Enigma van 10.000 jaar oude Stonehenge ontdekt onder Lake Michigan

[univers]

In 2007 waren archeologen op zoek naar scheepswrakken onder de wateren van Lake Michigan toen ze iets veel interessanters tegenkwamen dan ze hadden verwacht. Ze vonden een rotsblok met het prehistorische beeldhouwwerk van een mastodont, een olifantachtig dier dat ongeveer 10.000 jaar geleden uitstierf, evenals een reeks stenen die op dezelfde manier waren gerangschikt als die van Stonehenge. Soortgelijke stenen uitlijningen zijn gevonden in heel Engeland, Ierland, Schotland en Wales.

Marc Holley, hoogleraar onderwaterarcheologie aan de Northwestern University of Michigan, en zijn collega Brian Abbott zijn degenen die de ontdekking hebben gedaan. Holley heeft sinds 1995 deelgenomen aan projecten voor onderwaterarcheologie en beheer van culturele hulpbronnen in Michigan. Deze projecten omvatten de voorspelling van prehistorische vindplaatsen in Saginaw Bay, het archeologisch onderzoek van de haven van Fayette, het archeologisch onderzoek van het historische scheepswrak 'New Orleans' en de ontwikkeling van een archeologisch onderzoeksplan voor historische scheepswrakken van zowel Thunder Bay als Grand Traverse Bay (in het noorden van Michigan).



In de moderne archeologie is het gebruikelijk om teledetectietools te gebruiken; wetenschappers zoeken bijvoorbeeld vaak in meren en grond naar begraven gebouwen. De cirkelvormige beelden die dit object creëert zijn onwerkelijk. Ze vormen mysterieuze diorama's van lang verloren gewaande brokstukken op de bodem van het meer en als een bizarre nieuwe kunsthistorische tak van landschapsrepresentatie.

Met behulp van sonartechnieken om te zoeken naar scheepswrakken op een diepte van ongeveer 12 meter in Grand Traverse Bay in Lake Michigan, ontdekten archeologen gezonken boten, auto's en zelfs een pier uit de burgeroorlog. Ze ontdekten echter ook deze prehistorische verrassing, die is af te leiden uit de sonarscanfoto's. Grand Traverse Bay ligt in de noordwestelijke hoek van het lagere schiereiland van Michigan, en het reservaat heeft zeven wrakken binnen zijn grenzen die gemakkelijk toegankelijk zijn vanaf de kust en zich op relatief ondiepe diepten bevinden, waaronder het wrak van een gezonken Ford Pinto.

Het Grand Traverse Bay Underwater Preserve bestaat omdat de staat Michigan een nieuwe methode heeft toegepast om zijn verzonken culturele geschiedenis te behouden, om de eenvoudige reden dat zoveel cultureel erfgoed gemakkelijk beschikbaar is voor iedereen met een boot en duikuitrusting in de wateren van Michigan. Omdat de schepen zo gemakkelijk toegankelijk en goed bewaard waren, werden ze snel geplunderd voor hun rijkdommen en snuisterijen, waardoor ze werden vernederd voor toekomstige duikers.

Omdat scheepswrakken al zo goed bewaard waren gebleven, sloeg een groep bezorgde duikers de handen ineen om ze te bewaren voor toekomstige generaties. Michigan vestigde zijn onderwaterbeschermingssysteem in 1980, zes jaar voordat de Abandoned Shipwreck Act werd aangenomen, waardoor het een van de eerste staten was die actief geïnteresseerd was in het behoud van hun onderzeese erfgoed. De staat Michigan scheidde zijn zeeën waar een hoge concentratie scheepswrakken was in twaalf onderwaterreservaten, elk met zijn eigen raad die wordt beheerd door de Michigan Underwater Preserves Council, die ook een telefoonnummer heeft voor het melden van diefstal van artefacten.



"Als je het in het water ziet, kom je in de verleiding om te zeggen dat dit absoluut echt is", zei Mark Holley tijdens een persconferentie met foto's van het rotsblok in 2007. "Maar daar hebben we de experts voor nodig. verifiëren."

Het rotsblok met markeringen is ongeveer 5 voet lang en 3,5 tot 4 voet hoog. Foto's tonen een oppervlak dat op verschillende manieren is gebroken. Hoewel er duidelijk enige twijfel bestaat of dit echt een mastodont is die op een rots is uitgehouwen - laat staan ​​of het echt menselijke activiteit was die deze rotsen in een cirkel heeft gerangschikt - is het de moeite waard erop te wijzen dat Michigan al rotstekeningen heeft en zelfs staande stenen.

Volgens Dr. Holley vielen degenen die vormden wat een rotstekening zou kunnen zijn het meest op. Sommigen van hen kunnen van natuurlijke oorsprong zijn, terwijl andere misschien door mensen zijn gemaakt. Hij verklaarde dat ze, wanneer ze als geheel worden beschouwd, de indruk wekken van de contouren van een mastodontachtige rug, bult, kop, romp, slagtand, driehoekig oor en delen van de benen. "We konden niet geloven waar we naar keken", zegt Greg MacMaster, voorzitter van de onderwaterbeschermingsraad.

De experts die foto's te zien kregen van het rotsblok met de mastodont-markeringen, hebben om aanvullende informatie gevraagd alvorens te bepalen of de markeringen al dan niet een oude rotstekening zijn. "Ze willen het echt zien," zei hij. Helaas voegde hij eraan toe: "Experts in rotstekeningen duiken over het algemeen niet, dus we lopen daar een klein struikelblok tegen."



De Grand Traverse Bay Stones-site bestaat uit een mijl lange rij stenen die van zuidwest naar noordoost in ongeveer 12 meter water is geplaatst. Elke steen in het arrangement varieert in grootte van een basketbal tot een subcompacte auto. Ze vallen op als een stenen arrangement op een verder eentonig zandbed. Er zijn ten minste twee cirkels in de compositie opgenomen. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, bevindt de eivormige, anderhalve meter brede, drie voet hoge rotstekening zich niet in het midden van het arrangement, maar net erbuiten.



De Grand Traverse Bay Stones is een legitieme archeologische vindplaats en is echt interessant, maar het blijft een onopgelost mysterie. Het is mogelijk dat de zogenaamde rotstekening wel 10.000 jaar oud is, wat zou overeenkomen met de komst van mensen en mastodonten in het hogere middenwesten na de laatste ijstijd. Als deze hypothese juist blijkt te zijn, kan de zogenaamde rotstekening wel 10.000 jaar oud zijn.

Is het mogelijk dat een Stonehenge-achtige structuur, vergelijkbaar met die in Engeland, begraven ligt onder het ijskoude water van een afgelegen baai in het noordelijke deel van Lake Michigan? Als dit het geval is, zijn er dan nog andere prehistorische megalieten die begraven zijn en wachten om gevonden te worden door een onverschrokken archeoloog gewapend met een sonarscanner?



https://newstangail24.com/enigma-of-100 ... -michigan/