Krishnamurti - Uit 'Wat is waar?'

[taigitu]

Wat is waar?

Hoofdstuk 1

Iedere activiteit van het denken, elke trilling van het gevoel, wordt een stapsteen naar de waarheid, die eeuwig leven is. Lijden zet je op het spoor van inzicht.

Woorden die tot uitdrukking brengen wat iemand heeft ervaren en wat hij voortdurend ervaart, kunnen die beleving niet volledig op een ander overbrengen. Wat ik wil beschrijven is niet te begrijpen door louter op de letterlijke betekenis van de woorden af te gaan. De werkelijkheid van wat ik zeg is alleen in je eigen dagelijkse leven te ervaren.

Het leven, die eeuwige werkelijkheid, huist in alle dingen.
Het is niet iets buiten ons. Het is te allen tijden en in al zijn volheid in ieder van ons aanwezig, dus is het zinloos te proberen het te vinden langs de weg van de illusies van verafgoding, hulp van buitenaf, een of ander religieus systeem of een georganiseerd zoeken naar de waarheid. Omdat die werkelijkheid altijd heel is, kun je er geen vorderingen in maken, ze staat buiten de tijd. Om die heelheid te vinden moet je vrij van beweegredenen zijn, je moet geestelijk vrij zijn van elk streven naar bezitsvorming, naar het bereiken van een doel of naar zelfverheerlijking. Deze werkelijkheid ligt niet op het vlak van vorderingen maken, ze is niet aan tijd onderhevig en daardoor staat ze los van zowel het verleden als de toekomst; ze kan alleen bestaan in het nu, niet het nu als tijd gedacht, maar het nu als handeling. Dit leven, dat voor mij de waarheid is, vernieuwt zich steeds. Hoewel het volkomen is, is het niet iets waar een einde aan is. Als je vervuld bent van die werkelijkheid, van dat leven, geeft dat je een blijvende vrede, het is onsterfelijkheid. Dit zich steeds vernieuwende, steeds wordende leven kent geen worsteling, geen conflict. Dat leven heeft de zuiverheid van zijn eigen diepste kern. De werkelijkheid is altijd heel en als je dat eenmaal gaat inzien, ben je niet langer gebonden aan het idee van vorderingen maken, van het krijgen en ontwikkelen van goede eigenschappen en deugden.

Ieder van jullie vangt nu en dan, op zeldzame, stille ogenblikken, misschien wel eens een glimp van die werkelijkheid op, maar alleen door grote oplettendheid of door intense beleving van verdriet of vreugde kom je tot die diepe contemplatie die geen inspanning vraagt en waarin de conflicten van het denken niet meer bestaan. Zo’n glimp van de werkelijkheid zal je in plaats van de voldoening die stilstand betekent een diepe onvrede geven, die leidt tot de ware inspanning van het aanhoudend keuzes maken dat verlicht zijn is.

Als wat ik zeg alleen wordt opgevat als een filosofie, waar je lezingen over kunt houden, is het waardeloos.
Om het voor jezelf tot een blijvende werkelijkheid te maken, moet je intens leven en de vergankelijkheid ontdekken, die de oorzaak van het lijden is. Vergankelijkheid is voor mij het ego, het ikbesef, de persoonlijkheid, de individualiteit; de ware oorzaak van het lijden. Voor mij bestaat er geen dualiteit. Het gevoel van dualiteit dat iedereen kent, komt voort uit de illusie van het ego en zolang ego, persoonlijkheid, ikbewustzijn, individualiteit bestaan, kun je niet een zijn met het leven, de waarheid, in al zijn duurzaamheid. Zolang je je vastklampt aan dat ego, dat ikbewustzijn, die individualiteit, speelt tijd een rol, ga je vragen stellen over een voortbestaan na de dood en voel je de behoefte je met iets te vereenzelvigen.
En daaruit ontstaat het idee van geboorte, dood en lijden.

Je zult nu en dan misschien die sfeer van ikbewustzijn even doorbreken en een glimp van de werkelijkheid opvangen, maar je doel is met die sfeer helemaal af te rekenen. Als de sfeer van ikbewustzijn verdwijnt, is er geen sprake meer van zoeken naar de waarheid, dan is die er. Zolang je in die sfeer gevangen zit en begrensd en omgeven wordt door ikbewustzijn, is het niet mogelijk een te zijn met de waarheid. Omdat het ego vergankelijk is, is het de slaaf van de tijd. Zolang er nog ikbewustzijn is, is er individualiteit, egoïsme. Als het ikbewustzijn verdwijnt, d.w.z. als het ego oplost, is er puur besef.
Bewustzijn is persoonlijk, besef is onpersoonlijk.

Dan zul je ertoe komen je te gaan beheersen. Beheers je om tot inzicht te komen, beheers je niet uit angst, maar om bevrijd te zijn van al je persoonlijke hoedanigheden, om het diepste wezen van iedere gebeurtenis, van iedere ondervinding in het leven te begrijpen. Als je alle dingen op hun juiste waarde leert schatten, zullen de kleine problemen vanzelf verdwijnen. Als je je gaat beheersen uit angst of uit kleinzieligheid, zul je nooit een worden met de waarheid. Maar als je je beheerst om wat je doet en denkt op zijn juiste waarde te schatten, werkt die zelfdiscipline bevrijdend. Ze bevrijdt je van kleinzieligheid, boosheid, jaloersheid, roddel en tal van kleinigheden, die je energie verbruiken.

Je hebt er allemaal belang bij inzicht te hebben in het lijden, dat je in zijn greep houdt. Bij het zoeken naar dat inzicht zul je een levenshouding vinden die je zal bevrijden van de conflicten waar je onder lijdt en die waanvoorstellingen bij je oproepen. De grondoorzaak van het lijden is handelen dat voorkomt uit het bewustzijn van het ‘zelf’, het ego; en handelen is denken en emotie. Als je daden, je gedachten, je gevoelens, hoe groots, edelmoedig of nobel ze ook mogen zijn, voortkomen uit zelfzucht, uit het ego, leggen ze je altijd aan banden en in die gebondenheid, in die beperking ligt het lijden besloten. Handelen werkt bindend als iemand er door hebzucht toe wordt gedreven.

De geest die opzoek is naar de waarheid die onsterfelijkheid waarborgt en waar geen begin of einde aan is, moet vrij zijn van het begrip tijd en van het idee van iets bereiken, want het vergankelijke is het eeuwige en in het nu ligt heel het leven besloten.

Ga het lijden niet uit de weg door, uit angst, troost te zoeken.
Lijden zet je op het spoor van inzicht.
Als je je bewust wordt van je lijden, zul je proberen de bron ervan te vinden. Je zult het lijden niet verbergen, je zult het niet bedekken met troostrijke woorden, je zult er niet aan proberen te ontkomen. Als je het in je leven toelaat begin je je bewust te worden van de oorzaak ervan: je ikbesef, dat verdeeldheid zaait. Kijk niet naar het verleden, maar word je bewust van wat je doet, om zo tot heelheid te komen. Ga niet alle verwikkelingen uit je verleden onderzoeken, maar word je volledig bewust van wat je in het heden doet. Door je in het heden van steeds meer bewust te worden, word je het verleden de baas. Wat wij toekomst noemen is niets anders dan een voortzetting van het heden. Daarom, als je geen inzicht hebt in het heden zul je de waarheid niet vinden.

Je zit gevangen in een web van leed, je bent verwikkeld in de strijd om het bestaan en je vecht om je aan te passen; je hebt het probleem van de uitbuiting in het leven geroepen, op het economische vlak zowel als geestelijk en je probeert ijverig daaraan te ontkomen. Maar als je met de intensiteit van heel je wezen, met de volle inzet van je gevoel en je verstand een probleem onder ogen ziet, zul je gaan beseffen wat de oorzaak is van de vele conflicten en zul je er daardoor van bevrijd worden.

Veronderstel bijvoorbeeld dat er iemand dood gaat van wie je heel veel houdt.
Op dat moment lijd je intens. Wat is dan je eerste wens? Je wilt weer gelukkig zijn, je wilt iets vinden dat je voldoening en rust zal geven en je je grote verdriet zal doen vergeten. Dan ga je je verliezen of in het najagen van genoegens of in het zoeken naar een systeem of een theorie waarin je troost vindt. Dus probeer je alleen maar te ontkomen aan het gevecht met het lijden, dat centraal staat, en daardoor schep je nieuwe problemen, die geen wezenlijke betekenis hebben.

Maar als je intens leeft en iedere ervaring, iedere gebeurtenis in je leven zonder enige terughouding met heel je wezen tegemoet treedt, zul je niet meer proberen te vluchten. Zo zul je zelf de ware betekenis ontdekken van elke ervaring, van elke gebeurtenis in je leven. En zo ontdek je in het diepste van je eigen intelligentie de oorzaak van het lijden.

De oorzaak van het lijden is dat je niet met heel je denken en voelen betrokken bent bij alles wat je doet.
Zoals het nu is ben je geestelijk belast met herinneringen, met angst die tot aanpassing leidt en met de leegheid van halfslachtig handelen. Je beleeft een ondervinding niet ten volle, omdat je denken en voelen worden verlamd door de traditie en door de hoop op een betere toekomst.

Om vervuld te kunnen zijn van dat wat eeuwig is, moet je het wonder beleven van de zelfstandigheid, die geen individualisme is. Individualisme, in de gewone betekenis van het woord, wil zeggen dat je alles enkel en alleen voor jezelf doet, dat je zelfzuchtig, egoïstisch, egocentrisch bent. Dat bedoel ik absoluut niet; ik bedoel dat je volledig zelfstandig moet worden, je moet je volledig verantwoordelijk gaan voelen voor je gedachten, je emoties en je daden en er de oorzaak van kennen. Je komt tot besef als je je op een verstandige manier losmaakt van zowel de belemmeringen die door je verlangens zijn opgeworpen als van elk reageren.

Jiddu Krishnamurti. Wat is waar? Over waarheid en leven.
1934.

[univers]

Er zit in ieder geval een hoop waarheid in.

[Beatrix Kiddo]

Er zit in ieder geval een hoop waarheid in.

Hoe weet je dat? Of bedoel je gewoon dat je het er mee eens bent, ongeacht het waarheidsgehalte?

[univers]

Onder vinding is de beste leermeester.

[Beatrix Kiddo]

Onder vinding is de beste leermeester.

Waarom?

[taigitu]

Om die heelheid te vinden moet je vrij van beweegredenen zijn, je moet geestelijk vrij zijn van elk streven naar bezitsvorming, naar het bereiken van een doel of naar zelfverheerlijking. Deze werkelijkheid ligt niet op het vlak van vorderingen maken, ze is niet aan tijd onderhevig en daardoor staat ze los van zowel het verleden als de toekomst; ze kan alleen bestaan in het nu, niet het nu als tijd gedacht, maar het nu als handeling.

Ik vind de manier van doorgeven van kennis/ervaring van Krishnamurti erg prettig.
Daarnaast heeft hij zichzelf niet als middelpunt neergezet in de onderwerpen waarover hij lezingen gaf. Vragen die werden gesteld over hoe hij dingen beleefde, werden 'teruggegeven' aan de vrager of in algemeenheid gezet en op die manier beantwoord. Hij wilde dat je zelf nadacht over jouw gedachten/beweegredenen in situaties en je zo op reis naar 'binnen' te sturen. Hij wilde absoluut geen goeroe met volgelingen zijn. En dat geeft hem een meerwaarde voor mij.

.......Waarheid, zeg ik u, is een land zonder paden, dat langs geen enkele weg, door geen enkele godsdienst, geen enkele sekte, valt te bereiken. […] Omdat waarheid onbegrensd, absoluut en onbenaderbaar is, langs welke weg ook, is ze niet te organiseren. […] Het is mij er niet om begonnen een nieuwe godsdienst of een nieuwe sekte te stichten, of nieuwe theorieën of nieuwe filosofieën in te voeren. Integendeel, het gaat mij om het enige dat wezenlijk belangrijk is: dat de mens echt vrij zal zijn.
Deze woorden sprak Krishnamurti op 3 augustus 1929 tijdens het jaarlijkse kamp van de internationale Orde van de Ster op de Besthmenerberg in Ommen. De orde was in 1911 opgericht in het Indische Benares door leiders van de Theosofische Vereniging, die streefde naar een nieuwe geestelijke wereldorde op basis van de kernwaarden uit de westerse en oosterse religies. De theosofen geloofden dat na de eerdere boodschappers Krishnu en Jezus Christus aan het begin van de 20ste eeuw een derde wereldleider zou opstaan. In een smerig en ondervoed jongetje op een strand in India meende één van hen de nieuwe Ster van het Oosten te herkennen: Jiddu Krishnamurti. De jonge goeroe kwam aan het hoofd te staan van een nieuwe internationale orde.

Opheffing

De beminnelijke Krishnamurti werd door zijn aanhangers op handen gedragen. In 1927 verklaarde de Orde van de Ster dat de toevoeging "in het oosten" niet meer van toepassing was: Krishnamurti werd uitgeroepen tot de nieuwe geestelijke wereldleider. Maar Krishnamurti zelf keerde zich geleidelijk juist tegen de verheerlijking van zijn persoon. Het stond de individuele vrijheid van zijn volgelingen in de weg, meende hij. Als uiterste consequentie van zijn eigen overtuiging zag hij zich gedwongen zijn bloeiende orde op te heffen. Dit onverwachte besluit maakte ook een einde aan de rol van Ommen als internationaal centrum van de beweging. De Eerde Stichting gaf het landgoed terug aan de schenker. Alleen het kampterrein bleef van de stichting, die hier tot 1938 sterkampen organiseerde. In de oorlog richtte de Duitse bezetter het terrein in als strafkamp. Na de oorlog kwam er een vakantiepark onder de naam Vacantievreugd.

Voor het volledige artikel: http://www.regiocanons.nl/overijssel/sa ... ishnamurti

[Vitharr]

niet het nu als tijd gedacht, maar het nu als handeling.

Klinkt als een bekend onderwerp. Niet; verleden, nu, toekomst maar; geweest, zijn en worden.

Hij wilde absoluut geen goeroe met volgelingen zijn. En dat geeft hem een meerwaarde voor mij.

Volgelingen, als in die zin, kan een goeroe die echte wijsheid uit volgens mij ook helemaal niet hebben. 'vertel me hoe ik moet denken/leven/voelen' is immers het verlangen uiten om de ander te zijn en is die wijsheid niet in hoofdlijnen bedoelt om 'je zelf' te leren zijn? Dan heeft een volgeling op zijn gunstigst de wijsheid gehoord en onthouden, maar nimmer begrepen. Een goeroe die volgelingen wenst kan dus in mijn beleving nimmer 'De' wijsheid spreken.

Een 'echte' goeroe is voor mij als een licht in de duisternis wat je je eigen pad helpt te vinden. Niet iemand die met een kapmes voor je uit loopt in het oerwoud. Een echte goeroe volg je dus niet in mijn beleving. (waarbij ik op wil merken dat een goeroe er niets aan kan doen dat hij volgelingen krijgt. Dat ligt aan de volgeling zelf.)

Spreek, en ik luister, maar uiteindelijk kies ik mijn eigen weg. Dat is toch wat jij bedoelt met aanreiken?

[Vitharr]

Ik zocht een plaatje en vond een audiofile. Mooi verwoord en past hier volgens mij ook prima bij.

http://zendogmovie.com/

[Tardis]

Krishnamurti (hij is al een poosje dood) vind ik een interessante man, al was het maar omdat hij me uitdaagt om over de onderwerpen die hij aansnijdt na te denken en mijn standpunt over die onderwerpen te bepalen (of bij te stellen).

Ik heb de tekst twee keer gelezen en even laten bezinken. Sommige punten spreken me aan, andere niet. Mensen die anderen wel even zullen vertellen wat waar is en wat niet begeven zich op glad ijs en hun eventuele volgelingen bijgevolg ook. Wat dat betreft vind ik de titel van het blijkbaar in 1934 geschreven boekje niet bij Krishnamurti passen, waarschijnlijk heeft hij gedurende zijn leven ook een ontwikkeling in zijn denken doorgemaakt en is hij voorzichtiger geworden en wilde hij geen persoonscultus en mensen die hem blindelings navolgden.

[Vitharr]

Veel fouten moet je eerst maken en ervaren om ze te kunnen herkennen en voorkomen.

[taigitu]

Spreek, en ik luister, maar uiteindelijk kies ik mijn eigen weg.
Dat is toch wat jij bedoelt met aanreiken?

Ja, dat is wat ik bedoel. Ik kan iets aanreiken en de ander kan het aanpakken als het
hem/haar aanspreekt of er iets in herkent (gevoel) en er verder over nadenken met
wel of geen conclusie. Maar het tegendeel kan ook en wordt het buiten gesloten als
onmogelijk of 'niet in mijn wereld'. Aanreiken is voor mij alleen het gebaar en de rest
ligt bij de ander. En uit beide kan een discussie ontstaan.

[taigitu]

“You know, if we understand one question rightly, all questions are answered. But we don't know how to ask the right question. To ask the right question demands a great deal of intelligence and sensitivity. Here is a question, a fundamental question: is life a torture? It is, as it is; and man has lived in this torture centuries upon centuries, from ancient history to the present day, in agony, in despair, in sorrow; and he doesn't find a way out of it.

Therefore he invents gods, churches, all the rituals, and all that nonsense, or he escapes in different ways. What we are trying to do, during all these discussions and talks here, is to see if we cannot radically bring about a transformation of the mind, not accept things as they are, nor revolt against them. Revolt doesn't answer a thing.

You must understand it, go into it, examine it, give your heart and your mind, with everything that you have, to find out a way of living differently. That depends on you, and not on someone else, because in this there is no teacher, no pupil; there is no leader; there is no guru; there is no Master, no Saviour. You yourself are the teacher and the pupil; you are the Master; you are the guru; you are the leader; you are everything. And to understand is to transform what is.

I think that will be enough, won't it?”

Jiddu Krishnamurti

“When you call yourself an Indian or a Muslim or a Christian or a European, or anything else, you are being violent. Do you see why it is violent? Because you are separating yourself from the rest of mankind. When you separate yourself by belief, by nationality, by tradition, it breeds violence. So a man who is seeking to understand violence does not belong to any country, to any religion, to any political party or partial system; he is concerned with the total understanding of mankind.”
― Jiddu Krishnamurti

[Susan]

[quote="Vitharr"]
Een 'echte' goeroe is voor mij als een licht in de duisternis wat je je eigen pad helpt te vinden. Niet iemand die met een kapmes voor je uit loopt in het oerwoud. Een echte goeroe volg je dus niet in mijn beleving. (waarbij ik op wil merken dat een goeroe er niets aan kan doen dat hij volgelingen krijgt. Dat ligt aan de volgeling zelf.) quote]
Een mens zou zijn (van de goeroe) wijsheid, geuit middels gesproken en geschreven 'boodschappen' in overeenstemming met eigen gedachtengang en leefwijze kunnen vinden, en zich dan daar bij aan kunnen sluiten? Niet om slaafs na te volgen dus omdat die goeroe het zegt, maar helemaal zelf na denkend over alles en ook in de praktijk brengen. Zonder zich te binden zoals men bijv lid van een kerk kan worden, waar je de regels moet volgen.
Een 'goede boodschapper', goeroe of niet, zou volgens mij ook geen volgelingen ambiëren, die laat iedereen vrij...

[Susan]

Een 'echte' goeroe is voor mij als een licht in de duisternis wat je je eigen pad helpt te vinden. Niet iemand die met een kapmes voor je uit loopt in het oerwoud. Een echte goeroe volg je dus niet in mijn beleving. (waarbij ik op wil merken dat een goeroe er niets aan kan doen dat hij volgelingen krijgt. Dat ligt aan de volgeling zelf.)

Een 'goede' goeroe zou volgens mij ook geen volgelingen wensen of willen... Een mens zou zijn (goeroe) wijsheid, geuit middels gesproken en geschreven 'boodschappen' in overeenstemming met eigen gedachtengang en leefwijze kunnen vinden, en zich dan daar bij aan kunnen sluiten? Niet om slaafs na te volgen dus omdat die goeroe het zegt, maar helemaal zelfnadenken en in de praktijk brengen. Zonder zich te binden zoals men bijv lid van een kerk kan worden, waar je de regels moet volgen.

[Vitharr]

Susan, ik las je reactie en het duidelijkste wat in me op komt is:

Om je eigen wijsheid te horen moeten sommigen hem uit de mond van een ander vernemen.

In lak'ech Susan, Tardis en Taigitu, voor de 4de keer vandaag.

[Susan]

Dank je wel Vitharr
Daarom is het ook zo plezierig om wijsheden/meningen van anderen te horen of te lezen.
Om deze in boekvorm, citaten, films ed te delen, wie het aanspreekt leest het en kan hier eventueel over nadenken, soms ook vanuit een andere invalshoek bekijken, even 'los' komen ook van het vaak eigen kleine 'straatje' denken en zien.
Daarom betekent een goeroe/leeraar voor mij dat hij anderen puur laat delen in zijn
gedachtengoed/wijsheid. Meer niet, niet om een ander de les te lezen, wat wij er mee doen is in
alle vrijheid aan ons zelf.

Zo gauw een goeroe/leeraar een ander meent de weg te moeten wijzen of de ogen te
moeten openen van anderen, voelt het voor mij niet goed. Dan komt het ego gerichtheid
zijn/denken van deze mensen meespelen. Misschien zonder dat ze zich hier bewust van zijn,
menen ze eigenlijk het beter te weten, en zodoende anderen hier dan ook op te 'moeten'
wijzen middels uitspraken van zichzelf.

[univers]

Zo gauw een goeroe/leeraar een ander meent de weg te moeten wijzen of de ogen te
moeten openen van anderen, voelt het voor mij niet goed. Dan komt het ego gerichtheid
zijn/denken van deze mensen meespelen. Misschien zonder dat ze zich hier bewust van zijn,
menen ze eigenlijk het beter te weten, en zodoende anderen hier dan ook op te 'moeten'
wijzen middels uitspraken van zichzelf.

[Tardis]

Zo gauw een goeroe/leraar een ander meent de weg te moeten wijzen of de ogen te moeten openen van anderen, voelt het voor mij niet goed. Dan komt het ego gerichtheid zijn/denken van deze mensen meespelen. Misschien zonder dat ze zich hier bewust van zijn, menen ze eigenlijk het beter te weten, en zodoende anderen hier dan ook op te 'moeten' wijzen middels uitspraken van zichzelf.

Jouw opmerking is me uit het hart gegrepen Susan. Op een bepaald moment (ca. 25 jaar geleden) had ik ook schoon genoeg van de persoonlijkheidscultus rond J. van Nazareth. Toch heeft de strekking van het Thomas evangelie me (ca. 10 jaar geleden) een stukje verder geholpen op een weg die ik eerder al was ingeslagen. Dus wat door de anderen hiervoor al geschreven werd, het aanreiken i.p.v. indoctrineren, dat is wel o.k.

Het is ook interessant om te onthouden dat Krishnamurti bevriend was met David Bohm, een autoriteit op het gebied van de theoretische natuurkunde. Op YouTube staan fragmenten van gesprekken tussen deze twee en het is duidelijk dat ze vanuit hun verschillende vertrekpunten en andere methodes om aan waarheidsvinding te doen tot vergelijkbare conclusies kwamen.

[Vitharr]

Ik besef me iets grappigs na het lezen van jullie commentaren.

Men wil steeds bedrijfstechnisch advies van me hebben, en ik vind dat adviseren (troubleshooten) ook heel leuk. Maar onder ons gesproken ben ik eenvoudigweg 'mijn wijsheid' aan het delen als ik dat doe. Ik zie eerlijk gezegd zelf niet eens een verschil tussen een bedrijf en het leven in het algemeen. Enkel de namen veranderen, de situaties zijn exact hetzelfde.

Je ziet ook steeds meer 'spirituele' zaken in het bedrijfsleven. Mindfulness, meditatie, flow, het vind allemaal zijn weg. Voor hen is dat nieuw, voor mij niet zo, en dat leidt tot de zakelijke adviesverzoeken.

Ik vind zowel het proces als de ontwikkeling fantastisch en overweeg om er als zelfstandige mee aan de slag te gaan. Maar als ik creatief denk dan overweeg ik om 1 van de ergste 'goeroe's' aller tijden te worden.

Op verzoek deel ik mijn wijsheid, en daaruit volgt dan een rekening. Omdat ik het leuk vind, wens ik ook 'volgelingen' en die moeten mij dan betalen.

De vraag nu is, ben ik dan een graaier? Of is de wereld zover afgegleden dat 'goeroe' gewoon een vak in wording is geworden. Ik wil mezelf absoluut niet vergelijken met Krishnamurti uiteraard, maar ik zie qua fenomeen wel degelijk overeenkomsten met de kanttekeningen die we hier plaatsen.

Ik ben nog te redden hoor, op het moment adviseer ik gratis, voor de fun namelijk. De overeenkomst viel me op, en als ik google dan zie ik best veel van zulke 'bedrijfsgoeroe's'.

[taigitu]

Vitarr, ik kocht laatst het boekje 'Kun je een rups leren vliegen?' van Jan Bommerez en Kees van Zijtveld. De ondertitel is 'Over de noodzakelijk kwantumsprong van veranderingsmanagment naar transformationeel leiderschap. Dit gaat over een paradigmawissel in het bedrijfsleven. De spirituele kant wordt steeds vaker geaccepteerd in het bedrijfsleven.
De beschrijving van het boekje staat hier: http://www.bol.com/nl/p/kun-je-een-rups ... 001353268/
Misschien leuk om te lezen voor je nieuwe carriëre?

Eén recensie over het boekje:
Bravo voor Jan en Kees! Na een lang zakelijk en persoonlijk proces van rups, pop en vlinder - want ook Bommerez en van Zijtveld is niets menselijks vreemd - ontpopt zich nu de zuivermanifestatie van inzichten, intuïtie, integriteit, inspiratie en intentie waarmee zij en wij verder kunnen en willen om die wereld te creëren waar we allemaal trots op zullen zijn. Na hun boek over Flow nu een natuurlijke Go naar zuiverheid en sereniteit waarin de lezer op een bijzondere en aangename wijze uitgenodigd wordt om na het vele stoeien en knoeien nu en straks te mogen bloeien en groeien.
Robbert S. Benninga, directeur Mindpower en auteur van o.a. 'Haal het beste uit jezelf'.