Volgens een nieuwe studie was de planeet die zich het dichtst bij de zon bevindt misschien ooit veel meer bewoonbaar.
Met temperaturen variërend van een onvoorstelbaar vriespunt -173 graden 's nachts tot een zinderend hete 427 graden overdag in zijn equatoriale regio 's, is Mercurius, dat elke 87,97 dagen een baan om de zon voltooit, zeker niet de eerste plaats waar je normaal aan zou denken als het gaat om het zoeken naar bewoonbare omgevingen binnen ons eigen zonnestelsel.
Maar nu heeft een nieuwe studie onthuld dat Mercurius '"chaotische" gebarsten en gekraterde landschap, waarvan lang werd gedacht dat het het resultaat was van een oude asteroïde inslag, mogelijk is gevormd door vluchtige stoffen verbindingen en elementen die van de ene staat naar de andere kunnen springen een andere (zoals water) die essentieel zijn voor het leven hier op aarde.
Met behulp van gegevens van Nasa 's Messenger ruimtevaartuig konden wetenschappers het terrein op het oppervlak van Mercurius en het Caloris-bekken dateren de inslagkrater die door de asteroïde was achtergelaten.
"Een sleutel tot de ontdekking was de bevinding dat de ontwikkeling van de chaotische terreinen tot ongeveer 1,8 miljard jaar geleden, 2 miljard jaar na de vorming van het Caloris-bekken, aanhield", zegt co-auteur Daniel Berman van het Planetary Science Institute.
De onderzoekers merkten ook op dat delen van het oppervlak schijnbaar waren gevallen, alsof er iets onder was gezwicht. Dit leidde hen tot de conclusie dat vluchtige stoffen onder het oppervlak van de planeet mogelijk zijn verhit door lava en in gas zijn veranderd, waardoor het oppervlak is gaan barsten en instorten.
Ze geloven ook dat er zich net onder de oppervlakte water had kunnen vormen.
Als er in het verleden echter ooit leven op Mercurius was, zal het nu allang verdwenen zijn.
https://www.space.com/mercury-chaotic-t ... -life.html