Lavabuizen op Mars en de maan zijn zo breed dat ze planetaire bases kunnen bevatten

[univers]

De morfologische oppervlakte-expressie van lavabuizen op Mars en de maan is vergelijkbaar met hun aardse tegenhanger.
CREDIT : ESA / Luca Ricci

Het internationale tijdschrift Earth-Science Reviews publiceerde een paper met een overzicht van de lavabuizen (pyroducts) op aarde, en gaf uiteindelijk een schatting van de (grotere) omvang van hun tegenhangers op de maan en op Mars.

Bij deze studie waren de universiteiten van Bologna en Padua betrokken en de coördinatoren zijn Francesco Sauro en Riccardo Pozzobon. Francesco Sauro is speleoloog en hoofd van de ESA-programma's CAVES en PANGEA, hij is ook professor aan de afdeling Biologische, Geologische en Milieuwetenschappen van de Universiteit van Bologna. Riccardo Pozzobon is planetair geoloog bij de afdeling Geowetenschappen van de Universiteit van Padua.

"We kunnen lavabuizen vinden op planeet Aarde, maar ook op de ondergrond van de Maan en Mars volgens de hoge resolutie foto's van de dakramen van lavabuizen gemaakt door interplanetaire sondes. Bewijs van lavabuizen werd vaak afgeleid door het observeren van lineaire holtes en bochtige klap kettingen in waar de galerijen barsten ", legt Francesco Sauro uit. "Deze ineenstortingsketens vertegenwoordigen ideale toegangspoorten of vensters voor ondergrondse verkenning. De morfologische oppervlakte-expressie van lavabuizen op Mars en de maan is vergelijkbaar met hun aardse tegenhanger. Speleologen hebben lavabuizen grondig bestudeerd op aarde in Hawaï, de Canarische Eilanden, Australië en IJsland".

"We maten de grootte en verzamelden de morfologie van maan- en Mars-instortingsketens (ingestorte lavabuizen) met behulp van digitale terreinmodellen (DTM's), die we verkregen door middel van stereoscopische satellietbeelden en laserhoogtemetingen genomen door interplanetaire sondes", herinnert Riccardo Pozzobon eraan. "Vervolgens hebben we deze gegevens vergeleken met topografische studies over vergelijkbare ineenstortingsketens op het aardoppervlak en met laserscans van de binnenkant van lavabuizen op Lanzarote en de Galapagos. Deze gegevens lieten toe om een ​​beperking vast te stellen in de relatie tussen ineenstortingsketens en ondergrondse holtes die zijn nog intact ".

Onderzoekers ontdekten dat Mars- en maanbuizen respectievelijk 100 en 1.000 keer breder zijn dan die op aarde, die doorgaans een diameter van 10 tot 30 meter hebben. De lagere zwaartekracht en het effect ervan op het vulkanisme verklaren deze opmerkelijke afmetingen (met een totaalvolume van meer dan 1 miljard kubieke meter op de maan).

Riccardo Pozzobon voegt eraan toe: "Buizen zo breed als deze langer kunnen zijn dan 40 kilometer, waardoor de maan een buitengewoon doelwit is voor ondergrondse verkenning en mogelijke vestiging in de brede beschermde en stabiele omgevingen van lavabuizen. Deze laatste zijn zo groot dat ze Padua's volledige stadscentrum".

"Het belangrijkste is dat ze, ondanks de indrukwekkende afmetingen van de maanbuizen, ruim binnen de dakstabiliteitsdrempel blijven vanwege een lagere aantrekkingskracht", legt Matteo Massironi uit, hoogleraar Structurele en Planetaire Geologie aan het Departement Geowetenschappen. van de Universiteit van Padua. "Dit betekent dat de meeste lavabuizen onder de gladde vlakten van Maria intact zijn. De ineenstortingsketens die we hebben waargenomen, zijn mogelijk veroorzaakt door asteroïden die de buiswanden doorboorden. Dit is wat de ineenstortingsketens in Marius Hills lijken te suggereren. we kunnen toegang krijgen tot deze enorme ondergrondse holtes ".

https://www.eurekalert.org/pub_releases ... 080520.php