Ruimteverkeer stimuleert noctilucente wolken

[univers]

Nooit eerder zijn er zoveel raketten gelanceerd. In 2021 braken de ruimteagentschappen van de aarde het record voor wereldwijde raketlanceringen met 133, en in 2022 lijkt het record opnieuw te worden verbroken met meer dan 150. China en SpaceX dragen in grote mate bij aan deze toename.

Hoog boven de aarde neemt iets anders toe: Noctilucent Clouds (NLC's). Het is geen toeval. Een nieuw artikel dat zojuist in het AGU-tijdschrift voor Earth and Space Science is gepubliceerd, bevestigt dat "ruimteverkeer een sterke invloed heeft op de interjaarlijkse variabiliteit van deze heldere mesosferische wolken."


Boven: nachtelijke wolken boven Anchorage AK op 26 juli 2022. Credit: Todd Salat.

Nachtlichtende wolken zijn een natuurlijk fenomeen. Tijdens de zomermaanden stijgen slierten waterdamp op naar de mesosfeer, 83 km hoog, en kristalliseren rond stippen uiteengevallen meteoroïden. Luchtkijkers op noordelijke breedtegraden kunnen de wolken gemakkelijk zien, die gevuld zijn met fijne rimpelingen en 's nachts schijnen met een elektrisch blauwe kleur.

Raketlanceringen stimuleren NLC's. Een team van onderzoekers onder leiding van Michael Stevens van het Naval Research Lab in Washington, DC, keek naar gegevens van NASA's AIM-ruimtevaartuig, dat in 2007 werd gelanceerd om nachtlichtende wolken te bestuderen. Ze vonden een sterke correlatie tussen het aantal raketten dat elk jaar in juli wordt gelanceerd en de overvloed aan wolken in de mesosfeer.


raketlanceringen in juli (zwart) versus de overvloed aan nachtelijke wolken (rood)

De link is simpel: raketten produceren pluimen waterdamp. Winden dragen deze pluimen naar de polaire mesosfeer waar ze grondstof worden voor NLC's. Raketten die in de "ochtend" tussen 23.00 en 10.00 uur lokale tijd worden gelanceerd, zijn het meest effectief. Gedurende die tijd duwen dagelijkse windpatronen de pluimen naar de nachtelijke zone.

Onderzoekers weten al lang dat raketten NLC's kunnen produceren. Baanbrekende studies onder leiding van Stevens in de vroege jaren 2000 koppelden specifieke lanceringen van de spaceshuttle aan uitbarstingen van de wolken boven beide polen van de aarde (refs: #1 , #2 ). Het shuttle-programma eindigde in 2011, maar het "raketeffect" is voortgezet en waarschijnlijk toegenomen (onderzoekers onderzoeken nog steeds de trends op gemiddelde breedtegraden tijdens het satelliettijdperk).

Dit is goed nieuws voor skywatchers die graag 'frosted meteor smoke' 's nachts zien oplichten. Raketten maken NLC's zowel helderder als wijder verspreid. Aan de andere kant hebben onderzoekers misschien gemengde gevoelens. NLC's kunnen een gevoelige indicator zijn van veranderingen in het klimaatsysteem van de aarde, bijvoorbeeld door televerbindingen op lange afstand en de overvloed aan broeikasgassen in de bovenste atmosfeer aan het licht te brengen. Raketlanceringen kunnen deze delicate signalen overspoelen.
Hoe dan ook, het lanceringsschema gaat door. Pas op voor nachtelijke wolken!

https://spaceweather.com/archive.php?vi ... &year=2022