Moest dit tafereel zich hebben afgespeeld in een oorlogszone dan had de journalist dit waarschijnlijk niet zo afschrikwekkend gebracht.Fenna schreef: ↑05 jul 2020, 21:50Bovenstaand tafereel mag fictie lijken, het heeft wel degelijk plaatsgevonden in het prille begin van de coronacrisis. Dat getuigt de verzorger die Marie op dat moment in het woonzorgcentrum naar haar dood begeleidde. ,,De bewoner wist dat ze stervende was. En ze wist dat ze alleen was. Het was voor mij een heel moeilijk moment”, vertelt hij in een rapport van de Vlaamse Ombudsdienst.
En dat toont enkel dat de journalist (en met hem nog heel veel andere journalisten) niet door heeft dat deze pandemie, en bij uitbreiding ook alle andere pandemieën, een staat van oorlog inhoudt: een oorlog tegen een sluipende, onzichtbare, vijand waarvan je enkel weet dat hij jou aangevallen heeft wanneer het al te laat is.
Zolang deze pandemie niet onder controle is blijven we in een oorlogszone leven ... heel erg verwarrend, enorm surrealistisch maar het is nu eenmaal zo.
En iedereen die probeert dit alles te kaderen in een 'normale maatschappij zoals we die gewoon zijn' is heel erg dom bezig.
Voorbeeld: de Belgische overheid heeft het licht op groen gezet voor huwelijksfeesten; alle trouwers en hun families kunnen weer lekker in grote groepen samen feestvieren en gezellig knuffelen, dansen en kussen.
Reactie van Erica Vlieghe, infectiespecialiste en top-raadgever van de Belgische overheid: welja, laat ze maar doen, kunnen ze net zo goed zelf een pandemie opstarten.
Dus ja, de Belgische overheid is héél erg dom bezig ... en dit allemaal omwille van de heilige koe van de economie.
En voor diegenen die een baan hebben: je beseft het zelf niet maar je zit eigenlijk in een heel goed gecamoufleerde sweatshop ... je bent een slaaf van je baas en je bent nog blij toe ook.
Kafka had het niet beter kunnen bedenken.