NASA-sonderingsraket vindt heliumstructuren in de atmosfeer van de zon

[univers]

Een samengesteld beeld van de zon met de waterstof (links) en helium (midden en rechts) in de lage corona. Het helium bij uitputting nabij de equatoriale regio's is duidelijk. CREDIT NASA

Helium is het tweede meest voorkomende element in het universum na waterstof. Maar wetenschappers weten niet precies hoeveel er werkelijk in de atmosfeer van de zon zit, waar het moeilijk te meten is. Het kennen van de hoeveelheid helium in de zonne-atmosfeer is belangrijk om de oorsprong en versnelling van de zonnewind te begrijpen - de constante stroom geladen deeltjes van de zon.

In 2009 lanceerde NASA een peilend raketonderzoek om helium in de uitgestrekte zonne-atmosfeer te meten - de eerste keer dat we een volledige wereldkaart hebben verzameld. De resultaten, onlangs gepubliceerd in Nature Astronomy , helpen ons onze ruimteomgeving beter te begrijpen.

Eerder, bij het meten van de verhoudingen van helium tot waterstof in de zonnewind terwijl deze de aarde bereikt, hebben waarnemingen veel lagere verhoudingen gevonden dan verwacht. Wetenschappers vermoedden dat het ontbrekende helium misschien achterbleef in de buitenste atmosferische laag van de zon - de corona - of misschien in een diepere laag. Ontdekken hoe dit gebeurt, is de sleutel om te begrijpen hoe de zonnewind wordt versneld.

Om de hoeveelheid atmosferisch helium en waterstof te meten, nam NASA's Helium Resonance Scattering in the Corona and Helioshere, of HERSCHEL, sonderende raket, beelden van de zonnecorona. Onder leiding van het Naval Research Lab in Washington, DC, was HERSCHEL een internationale samenwerking met het Osservatorio Astrofisico di Torino in Italië en het Institute d'Astrophysique Spatiale in Frankrijk.

Uit de observaties van HERSCHEL bleek dat helium niet gelijkmatig over de corona was verdeeld. Het equatoriale gebied had bijna geen helium, terwijl de gebieden op de middelste breedtegraden het meeste hadden. In vergelijking met beelden van ESA / NASA's Solar and Heliospheric Observatory (SOHO), waren de wetenschappers in staat om de overvloed op de middelste breedtegraden te laten zien waar de magnetische veldlijnen van de zon uitkomen in het zonnestelsel.

Hieruit blijkt dat de verhouding helium tot waterstof sterk samenhangt met het magnetische veld en de snelheid van de zonnewind in de corona. De equatoriale gebieden, die lage helium-overvloedmetingen hadden, kwamen overeen met metingen van de zonnewind nabij de aarde. Dit wijst erop dat de zonne-atmosfeer dynamischer is dan wetenschappers dachten.

https://www.eurekalert.org/pub_releases ... 080720.php