''Anders zijn''

[Starlight]

Hebben jullie dat ook wel eens, dat je je zoooo anders voelt als de rest?
Je denkt anders, je voelt anders, je ziet de dingen om je heen anders..

Net zoals mij, de meesten kennen me nu al wel. Ik ben een puber van 16 jaar en lijk totaal niet op de doorsnee puber van mijn leeftijd. Heb totaal andere interesses en sta heel anders in het leven.

Hier vertel ik nog wel meer dingen over mezelf: viewtopic.php?f=50&t=8725

Hoe denk jij over je ''anders zijn''. Ben je er trots op dat je niet zoals alle andere bent en je onderscheidt van de rest?
Voel je je soms heel alleen, alsof jij de enige op aarde bent die zo is?

Ik kan eerlijk zeggen dat ik soms twijfel of ik wel aards ben, of gewoon een alien ben

Hoe ga jij met je interesses om, laat je het uitbundig aan de omgeving zien of hou je het toch een beetje voor jezelf? uit bescherming?

Blijf je altijd jezelf, hoe dan ook, of zet je een soort ''masker'' op?

Hoe kijk jij tegen al die andere mensen aan, die totaal niet zoals jou zijn?

Hoe denk jij dat het komt waarom je zo anders bent als de rest? (filosoferen maar )

Je hebt wel zekerheid in 1 ding, hier kan je jezelf zijn, gooi alles er maar uit en hou je niet in!!

[Tammy]

Mooie topic Starlight.

Voordat ik deze topic zag heb ik je zoiets gevraagd in een anderen topic net.

Ik voel mij al heel mijn leven anders.
Toen ik heel jong was voelde ik me wel alleen .
Nu op 52 jarige leeftijd niet meer.
Ik ben zo blij dat ik anders denk.
En met anders denken bedoel ik dat ik zo veel nadenk over de mysteries in de wereld , het kijken in een hele verre toekomst wat betreft ruimtevaart en de mensheid.

Mensen in real life zeg maar weten hoe ik ben.
Ik heb nooit een masker opgehad wat dat betreft.
Ik zeg altijd: what you see is what you get...........

Op feestjes als heel soms deze onderwerpen ter sprake komen begint iedereen al te lachen zo van: Daar heb je Tammy weer met haar ufo`s.
Ik vind dat niet erg, ik zeg altijd verdiepen jullie er eens in, is goed voor jullie algemene ontwikkeling . ( en ze weten dat ik dat niet denigrerend bedoel.)
En terwijl iedereen lacht zweef ik in gedachten mee met Voyager into space..............en dan voel ik me zielsgelukkig.
Want ik ben blij dat ik zo denk.

Jij Starlight doet me zo aan mezelf denken.
Zeker ook op jouw leeftijd .
Zo herkenbaar wat je schrijft.

Don`t ever change Starlight.

[taigitu]

@ Starlight

Zoals er nu tegen je aan gekeken wordt door anderen is mij niet onbekend en ook mijn kinderen werden als 'vreemd' beschouwd. Maar als mensen werkelijk de moeite nemen om je te leren kennen en niet alleen afgaan op een klein stukje van je mens-zijn dan verandert hun mening.
Blijf in ieder geval jezelf, iets wat ik niet deed en me aanpaste naar wat ik dacht dat ze wilden dat ik zou zijn. Het werkt alleen maar tegen je en kost je teveel aan energie en je levert in op je eigenwaarde.
Wanneer je jezelf blijft komen er mensen op je pad die bij jou passen omdat je dan herkent wordt als gelijkgestemde. Pas je je aan dan komen er mensen op je pad die niet bij je passen en dat werkt niet.
Sta open voor alle mensen en hun verhaal, waarbij je met de één over koetjes en kalfjes en de dagelijkse gebeurtenissen praat en met de ander over de dingen die jouw interesse hebben.

[Susan]

Dat herken ik helemaal wat je hier noemt, prachtig dit topic meid!
Het anders voelen, denken, en bijna alles totaal anders zien dan m,n eerdere omgeving destijds
waar ik opgegroeid ben. Een masker heb ik echter nooit opgezet, ook nu niet en kan dit ook gewoon niet. Kon er echter niet over praten en moest wachten tot ik als jong volwassene
m,n eigen leven kon gaan invullen. En toen kwamen er eindelijk mensen in mijn leven die op een lijn stonden met mij, dat was een verademing en maakte dat alles veel lichter aanvoelde.(contacten zoals nu
via internet etc waren er toen nog helemaal niet)

Tot dat dus kon, bleef ik beslist wel mij zelf en het veranderde dus ook niet wat ik dacht en mij bezig hield. Kon het niet openlijk laten zien en 'moest' me stil houden, er niet over praten omdat het echt niet begrepen werd. Kan het niet duidelijker met een voorbeeld laten zien, dat is te prive om hier neer te zetten.Dan leer je ook wie je echte en vooral eerlijke vrienden/fam. zijn die jou nemen zoals je bent.Dat je er mag zijn zoals je bent, óók juist in het anders zijn, een heel andere kijk en mening op veel zaken hebt.
En sommigen gaan je veel beter begrijpen, want het is natuurlijk ook niet bij iedereen onwil he. Ze kunnen het alleen niet steeds volgen. (en in mijn geval waren ze er soms ook bang voor)
Het verbaasde mij ook altijd rond ongeveer 16 jaar waar m'n leeftijdgenoten zich mee
bezig hielden.Heel veel dingen die zij deden hadden mijn interresse niet, dat sloot dus
ook niet aan en gaf idd wel eens een wat eenzaam gevoel.

Trots op?...nee dat ben ik nooit geweest, heb ook moeite met dat woord eerlijk gezegt. Ik vond wel dat
het vanzelfsprekend was dat ik anders was,en dat iedereen echt voor zichzelf mocht denken en doen
waar ze zich goed bij voelden. (alleen als kind heb ik wel eventjes gehad dat er misschien een 'steekje'aan mij los zat...) Ben echter nooit een kuddedier geweest,en nu dus nog steeds niet, wou altijd al graag zelf m'n dingen bepalen, wel samen met een ander/anderen, maar niet dat er voor mij gedacht werd bedoel ik er mee.

Nu praat ik er met iedereen over, als ik merk dat ze er voor open staan. En dat kan op de gekste plaatsen heel spontaan gebeuren, in de supermarkt tussen de groenten, op straat,tijdens een wandeling enz wat verschrikkelijk leuk is. Soms lijkt het ook wel of ze het aan je 'neus' kunnen zien denk ik wel eens, zo wonderlijk kan het verlopen.
In een nieuwe omgeving houd ik me (meestal)wel even een tijdje in, tot we elkaar over en weer een beetje kennen. Dit als ik weet dat men zich totaal niet bezig houd of vreemd vindt met waar ik mee bezig ben.

Hoe het komt dat ik anders was en ben? Ik denk dat het door vorige levens komt waar ik me dus ontwikkeld heb tot wat ik nu ben, én me nog verder mag ontwikkelen hier in.

[Gast1]

Lieve Starlight, je schrijft dat we je kennen maar we kennen je niet en hebben hooguit een beeld van jou. Ik heb een heel mooi beeld van jou en wie er achter die avatar zit, weet ik werkelijk niet. Ik heb een beeld van jouw woorden en van je schrijfstijl, van hoe je reageert en al wat dies meer zij. Ik denk aan mezelf hoe ik was op jouw leeftijd en ik wist niets van mezelf. Toen ik heel klein was, was ik blijkbaar al anders. Toen ik ouder werd, was ik nog steeds anders en eigenlijk ben ik dat nog steeds. Ik begreep er vaak geen snars van maar ik voelde me vaak niet goed. Ik wilde ook helemaal niet anders zijn, want ik wilde er vooral gewoon bij horen. Ik wilde heel veel dingen niet en ik wilde heel veel dingen wel. Uiteindelijk wist ik niet meer wat ik wilde. Ik voelde me harstikke alleen en was vooral niet blij. De Natuur gaf me wel blijdschap. … Robert en Jasmijn … (elders in dit forum). Ik voelde me inderdaad net zoals Remy van ‘alleen op de wereld’ zich gevoeld zal hebben. Toen ik een jaar of 16 was dacht ik overigens precies hetzelfde als jou en bedacht ik niet alleen een ‘ruimtewezen’ was, maar iedereen. Heel lang geleden, miljarden jaren geleden was er geen Aarde. En nu zijn we er allemaal. Alles wat er hier op Aarde is, komt uiteindelijk uit de ruimte en zie, jij en ik zijn inderdaad aliëns van oorsprong, net als de rest. Alle samenstelling hier komen oorspronkelijk uit de ruimte.

Mijn interesses heb ik uitbundig aan de omgeving laten zien en ik was altijd super enthousiast. Hoewel ik vaak eenzaam was, was ik toch vaak heel blij in de ogen van anderen en dat werd raar gevonden. Dus maakte ik mijn wereld zo, dat ik niet meer raar was, maar dat bleef ik in een bepaald opzicht toch. Ik deed er van alles aan om niet raar te zijn en nam zelfs gedrag over van mensen die een voorbeeld voor mij waren. Er daar was ik dan. Ik was niet meer ‘echt’ maar iemand anders. Een geïdealiseerd zelfbeeld. Pure nep. Een levend masker pur sang en een voorbeeld van de gemaakte ‘ik’, maar ik dacht er prima mee te kunnen leven.

Van binnen was ik écht, maar ik beschermde me zelf om dat maar vooral niet te tonen.
Alle andere mensen die echter anders waren dan ik werkelijk was, vond ik maar raar, terwijl ik er pas veel later achter kwam, dat ik de rare was… Ik was de rare omdat ik niet echt meer was.

Weg, het is allemaal weg en nu ben ik zoals ik ben. Niet meer gemaakt, maar echt. Ik gedraag me een aantal jaren zoals ik altijd diep van binnen was en ook altijd zo ben gebleven. Maar ik manifesteerde mij jarenlang anders. Het gevoel wat er hierdoor bij mij ontstaan is, is niet te omschrijven. Als ik mijn schoenen uit doe en een heel dikke boom ga knuffelen langs een wandelpad, dan maakt het mij niet meer uit wat mensen zeggen. Ik laat me lekker gaan maar dat kan natuurlijk niet in alle gevallen. De beperkingen blijven omdat we met elkaar rekening dienen te houden en dat past ook prima als je jezelf kunt zijn. Ik ben anders omdat ik het pure kind in mij heb bewaart en dat is er nu weer helemaal. Ik bewonder nog steeds zoals een heel klein kind naar een vlinder op een bloem kijkt, en het blijft mooi. Vroeger lokte ik nog wel eens iets uit, maar ook dat ik weg. het beeld echter wat mensen van je hebben uit je verleden blijft je altijd volgen. Daar kun je last van hebben en dat had ik ook, maar je raadt het al: ook weg.

Het is niet mogelijk om alles op te schrijven maar we zien het wel in dit topic.

[Ster]

Hoe komen wij erbij om te veronderstellen dat wij 'hetzelfde' zouden zijn?
Heeft niet ieder Mens en ander levensdoel?
En een ander levensplan? Ander talenten, andere gedachten, andere gevoelens, 'n ander lichaam een eigen ziel en een uniek ego.
Kunnen wij dan zo moeilijk begrijpen dat alle andere anders zijn?
Er wordt gesteld dat als er één wezen mocht ontbreken, het Universum meteen zou verdwijnen.
Dus anders zijn is gewoon!

[Gast1]

Da's waar. Maar je hebt ook een soort gemiddelde Ster. De bekende 'grijze massa' en in mijn beleving hebben we het dus over het 'afwijken' van deze massa. Je hebt er die een beetje afwijken en je hebt er die er compleet andere gedachten op na houden. De zogenaamde 'raren' zeg maar
Ik vind het tegenwoordig prachtig wanneer men mij 'raar' vindt en beschouw het als een groot compliment.

[Starlight]

Wat een prachtige verhalen nu al hier!

Ik herken mezelf zoo erg in hoe jullie allemaal je eigen verhaal vertellen, echt prachtig..

@Tammy:
Haha, ik moest om het stukje wat jij zegt over feestjes wel lachen.
Heb ik inderdaad ook wel eens, als mensen dan bijvoorbeeld zeggen dat aliens niet bestaan zeg ik vaak: ''Tuurlijk bestaan aliens wel! Kijk maar naar mij, ik ben er toch ook een?''
Verder ga ik meestal niet want dat moet ik niet doen bij m'n vrienden, ik word al genoeg voor gek verklaard op dit moment

Dat wij zo erg op elkaar lijken merkte ik in het begin al, erg fijn

@taigitu:
Dat is een wijze levensles taigitu!
Ga ik zeker vaak genoeg aan blijven denken!
Ook een goede levensles voor sommige anderen hier die ook nog steeds onzeker over zichzelf zijn.

@Susan:
Wat een prachtig verhaal!
Ik kan mezelf hier ook heel erg in vinden.

Het is zeker niet van iedereen onwil dat ze je niet begrijpen. Voor veel mensen is het maar lastig te snappen hoe ik en jullie denken. En dat snap ik ook wel, sommige mensen zijn gewoon nog niet zo ''ver'', zoals hoe ik het maar altijd zeg.
Maar toch mogen sommige mensen er wel wat meer moeite voor doen, die hebben helemaaal snel een vooroordeel over je.

Wat jij zegt over dat je nooit echt een kuddedier bent geweest herken ik mezelf ook wel in. Ik hou natuurlijk van gezeldschap, maar ik loop nooit echt achter iemand aan, en daar bedoel ik mee dat ik gewoon voor mezelf blijf denken net zoals jou.
Ik heb het wel een tijdje gedaan achter iemand aanlopen, maar dat kwam omdat moest verhuizen van school en was op de vorige school erg gepest. Op de nieuwe school maakte ik al gauw vrienden en ging me precies zoals hun gedragen met kledingstijl erbij. Gewoon omdat ik bang was weer gepest te worden. En ik was echt een bitch dat jaar, haha.
Na dat jaar was ik het zat en werd ik weer gewoon mezelf. Voor zover dat kon dan. Ik kon niet spontaan over mijn interesses praten dat niet nee maar ach, ik was veel gelukkiger zo toen ik mezelf weer was en nog steeds ben.

Jij zegt echt precies hetzelfde zoals ik erover denk waarom ik ''anders'' ben!
Ik ''weet'' ook dat het komt doordat ik al veel vorige levens heb gehad en daardoor zo ontwikkeld ben. Ik heb meer vorige levens gehad zoals de meesten nog hier.
Eigenlijk kun je het hun dan ook niet kwalijk nemen. Maar toch dat blijft lastig.
Maar ik voel mezelf zeker niet beter als een ander, zeker niet. Dat zou maar egoistisch zijn.

@Pierre:
Het klopt inderdaad wat je zegt!
Uiteindelijk komen we allemaal uit het heelal. Alles en iedereen is opgebouwd uit deeltjes uit het universum. En dat maakt het idee nog prachtiger
Iets waar we allemaal trots op mogen zijn. We zijn allemaal een stukje universum!

Wat jij zegt over het ''masker'' wat je opzette had ik ook en nog steeds wel een beetje, lees maar bij het verhaaltje voor Susan.

Een lekkere dikke boom knuffelen, heerlijk
Al doe ik dat nu niet zo snel maar goed.
Ik vind die grote oude bomen echt zoo prachtig. Ze stralen gewoon een soort wijsheid en vertrouwelijkheid uit.
Dat doet eigenlijk alles in de natuur wel, maar bij zo'n wijze boom kun je dat extra goed voelen. Echt prachtig wat voor sterke kracht die bomen hebben, sterk in het leven. Vol vrede en liefde iedereen tegemoet zien. Je geruststellen als het even niet mee zit..

We zouden eigenlijk allemaal een voorbeeld moeten nemen aan de natuur.

Ook ik vind het nog steeds prachtig hoe kleine kinderen met volle puurheid naar de dingen om zich heen kijken. Ook met wat voor liefde ze je kunnen aan kijken. Zo puur, en zonder je te veroordelen.

@Ster:
Precies, ik denk precies hetzelfde als jou Ster! Alleen denken de meeste mensen hier nog steeds anders over..
Erg jammer en gewoon best dom als ik dat mag zeggen ;P
Achja, ik denk dat dat ook nog een hele poos duurt voordat iedereen dat beseft heeft.

[Starlight]

Ik vind het tegenwoordig prachtig wanneer men mij 'raar' vindt en beschouw het als een groot compliment.

Dat probeer ook dus ook!
Blijft nog steeds wel lastig af en toe maar ik ben er ook heel trots op!

[Gast1]

Zo'n boom wil ik nog wel eens knuffelen:



Of deze:



De boom genaamd "General Sherman" is niet alleen de grootste mammoetboom, maar ook de grootste boom ter wereld. Hij is 83,8 meter hoog, op anderhalve meter heeft hij een stamomtrek van 24,10 meter (bij de grond 31 meter). Zijn massa wordt geschat op 1950 à 2145 ton. De breedte van zijn kroon is 33 meter, zijn eerste tak heeft hij pas op ongeveer 40 meter van de grond.

Ik 'ben' anders. Ik hou ontzettend veel van bomen.

[Starlight]

Het eerste wat ik zei toen ik deze foto's zag was ''Oh my god..''
Dat zijn niet zomaar wat boompjes!

Erg prachtig dat wel, maar ook best overweldigend! o.o

[Tet]

ik ging off topic, foutje

[Gast1]

Je was heel even 'anders' ...

[Tet]

Je was heel even 'anders' ...

Dit snap ik niet, maar ik reageerde op die baobab.
Zodoende.

[Ster]

Da's waar.

Maar je hebt ook een soort gemiddelde Ster. De bekende 'grijze massa'

Bedoel je 'de hypocrieten'? De mensen die doen alsof zij identiek zijn, of de gemaskerden, zoals hier al is uitgesproken.
En is wel een uitzondering, de tweelingzielen: zij zijn volledig op elkaar afgestemd, maar vullen elkaar toch tevens aan. (Wat weer paradoxaal klinkt.)

[Susan]

Nee hoor Ster, dat klinkt niet paradoxaal en is het ook niet. Tweeling zielen staan in heel veel dingen op een lijn met elkaar,en vinden bij elkaar datgene waar ze bij zichzelf nog aan moeten werken.Zien in elkaar dus hetgeen ze missen en kunnen zo van de ander leren.Vullen elkaar precies aan, maar tweelingzielen kunnen in bepaalde dingen evengoed juist ook tegengesteld zijn aan elkaar.

[Tammy]

Starligt schreef:

@Tammy:
Haha, ik moest om het stukje wat jij zegt over feestjes wel lachen.
Heb ik inderdaad ook wel eens, als mensen dan bijvoorbeeld zeggen dat aliens niet bestaan zeg ik vaak: ''Tuurlijk bestaan aliens wel! Kijk maar naar mij, ik ben er toch ook een?''
Verder ga ik meestal niet want dat moet ik niet doen bij m'n vrienden, ik word al genoeg voor gek verklaard op dit moment

Dat wij zo erg op elkaar lijken merkte ik in het begin al, erg fijn

Hahaha enig dat jij zegt een alien te zien.
Geweldig goed gezegt.

[Gast1]

Je was heel even 'anders' ...

Dit snap ik niet, maar ik reageerde op die baobab.
Zodoende.

Ik maakte maar een grapje Tet. Iemand die (in dit geval abusievelijk) off-topic ging, was 'even anders' dan dus on-topic. Never mi ... Ik bedoelde er niets vervelends mee.

[Gast1]

Da's waar.

Maar je hebt ook een soort gemiddelde Ster. De bekende 'grijze massa'

Bedoel je 'de hypocrieten'? De mensen die doen alsof zij identiek zijn, of de gemaskerden, zoals hier al is uitgesproken.
En is wel een uitzondering, de tweelingzielen: zij zijn volledig op elkaar afgestemd, maar vullen elkaar toch tevens aan. (Wat weer paradoxaal klinkt.)

Nee hoor. Ik bedoel niet de hypocrieten. Ik heb wat moeite met dat woord. Wanneer je over dat woord gaat nadenken en de mensen die dat zijn, liggen er allerlei redenen voor hun om dat ook te zijn. Heel vaak hebben ze het zelfs niet eens in de gaten. Zelfs niet wanneer er op gewezen wordt. Degenen die jij bedoelt en doen alsof ze identiek zijn, geven in mijn perceptie een heel groot compliment aan degenen waaraan ze aandacht geven. De anderen die zich identiek gedragen en er op uit zijn om 'gemaskerd' (mooi omschreven) hun frustraties uiteindelijk te uiten of haat te zaaien zijn arme drommels ende stumpers. Ik zou ze het liefs willen liefkozen. Nee, met de grijze massa bedoel ik het merendeel, de meute oftewel de massa. De lemmingen die zich laten leiden door iets waarbij ze hun individualiteit vergeten (zijn). Plaatjes zeggen meer dan woorden Ster



Vaak zijn deze plaatjes zo dat je iets moois ziet, zoals een mooie blauwe steen of een eenzame klaproos in een korenveld. De plaatjes die ik échter ook zocht, kon ik niet vinden waarbij ik er wel vond, maar deze zouden weer terecht door Tammy verwijderd worden. Ook deze figuur was ooit eens een onschuldig kind en over deze mensen heb ik het dan.



In het algemeen echter heb je tussen de massa edelstenen en zwarte steenkool en wanneer we er goed over nadenken dan weten we dat een diamant een ontwikkeling is van steenkool.

[Gast1]

Het kost mij geen enkele moeite om te zeggen dat ik van anderen leer, terwijl mij dat in het verleden wel moeite koste. Ik zie wat ik zie en lees wat ik lees. Ook al schrijven anderen dat niet naar mij of zelfs al zwijgen ze. Ik zie mooie ontwikkelingen en die plaatsvinden. Ik geloof dat niet, maar ik weet dat. Lang verleden frustratie en tandengeknars bij mij, hebben plaatsgemaakt voor liefde pur sang. Ik kan niet blijven proberen uit te leggen hoe heerlijk dat dat voelt. Ik ben mezelf weer zoals ik als heel klein kind was en ook altijd gebleven ben, maar jarenlang heb ik het verborgen gehouden en ook dat is nu ... weg.

Een soort kosmische vrijheid die niet met woorden te vatten is.
Misschien is dit op zich wel een obsessie geworden om het van de daken af te schreeuwen en om iedereen dat toe te wensen zoals ik het voel, waarbij ik tegenwoordig bij op probeer te passen, dat ik het niet 'dwangmatig ga opleggen'...