Het testen van de ExoMars-rover gaat vooruit en diep van binnen

[univers]

In het kort
ESA's Rosalind Franklin twin rover is weer op zijn wielen en boorde zich 1,7 meter diep in een marsachtige grond in Italië - ongeveer 25 keer dieper dan enige andere rover ooit op Mars heeft geprobeerd. De rover verzamelde ook monsters voor analyse onder het toeziend oog van Europese wetenschappelijke teams.

Diepgaand
Dit was de derde succesvolle diepe boortest op aarde voor het Europese laboratorium op wielen, een operatie die cruciaal is om de vraag te beantwoorden of er leven was of is op de Rode Planeet.

Er is een jaar verstreken sinds de lancering van de rover-missie in de wacht werd gezet en vervolgens werd geannuleerd, maar het werk voor de ExoMars-teams in Europa is niet gestopt. Vandaag hervormt ESA samen met internationale en industriële partners de ExoMars Rosalind Franklin-missie met nieuwe Europese elementen en een streefdatum van 2028 voor de reis naar Mars.



Amalia , het rover-testmodel, heeft niet stilgezeten of ver verwijderd van zijn tweelingbroer. De rover Rosalind Franklin, degene die naar Mars zal vliegen, wacht geduldig in de ultraschone kamer van Thales Alenia Space in Turijn, Italië. Volledig representatief voor wat Rosalind op de Rode Planeet gaat doen, gebruikten ingenieurs de Amalia-rover om een ​​Mars-terreinsimulator te verkennen op het terrein van ALTEC op zoek naar een boorplek.


ESA's Rosalind Franklin twin rover is weer op zijn wielen en boorde zich 1,7 meter diep in een marsachtige grond in Italië - ongeveer 25 keer dieper dan enige andere rover ooit op Mars heeft geprobeerd. De rover verzamelde ook monsters voor analyse onder het toeziend oog van Europese wetenschappelijke teams. Dit was de derde succesvolle diepe boortest op aarde voor het Europese laboratorium op wielen, een operatie die cruciaal is om de vraag te beantwoorden of er leven was of is op de Rode Planeet. ESA-S. Corvaja

Amalia nam de tijd om een ​​met aarde gevulde put te perforeren: zachte silica aan de oppervlakte, gevolgd door lagen zand en fijne vulkanische grond, die allemaal leken op wat Rosalind de rover onder het oppervlak van Mars zou kunnen tegenkomen.

Op dag drie van de testuitgraving rekte de boor zich bijna tot zijn maximum uit en bereikte zijn doel: een gipsmineraal uit de regio Turijn, dat gewoonlijk wordt aangetroffen in sedimentaire afzettingen die met water zijn verbonden.

De bevinding was relevant voor de geologie van Mars omdat de beoogde landingsplaats voor de rover, Oxia Planum , een gebied is waar sedimenten sporen kunnen bewaren van een oude waterrijke Mars-omgeving. Oxia Planum zal de geologisch oudste landingsplaats zijn die op Mars is bezocht wanneer Rosalind Franklin daar in 2030 landt.

Wetenschappers willen heel diep gaan om toegang te krijgen tot goed bewaard gebleven organisch materiaal van vier miljard jaar geleden, toen de omstandigheden op het oppervlak van Mars meer leken op die op de jonge aarde en het gebied micro-organismen had kunnen herbergen.

Het record voor de diepste boor die tot nu toe op de Rode Planeet is gegraven en bemonsterd, is 7,1 cm en behoort momenteel toe aan NASA's Perseverance-rover .


De OMEGA-infraroodspectrometer aan boord van ESA's Mars Express en CRISM aan boord van NASA's Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) hebben ijzer-magnesiumrijke kleien zoals smectiet geïdentificeerd over honderden vierkante kilometers rond de Oxia Planum-site. De oorsprong van de klei - misschien als gevolg van verandering van vulkanische sedimenten - is van groot belang voor onderzoekers die op zoek zijn naar een terrein waar sporen van leven bewaard zijn gebleven en door een rover kunnen worden bestudeerd.
Deze afbeelding is gemaakt met MRO's hoge resolutie camera HiRISE en toont een relatief vlak oppervlak in dit gebied. Dergelijke beelden zijn gebruikt bij de beoordeling van de verschillende landingsplaatskandidaten. Het beeld is gecentreerd op 18.275ºN / 335.368°E

Kostbare bemonstering
De test in Turijn met Amalia werd als een succes beschouwd toen de boor op dag vier een monster in de vorm van een pellet van ongeveer 1 cm in diameter nam en afleverde bij het laboratorium dat zich in de buik van de rover bevindt.

Nadat de boor volledig was ingetrokken, viel de pellet in een lade die zich terugtrok en het monster naar een breekstation bracht. Het resulterende poeder zal worden verdeeld over ovens en containers voor wetenschappelijke analyse.

De hele operatie werd bijgestaan ​​door de ogen van de rover . De Panoramic Camera-suite, bekend als PanCam, gebruikte zijn camera met hoge resolutie om de rotstextuur en korrelgrootte in kleur nauwkeurig te onderzoeken.

Op Mars zal deze krachtige camera helpen bij het op afstand onderzoeken van zeer fijne details in ontsluitingen, rotsen en bodems, het vinden van de meest veelbelovende plekken om te boren en vervolgens hoge resolutiebeelden maken van de monsters die in de houder van het kernmonsteroverdrachtsmechanisme zitten. voordat ze naar het laboratorium van de rover worden gestuurd.

Tegelijkertijd bood de Close-Up Imager, CLUPI, die aan de buitenkant van de boor zelf was gemonteerd, gedetailleerde beelden van de stapel grondafval die door de booractie naar buiten was gekarnd, evenals van het monster in de houder op weg naar het lab.

De betrouwbare verwerving van diepe monsters die zijn bewaard tegen de harde stralingsomgeving aan de oppervlakte, is de sleutel voor het belangrijkste wetenschappelijke doel van ExoMars: het onderzoeken van de chemische samenstelling van de bodem, en daarmee mogelijke tekenen van leven.

De boor is ontwikkeld door het Italiaanse bedrijf Leonardo , terwijl Thales Alenia Space de hoofdaannemer is voor ExoMars.


Nadat de boor volledig was ingetrokken, viel de pellet in een lade die zich terugtrok en het monster naar een breekstation bracht. Het resulterende poeder zal worden verdeeld over ovens en containers voor wetenschappelijke analyse. Dit was de derde succesvolle diepe boortest op aarde voor het Europese laboratorium op wielen, een operatie die cruciaal is om de vraag te beantwoorden of er leven was of is op de Rode Planeet.


Nadat de boor volledig was ingetrokken, viel de pellet in een lade die zich terugtrok en het monster naar een breekstation bracht. Het resulterende poeder werd verdeeld over ovens en containers voor wetenschappelijke analyse. ESA/PanCam

Bestuurders stoel
De gegevens die binnenkwamen van de diepe boorsimulatie in koor met de wetenschappelijke instrumenten, vormden de basis voor meer tests. Het wetenschapsteam in de controlekamer ontving een mix van gegevens van de test, gesimuleerde gegevens van andere Marsachtige monsters en een reeks afbeeldingen van het monster en de boorplek.

Wetenschappers stonden voor de uitdaging om snel te reageren en een activiteitenplan te bedenken voor de volgende sol, of marsdag, dat naar de rover op Mars zou worden gestuurd.

"Deze simulaties zijn waardevol omdat ze ons achter het stuur plaatsen in een meeslepende omgeving - zodat we kunnen oefenen en verfijnen hoe we Rosalind Franklin rover-operaties zullen uitvoeren", legt Elliot Sefton-Nash uit, een projectwetenschapper voor de ExoMars Rosalind Franklin-missie .

https://www.esa.int/Science_Exploration ... _deep_down