Toch schuilt achter elk standpunt een zekere logica: degene die het standpunt naar voor brengt doet dit meestal niet (met uitzondering natuurlijk van een 'Eureka-belevenis')) in een opwelling maar heeft er over nagedacht vooraleer tot een besluit te komen ... en bij dat nadenken is er ook een zekere, al dan niet terechte, logica aan te pas gekomen.
Of die logica dan inderdaad terecht is, en als gevolg daarvan ook de conclusie die zich laat beschrijven middels het standpunt, zal afhangen van hoe de denker omgaat met de beschikbare kennis.
Met andere woorden: het standpunt zal hoe dan ook een weerspiegeling vormen van de bij de denker aanwezige kennis.
Blijft echter de vraag: is die kennis toereikend genoeg en/of begaat de denker al dan niet fouten bij het vormen van een standpunt?
Zo wordt al snel gedacht dat het kennen van enkele basis beginselen, gepaard met een aantal vastgelegde feiten, zal leiden tot onweerlegbare argumenten in een standpunt. Dit zien we vaak wanneer mensen een gegeven benaderen vanuit wetenschappelijk vastgelegde beginselen.
Dat is echter niet altijd het geval: in de wetenschap gaat het niet enkel over de kennis van bepaalde gegevens, men moet ook weten hoe die op een correcte manier dienen geïnterpreteerd te worden.
Zo wordt ook verwoord door Don Lincoln in de (op YouTube te bekijken) video If the universe is only 14 billion years old, how can it be 92 billion light years wide?
Op 2:30 in de video stelt hij
Zoals de man zegt: wanneer je te snel gaat denken kan je al eens bedrogen uit komen ... ook al ben je overtuigd van het tegendeel.Accordingly it would be reasonable to say that the visible univers consists of a sphere, centered on the earth, with a radius of 13,7 billion light years ...
Whoaw ..... done!
Except that this is completely wrong.
That's one of the sneaky things about science: it can fool you if you think too fast.
Sometimes you have to slow down and mow things over.
Daarom even deze kleine zinspeling:
if at first you think you succeeded ... think, think, think again !
