Mysterie van oude structuren en zogenaamde voetafdrukken van de goden op de maan

[univers]

De wetenschap weet misschien veel over het universum, maar de vraag "Bestaan ​​buitenaardse wezens?" is nog steeds onbeantwoord. De oude geschiedenis spreekt over goden die afkomstig waren van sterren die in moderne termen voor ons bekend staan ​​als oude astronauten, en sommigen geloven dat ze buitenaardsen waren. Gene Cernan was de laatste man die in 1972 op de maan liep en sindsdien proberen mensen terug te keren naar deze gigantische satelliet van de aarde. Ondertussen bombardeerden veel video's en foto's het internet en beweerden de kunstmatige structuren op de maan te identificeren. Onderzoekers en theoretici wijzen op het bestaan ​​van onbekende beschavingen die mogelijk voor ons in de maankraters zijn geland.



Mysterious Monuments on the Moon
In het Amerikaanse tijdschrift Argosy verscheen in augustus 1970 een fascinerend verslag getiteld "Mysterious Monuments on the Moon", waarin de auteur Ivan T. Sanderson de twee vreemde vaste structuren bespreekt die door Luna 9 en Orbiter-2 op de maan zijn vastgelegd. Maan. Volgens de auteur waren deze objecten gerangschikt in duidelijke geometrische patronen die kunstmatig leken te zijn geplaatst.

De auteur schreef: “De Luna-9-foto's, genomen op 4 februari 1966, nadat het vaartuig was geland in de Ocean of Storms, onthullen twee rechte lijnen van stenen op gelijke afstand die eruit zien als de markeringen langs een landingsbaan van een luchthaven. Deze ronde stenen zijn allemaal identiek en staan ​​onder een hoek die een sterke weerkaatsing van de zon veroorzaakt, waardoor ze zichtbaar worden voor dalende vliegtuigen.”

De foto is geobserveerd door Russische experts dr. S. Ivanov en ingenieur dr. A. Bruenko. Ze verklaarden: “We kunnen bevestigen dat de afstand tussen stenen, één, drie, twee en vier gelijk is. De stenen zijn identiek qua maat. Er lijkt geen enkele hoogte of verhoging in de buurt te zijn van waaruit de stenen zouden kunnen zijn gerold en verspreid in deze geometrische vorm. De objecten zoals gezien in drie-D lijken te zijn gerangschikt volgens bepaalde geometrische wetten.”



De tweede reeks foto's is gemaakt door Orbiter-2 op 20 november 1966, 29 mijl boven het maanoppervlak, boven de Sea of ​​Tranquility. De foto's van een gebied zo'n 2.000 mijl van de "landingsbaan", gerapporteerd door de Russen op de Ocean of Storms, tonen wat lijkt op de schaduwen van achtpuntige torenspitsen in de vorm van Cleopatra's naald (de oude Egyptische obelisk die nu in Central Park in New York staat). York) en het Washington Monument.

Een wetenschappelijke studie getiteld "Image Analysis of Unusual Structures on the Far Side of the Moon in the Crater Paracelsus C" werd gepubliceerd in het Journal of Space Exploration. De auteurs presenteren een analyse van Apollo 15- en Lunar Reconnaissance Orbiter-beelden van twee ongebruikelijke kenmerken in de krater Paracelsus C aan de andere kant van de maan. Het bevat enkele ongebruikelijke structuren op de maan die niet het resultaat zijn van de bekende natuurlijke processen.

De waarheid is dat er door de jaren heen soortgelijke rapporten zijn gemaakt. Een van de eerste mensen die vreemde structuren op de maan noemde, is Georga Leonard, die in 1976 een boek schreef met de titel "Somebody Else is on the Moon". 5 jaar later publiceerde Fred Steckling nog een boek met de titel "We Discovered Alien Bases on The Moon", waarin hij merkwaardige formaties op het oppervlak beschrijft.

Met betrekking tot de Clementine-missie die bewijs vond van ijs op de zuidpool van de maan, schokte NASA-natuurkundige Dr. John Brandenburg iedereen met zijn opmerking.

Volgens dr. Brandenburg:

“Het was (de Clementine-missie) een fotoverkenningsmissie, eigenlijk om te controleren of iemand basissen op de maan aan het bouwen was waarvan we niets wisten. Waren ze die aan het uitbreiden?

“Van alle foto's die ik van de maan heb gezien die mogelijke structuren laten zien, is de meest indrukwekkende een afbeelding van een kilometers brede rechtlijnige structuur. Dit zag er onmiskenbaar kunstmatig uit en zou er niet moeten zijn. Als iemand in de ruimteverdedigingsgemeenschap kijk ik met grote bezorgdheid naar zo'n structuur op de maan omdat het niet van ons is, we hadden onmogelijk zoiets kunnen bouwen. Het betekent dat er iemand anders is.'

Voetafdrukken van de Goden
NASA's Unexplained Files' onthulde hoe wetenschappers kort achter hun oren krabben toen bleek dat er een onbekende wandeling op de maan had plaatsgevonden. Apollo 17-astronaut Harrison Schmitt is de meest recente persoon die in 1972 op de maan liep.

40 jaar later, toen NASA's Lunar Reconnaissance Orbiter in 2009 hoge-resolutiebeelden van de maan terugstuurde, verschenen er enkele voetafdrukken op 48 kilometer afstand van de landingsplaats van Apollo 17.

NASA-maanwetenschapper Peter Schultz beweerde: "Ze zien eruit als vreemde voetafdrukken die over het oppervlak marcheren, je vraagt ​​je af wat de oorzaak was." En auteur William Birnes ging nog een stap verder. Hij voegde eraan toe: “Het is niet alleen dat ze de vorm hebben van voetafdrukken, maar het is het pad, het is de ene voet, dan de andere – het is bijna alsof iemand op de maan heeft gelopen. Ze zien eruit als het soort paden dat je in de woestijn zou zien, maar het probleem hiermee is dat ze niet op mensenmaat zijn.”



Hoewel wetenschappers het mysterie van deze zogenaamde "voetafdrukken van de goden" niet konden oplossen, gaven ze er een alternatieve verklaring voor. Ze geloven dat deze lineaire kettingen van gaten de oppervlakte-uitdrukking zijn van een begraven lavabuis die miljarden jaren geleden magma droeg.

Veel wetenschappers, astronauten en hooggeplaatste functionarissen hebben zich uitgesproken over afwijkende structuren en de aanwezigheid van buitenaardse wezens op het oppervlak van de maan.

Dr. Edgar Mitchell, ScD., een voormalige NASA-astronaut en de 6e man die op de maan liep, zei ooit: "Lees de boeken, lees de overlevering, begin te begrijpen wat er echt aan de hand is, want er is geen twijfel dat we worden bezocht... Het universum waarin we leven is veel wonderbaarlijker, opwindender, complexer en verreikender dan we tot nu toe ooit hebben kunnen weten... [De mensheid heeft zich lang afgevraagd of we] alleen zijn in het universum . [Maar] alleen in onze periode hebben we echt bewijs. Nee, we zijn niet de enige.”

https://newstangail24.com/mystery-of-an ... s-on-moon/