NASA-raket die de bron van de hete atmosfeer van de zon achtervolgt

That's one small step for a man, a giant leap for mankind, dat waren de woorden van Neill Armstrong toen hij zijn eerste stap op de maan zette. De ruimte en het universum interesseren ons allemaal, vind hier alles terug over ons zonnestelstel, de NASA, geplande ruimte missies en andere gebeurtenissen die ons allemaal aangaan.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

NASA-raket die de bron van de hete atmosfeer van de zon achtervolgt

Bericht door univers » 17 mei 2021, 17:47

Afbeelding
tijdens zijn vlucht in 2013 onderzocht NASA's EUNIS-sonderingsraket het licht van de zon in het gebied dat wordt aangegeven door de witte lijn (opgelegd over een afbeelding van de zon van NASA's Solar Dynamics Observatory) en scheidde het licht vervolgens in verschillende golflengten (zoals weergegeven in de omlijnde afbeeldingen - spectra - rechts en links) om de temperatuur van materiaal waargenomen op de zon te identificeren. De spectra leverden bewijs om te verklaren waarom de atmosfeer van de zon zoveel heter is dan het oppervlak. Credits: NASA / EUNIS / SDO

Na een glimp van zwak maar wijdverspreid oververhit materiaal in de buitenatmosfeer van de zon te hebben opgevangen, gaat een sondeerraket van de NASA terug voor meer. Deze keer dragen ze een nieuw instrument dat is geoptimaliseerd om het over een groter deel van de zon te zien.

De missie, bekend als Extreme Ultraviolet Normal Incidence Spectrograph, of kortweg EUNIS, wordt gelanceerd vanaf de White Sands Missile Range in New Mexico. Het startvenster wordt geopend op 18 mei 2021.

EUNIS is een instrumentensuite die is gemonteerd op een sonderende raket, een soort ruimtevoertuig dat korte vluchten maakt boven de atmosfeer van de aarde voordat hij terugvalt naar de aarde. De ruimte bereiken is belangrijk, omdat EUNIS de zon observeert in een reeks van extreem ultraviolet licht dat de atmosfeer van de aarde niet doordringt.

Voor de aanstaande vlucht, de vierde voor het EUNIS-instrument, heeft het team een ​​nieuw kanaal toegevoegd om golflengten tussen negen en elf nanometer te meten. (Zichtbare lichtgolflengten liggen tussen 380 en 700 nanometer.) Het nieuwe golflengtebereik trekt de aandacht na een onverwachte bevinding van de vorige vlucht van EUNIS in 2013 .

"Excuseer de woordspeling, maar het is een erg 'hete' golflengtegebied om te bestuderen", zei Adrian Daw, ruimtefysicus bij NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland, en hoofdonderzoeker voor EUNIS.

Tijdens de vlucht van 2013 scande het team een ​​actief gebied - een magnetisch complex gebied op de zon, vaak de plaats van zonnevlammen en zonnevlekken - toen ze een spectraallijn observeerden van ijzer dat 18 van zijn 26 elektronen had verloren. Om er zoveel te verliezen, moest het worden verwarmd tot ongelooflijk hoge temperaturen, veel hoger dan het team had verwacht.

"Het wordt gevormd bij temperaturen tussen ongeveer 14 en 16 miljoen graden Fahrenheit", zegt Jeff Brosius, ruimtewetenschapper aan de Katholieke Universiteit in Washington, DC, en lid van het EUNIS-team. "Deze ionen worden meestal geassocieerd met fakkels, maar niet met rustige actieve gebieden zoals we observeerden."

De waarnemingen vormden voer voor een langlopend debat over hoe de buitenatmosfeer van de zon zo heet wordt. Terwijl het oppervlak van de zon suddert bij ongeveer 10.000 graden F, is de buitenste laag, bekend als de corona, op de een of andere manier 300 keer heter, ondanks dat het verder van de kern verwijderd is.

Een theorie van coronale verwarming voorspelt ook het super hete ijzer dat ze zagen. De theorie van 'nanoflares' beweert dat de corona wordt verwarmd door een hele reeks kleine magnetische explosies die samenwerken om de corona te verwarmen. Deze nanovlekken zijn meestal te klein om te detecteren, maar zouden uitbarstingen van extreme hitte moeten achterlaten zoals degene die ze zagen.

"Voor mij persoonlijk zorgde de wijdverbreide emissie van dit sterk geïoniseerde ijzer in een actief gebied ervoor dat de nanoflare-verklaring bovenaan de lijst kwam te staan", zei Brosius.

Voor de komende vlucht is de instrumentensuite van EUNIS aangepast om nog helderdere spectraallijnen van hetzelfde geïoniseerde ijzer vast te leggen. Het zal ook lijnen opvangen van ijzer dat 17 elektronen had verloren, wat bijna net zo heet is.

"Door sterkere lijnen te observeren, hopen we een zwakke emissie van deze ionen te detecteren over een nog groter gebied dan voorheen", zei Brosius.

Dit nieuwe kanaal is een primeur voor de zonnewetenschap omdat het is ingebouwd in een instrument dat een beeldvormende spectrometer wordt genoemd. Gewoonlijk kunnen wetenschappers nauwkeurige temperatuurprofielen krijgen, spectra genaamd, alleen door op één specifiek punt van de zon tegelijk te focussen. Maar om de verspreiding van het super hete strijkijzer te zien, moest het team ook zien waar die temperaturen vandaan komen.

"Het is de eerste keer dat we ooit de combinatie van spectrale en ruimtelijke informatie voor die golflengten hebben," zei Daw. "Niemand heeft ooit op die manier naar de zon gekeken."

Weten wat de temperaturen zijn, terwijl je ook een afbeelding ziet, is nuttig om de gegevens van EUNIS af te stemmen op die van andere missies die ermee meewerken, waaronder NASA's Interface Region Imaging Spectrograph , NASA's Solar Dynamics Observatory en het Japan Aerospace Exploration Agency's en NASA's Hinode- satellietmissies.

Zoals veel klinkende raketmissies, zullen de gegevens van EUNIS worden gebruikt om andere ruimtevaartmissies te informeren en te verbeteren. NASA's Solar Dynamics Observatory, of SDO, maakt satellietbeelden van de zon in verschillende golflengtenbanden. Aangezien verschillende golflengten overeenkomen met verschillende temperaturen, hoe nauwkeuriger uw golflengtemetingen kunnen zijn, hoe beter. De metingen van EUNIS lossen een paar specifieke golflengten uiterst nauwkeurig op, waardoor SDO zijn afbeeldingen beter kan kalibreren en wetenschappers een beter idee krijgen van wat ze precies zien in SDO-afbeeldingen.

Afbeelding
Een actief gebied barst los met een X-klasse flare (de krachtigste classificatie van zonnevlam) in oktober 2013, zoals waargenomen door een telescoop op NASA's Solar Dynamics Observatory die licht waarneemt met een golflengte van 9,4 nanometer (groen gekleurd). De metingen van EUNIS helpen dit golflengtekanaal te kalibreren om de temperatuur van het waargenomen materiaal nauwkeuriger vast te stellen.
Credits: NASA / SDO

EUNIS zal lanceren op een Black Brant IX-sonderingsraket tot een hoogte van ongeveer 200 mijl alvorens terug te parachutespringen naar de aarde voor herstel. Het EUNIS-team verwacht ongeveer zes minuten observatietijd.

https://www.nasa.gov/feature/goddard/20 ... atmosphere
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie