ONBEKENDE KLASSE VAN WATERRIJKE ASTEROÏDEN GEÏDENTIFICEERD

[univers]

KLEINE PLANETEN ONTSTAAN ​​AAN DE RAND VAN ONS ZONNESTELSEL

Nieuwe astronomische metingen in het infraroodbereik hebben geleid tot de identificatie van een tot nu toe onbekende klasse asteroïden. Een internationaal onderzoeksteam met onder meer geowetenschappers van de Universiteit van Heidelberg is erin geslaagd deze kleine planeten te karakteriseren met behulp van infraroodspectroscopie. Ze bevinden zich in de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter en zijn – net als de dwergplaneet Ceres – rijk aan water. Volgens computermodellen hebben deze asteroïden door complexe dynamische processen kort na hun ontstaan ​​van de buitenste regionen van ons zonnestelsel naar de huidige asteroïdengordel verplaatst.


Dwergplaneet Ceres. | © NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA / Justin Cowart

Met een equatoriale diameter van ongeveer 900 kilometer is de dwergplaneet Ceres het grootste object in de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter. Er draaien ook veel andere kleine planeten in deze regio. “Dit zijn de overblijfselen van de bouwmaterialen waaruit de planeten van ons zonnestelsel vier en een half miljard jaar geleden zijn ontstaan. In deze kleine lichamen en hun fragmenten, de meteorieten, vinden we tal van overblijfselen die rechtstreeks wijzen op het proces van planeetvorming”, legt prof. dr. Mario Trieloff van het Instituut voor Aardwetenschappen van de Universiteit van Heidelberg uit. De huidige studie toont aan dat de kleine astronomische lichamen afkomstig zijn uit alle regio's van het vroege zonnestelsel. Door middel van kleine lichamen uit het buitenste zonnestelsel had water de nog steeds groeiende aarde kunnen bereiken in de vorm van asteroïden,

De nieuwe infraroodspectra werden gemeten door Dr. Driss Takir bij de NASA Infrared Telescope-faciliteit op het Mauna Kea Observatory in Hawaï (VS). "De astronomische metingen maken de identificatie mogelijk van Ceres-achtige asteroïden met een diameter van slechts 100 kilometer, die zich momenteel in een afgesloten gebied tussen Mars en Jupiter in de buurt van de baan van Ceres bevinden", legt dr. Takir uit, astrofysicus bij het NASA Johnson Space Center en hoofd auteur van de studie. Tegelijkertijd ondersteunen de infraroodspectra conclusies over de chemische en mineralogische samenstelling van de lichamen. Net als Ceres bevinden zich op het oppervlak van de ontdekte asteroïden mineralen die zijn ontstaan ​​door interactie met vloeibaar water.

De kleine astronomische lichamen zijn behoorlijk poreus. Hoge porositeit is nog een ander kenmerk dat wordt gedeeld met de dwergplaneet Ceres en een indicatie dat het gesteentemateriaal nog vrij origineel is. “Kort na de vorming van de asteroïden waren de temperaturen niet hoog genoeg om ze om te zetten in een compacte rotsstructuur; ze behielden het poreuze en primitieve karakter dat typerend is voor de buitenste ijsplaneten die zich ver van de zon bevinden', legt dr. Wladimir Neumann, een lid van het team van prof. Trieloff, uit. Hij was verantwoordelijk voor de computermodellering van de thermische ontwikkeling van de kleine lichamen.

De eigenschappen van deze Ceres-achtige objecten en hun aanwezigheid in een relatief smalle zone van de buitenste asteroïdengordel suggereren dat deze lichamen voor het eerst werden gevormd in een koud gebied aan de rand van ons zonnestelsel. Zwaartekrachtverstoringen in de banen van grote planeten zoals Jupiter en Saturnus - of "gigantische planeetinstabiliteit" - veranderden de baan van deze asteroïden zodanig dat de objecten werden "geïmplanteerd" in de huidige asteroïdengordel. Dit werd aangetoond door middel van numerieke berekeningen die door de onderzoekers werden uitgevoerd op baanontwikkelingen in het vroege zonnestelsel.

De resultaten zijn gepubliceerd in het tijdschrift "Nature Astronomy". Wetenschappers uit Frankrijk en de VS hebben bijgedragen aan het onderzoek, dat werd gefinancierd door de Duitse Research Foundation en de Klaus Tschira Foundation.

https://www.uni-heidelberg.de/en/newsro ... identified