Russische archeologen proberen Siberische 'Atlantis' te redden

[univers]

Veel mensen beweren het legendarische (en sommigen geloven fictieve) eiland Atlantis te hebben gevonden. Veel gebieden, zowel boven als onder water, zijn opgespoord als de exacte locatie van Atlantis. Tot nu toe zijn ze allemaal verkeerd. Een eiland in een watermassa in Zuid-Siberië kan echter claimen dat het zich ten minste als Atlantis gedraagt ​​- oprijst uit de bodem van zijn zee om zijn artefacten en schatten die teruggaan tot de bronstijd bloot te leggen, om vervolgens snel weer onder te dompelen. Het eiland is Ala-Tei (of Ala-Tey) en de stenen graven zijn sinds de tijd van Genghis Khan verzegeld en onaangetast, maar hun tijd aan de oppervlakte is te kort voor archeologen om hun inhoud goed te verwijderen voordat het terugkeert naar de afgrond . Wat is het verhaal van deze zogenaamde Russische Atlantis?



"Deze site is een wetenschappelijke sensatie. We hebben ongelofelijk veel geluk dat we deze graven van rijke Hun-nomaden hebben gevonden die niet gestoord werden door overvallers. We hebben 110 begrafenissen ontdekt bij de Ala-Tey begraafplaats, die meestal 15 meter onder water is. "

Dr. Marina Kilunovskaya van het St Petersburg Institute of Material History Culture leidt de de Tuva Archeological Expedition naar de Ala-Tey necropolis, die daar in 2015 begon te graven. Dr. Kilunovskaya beschrijft de voorwerpen gevonden in de graven en de ongebruikelijke kleding en voorwerpen gevonden met de overblijfselen in haar publicatie van september 2018 gepubliceerd in Asian Archeology ( lees hier hier en bekijk de vele foto's) . De Siberische Times deze week benadrukt de noodzaak om zoveel mogelijk uit de necropolis te graven voordat het weer zinkt.


Genghis Khan

Waarom zinkt het? Ala-Tey bevindt zich in de zogenaamde Sayan-zee, die eigenlijk een kunstmatig reservoir is dat stroomopwaarts van de Sayano-Shushenskaya-dam is aangelegd. Gelegen aan de rivier de Yenisei, het is de grootste energiecentrale in Rusland en de op 9 na grootste waterkrachtcentrale ter wereld. De bouw begon in 1963 en de fabriek werd volledig operationeel in december 1985, allemaal onder de Sovjet-Unie. Het eiland Ala-Tey, hoewel het in de buurt van de kust is, is alleen toegankelijk van half mei tot eind juni, wanneer het voorjaar van overstromende wateren tot het volgende jaar zakt.

Terwijl het Russische Atlantis boven water staat, openen Kilunovskaya en haar team snel de stenen graven waarvan de zeehonden hun inhoud hebben bewaard en zo strak waren dat ze een natuurlijke mummificatie van de lichamen mogelijk maakten. Een hield een jonge vrouw goed gekleed in een zijden rok met een kralenriem en een edelsteen edelsteen gesp die kan betekenen dat ze een prinses was tijdens de tijd van de Hunnen. Kilunovskaya zegt dat dit wijst op de verrassende hoge achting dat de Hunnen van Centraal-Azië en Oost-Europa hun vrouwen binnenhielden.

'Hunnen hebben vrouwen gekoesterd. Het was geen matriarchaat, maar vrouwen - moeders en bekwame ambachtslieden - werden met groot respect behandeld. Voor nomaden was een gordel een uitermate belangrijk onderdeel van hun kleding, wat staat voor rijkdom en maatschappelijke rangorde. Ze gebruikten geen zakken, dus alle belangrijke elementen van het dagelijks leven moesten aan riemen worden gehangen - wat in het geval van vrouwen van de Hunnen ingewikkeld was ingericht. "

Andere artefacten in de graven - spiegels, zijde, munten, aardewerk - kwamen uit China en dateren uit de Han-dynastie van 206 voor Christus tot 220 na Christus. Bronzen gespen, stenen wapens en metalen messen worden ook gevonden.


Sayano-Shushenskaya Dam

Omdat de krachtcentrale volledig operationeel is, verdwijnt Ala-Tey in juni als de wintersneeuw smelt. Het vrijkomen van water begint pas in november en Ala-Tey verschijnt pas in mei. De wateren stijgen jaarlijks als gevolg van klimaatverandering en het eiland kan voor altijd verdwijnen. Aan de andere kant worden bezorgdheden over de veiligheid (er zijn ongelukken en shutdowns) en de toekomst van de dam besproken en wordt de mogelijke vernietiging van de dam overwogen, wat Ala-Tey voorgoed zou blootstellen. Die mogelijkheid is nog ver weg.

Een voordeel van de jaarlijkse onderdompeling is dat de wateren helpen om lagen van vuil over de graven te verwijderen, waardoor het haasten van de archeologen wat gemakkelijker wordt. Het is echter waarschijnlijk niet genoeg om de onvermijdelijke permanente verdwijning van het Russische Atlantis af te wenden.



http://blog.seniorennet.be/peter2011/