Minder verspilling tijdens de productie van marmeren platen in de Romeinse keizertijd dan tegenwoordig

Vondsten uit het verleden....de geschiedenis aan het licht gebracht.
Van Toetanchamon en Pompeii tot hedendaagse opgravingen.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Minder verspilling tijdens de productie van marmeren platen in de Romeinse keizertijd dan tegenwoordig

Bericht door univers » 24 mei 2021, 10:01

Analyse van wanddecoratie uit de tweede eeuw levert nieuwe inzichten op in de winning en verwerking van marmer

Afbeelding
Hal van de oude Romeinse villa in Efeze met zijn gerestaureerde marmeren platen, die nu in meer detail zijn onderzocht

Als het gaat om oude Romeinse keizerlijke architectuur, hebben de meeste mensen meestal een mentaal beeld van witmarmeren beelden, kolommen of platen. Hoewel het waar is dat veel gebouwen en pleinen in die tijd met marmer waren versierd, werd er vaak geen wit maar gekleurd marmer gebruikt, zoals de groen geaderde Cipollino Verde, die werd gewonnen op het Griekse eiland Euboea. Omdat marmer erg duur was, werd het vaak in dunne platen geplaatst als bekleding over andere, goedkopere stenen. "Tot op heden zijn er echter geen echte overblijfselen van marmerateliers uit het Romeinse keizerlijke tijdperk gevonden, dus er is weinig bekend over de marmerverwerking in deze periode", zei professor Cees Passchier van het Instituut voor Geowetenschappen aan de Johannes Gutenberg Universiteit Mainz (JGU). . Samen met andere onderzoekers gevestigd in Mainz, Turkije, en Canada is hij nu klaar met het analyseren van de marmeren bekleding van een Romeinse villa uit de tweede eeuw na Christus. Zoals de onderzoekers beschrijven in de online editie van deJournal of Archaeological Science: Reports , gebruikten ze speciale software die normaal wordt gebruikt voor het 3D-modelleren van geologische structuren. Ze ontdekten dat het materiaalverlies tijdens de productie van marmeren platen destijds waarschijnlijk lager was dan nu.

Afbeelding
Een van de geanalyseerde paren marmeren platen, gerangschikt in de typische boekvorm

De onderzoekers onderzochten, fotografeerden en maten 54 gerestaureerde platen van Cipollino Verde, elk ongeveer 1,3 vierkante meter groot, die waren gebruikt om de muren van een villa in het oude Efeze aan de westkust van Turkije te versieren. Gezien de zaagsporen op een van de platen, konden ze concluderen dat deze platen waren gezaagd in een door water aangedreven zagerij, in feite met behulp van wat we tegenwoordig kennen als hydraulische metaalzagen. Met behulp van reconstructies op basis van de plaatpatronen kon het onderzoeksteam ook concluderen dat in totaal 40 platen waren gezaagd uit een enkel marmerblok met een gewicht van drie tot vier ton. Ze waren vervolgens op de muren gemonteerd in de volgorde waarin ze waren geproduceerd en in bijpassende paren naast elkaar gerangschikt, waardoor een symmetrisch patroon ontstond. Eindelijk, met behulp van de software, de onderzoekers maakten een driedimensionaal model van het marmerblok, waarmee ze op hun beurt conclusies konden trekken over de materiaalverspilling tijdens de productie van de platen. "De platen zijn ongeveer 16 millimeter dik en de openingen ertussen, veroorzaakt door zagen en daaropvolgend polijsten, zijn ongeveer 8 millimeter breed. Dit materiaalverlies dat toe te schrijven is aan de productie is gelijk aan ongeveer een derde en is daarom minder dan de snelheden die nu gewoonlijk worden geassocieerd met veel vormen van moderne marmerproductie, 'merkte Passchier op. "We kunnen daarom concluderen dat de marmerwinning tijdens de keizerlijke periode opmerkelijk efficiënt was." De platen zijn ongeveer 16 millimeter dik en de openingen ertussen, veroorzaakt door zagen en vervolgens polijsten, zijn ongeveer 8 millimeter breed. Dit materiële verlies dat toe te schrijven is aan de productie is gelijk aan ongeveer een derde en is daarom minder dan de tarieven die nu gewoonlijk worden geassocieerd met vele vormen van moderne marmerproductie, "merkte Passchier op." We kunnen daarom concluderen dat de marmerwinning tijdens de keizerlijke periode opmerkelijk efficiënt was. " De platen zijn ongeveer 16 millimeter dik en de openingen ertussen, veroorzaakt door zagen en vervolgens polijsten, zijn ongeveer 8 millimeter breed. Dit materiële verlies dat toe te schrijven is aan de productie is gelijk aan ongeveer een derde en is daarom minder dan de tarieven die nu gewoonlijk worden geassocieerd met vele vormen van moderne marmerproductie, "merkte Passchier op." We kunnen daarom concluderen dat de marmerwinning tijdens de keizerlijke periode opmerkelijk efficiënt was. "

De onderzoekers ontdekten ook dat hoewel 42 platen uit één origineel marmerblok waren gezaagd, er twee niet aan de wanden van de hal waren bevestigd. "De plaatsing van de platen op de muren van de villa suggereert dat deze platen hoogstwaarschijnlijk zijn gebroken, mogelijk tijdens het polijsten of hun daaropvolgende transport", voegde Passchier toe. "Dit zou betekenen dat het bedrag dat verloren gaat door breuk 5 procent zou zijn, wat ook een verbazingwekkend laag cijfer zou zijn." Dit kleine verlies brengt Passchier ertoe aan te veronderstellen dat het hele marmeren blok naar Efeze was vervoerd en dat de platen daar vervolgens werden gesneden en gepolijst.

https://www.uni-mainz.de/presse/aktuell ... G_HTML.php
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie