Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Hier kan men onderwerpen plaatsen zoals : wijsheid , inzicht , tarot , orakels enz.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door univers » 14 dec 2015, 08:57


Dat merk ik : dictee´s hoe ironisch , schrijf je zo: dictees.
Heb jij wel naar je eigen post gekeken , dat barst van de taalfouten, dus steek liever eerst je handen in eigen boezem.
Wat ben jij ook een cynische azijnpisser
Heb je ook niet van je eigen, dus wie is een papegaai?
die niets beter weet dan (het liefst zoveel mogelijk) andermans berichten te plaatsen, en nietszeggende one-liners te plaatsen. Zo kan ik ook op 12217 berichten komen.


Mensen met ADHD zijn gek op cijfertjes, dat blijkt maar weer.
Mij boeit het niet hoeveel berichten mensen plaatsen.
Maar je bent aardig op weg om me in te halen.
Ik heb jou wel door jongeman! Je hebt waarschijnlijk nooit ergens in uitgeblonken en wil hier een record vestigen...


Ik ga jouw niet aan je neus hangen wat ik gedaan hebt, in ieder geval meer dan jij.
Maar jij probeert jou onkunde op een ander te verhalen, Ik denk dat jij als klein jongetje flink gepest bent, en dat je het op deze forum van je af wilt zetten, door andere in de zeik te zetten.
Ergens heb ik medelijden met zulke pubers.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Il guercio

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Il guercio » 14 dec 2015, 12:15

Beste univers, wij zijn allemaal papegaaien. Jij gebruikt woorden die ik door heel veel anderen gebruikt zie worden!
Geef eens tien voorbeelden van taalfouten in mijn berichten. In het laatste bericht van jou alleen al tel ik er minstens 5.
Hoe kom je er in godshemelsnaam bij dat ik ADHD zou hebben. Tammy, ingrijpen!
En maak je wat pesten betreft hoef jij `ergens` geen medelijden met mij te hebben. Ik kwam juist altijd op voor degenen die gepest wérden!
Waar slaat de uitdrukking `dus wie is een papegaai` op? Als dat ons tweeën betreft,klopt ook deze zin niet, aangezien ik jou nooit een papegaai genoemd heb.
Wat bedoel je met de zinsnede:`Maar (ik zie nu fout nummer 6: een verkeerd gebruik van `maar`) jij probeert jou (fout nummer 7 `jou` moet `jouw` zijn) onkunde op een ander te verhalen`?
Ik ben 51, hetgeen wil zeggen dat ik allang geen puber meer ben (maar mij misschien wel als zodanig gedraag, waar ik overigens absoluut geen problemen mee heb!).

Ik heb medelijden met je univers!

P.S.
Fout nummer 8 en 9 in één zin:``
`Ik ga jouw (moet zijn: jou) niet aan je neus hangen wat ik gedaan hebt (moet zijn: heb)...` :wink:

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80370
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Tammy » 14 dec 2015, 14:21

Vanaf hier ontopic weer.

De rest via pm a.u.b.

Dus weer verder met de titel topic:


Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen.

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Il guercio

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Il guercio » 14 dec 2015, 15:19

Mijn poppedeintje
t`is geen geintje
jij bent poppemijntje


Een leeg blad is ook leuk
je kunt er van alles bij verzinnen
van Zonneschijn tot wolkbreuk
een heimelijke liefde zacht beminnen

van verre landen tot die nare buurman
lopen door een sprookjeswoud
nectar drinken uit een toverkan
hoe zou oma jong geweest zijn, nu vele jaren oud?

oog in oog staan met een reuzenspin
verborgen variabelen op het spoor
dat je eindelijk zijn liefde wint
van Gogh was eigenlijk een domoor

zo kan ik nog wel even doorgaan
dus daarom laat ik het blad maar leeg
want anders is er niets meer aan
en zou u wensen dat u iets beters kreeg


Met jouw liefdesbeetjes
geef jij mij beetjes liefde
de liefde in jouw beetjes
wordt beetje bij beetje een grote liefde

Wordt vervolgd.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 14 dec 2015, 15:55

Maris schreef:Liefde fluistert me in het oor:
`Je kunt beter een prooi zijn
dan een jager.
Wees mijn dwaas -
verzaak de hoge staat van de zon
en word een stofje!
Kom, hang rond bij Mijn deur en word dakloos.
Doe niet net of je een kaars bent, wees een mot,
opdat je de smaak van het leven mag proeven
en mag zien dat er gezag schuilt in dienstbaarheid.'

(Roemi, juwelen)
Vaak bijzonder en veelzeggend de gedichten van Roemi, mooi doordacht is ook deze weer.
Ik heb het boek 'van dag tot dag' van hem, waar heel veel juweeltjes in staan.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Il guercio

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Il guercio » 15 dec 2015, 11:45

Ik opende het venster
zag jou door velden vol van
de prachtigste bloemen
alsof jij daar deel van uit maakte
mijn richting uit rennen
de armen gestrekt
een glimlach vol van liefde
op je o zo fijn gezicht
hetgeen er ook een
op dat van mij deed verschijnen
maar het mooiste was nog:
dit keer was het géén droom!


Opa was gekleed op zijn allerbeste paasbest
de dag dat longpijn hem plotsklaps overviel
´t gevolg van vele jaren werk met asbest
`da´s nie best!`, dacht hij net nog voor het heengaan van zijn ziel

Wordt vervolgd...

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 30 dec 2015, 06:10

Het leven LIJKT soms een heel gevecht
Want wat is nu illusie en wat is echt
Gevoelens diep in mij lijken soms heviger dan ooit tevoren
Angsten en pijn kunnen mijn dagelijkse leven aardig verstoren

Ze overspoelen me met een donderend geweld
Hoe kan dat nou, er is me toch een wereld van liefde voorspeld
De nieuwe energie, met een wereld vol liefde en eenheid
Hoe komt het dan dat het in mezelf nog zo strijd

Hoe meer ik groei, hoe heftiger de verwarring wordt van binnen
Ik zoek de stilte, maar ‘k weer niet meer waar ik moet beginnen
Gevoelens overmannen die innerlijke stem en ik wordt maar niet stil
Ook niet als ik rust schep, als rust is wat ik wil

Ik voel me dan zo nietig, ik voel me dan zo klein
Dat ik niet meer in staat ben om rustig en vredig te zijn
Ik zit in het donker en vraag om hulp, om raad, om een inzicht
En plots wordt alles in mijn kamer verlicht

Na een regenachtige dag waarin alles somber leek en kil
Komt er uit het niets een zonnestraal, en ik BEN stil
Want in hetzelfde moment begrijp ik de reden van mijn strijden
Ik ben me van de diepere restjes aan het bevrijden

Het niet meer weten maakt plaats voor een zeker weten
Ik was al heel, maar ik was het vergeten
Wanneer het donker is en het licht niet in mijn kamer kan schijnen
Vallen alle oneffenheden niet zo op, en zullen totaal verdwijnen

Maar wanneer 1 zonnestraal ineens mijn kamer verlicht
Komen alle onzuiverheden allemaal weer in het zicht
Hoe feller het licht hoe duidelijker de stof en deukjes zichtbaar zijn
Net als alle verborgen angst, verdriet en pijn

Hoe meer je groeit, hoe duidelijker de lessen aan het LICHT zullen komen
Totdat alles wat illusie is, is weggenomen
Dan zal er niets meer zijn wat het felle licht niet kan verdragen
Dan BEN je stil, en hoef je niet meer om antwoorden te vragen

Ellen Schouten
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 01 jan 2016, 12:07

Goede reis in het nieuwe jaar

Langs heuvels, dalen, gieren en koraal, beesten en dier
Ze zijn er allemaal, bewandel ik mijn paden en wegen
Een hart zo blij, soms alleen en eenzaam ver van hier
Een lach en een traan voorbij een laan vol met regen

Een weide met bloemen, bewandel een glibberige straat
Wankelend over een poel vol verderf met list en bedrog
Neem een duik in mooie beken waar ik verdriet achter laat
Warm hart zie ik staan is het een fata morgana, gezichtsbedrog

Mijn rugzak soms zo zwaar en overvol sleep ik langs akkers
Vol vertier en vrolijke klanken een koe die ik bij de horens vat
Leeg ik mijn koffer en dans rond met mijn met mijn makkers
Lees mijn kaart en bedenk welke richting naar een dorp of stad

Soms heel impulsief vergeet ik dat en volg de prachtige roze lucht
Geniet van al het wonderlijk schoon als een mooi schilderij
Mijn wondend likkend rust ik even uit en zoek een toevlucht
Langs de dauw bewandelde grassprieten dieren in de wei

Stap met zachte stappen in sneeuw en op het ijs dat kraakt
Mijn handen door het zand, blauwe hemel en een stralende zon
De vogels die zingen, een bloem die bloeit dat is wat me raakt
Een jaar dat veel nieuws en weer het zelfde bracht is om

Ga het nieuwe jaar in met opgeheven hoofd en hart zonder oordeel
Kijk naar de kleine mooie dingen ook al heb je pijn of verdriet
Zie de ster in de lucht, de vogel die fluit geniet van het ritueel
Soms zijn wegen moeilijk, het is goed als je ook het mooie ziet

De zon komt op en gaat weer onder zo is het leven elke dag
Keuzes die je maakt zullen een stuk van je route bepalen
Ik wens een goed jaar en ik weet dat is met een traan en een lach
Het is aan een ieder wat ze uit het nieuwe jaar gaan halen

Welke richting jij op gaat is aan jou en of je ook stil wilt staan
En je niet voorbij gaat aan de mooie en oprechte dingen des leven
Kijk naar jezelf ben je bewust wie wil je zijn welke kant wil je opgaan
Jou leven is maar wat je er mee doet, rechts of linksaf dat is je gegeven

auteur:.....
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door taigitu » 16 jan 2016, 17:07

Zien zelf is vrijheid
Je wordt hierbij uitgenodigd je innerlijke verhaal
even te onderbreken,
en te kijken naar wat er al is, dit, nu,
zonder weten, zonder verhaal.
Je beleeft al.
Dat is dit.
Dit huidige beleven.
Het huidige beleven kan veel vormen aannemen,
zoals gedachten,
emoties, sensaties,
zintuiglijke waarnemingen,
enzovoort.

Kijk wie de ‘iemand’ is
die deze gedachten heeft.
Herken dat er niet een iemand is
die deze gedachten heeft.
De denker of voeler blijkt afwezig,
hoewel gedachten kunnen opkomen.
Zie deze afwezigheid van een denker.
Rust uit in dit zien
van de afwezigheid van een denker.

Dit is wat ‘Besef’ genoemd kan worden.
Rust uit in Besef.
Rust uit in het zien dat er niet iets te zien valt.
Rust uit in het zien zelf.
Zien zelf is vrijheid.
Zie dat zien zelf vrijheid is.
Zien zelf is je wezenlijke natuur,
en dit is ook de wezenlijke
natuur van alle vormen
die zich aandienen in het zien.

Rust uit in de vrijheid die zien zelf is,
zonder verwachting van iets anders
of iets ‘hogers’ dan dit.
Uitrusten in zien zelf is waarachtige vrede.
Moge waarachtige vrede ieder mens ten deel vallen.

Philip Renard
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
Maris
Onderzoeker
Berichten: 376
Lid geworden op: 28 mar 2014, 19:19

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Maris » 16 jan 2016, 19:23

Abel Jacob Herzberg (1893-1989)
Abel Herzberg was de zoon van joods Russische emigranten. Hij studeerde rechten in Amsterdam en werd advocaat. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij o.m. geïnterneerd in het concentratiekamp Bergen-Belsen. Hij en zijn vrouw overleefden de kampen. Uit zijn huwelijk met Thea Loeb werden drie kinderen geboren, onder wie Judith, die later bekendheid kreeg als dichteres. Gedurende zijn gevangenschap slaagde hij erin een dagboek bij te houden, dat na de oorlog werd gepubliceerd onder de titel ‘Tweestromenland’.

Zijn werk werd, behalve met de P.C. Hooft-prijs, veelvuldig bekroond. In het Nederlandse publieke leven van na de Tweede Wereldoorlog was hij een controversiële figuur, die van zichzelf zei dat hij heeft ‘gewandeld op de bodem van de menselijke ziel’. In zijn werk staat de niet-oordelende geest en hier en daar het bewustzijn van Eenheid centraal.
De onderstaande gedichten komen uit de novelle Drie rode rozen, Querido, Amsterdam 1978.


*

Fragment


Want alles is fragment

Al door het zeggen van het woord
deelt men, scheidt men en schendt
het alomvattende, dat men niet kent,
dat ik aanwezig weet of alleen maar vermoed,
dat ik niet uitspreken kan en toch uitspreken moet,
dat mij beheerst en mij te luisteren gebiedt.
Maar als ik zoek en luister, dan vind ik het niet.

Een troost blijft

Er is in ieder woord een woord,
dat tot het onuitspreekbare behoort.
Er is in ieder deel een deel
van het ondeelbare geheel,
gelijk in elke kus, hoe kort,
het hele leven meegegeven wordt.

*


Alles wat wij zijn

Alles wat wij zijn,
wat wij zien, ervaren, zeggen, beleven en doen
is fragment.
Maar er is geen fragment
of de ziel van al wat leeft
is daarin tot uiting gekomen.
Er is geen moment zonder eeuwigheid.
geen sterfelijk wezen, hoe mismaakt of welgevormd het ook mag zijn,
waarin niet de onsterfelijke schepping is geopenbaard.
Geen weldaad, geen misdaad, geen geest en geen stof, geen grens en geen duur
of het is bestanddeel van de eenheid van het bestaan.
Deze Eenheid is God,
En wij,
fragmenten als wij zijn en fragmenten die wij maken,
zijn niet in staat hem in beeld of in woord
en zelfs niet in gedachten te vatten.
En wij verlangen dat -
wij hunkeren ernaar.
Wij zijn niet tevreden met het fragment,
wij moeten de Eenheid beleven.

*
Alles is mogelijk .... Niets is zeker...
- Live as if you were to die tomorrow. Learn as if you were to live forever. (Mahatma Ghandi) -

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Zoeker » 16 jan 2016, 23:50

Als ik zijn naam in het zand hadden geschreven,
hadden de golven hem na korte tijd uitgewist.

Als ik zijn naam in een boom hadden gegrift,
was de schors met de tijd vergaan.

Als ik zijn naam in marmer hadden gekapt,
was de steen na veel tijd gebroken.

Maar ik heb zijn naam in mijn hart geborgen,
daar wordt hij voor de eeuwigheid goed bewaard.

(auteur onbekend)
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 03 mei 2016, 12:25

Oorlog

Terwijl het verhaal wil dat het verteld en
voorbij is - maar het breekt af

zeker, het is mij verteld en verteld
maar nog

ik zie die grijze beduimelde foto
maar nog is het gras weer groener dan gras
en de bloesems weer witter dan bloesem

in die grijze tuin moet het oorlog zijn geweest
in die man, in die vrouw, dat kind
in dat grijze gras onder die grijs bloeiende boom

het is mij verteld en verteld hoe zij daar
hadden moeten verdwijnen, worden weggevoerd
in de goederentreinen, nooit terugkomen

terwijl het verhaal wil dat het verteld en
voorbij is - maar het breekt af

zeker, het is mij verteld en verteld
hoe vrede wederkeerde

maar nog is er geen andere foto dan deze
waarin het nog moet

Rutger Kopland

uit: 'Tot het ons loslaat'

--------------------

De laatste wereldvrede
Waarom draait een groot verschil?
Kijk vannacht eens lang en dood
doodstil vanuit de sterren
naar deze kleine aarde
en niets blijft groot. Wat blijft eigenlijk van verre
over van onze eigenwaarde?

Niets in de eeuwigheid
om voor te vechten zo gezien
en waar kan oorlog anders nog toe dienen?

Ikzelf was eens in een daarvan gevangen
en zag de eeuwigheid al gapen in de dood-
saaie eindeloze tijd
van ons hopeloos verslappende verlangen
naar vrijheid of desnoods een kopje chocola
met niets dan eindeloze slaap daarna.

Mensen! Hoe zoet is men geschapen!
Hoe prachtig past men in elkaar!
Ik ben verliefd op jullie, maar
ik ga met één oog open slapen:
ergens is jullie vreselijkste wapen
vast bijna klaar.

uit: 'Vrede is eten met muziek'

Leo Vroman

---------------------
‘Afscheid in Auschwitz’
Eenzaam staart een vrouw
Naar het rimpelloos water
Van een plas in het veld

Vocht vult ook haar ogen
Waarachter herinneringen
Zich geleidelijk opdringen

Het verleden rust als as
Op de vruchtenloze bodem,
Haar hemel blijft zwart
Als de rook van toen
En haar tweede afscheid
Fluistert lieve woorden:
“Dag moedertje…”

Jan-Jaap Reinders
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 25 jun 2016, 09:55

De zee: hoe is de zee zo geworden?


De zee: hoe is de zee zo geworden?

Jaren heb ik verdaan in de bergen:

de glimwormen verblindden me.

Nu wacht ik op dit strand

op de aankomst van een mens,

een overblijfsel, een vlot.


Kan de zee dan gewond raken?

Ooit doorkliefde haar een dolfijn

en een andere keer

de punt van de vleugel van een meeuw.


toch waren de golven zacht

waarin ik sprong en zwom als kind

en ook nog toen ik een jonge man was

terwijl ik figuren zocht in de kiezelstenen,

speurend naar patronen,

sprak de Oude Man van de Zee tot me:

Ik ben je land:

misschien ben ik niemand

maar ik kan worden wat je wilt.

Yórgos Seferis

---------------

En nog een klein gedicht van hem:

Just a little more
And we shall see the almond trees in blossom

The marbles shining in the sun
The sea, the curling waves.

Just a little more
Let us rise a little higher.

Yórgos Seferis


Mikis Theodorakis componeerde hier muziek voor:
Nog een stukje verder en we zullen
de amandelbomen zien bloesemen.

Nog een stukje verder en we zullen
het marmer zien glanzen,
glanzen in de zon
en de zee in golven.

Nog een stukje,
we moeten ons verheffen
een stukje hoger.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 29 okt 2016, 14:32

Een van de mooie gedichten die op een muur in Leiden is geschilderd

Verborgenheden

Laat niemand uit wat ik deed en zei
proberen af te leiden wie ik was.
Er was een belemmering, die vervormde
de daden en de wijze van mijn leven.
Er was een belemmering, die weerhield mij
vele keren als ik wou gaan spreken.
Mijn meest onopgemerkte daden,
en mijn meest verhulde geschriften -
daaruit alleen zal men mij begrijpen.
Maar misschien is het niet zoveel moeite,
zoveel inspanning waard om mij te kennen.
Later - in een volmaakter samenleving -
zal stellig iemand anders, zoals ik geschapen,
verschijnen en handelen in vrijheid.


Griekse dichter: K.P Kaváfis,
maar leefde in Alexandrië, Egypte, 1863 - 1933

(vert. Hans Warren en Mario Molengraaf in Gedichten)
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 19 nov 2016, 12:13

Niets is sterker dan de stilte

Niets is sterker
Dan de stilte
Niets heeft zoveel kracht
Als het zwijgen van de nacht
Niets is sterker
Dan de stilte
Niets is sterker dan het woord
Dat niemand hoort

Neem een voorschot op de dood
Voel de stilte om je heen
Wie de zwijgzaamheid verdragen kan
Voelt zich nooit alleen

Kom hier bij me, hou me vast
En vraag niet wat ik voel
Woorden zeggen veel te vaak
Wat ik niet bedoel

Stef Bos
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 19 nov 2016, 12:16

Vriendschap

Eens toen de dagen

Eens toen de dagen
over de riviertong lagen
lang en wazig
onder de macht van leed
kwam stralend de boot
onder de herfstbrug gevaren
en ik zat bang voor het licht
in mijn schaduw

jij hebt zorgend de boot aan de kade gemeerd
bekommerd mijn twijfel
mijn angst genegeerd
en je hand hielp me mee
op de loopbrug

en het licht waarin duizenden tranen hingen
is opengebarsten van glinsteringen

Maria Pas

Uit: Honderd nieuwe dichters
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 21 jan 2017, 14:01

Het is al weer 21 januari...tijd gaat soms vlug, maar toch ben ik aan het aftellen...21 maart,
al zou er nog sneeuw kunnen vallen... nog ongeveer 8 weken dan is het voorjaar! :grin:


Het is dag en morgen...
en kijk, de aarde leeft al.
De nacht is vergaan,
de duisternis is opgetrokken.

De natuur beleeft
weer haar schoonheid.
Bomen zetten deze schoonheid
kracht en luister bij.
Bomen zijn een balsem van deze aarde,
een zachte vacht,
een warme mantel.
Waaraan zouden we de winter zien,
waaraan de lente,
de zomer en de herfst ?
Is er iets vriendelijker dan bomen ...

Bomen zijn als de mensen.
Waar ze staan,
drukken ze hun stempel
op het landschap.
Iedere boom heeft zijn eigen aard,
zijn eigen schors en blad,
zijn eigen bloemen en vruchten.
Bomen zijn als een open huis
voor alles wat leeft.
Voor de vogels
een hoge schuilplaats,
Voor al het kleine gedierte
dat wemelt onder in de bast ...
Bomen zijn zo gastvrij,
dat ze niets weerhouden uit hun kruin.

Omringd door een tapijt
van kruiden,
die met hun wortels
de mulle grond doordringen,
zijn ze eeuwig getuige van het machtige leven.
Jaren zijn hier voorbijgegaan,
blad op blad,
tot deze rijke aarde.
De aarde van de stilte,
bekroond met deze stille koningen,
later geworden tot een bos ...

De aarde mist dit.
Het land wordt kaal en oud.
Een vergezicht van leegte.
De verte krijgt een doornenkroon.
Ongrijpbaar wordt de het ijle niets.
Naakt en ledig wordt weer de ruwe bast
van deze ronde bol,
als in het prille begin.
Hoewel nog sterk
en vol van levensvuur,
staan bomen kwetsbaar
alleen te wuiven
met hun hoge kruin.
Eenzaam maar nooit verdrietig.
Een boom verliest nooit zijn waardigheid.
Geknot of mishandeld, een boom klaagt nooit
of is nooit verbitterd.

Maar grijpt de kans van een nieuwe lente.
Dan ontluikt het nieuwe blad,
van waar die kracht...
De stilte zal zijn gang gaan
en ieder gebed ontvangen,
de tijd volmaken,
een tijd die niet was om te blijven bestaan ...
Aan het einde zal nieuw zaad
op deze aarde worden gestrooid.

Stefaan de Wever
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gast1

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Gast1 » 21 jan 2017, 17:19

Susan schreef:Het is al weer 21 januari... tijd gaat soms vlug, maar toch ben ik aan het aftellen...
21 maart, al zou er nog sneeuw kunnen vallen... nog ongeveer 8 weken dan is het voorjaar!
Sterker nog, op 1 maart begint het meteorologische voorjaar.
Dat zijn dus nog maar 5 weken ... :wink:

Mooi geschreven door Stefaan de Wever en mooie avatar Susan ;P!

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 22 jan 2017, 21:16

Gast1 schreef:
Susan schreef:Het is al weer 21 januari... tijd gaat soms vlug, maar toch ben ik aan het aftellen...
21 maart, al zou er nog sneeuw kunnen vallen... nog ongeveer 8 weken dan is het voorjaar!
Sterker nog, op 1 maart begint het meteorologische voorjaar.
Dat zijn dus nog maar 5 weken ... :wink:
Dat klopt Gast1 en weet ik, maar het echt voelbare lenteweer qua temperatuur bedoel ik, is meestal ergens pas later
te merken. Vandaar dat ik maar even langer door tel :grin:
en mooie avatar Susan ;P!
Dankjewel, vooral de vloeiende lijnen én de kleuren viel ik meteen op.
Daarnaast straalt het een mooie rust uit.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Gedichten-Poëzie-niet onder 1 noemer te vangen

Bericht door Susan » 11 feb 2017, 21:16

Afbeelding

Oude Handen

Als ik oud ben wil ik oude handen
die, als op de reliëfkaart
van een basisschool
hun gebergte, hun rivieren
durven tonen- Verre landen
waar ik kan wonen.
Ervaren aderen,
vingers met verhalen.
Handen
die ergens waren;
op schouders, om een hart,
in andere handen.
Aan relings, zwaaiend,
aaiend langs de wanden
van een huis ver van hun huis.
Handen wil ik
vol geschiedenis
en aardrijkskunde:
Reizigers, na vele avonturen
veilig thuis.

Edward van de Vendel

Uit: Aanhalingstekens
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Plaats reactie