Vlasvezels gebruiken om structuren in de ruimte te bouwen

De plek voor die wetenschappen waarbij niet wordt, of kan worden, voldaan aan wetenschappelijke criteria.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Vlasvezels gebruiken om structuren in de ruimte te bouwen

Bericht door univers » 28 nov 2020, 08:19

De laatste jaren is de belangstelling voor de ontwikkeling van biocomposietmaterialen voor ruimtetoepassingen toegenomen.

Onder het CleanSpace Framework is ESA van plan een set biocomposietmaterialen te maken om te proberen een zoektocht te vervullen naar duurzamere en beter demontabele materialen die geschikt zijn voor ruimtetoepassingen.

De volgende logische stap in dit doel is om een ​​specifieke ruimtetoepassing te overwegen en de toepasbaarheid van dergelijke materialen voor een generieke LEO-missie te verifiëren.

Als zodanig heeft een GSTP-contract met Bcomp in Zwitserland, samen met RUAG Space, biocomposieten vlasvezels en epoxyhars ontwikkeld tot een levensvatbaar materiaal voor ruimtevaartconstructies.

Specifiek was de activiteit gericht op het ontwikkelen en produceren van een demonstrator met vlasvezelversterkte thermohardende (FFRP) ruimtevaartuigconstructie voor een generieke LEO-missie met een lage milieu-impact, die bij terugkeer goed zou kunnen worden afgebroken.

Tegen het einde van de activiteit bereikten de bio-composietoplossingen van Bcomp TRL 6 op materiaalniveau en TRL 5 op componentniveau.

De activiteit ontwierp en bouwde een demonstratiepaneel met de structuur van een ruimtevaartuig van ampliTex ™ -vlasvezelversterkte composietvoorplaten (FFRP) en aluminium honingraatkern (AHC) volgens dezelfde specificaties als een standaard aluminium paneel. Het referentieontwerp, de structurele en milieueisen zijn ontleend aan de secundaire structuur van de Copernicus Sentinel-1-satelliet voor LEO-missies.

Nieuwe ontwerpkenmerken werden geïntroduceerd als een nieuwe kans voor Design for Demise, mogelijk gemaakt door de op natuurlijke vezels gebaseerde 'power ribs' (thin-shell composiet versterkingstechnologie) en enkelschalige uitsparingen ingebouwd in het sandwichpaneeloppervlak, bedoeld om te fungeren als beoogd demonteerbare punten waardoor warmtefluxen vroegtijdig in de interne structuur van de satelliet kunnen binnendringen bij terugkeer. Dit goede gedrag van demisability werd aangetoond in plasma windtunneltesten.

Naast een diepgaand begrip van hun mechanische eigenschappen voor analyse en simulatie, werden de belangrijkste troeven van deze materialen onthuld, zoals een relatief goed uithoudingsvermogen tegen mechanische vermoeidheid, hoge UV / VUV-veerkracht en een zeer lage RF-verzwakking op alle relevante frequenties voor radio. -communicatie (tot Ka-band).

https://www.esa.int/Enabling_Support/Sp ... s_in_space
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie