Metrische Wetenschap

[Orion]

In dit artikel wordt een deeltje gepresenteerd dat alle bekende natuurkrachten verklaart.
Het deeltje heeft geen dimensies, het is een dimensionaal basisdeeltje. Vandaar dat het de volgende
naam krijgt: 'dimensional basic' (db) deeltje. De kern van deze ontdekking is dat de afzonderlijke
fundamentele natuurkrachten: de sterke interactie, de elektromagnetische interactie, de zwakke
interactie en de zwaartekracht interactie berekenbaar zijn met één formule vanuit één principe. De
statistische wiskunde van de quantumtheorie wordt terzijde geschoven ten gunste van een
goniometrische benadering. Zwaartekracht is de enige kracht die van belang is en de sterke kracht,
de elektromagnetische kracht en de zwakke kracht kunnen worden verklaard uit zwaartekracht,
terwijl de zwaartekracht zelf alleen wordt veroorzaakt door de kromming van db's.
De formule voor de mate van kromming rond een db is: sqrt(x^2+y^2+z^2) × Kr = 1. In de formule: x,
y, z, zijn coördinaten in ruimtetijd [m], Kr = kromming [m^-1]

De bijbehorende multi-taal website is te vinden op www.metric.science . Directe download artikel: https://metric.science?file=Metrische%20Wetenschap.pdf

[MetalPig]

Pff, hier ben ik nu niet wakker genoeg voor.

Orion, kun jij hier eventuele vragen over beantwoorden? Of plaats je het hier alleen maar als interessant artikel?

[Orion]

Pff, hier ben ik nu niet wakker genoeg voor.

Orion, kun jij hier eventuele vragen over beantwoorden? Of plaats je het hier alleen maar als interessant artikel?

Hoi, ja, heb 't idee van de dimensional basic bedacht. Vraag maar wat je wilt.

[Peer]

Op deze pagina zie ik het volgende staan:

het neutron bestaat – niet overeenkomend met de huidige inzichten – uit vier quarks (2 quarks up en 2 quarks down);

Nu snap ik dat de totale lading van de 4 quarks op 0 uit zal moeten komen (anders is het immers geen neutron) maar waarom heeft "jouw" neutron 4 quarks in plaats van 3?

Kleine kanttekening:
De up quark heeft een lading van 2/3 en de down quark een lading van -1/3. Daarmee krijg je dus geen lading=0.

[Orion]

De lading wordt in het artikel in het midden gelaten. In het geval van quarks wordt er van bepaalde goniometrische banen gesproken. De berekening voor de ladingen van protonen en neutronen is voorbij de complexiteit die ik tot nu toe heb kunnen berekenen en voorzien. De grondbeginselen voor dat soort berekeningen wordt gegeven in de berekening van de energie/kromming van een foton.

[Peer]

De lading wordt in het artikel in het midden gelaten.

Is de lading niet van essentieel belang om van een neutron te kunnen spreken? Er zal niet voor niets een reden zijn waarom er alleen maar quarkparen bestaan met een lading van 0 of 1. Als ik het goed heb begrepen zal het bij een andere waarde instabiel zijn en snel vervallen, maar dat zal ik eens na moeten zoeken.

[Orion]

Juist de extra quark (4e quark) van het neutron zorgt voor een ander interactie gedrag, terwijl het proton deze quark ontbeert en daardoor anders interacteert met andere deeltjes. Blijkbaar is de vorm van een proton en die van een van een neutron van belang in hun lading/'aantrekking' van andere deeltjes, hun verschillende vorm zorgt voor een verschillend gedrag tov. andere deeltjes.

[Peer]

Een neutron is wat lading betreft neutraal. Een proton (+1) en een elektron (-1) reageren op elkaars lading. Verder moet een deeltje stabiel zijn om niet te vervallen.

[MetalPig]

Ik heb het eerste stuk gelezen over zwaartekracht, tot en met blz 13 zeg maar.

Het lijkt me op het eerste gezicht wat wiskundig gegoochel waarbij je massa, G en radius combineert tot andere variabelen, en die vervolgens onderbrengt in de S-constante.

Een probleem dat ik daarbij zie is dat S juist niet constant is, maar voor elke radius en massa opnieuw berekend moet worden, zoals in het maan-voorbeeld.
En dan kun je makkelijker de traditionele formule gebruiken.

Dus tot dusver zie ik nog niet echt iets nieuws of nuttigs.

Ik ben zelf dus nog niet bij het neutronen-verhaal, maar als ik bovenstaande posts lees dan heb ik weinig hoop dat de metrische wetenschap de wereld op zijn kop zal zetten.

[Orion]

Voorop staat de these van de dimensional basic. De rest is afgeleide.

[MetalPig]

De fotonen dan.

"Wanneer twee deeltjes in de directe invloedssfeer van elkaars kromming terechtkomen, ontstaat er een sterke wisselwerking tussen die twee" en "het deeltjes-paar is een foton".

De invloedssfeer van de deeltjes is per definitie oneindig, dus elk paar deeltjes in het universum vormt een foton. Daar heb ik twijfels bij.
Kan één deeltje met meerdere andere deeltjes tegelijk meerdere fotonen vormen?
Hoe 'weet' een deeltje of hij in een foton zit, of dat hij zwaartekracht moet veroorzaken?
Hoe komt het dat het deeltjespaar altijd met de lichtsnelheid beweegt? Met andere woorden, waar komt die snelheidsbegrenzing vandaan?

Als de deeltjes zichtbaar licht zijn, waarom het heet deeltje dan donkere-materie-deeltje?

[Orion]

Klopt, op elke afstand is er al sprake van wederzijdse beïnvloeding. Wanneer de afstand tussen twee db deeltjes kleiner dan gemiddeld wordt is er al sprake van een verhoogde kromming tov. de omgeving en dus wordt het koppel een electromagnetisch deeltje. Een db deeltje 'weet' niks, de bewegingen van een db-deeltje worden afgebogen in gekromde ruimte.

De lichtsnelheid is een constante door de locale 'dichtheid' van het universum (het voor ons zichtbare deel van de kosmos). En zwaartekracht/kromming wordt per definitie veroorzaakt door de hoedanigheid van de db, er is niets te 'weten' voor de db. Één enkel db deeltje heeft geen surplus kromming zoals de foton wel (twee db's, zie figuur 8 'Metrische Wetenschap'), daarom is een db niet zichtbaar en een foton wel. Wij nemen alleen surplus krommingen waar (en we bestaan er zelf uit).

[MetalPig]

Klopt, op elke afstand is er al sprake van wederzijdse beïnvloeding. Wanneer de afstand tussen twee db deeltjes kleiner dan gemiddeld wordt

Ik ben nog niet bij het hoofdstuk waar de gemiddelde afstand tussen de deeltje berekend wordt. Is het een half universum of zoiets?

is er al sprake van een verhoogde kromming tov. de omgeving en dus wordt het koppel een electromagnetisch deeltje. Een db deeltje 'weet' niks, de bewegingen van een db-deeltje worden afgebogen in gekromde ruimte.

Daarom had ik 'weet' in kwootjes gezet. Ik zal het anders formuleren.

Doen de deeltjes in het foton ook nog mee aan het veroorzaken van zwaartekracht? Want dat doen fotonen niet, als ik het goed heb.

Ik stel me voor dat de aarde stampvol zit met db-tjes die er voor zorgen dat ik met beide benen op de grond blijf. Waarom vormen al die db-tjes geen fotonen en vliegen ze er met de lichtsnelheid vandoor?

[Orion]

Het bestaan van zwarte gaten maakt ons duidelijk dat fotonen wel door zwaartekracht/kromming worden afgebogen.

Ik noem het liever ruimtekromming dan zwaartekracht, in mijn ogen een iets betere term voor hetzelfde verschijnsel

De db deeltjes veroorzaken de ruimtekromming, dus een foton, dat bestaat uit twee db's, heeft ook ruimtekromming. Ik heb geen idee van de preciese dichtheid van de db's in het universum. Maar aangezien alle materie al uit db's bestaat, zal ook de aarde uit (in deeltjes gebonden) db's bestaan. Wat betreft fotonen die ontstaan: Een deel van de kosmische achtergrondstraling wordt veroorzaakt door 'toevallig' ontstane twee-db paren.

[MetalPig]

Het bestaan van zwarte gaten maakt ons duidelijk dat fotonen wel door zwaartekracht/kromming worden afgebogen.

Je weet ik, maar dat vroeg ik niet.


Ik laat het hier verder bij.
Het idee dat alles uit 1 soort deeltje zou bestaan roept heel veel vragen op die wel beantwoord worden door het Standaard Model met verschillende soorten deeltjes.
Ik zou het in ieder geval geen 'theorie' noemen, zoals jullie op je website doen.

[Orion]

Ik zou het in ieder geval geen 'theorie' noemen, zoals jullie op je website doen.

Dan maar: these.