De sluier van Orion komt uit zijn schelp

[univers]

Het Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy (SOFIA) ontdekte dat de sluier van Orion - een uitdijende schil bestaande uit stof en gas voor de massieve stercluster in de Orionnevel - zou kunnen breken.

Binnen de Orionnevel bevindt zich een enorme reeks sterren die bekend staat als de Trapeziumsterren. De winden van de Trapeziumsterren blazen een bel van stof en gas in het gebied voor hen, genaamd Orion's Veil. Het grootste deel van de sluier van Orion is schaars en het meeste gas bevindt zich in de wand van de bel. De muur, of Orion's sluierschil, is ongeveer een lichtjaar dik en breidt zich naar ons uit - en recente waarnemingen door SOFIA's Duitse ontvanger voor astronomie bij Terahertz Frequencies (GREAT) hebben enkele onverwachte kenmerken erin geïdentificeerd.

"De bel - met een diameter van ongeveer zeven lichtjaar - zou een bijna bolachtige structuur moeten zijn, maar we hebben een uitsteeksel gevonden in het noordwestelijke deel", zegt Ümit Kavak, een postdoctoraal onderzoeker bij SOFIA vanuit NASA's Ames Research Center in Silicon Valley, Californië, die de hoofdauteur is van een recent artikel in Astronomy & Astrophysics waarin de studies worden beschreven.


Een 3D-model van de Orionnevel toont de sluier van Orion als een blauwachtig gas dat de in rood en geel weergegeven nevel omgeeft. Onderzoekers die SOFIA gebruikten, vonden een uitsteeksel in de schaal, waardoor gas en stof buiten de schaal konden ontsnappen. Credits: NASA, ESA, Frank Summers (STScI), Greg T. Bacon (STScI), Lisa Frattare (STScI), Zolt G. Levay (STScI), K. Litaker (STScI) Met dank aan: Axel Mellinger, Robert Gendler, Rogelio B Andreo

De SOFIA-waarnemingen tonen geïoniseerde koolstofemissie in dit uitsteeksel, dat Kavak gebruikte om de grootte, structuur en hoe het zich uitbreidt te bepalen, in de hoop de oorsprong en toekomst te ontdekken.

In de vorm van een "U" die op zijn kant ligt, reikt het uitsteeksel ver voorbij Orions sluierschelp. Het is een waarschijnlijke plek voor de schaal om te doorboren, en de schoorsteenachtige bovenkant van het uitsteeksel lijkt te impliceren dat dit al het geval is.

"Wanneer je door de sluierschaal breekt, begin je effectief een kosmische soep van gas en stof te roeren door turbulentie toe te voegen," zei Kavak.

"Dit is niet de meest smakelijke soep, maar het is een van de manieren om nieuwe sterren te vormen of toekomstige stervorming te beperken", zegt Alexander Tielens, onderzoeker aan de Universiteit Leiden en co-auteur van de krant.

Deze turbulentie beïnvloedt de dichtheid, temperatuur en chemie van het omringende gebied, wat uiteindelijk kan leiden tot het ontstaan ​​of de vernietiging van stervormingslocaties.

De groep identificeerde ook een tweede, zwakker uitsteeksel, dat ze in een toekomstige publicatie verder willen onderzoeken. Samen beïnvloeden deze uitsteeksels de gehele morfologie van de Orionnevel.


Schematische afbeelding van het uitsteeksel (groene lijnen, rechts in het midden) en uitstroom van geïoniseerde koolstof die zich uitstrekt voorbij het uitsteeksel - waar de schaal waarschijnlijk is doorboord - als overlay op een Wide-field Infrared Survey Explorer-afbeelding van de regio. Krediet: NASA/JPL-Caltech/WISE-team; Kavak et al.

https://newsroom.usra.edu/orions-veil-c ... its-shell/

OVER SOFIA

SOFIA is een gezamenlijk project van NASA en het Duitse ruimteagentschap bij DLR. DLR levert de telescoop, gepland vliegtuigonderhoud en andere ondersteuning voor de missie. NASA's Ames Research Center in Silicon Valley in Californië beheert het SOFIA-programma, de wetenschap en de missieactiviteiten in samenwerking met de Universities Space Research Association, met het hoofdkantoor in Columbia, Maryland, en het Duitse SOFIA-instituut van de Universiteit van Stuttgart. Het vliegtuig wordt onderhouden en geëxploiteerd door NASA's Armstrong Flight Research Center Building 703, in Palmdale, Californië. SOFIA bereikte volledige operationele capaciteit in 2014 en de missie zal uiterlijk op 30 september 2022 worden afgerond. SOFIA zal tot die tijd haar reguliere operaties voortzetten, inclusief wetenschappelijke vluchten en een uitzending naar Nieuw-Zeeland deze zomer.

OVER USRA

De Universities Space Research Association (USRA), opgericht in 1969 onder auspiciën van de National Academy of Sciences op verzoek van de Amerikaanse regering, is een non-profitorganisatie die is gecharterd om ruimtegerelateerde wetenschap, technologie en engineering te bevorderen. USRA exploiteert wetenschappelijke instituten en faciliteiten, en voert andere grote onderzoeks- en onderwijsprogramma's uit. USRA betrekt de universitaire gemeenschap en maakt gebruik van intern wetenschappelijk leiderschap, innovatief onderzoek en ontwikkeling en expertise op het gebied van projectmanagement. Meer informatie over USRA is beschikbaar op www.usra.edu .