Hubble vangt gigantische ster op de rand van vernietiging

That's one small step for a man, a giant leap for mankind, dat waren de woorden van Neill Armstrong toen hij zijn eerste stap op de maan zette. De ruimte en het universum interesseren ons allemaal, vind hier alles terug over ons zonnestelstel, de NASA, geplande ruimte missies en andere gebeurtenissen die ons allemaal aangaan.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Hubble vangt gigantische ster op de rand van vernietiging

Bericht door univers » 24 apr 2021, 20:11

Ter viering van de 31e verjaardag van de lancering van NASA's Hubble Space Telescope, richtten astronomen het beroemde observatorium op een schitterende 'ster van beroemdheden', een van de helderste sterren die we in onze melkweg kunnen zien, omgeven door een gloeiende halo van gas en stof.

De prijs voor de weelde van de monsterster is "leven op het randje". De ster, AG Carinae genaamd, voert een touwtrekken tussen zwaartekracht en straling om zelfvernietiging te voorkomen.

Afbeelding
Ter viering van de 31e verjaardag van de lancering van NASA's Hubble Space Telescope, richtten astronomen het beroemde observatorium op een schitterende 'ster van beroemdheden', een van de helderste sterren die we in onze melkweg kunnen zien, omgeven door een gloeiende halo van gas en stof.
Credits: NASA, ESA, STScI

De uitdijende schil van gas en stof die de ster omringt, is ongeveer vijf lichtjaar breed, wat gelijk is aan de afstand van hier tot de dichtstbijzijnde ster achter de zon, Proxima Centauri.

De enorme structuur is ontstaan ​​uit een of meer gigantische uitbarstingen ongeveer 10.000 jaar geleden. De buitenste lagen van de ster werden de ruimte in geblazen - als een kokende theepot die van het deksel springt. Het uitgestoten materiaal bedraagt ​​ongeveer 10 keer de massa van onze zon.

Deze uitbarstingen zijn het typische leven van een zeldzaam sterras dat een lichtgevende blauwe variabele wordt genoemd, een korte krampachtige fase in het korte leven van een ultraheldere, glamoureuze ster die snel leeft en jong sterft. Deze sterren behoren tot de zwaarste en helderste sterren die we kennen. Ze leven slechts een paar miljoen jaar, vergeleken met de ongeveer 10 miljard jaar levensduur van onze zon. AG Carinae is een paar miljoen jaar oud en bevindt zich op een afstand van 20.000 lichtjaar in ons Melkwegstelsel.

Lichtgevende blauwe variabelen vertonen een dubbele persoonlijkheid: ze lijken jaren in rustige gelukzaligheid door te brengen en dan barsten ze uit in een prikkelende uitbarsting. Deze kolossen zijn extreme sterren, heel anders dan normale sterren zoals onze zon. In feite is AG Carinae naar schatting tot 70 keer massiever dan onze zon en straalt het met de verblindende schittering van een miljoen zonnen.

"Ik bestudeer dit soort sterren graag omdat ik gefascineerd ben door hun instabiliteit. Ze doen iets vreemds", zegt Kerstin Weis, expert op het gebied van lichtblauwe variabelen aan de Ruhr-universiteit in Bochum, Duitsland.

Afbeelding
Deze beelden zijn een composiet van afzonderlijke belichtingen die zijn verkregen door het WFC3 / UVIS-instrument van de Hubble-ruimtetelescoop. Er werden verschillende filters gebruikt om smalle golflengtebereiken te bemonsteren. De kleur is het resultaat van het toewijzen van verschillende tinten (kleuren) aan elk monochromatisch beeld (grijswaarden) dat is gekoppeld aan een afzonderlijk filter.
Credits: NASA, ESA, STScI

Grote uitbarstingen zoals degene die de nevel produceerde, vinden een of twee keer plaats tijdens de levensduur van een lichtgevende blauwe variabele. Een lichtgevende blauwe veranderlijke ster werpt alleen materiaal af als hij als supernova gevaar loopt op zelfvernietiging. Vanwege hun massieve vormen en superhete temperaturen zijn lichtgevende blauwe variabele sterren zoals AG Carinae in een constante strijd om de stabiliteit te behouden.

Het is een armworstelwedstrijd tussen stralingsdruk van binnenuit de ster die naar buiten duwt en zwaartekracht die naar binnen drukt. Deze kosmische match resulteert in het uitzetten en samentrekken van de ster. De naar buiten gerichte druk wint af en toe de strijd, en de ster breidt zich uit tot zo'n immense omvang dat hij van zijn buitenste lagen blaast, als een uitbarstende vulkaan. Maar deze uitbarsting vindt alleen plaats als de ster op het punt staat uit elkaar te vallen. Nadat de ster het materiaal heeft uitgeworpen, trekt het samen tot zijn normale grootte, gaat het weer zitten en wordt het een tijdje rustig.

Net als veel andere lichtgevende blauwe variabelen, blijft AG Carinae onstabiel. Het heeft mindere uitbarstingen meegemaakt die niet zo krachtig waren als degene die de huidige nevel creëerde.


Ter viering van de 31e verjaardag van de lancering van NASA's Hubble Space Telescope op 24 april 1990, richtten astronomen het beroemde observatorium op een schitterende 'ster van beroemdheden', een van de helderste sterren die we in onze melkweg kunnen zien, omgeven door een gloeiende halo van gas. en stof. Hubble's senior projectwetenschapper, Dr. Jennifer Wiseman, neemt ons mee op een rondleiding door dit verbluffende nieuwe beeld, beschrijft de huidige gezondheid van de telescoop en vat enkele bijdragen van Hubble aan de astronomie van het afgelopen jaar samen.
Credits: NASA's Goddard Space Flight Center

Hoewel AG Carinae nu in rust is, blijft hij als een super hete ster verschroeiende straling en krachtige sterrenwind (stromen van geladen deeltjes) uitstorten. Deze uitstroom blijft de oude nevel vormgeven en ingewikkelde structuren vormgeven terwijl uitstromend gas in de langzamer bewegende buitenste nevel slaat. De wind reist met een snelheid van wel 670.000 mijl per uur (een miljoen km / uur), ongeveer 10 keer sneller dan de uitdijende nevel. Na verloop van tijd haalt de hete wind het koelere uitgedreven materiaal in, ploegt erin en duwt het verder weg van de ster. Dit "sneeuwschuiver" -effect heeft een holte rond de ster vrijgemaakt.

Het rode materiaal is gloeiend waterstofgas doorspekt met stikstofgas. Het diffuse rode materiaal linksboven geeft aan waar de wind door een dun gebied van materiaal is gebroken en het de ruimte in heeft geveegd.

De meest opvallende kenmerken, blauw gemarkeerd, zijn draadvormige structuren in de vorm van kikkervisjes en scheve bellen. Deze structuren zijn stofklonters die worden verlicht door het gereflecteerde licht van de ster. De kikkervisje-vormige kenmerken, het meest prominent links en onderaan, zijn dichtere stofklonters die zijn gebeeldhouwd door de sterrenwind. Het scherpe zicht van Hubble onthult deze delicaat ogende structuren tot in detail.

De afbeelding is gemaakt in zichtbaar en ultraviolet licht. Ultraviolet licht biedt een iets duidelijker beeld van de draadvormige stofstructuren die helemaal naar beneden in de richting van de ster reiken. Hubble is bij uitstek geschikt voor waarnemingen van ultraviolet licht omdat dit golflengtebereik alleen vanuit de ruimte kan worden bekeken.

Massieve sterren, zoals AG Carinae, zijn belangrijk voor astronomen vanwege hun verstrekkende effecten op hun omgeving. Het grootste programma in de geschiedenis van Hubble - de Ultraviolet Legacy Library of Young Stars as Essential Standards - bestudeert het ultraviolette licht van jonge sterren en de manier waarop ze hun omgeving vormgeven.

Lichtgevende blauwe variabele sterren zijn zeldzaam: minder dan 50 zijn bekend onder de sterrenstelsels in onze lokale groep van naburige sterrenstelsels. Deze sterren brengen tienduizenden jaren door in deze fase, een oogwenk in de kosmische tijd. Velen zullen naar verwachting hun leven beëindigen in gigantische supernova-ontploffingen, die het universum verrijken met zwaardere elementen dan ijzer.

Hubble Trivia
NASA's Hubble Space Telescope, gelanceerd op 24 april 1990, heeft meer dan 1,5 miljoen waarnemingen gedaan van ongeveer 48.000 hemellichamen.
In zijn 31-jarige leven heeft de telescoop meer dan 181.000 banen rond onze planeet gemaakt, in totaal meer dan 4,5 miljard mijl.
Hubble-waarnemingen hebben meer dan 169 terabyte aan gegevens opgeleverd, die beschikbaar zijn voor huidige en toekomstige generaties onderzoekers.
Astronomen die Hubble-gegevens gebruiken, hebben meer dan 18.000 wetenschappelijke artikelen gepubliceerd, waarvan meer dan 900 in 2020.

https://www.nasa.gov/feature/goddard/20 ... estruction
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie