Uiteraard heb ik even de definitie van discussie voor de goede orde even opgezocht:Jij bent niet tot discussie in staat ...
Een discussie is een vorm van bespreking,
zoals een gesprek of andere vorm van communicatie, tussen twee of meer partijen over een bepaald onderwerp, waarbij de partijen elkaar van een bepaald standpunt proberen te overtuigen.
Het is echter nooit mijn bedoeling om een ander te overtuigen, wetende dat het wel zo over kan komen.
Al heel erg lang geleden, verbaasde ik mij steeds weer opnieuw hoe we met elkaar omgaan.
Ik werd als kleine jongen vaker op de basisschool gepest en begreep daar niets van.
Andere kinderen werden overigens ook gepest.
Daarvoor vond ik de kleuterschool maar 'raar' en die tijd kan ik me nog heel goed herinneren.
Maar goed, in de 'grote mensenwereld' zou dat allemaal gaan veranderen, dat wist ik zeker.
Als kind droomde ik erg veel, 's nachts maar ook overdag.
De teleurstelling bereikte mij al in mijn vroege jeugdjaren, daar ik het gedrag van de volwassen niet kon duidden.
Toen ik volgroeid was (maar nog lang niet volwassen) verdween de droom van weleer, net als alle andere dromen.
De kleuterschool van weleer bleek achteraf nog niet zo 'verkeerd' te zijn ...
Mijn geestelijk volwassenheid begon nét voor mijn vijftigste levensjaar.
Een volkomen en volmaakte bevrijding, niet wetende dat ik nog heel veel 'lessen' zou krijgen.
En die ervoer ik en schreef er een heus manuscript over, niet wetende dat er nog veel meer zou volgen.
Heel diep van binnen had ik de helaasheid der dingen blijkbaar nog niet geaccepteerd.
Mijn werkgever schonk mij dat cadeau waardoor ik uiteindelijk wel accepteren kon.
Los van het feit natuurlijk dat ik voor 'het recht' en vooral 'de werkelijkheid' en daarmee dus ook voor de 'waarheid' opkom.
En daarbij heb ik het in eerste instantie als klokkenluider niet over mijn recht, werkelijkheid of waarheid.
Ik kom heel graag op voor anderen en die oorzaak ligt wellicht in mijn verleden.
Telkenmale weer waarbij ik steeds mijn fatsoen bewaar en steeds weer wetende dat niet iedereen hetzelfde is.
Zaken (werkelijkheid en waarheid) die we op dit fantastische forum al flink bediscussieerd hebben en nóg ...
De wijze waarop hier een aantal forumleden anderen 'beschuldigen' bevestigt dat wij mensen slechts zeer zelden met elkaar (schriftelijk) kunnen discussiëren.
Bij gelijkdenkenden of gelijkgestemden is dat vaak geen hindernis, maar o wee ...
De andersdenkenden gedragen zich vaker als een zeer sterk religieus gelovige van lang geleden, diens geloof aangevallen wordt.
Harde beschuldigingen, beledigingen en zelf bedreigingen vlogen ons om de oren en nóg ...
Fnuikend voor velen en zelfs zo ernstig, dat zelfmoord een gevolg was ... het bleef mij almaar verbazen.
Het is gebleken en blijkt steeds weer opnieuw, dat er ... niets veranderd.
De wijsneuzen, betweters en pedante individuen -vooral in deze combinatie- blijven existeren.
Het grote zwijgen op kritisch gestelde vragen blijft achterwege of ze gedragen zich uitermate kinderachtig.
Zonder onderbouwing wordt er beschuldigd en hoe bozer, hoe meer het boek opengaat.
Hoe bozer, hoe meer fouten er geschreven worden en hoe kinderachtiger het gedrag.
En precies daardoor won ik uiteindelijk elke zaak keer-op-keer opnieuw met mijn werkgever.
Ik leerde de mensen nóg beter kennen, waarbij ik van een enkeling geheel afstand nam.
En dat doe ik niet snel, maar ik merkte dat de ander steeds bozer werd en dat vond ik niet fijn voor haar of hem.
Ik leerde mijn échte vrienden kennen en leerde heel veel van mijn serieuze opponenten.
Ik kon heel veel kwijt op dit lieve digitale dagboek, het forum zelve.
En ik maakte kennis met dezelfde mensen en kreeg keer-op-keer steeds weer bevestiging.
Het maakt me ongelooflijk blij, ik ging me steeds meer amuseren.
En dat kon omdat ik accepteerde.
Dit is waarlijk geen SF (Science Fiction) ...
Het is een SF !!
Een Super Forum