Astronomem zitten buitenaardse radiosignalen - en diens geheimen - op de hielen

Voor alle andere reportages.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Astronomem zitten buitenaardse radiosignalen - en diens geheimen - op de hielen

Bericht door univers » 03 jan 2021, 06:52

2020 kan zomaar de boeken ingaan als het jaar waarin de grote doorbraak in het onderzoek naar snelle radioflitsen zich eindelijk aandiende.

Bijna twee decennia nadat een radiotelescoop ze voor het eerst oppikte, denken astronomen eigenlijk grip te krijgen op het ontstaan van snelle radioflitsen. De buitenaardse radiosignalen – die vaak slechts enkele milliseconden aanhouden en in dat korte tijdsbestek soms meer energie voortbrengen dan onze zon in 1000 jaar tijd doet – zijn dit jaar namelijk ook opgedoken in ons eigen Melkwegstelsel én te herleiden naar een magnetar: het redelijk exotische restant van een zware ster. Is daarmee het mysterie dat astronomen al jaren bezighoudt dan eindelijk opgelost?

Hoe het allemaal begon
Het grote mysterie in kwestie dient zich officieel pas in 2007 aan, wanneer astronomen zich over gearchiveerde data van het Parks Observatory buigen en opeens iets vreemds zien. In 2001 heeft de radiotelescoop een extreem energierijke flits opgevangen die van miljoenen of zelfs miljarden lichtjaren ver lijkt te komen. In eerste instantie wordt het signaal – dat nog nooit eerder is waargenomen en vanuit de astronomie onverklaarbaar lijkt – weggezet als een illusie: het resultaat van een storing in de instrumenten. Maar het mysterie van de flits wordt een paar jaar later nieuw leven ingeblazen wanneer ook de Arecibo-radiotelescoop iets soortgelijks detecteert. “Toen er meer snelle radioflitsen ontdekt werden, was de wetenschappelijke gemeenschap het er over eens: we hebben hier te maken met een gloednieuw astrofysisch fenomeen,” vertelt Kenzie Nimmo, die aan het Anton Pannekoek Instituut voor Astronomie onderzoek doet naar deze mysterieuze buitenaardse signalen.

Lees meer : https://www.scientias.nl/astronomen-zit ... de-hielen/

Afbeelding
Waar onderzoekers in de eerste jaren na de ontdekking van de snelle radioflitsen slechts mondjesmaat snelle radioflitsen ontdekten, is dat vandaag de dag wel anders. Het aantal observaties is de afgelopen jaren sterk toegenomen. Het is volgens Nimmo te herleiden naar de ingebruikname van radiotelescopen die naar een veel groter deel van de ruimte kunnen kijken dan hun voorgangers. “We weten dat snelle radioflitsen overal in de ruimte kunnen ontstaan en we kunnen niet voorstellen waar en wanneer ze zullen flitsen (tenzij het om repeterende radioflitsen gaat, dan weten we natuurlijk wel waar we ze kunnen verwachten). Dus dat maakt het lastig om snelle radioflitsen te vinden. De laatste jaren zijn er echter enkele radiotelescopen operationeel geworden – zoals CHIME (het Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment, red.) en ASKAP (de Australian Square Kilometre Array Pathfinder, waarvan enkele antennes te zien zijn op deze foto, red.). Deze telescopen hebben een veel groter gezichtsveld en kunnen dus veel meer snelle radioflitsen. Daarom is het aantal ontdekkingen in de afgelopen jaren sterk toegenomen.” Afbeelding: CSIRO.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie