Spermadonatie anoniem of niet ?

[Tammy]

Wie is mijn echte vader? 'S HERTOGENBOSCH -

Vanaf 1 december krijgen anonieme spermadonoren en de kinderen die dankzij hen zijn verwekt, nu betere mogelijkheden om met elkaar in contact te komen door zich in te schrijven in het Fiom-KID-register en hun DNA-gegevens op te laten nemen in de Fiom-DNA-databank.


Stockbyte Hoe meer donoren en donorkinderen zich inschrijven en hun DNA-profiel laten opslaan, des te groter wordt de kans op een match tussen donor en donorkind en donorkinderen onderling. Het Fiom-KID-register met de daaraan gekoppelde DNA-databank is uniek in Nederland.

Weten van wie je afstamt, is van essentieel belang. Het geeft antwoord op identiteitsvragen als ’Op wie lijk ik? Waar komen mijn karaktereigenschappen vandaan?’ Voor donorkinderen kunnen hierbij ook andere vragen spelen: ’Zijn er nog meer kinderen van dezelfde donor en wat was het motief van de donor om sperma af te staan?’ Donoren kunnen zich afvragen of hun donaties anderen daadwerkelijk hebben geholpen en hoe het gaat met de kinderen die daar uit zijn voortgekomen.

Anoniem

Tot 1 juni 2004 gebeurde spermadonatie veelal anoniem. Voor donorkinderen die voor 1 juni 2004 verwekt zijn (circa 35.000) en over spermadonoren die voor die tijd hebben gedoneerd, is zodoende weinig tot geen informatie beschikbaar. Veel van deze donorkinderen weten niet van wie zij afstammen. De Fiom heeft jarenlange ervaring met vragen rondom afstamming en identiteit door haar hulpverlening aan onder andere geadopteerden en weet wat de impact kan zijn van het ’niet weten’ of ’niet kennen’.

DNA-databank

Sinds 1 juli 2010 kunnen donoren en donorkinderen zich inschrijven in het Fiom-KID-register.De Fiom-DNA-databank, die vanaf 1 december van start gaat, is opgezet in samenwerking met het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis (CWZ) in Nijmegen en de DNA-databank wordt daar ook beheerd. Nadat een donor of donorkind in het CWZ (of in 18 andere ziekenhuizen verspreid over Nederland) bloed heeft laten afnemen wordt het hieruit verkregen donorprofiel toegevoegd aan de DNA-databank in Nijmegen. Het nieuwe DNA-profiel wordt daarin automatisch vergeleken met de reeds opgeslagen profielen. Bij een match worden de betrokken personen afzonderlijk benaderd door een maatschappelijk werker van de Fiom. Contact kan gelegd worden wanneer van beide kanten hiervoor toestemming is gegeven.

Wegens de privacy-gevoeligheid van de data worden bij het CWZ in de DNA-databank geen persoonsgegevens opgeslagen. Bij de Fiom zijn de DNA-profielen onbekend. De communicatie tussen CWZ en de Fiom over eventuele matches gebeurt via anonieme, unieke persoonsnummers. De kosten voor inschrijving zijn zo laag mogelijk gehouden, maar zonder concessies te doen aan betrouwbaarheid en zorgvuldigheid. Deze eenmalige kosten zijn 100 euro voor donoren en 200 euro voor donorkinderen (vanwege de extra matchmogelijkheid tussen halfbroer en tussen halfzussen).

Inschrijving in het KID-register kan ook zonder opname in de DNA-databank. De kans op een match is dan kleiner.

TV-programma ’Wie is mijn vader?’

Het register is gebaat bij veel inschrijvingen: hoe meer inschrijvingen hoe groter de kans op een match. Publiciteit is daarom van groot belang. Om die reden werkt de Fiom, samen met Stichting Donorkind en het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis, mee aan het RTL4-programma: ’Wie is mijn vader?’ In de uitzendingen wordt met behulp van de Fiom-DNA-databank gezocht naar matches en getracht contact te leggen tussen donoren en donorkinderen. Het programma zal vanaf medio april 2011 worden uitgezonden. Geïnteresseerden in deelname aan het programma kunnen zich aanmelden via: rtl.nl/wieismijnvader

Bron: De Telegraaf.

[Tammy]

Ik vind spermadonatie helemaal niks.

Kinderen willen later toch weten wie hun biologische vader is.
Of ze op hem lijken, karaktertrekken enz.
Dit kan je een kind niet aandoen om haar vader niet te kennen alleen maar omdat de vrouw toch een kind wilt.

Ik weet dat de vader die het kind opvoed de echte vader voor het kind is in zijn of haar leven.
Maar elk kind wilt zijn roots ooit weten.

En zo`n programma op tv vind ik gewoon niet kunnen.
Maar ja kijkcijfers he?

Waar is de privacy in dit alles?

[gusteman]

Spermadonatie is meestal een eenvoudige, betaalbare, oplossing voor koppels die problemen hebben bij kinderverwekking.
Je kan natuurlijk gaan stellen dat de wereldbevolking toch al de spuigaten uitloopt, en dat het heel jammer is voor die mensen, maar moeder natuur heeft nu eenmaal zo beslist.
Maar dan moet je ook consequent zijn en binnen geen enkel domein nog ingrijpen in de natuur. En dat houdt onder andere in dat we terug gaan landbouw bedrijven zoals in de oer-tijden.
Kinderen die het product (klinkt zo ontzettend koud) zijn van IVF met donor-sperma kunnen inderdaad op zeker ogenblik de drang voelen om op zoek te gaan naar hun "biologische" vader.
Is dit begrijpelijk? Ergens wel, ja, alhoewel ik er van overtuigd ben (oei, hier komen reacties op) dat de opvoeding daar voor veel tussen zit. Wanneer de band tussen ouders en kinderen even hecht is als bij een "gewone" bevruchting, zie ik niet echt wanneer dat kind een noodzaak zou voelen om op zoek te gaan naar "iemand". Je gaat pas op zoek naar iemand wanneer je die persoon "mist", wanneer je ergens een "tekort" voelt.
Zelf ben ik vader van twee dergelijke kinderen, en een derde wat er op natuurlijke wijze is gekomen. Tussen de kinderen wordt geen onderscheid gemaakt, ieder kind krijgt even veel aandacht, liefde en zorg.
Als er ooit vragen zouden komen, zal ik die probleemloos beantwoorden, maar zoals ik zei: zolang er geen noodzaak is om op zoek te gaan denk ik niet dat die vraag er ooit zal komen.
Maar dat kan alleen de toekomst uitwijzen.

[Tammy]

Gusteman schreef:

Zelf ben ik vader van twee dergelijke kinderen, en een derde wat er op natuurlijke wijze is gekomen

Dit snap ik niet helemaal.
Zijn al je 3 kinderen bij jou of de 2 anderen kinderen ergens anders ?

[Anet]

Wat ik begrijp is dat hij een vrouw getrouwd is die op die manier twee kinderen heeft gekregen en de derde is op de natuurlijke manier verwekt.
Hij is dan dus vader van drie kinderen.
Toen Gusteman zijn vrouw/vriendin leerde kennen had zij al twee kinderen die via de spermabank verwekt waren.

Gusteman schreef:

zie ik niet echt wanneer dat kind een noodzaak zou voelen om op zoek te gaan naar "iemand". Je gaat pas op zoek naar iemand wanneer je die persoon "mist", wanneer je ergens een "tekort" voelt.

Het lijkt mij dat kinderen vroeg of laat vragen gaan stellen ... ze voelen het gewoon .. ze voelen inderdaad een 'tekort' ... dat is wat ik vaak gehoord heb.
Maar hang me er niet aan op, hoor!

[gusteman]

Sorry dat ik nu pas reageer, moest deze middag even weg.
Ja, inderdaad, ik was niet echt duidelijk, dus hier de uitleg:
mijn eerste echtgenote kon niet op natuurlijke wijze zwanger worden daar (volgens medische onderzoeken) mijn sperma niet levensvatbaar was.
Dus hadden (twee keer) wij gekozen voor een zwangerschap via donor-sperma.
Nadat mijn eerste echtgenote was overleden, heb ik een andere, fantastische vrouw leren kennen, bij wie ik op volkomen natuurlijke manier een kind heb verwekt.
Hoop dat het zo iets duidelijker is?
Sorry voor de warboel

[Tammy]

Ooh geen sorry hoor Gusteman

Alleen komen als je zin en tijd hebt is mijn motto altijd

En voor de verwarring hoef je ook geen sorry te zeggen want zo zie ik het niet.

Toch prachtig dat je toch een kind hebt verwekt.
Hoe kan dat nu als ze eerst zeiden dat het niet zou gaan.?

Zo zie je maar weer, dokters weten ook niet alles.

[Elfje]

Persoonlijk denk ik dat je als kind zijnde nog zo een goede hechte band kan hebben met je voor jouw dan ouders maar dat je toch altijd nieuwsgierig bent naar je biologische ouders.
Je hoeft dan helemaal niet iets te missen of tekort te komen denk ik, omdat toch te willen weten.

[gusteman]

Elfje schreef:

Je hoeft dan helemaal niet iets te missen of tekort te komen denk ik, omdat toch te willen weten.

Inderdaad, ja.
Ik heb me waarschijnlijk weer niet goed uitgedrukt.
Wat ik bedoelde was: wanneer een dergelijk kind (klinkt zo academisch hè) nooit te horen krijgt dat het de vrucht is van een zwangerschap via sperma-donatie, zie ik niet goed waar die drang zou vandaan komen om de biologische vader op te zoeken.
Dan kom je natuurlijk op het probleem: moet je zoiets kost wat kost aan dat kind vertellen?
Persoonlijk zie ik daar de noodzaak niet van in, en ben dat dus ook niet van plan.
Wanneer de kinderen er op één of andere manier achter komen zal ik hen het hele verhaal vertellen. Het hoe en waarom en hen ook duidelijk maken dat die donor anoniem is en (in principe) niet kan terug gevonden worden.
Dat is trouwens de hoofdreden waarom ik het niet opportuun acht om hen dit te laten weten. Hun zoektocht zou hoogstwaarschijnlijk doodlopen op een bittere teleurstelling. En zoiets wens ik mijn kinderen niet aan te doen. Het leven op zich is al frustrerend genoeg.
Als tweede reden probeer ik om er voor te zorgen dat ze al volwassen genoeg zijn vooraleer hiermee geconfronteerd te worden, zodat zij in staat zijn dit nuchter te verwerken.
Niet vergeten dat je, bijvoorbeeld tijdens de puberteit, heel wat conflict-situaties doormaakt met je kinderen. Als daar dan nog eens zou bij komen dat je niet de biologische vader bent zal dit alleen maar voor nog meer problemen zorgen en een kloof drijven tussen de vader en het kind.

[Elfje]

Geen punt hoor Gusteman of je je verkeerd hebt uitgedrukt of niet.. Misscchien heb ik het gewoon weer verkeerd opgevat...

Ik vraag me af of kinderen als ze het niet te horen zouden krijgen, niet toch bepaalde gevoelens hebben, misschien de vinger er niet op kunnen leggen, zou je het dan niet toch aanvoelen? Ik heb geen idee.
Ik vraag me dan meteen af hoe ik zelf zou reageren als ik er later achter kwam, en ik denk dat ik het toch niet helemaal leuk zou vinden als het me niet verteld was.. Maar dat is denk ik persoonlijk. Je gaat je toch afvragen tenminste dat heb ik, waar bepaalde karaktertrekken vandaan komen, hoe bepaalde verbanden zitten. Of je op broers en zussen van je vaders kant lijkt.
Al zou je die donor niet vinden of misschien niet eens naar op zoek willen gaan toch zou ik het gegeven dat mijn echte vader niet mijn biologische vader is wel willen weten. Maar daarom niet minder om iemand geven.

[Paulus]

Naar mijn idee is er geen pasklaar antwoord op dit problematiek en kan je pas achteraf concluderen of je het beter wel of niet had kunnen vertellen.
Voor beide gezichtspunten is veel te zeggen en dat maakt het uiteraard zo moeilijk.
Nu is de vraag, moet ik het vertellen of niet, toegespitst op de vraag of spermadonoren anoniem moeten blijven, maar hetzelfde probleem heb je natuurlijk ook als de biologische vader wegvalt of gevallen is en een andere man het kind van jongs af aan als zijn eigen kind (mee) opvoedt.

[Elfje]

Daar heb je gelijk in Paulus.