Oude en nieuwe sterren schetsen heel verschillende beelden van het Triangulum-stelsel

[univers]

Een samengesteld beeld van het Triangulum-stelsel, gemaakt door afzonderlijke beelden die met de Hubble-ruimtetelescoop zijn gemaakt als onderdeel van het PHATTER-onderzoek, over elkaar heen te leggen. A. Smercina/MJ Durbin/J. Dalcanton/BF Williams/Universiteit van Washington/NASA/ESA

Astronomen staren al eeuwenlang naar het Triangulum-stelsel. Maar zo hebben ze het nog nooit gezien.

Op 11 januari onthulde een team onder leiding van wetenschappers van de Universiteit van Washington en het Center for Computational Astrophysics tijdens de 241e bijeenkomst van de American Astronomical Society in Seattle de resultaten met behulp van de Panchromatic Hubble Andromeda Treasury Triangulum Extended Region - of PHATTER - enquête. Het streven geeft astrofysici hun eerste diepgaande blik op de verschillende populaties van sterren waaruit het Triangulum-stelsel bestaat.

Onderzoekers ontdekten dat dit satellietstelsel, een naaste metgezel van het veel grotere Andromedastelsel, twee drastisch verschillende structuren heeft, afhankelijk van de leeftijd van de sterren.

"De jongste sterren en de oudste sterren in het Triangulum-stelsel - die we kunnen scheiden met behulp van meerdere golflengtefilters op de Hubble-ruimtetelescoop - zijn heel anders georganiseerd", zegt Adam Smercina , een postdoctoraal onderzoeker aan de UW. “Dit is verrassend. Voor veel sterrenstelsels, zoals de Melkweg en Andromeda, zijn de sterren min of meer consistent verdeeld, ongeacht hun leeftijd. Dat is bij Triangulum niet het geval.”

Met een diameter van ongeveer 61.000 lichtjaar is Triangulum het op twee na grootste sterrenstelsel in onze lokale groep, na Andromeda en onze eigen Melkweg. In afbeeldingen met een lagere resolutie heeft het een "vlokkige" structuur - met veel kleine spiraalarmen die uitstralen vanuit een goed gedefinieerd centrum.

Voor het PHATTER-onderzoek heeft de Hubble-ruimtetelescoop in de loop van meer dan een jaar honderden hoge-resolutiebeelden verkregen van verschillende delen van het Triangulum-stelsel in 108 banen. Het team heeft deze afbeeldingen met kleinere secties samengevoegd om een ​​uitgebreide dataset met hoge resolutie voor Triangulum te creëren, die voor het eerst de individuele sterren van het sterrenstelsel liet zien over een groot gebied in het midden.

Dankzij de reeks filters van Hubble konden onderzoekers die sterren ook op leeftijd scheiden. De verdeling van jongere, massieve sterren - sterren die minder dan 1 miljard jaar oud zijn - kwam ongeveer overeen met het "flocculent" patroon, waar de Triangulum zo bekend om staat. Maar zijn oudere, rodere sterren zijn verdeeld in een heel ander patroon: twee spiraalarmen die uitstralen vanuit een rechthoekige balk in het centrum van de melkweg.

"Dit was een grotendeels onbekend en verborgen kenmerk van het Triangulum-stelsel dat erg moeilijk te zien was zonder dit soort gedetailleerd onderzoek", zei Smercina.

Oude sterren vormen het grootste deel van de massa van Triangulum, maar zijn volgens Smercina zwakker dan hun jongere tegenhangers. Dat zou kunnen verklaren waarom het "vlokkige" patroon de overhand heeft in afbeeldingen met een lage resolutie van de melkweg.


Aan de linkerkant is een samengesteld beeld van het Triangulum-stelsel te zien, gemaakt door afzonderlijke opnamen die met de Hubble-ruimtetelescoop zijn gemaakt als onderdeel van het PHATTER-onderzoek, over elkaar heen te leggen. Verdelingen van oude en jonge sterren — respectievelijk midden en rechts — binnen het PHATTER-onderzoeksgebied tonen contrasterende structuren in de Triangulum. A. Smercina/MJ Durbin/J. Dalcanton/BF Williams/Universiteit van Washington/NASA/ESA

Het onderzoeksteam weet ook niet waarom jonge en oude sterren zulke uiteenlopende verdelingen hebben in Triangulum. Satellietstelsels zijn over het algemeen een eclectisch stel, en er blijven veel vragen over hun vorming en evolutie. Satellietstelsels zijn er in veel verschillende vormen en kunnen worden gevormd door interacties met hun moederstelsels. Het grootste satellietstelsel van de Melkweg, bijvoorbeeld de Grote Magelhaense Wolk, is qua grootte en massa vergelijkbaar met Triangulum, maar heeft een onregelmatige en bolvormige vorm vanwege de nabijheid van ons eigen sterrenstelsel.

De lopende analyse van de PHATTER-enquête zou licht moeten werpen op hoe dit soort sterrenstelsels zich vormen en interageren met hun grotere buren. Het team is van plan deze eerste bevindingen op te volgen door de geschiedenis van stervorming in Triangulum te volgen en verschillende delen van de melkweg te vergelijken.

“Een belangrijk doel van de PHATTER-survey was het genereren van het soort gedetailleerde, hoge-resolutiegegevens over dit prominente satellietstelsel waarmee we de structuur diepgaand kunnen onderzoeken, de geschiedenis van stervorming kunnen traceren en wat we zien kunnen vergelijken met theorieën over vorming en evolutie van sterrenstelsels', zei Smercina. "We vinden al verrassingen."

https://www.washington.edu/news/2023/01 ... um-galaxy/

[univers]

Astronomen zijn verbijsterd door een mysterieuze gigantische wolk van dubbel geïoniseerde zuurstof (blauwe boogachtige slierten links) die onlangs werd ontdekt in de lucht naast het Andromedastelsel (met sterren bezaaide roze spiraal rechts). Credits: Marcel Drechsler/Xavier Strottner/Yann Sainty
Met tientallen grote telescopen verspreid over de aarde en sommige ver erboven, zou je kunnen denken dat we vrijwel alles hebben ontdekt wat er in de lucht te vinden is. Maar dit is letterlijk een te enge kijk.

https://www.scientificamerican.com/arti ... tronomers/