Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Hier kan men onderwerpen plaatsen zoals : wijsheid , inzicht , tarot , orakels enz.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door taigitu » 18 aug 2015, 10:40

Het ontwaken van het zelf.

Zelfwerk 1. Plaats van rust en innerlijke getuige

Als onderdeel van het spirituele pad is het van wezenlijk belang om in jezelf ‘een plaats van rust’ te vinden. Daar kun je de positie innemen van de innerlijke getuige. Dan kun je de bewegingen van je gemoed en van je denken gadeslaan, onthecht zien.

Er zijn vele vormen van meditatie die je kunnen helpen die plaats van rust in jezelf te ontdekken. Je kunt daarin spiritueel groeien door te leren de identificatie van het 'ik' met de bewegingen van je gemoed en je oordelen los te laten. Je hecht jezelf aan de angst, of elke andere gemoedstoestand, door je 'ik' ermee te verbinden. Bijvoorbeeld door te denken: "ik ben bang". De andere, onthechte mogelijkheid is om te zien: "er is angst".

Op het moment dat je de bewegingen van je gemoed en van je denken vanuit innerlijke rust oordeelloos kunt gadeslaan ontstaat er vrijheid. Het 'zien' stelt je in staat in vrijheid los te laten of juist te verbinden. Die innerlijke vrijheid kan groeien door de vaardigheid aan te leren op elk willekeurig moment (dus niet alleen tijdens je meditatieoefeningen) naar je ‘plaats van rust’ te gaan.

Het op die wijze bezien van de bewegingen van je gemoed en je oordelen zal ook een laag in je bewustzijn openen waar je kontakt maakt met de grond van je bestaan. Die bewustzijnslaag noemt de gnostiek de Volheid. De traditionele benoeming van de kenmerken van de Volheid is 'Stilte en Diepte' (Sige en Bythos).
In het gnostische Evangelie van de Waarheid staat daarover:
"Ieder zal spreken over de plaats waar hij vandaan gekomen is en hij zal zich haasten om daarheen terug te keren om aan die plaats zijn ware aard opnieuw te ontlenen door van die plaats te proeven en er voedsel en groei van te ontvangen. En zijn eigen plaats van rust is zijn volheid."

Dit is een pagina van de website http://www.brammoerland.com
Laatst gewijzigd door taigitu op 18 aug 2015, 11:06, 1 keer totaal gewijzigd.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1

Bericht door taigitu » 18 aug 2015, 10:52

Het ontwaken van het zelf

Zelfwerk 2. Herstel lichaamsbewustzijn

Je lichaam is een deel van de werkelijkheid. Je lichaam ‘is’. Veel mensen hebben geleerd zich van hun lichaam te vervreemden. Je kunt bijvoorbeeld bedenken dat je lichaam maar een machine is, of oorzaak is van ‘de zondigheid des vlezes’.
Daarmee raak je ook het contact met de werkelijkheid kwijt. Dan is het niet mogelijk jezelf te heriinneren.
Veel van wat geestelijk of spiritueel wordt genoemd is niet anders dan een mentale fantasie over de werkelijkheid. Het is niet zonder betekenis dat zulke fantasieën van hun gelovigen eisen hun lichaam te verzaken. Om aan zo’n zogenaamd spirituele fantasie te kunnen deelnemen moet je je werkelijkheids-zin loslaten, waarbij ‘zin’ hier de betekenis heeft van zintuig; je lichaam is je werkelijkheidszintuig.
De weg terug naar een non-dualistisch staan in de werkelijkheid gaat via het herstel van het lichaamsbewustzijn. Door je lichaam te integreren in je bewustzijn maak je contact met de werkelijkheid.
Voor een deel is dat heel eenvoudig: je kunt leren ontspannen en je lichaam bewust waar te nemen. Je kunt dus leren je lichaam van binnenuit waar te nemen, te voelen. Als je dat kunt dan heb je al veel bereikt.
Maar er kunnen daarbij ook problemen opduiken. Er kan in je lichaam bijvoorbeeld verdriet, boosheid of angst opgeslagen liggen. Afweermechanismen kunnen zich in bepaalde lichaamsdelen genesteld hebben.
Er zijn veel technieken om je te leren daarmee om te gaan. Sommige zijn heel vriendelijk (zoals haptonomie) en andere wat heftiger (zoals bio-energetica).
Sommige lichaamstechnieken dragen het gevaar in zich om zelf ook weer heel mentaal te worden. De verkeerde manier van bijvoorbeeld yoga, is om jezelf een mentaal beeld te vormen van een oefening en vervolgens je lichaam met je wil te dwingen dat te volgen. De goede manier is om je bewustzijn van aanwezigheid te leren verplaatsen, uit je gedachten, naar je lijf, en weer terug.

Dit is een pagina van de website http://www.brammoerland.com
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1

Bericht door taigitu » 18 aug 2015, 10:55

Het ontwaken van het zelf

Zelfwerk 3. Emotionele openheid

Emotionele openheid ontstaat door het vermogen tot oordeelloos waarnemen van je emoties, hoe die ook zijn. Dat is behoorlijk lastig, want het oordelen over emoties zit bij de meeste mensen diep ingebakken in hun gewoontepatronen, en verbonden met allerlei taboes en zogenaamd wenselijk en onwenselijk gedrag.
Emotionele openheid gaat niet over het hebben van de 'juiste' emoties en gevoelens, en ook niet over het vermijden van 'verkeerde'. Integendeel, want er zijn geen goede of verkeerde emoties en gevoelens. Emoties en gevoelens zijn gewoon wat ze zijn. Ze dienen zich ongevraagd aan, net zoals het weer.
Hoe moet je daar dan mee omgaan?
Als je bereid bent en in staat de toestand van je gemoed oordeelloos te bezien, vanuit de positie van de innerlijke getuige, ontsluit zich een innerlijke ruimte, die ervaren kan worden als innerlijke vrijheid. Dan ben je in een andere dimensie van het bestaan aangekomen.
Vanuit die innerlijke vrijheid kun je kiezen of je een emotie of een gevoel wel of niet in de wereld tot uiting brengt, dus deel van je gedrag maakt. Daar gaat het om. Dat is wat te leren valt.
Je kunt bijvoorbeeld verliefd zijn. Dat is niet in zichzelf goed of kwaad.
Je kunt bijvoorbeeld jaloers zijn. Dat is niet in zichzelf goed of kwaad.
Je kunt bijvoorbeeld boos zijn. Dat is niet in zichzelf goed of kwaad.
Het gaat erom dat je die toestand van je gemoed eerst in alle openheid durft waar te nemen en te erkennen, welke die ook zij. Alleen als je zo oordeelloos naar de toestand van je gemoed kunt kijken, ontstaat de vrijheid om te besluiten of je daar wel of niet iets mee doet.
Emotionele openheid betekent dus enerzijds dat je de gesteldheid van je gemoed oordeelloos kunt waarnemen, en anderzijds dat je in vrijheid kunt besluiten of je daar wel of niet naar handelt.
Emotionele openheid is niet het ongeremd uiten van alle emoties, zoals nog wel eens gedacht wordt. De kans is zelfs dat je daardoor een slaaf wordt van elke luim die zich toevalligerwijs aandient.
Geen enkele emotie geeft je ergens recht op. Je kunt dus niet zeggen: ik voel dat zus of zo, dus heb ik hier of daar recht op. Dat heet gewoon dwingelandij.

Er bestaat veel emotionele censuur. Dat betekent dat op bepaalde emoties een taboe berust. Zo'n taboe behoort vaak bij een ideaalbeeld van de mens. Als je 'verlicht' bent zou je bijvoorbeeld geen boosheid meer ervaren. Maar als een emotie om wat voor reden niet erkend wordt, niet respectvol ervaren, en onderdrukt wordt, gaat die emotie onderhuids woekeren. Zo'n verdrongen emotie wordt giftig en steekt voortdurend zijn kop op, vaak zelfs op zeer ongelegen momenten. Als je jaloers bent en je mag van jezelf niet jaloers zijn omdat dat niet past bij het ideaal beeld van jezelf, en je dus die jaloezie ontkent, zal de jaloezie op een giftige manier je relaties blijven verzieken. Maar als je jezelf toestaat boos of jaloers te zijn, en de boosheid de jaloezie bewust en zonder jezelf te veroordelen waarneemt, kun je in wijsheid een manier zoeken om daar mee om te gaan. Dan erken je de boosheid en de jaloezie en alle andere bewegingen van je gemoed als raadgevers, en daar zul je geen problemen van ondervinden, ook niet als je hun advies niet opvolgt.
Er is ook emotionele dwang. Ook die hoort bij een ideaalbeeld van de mens. Als je een ‘christen’ bent zou je bijvoorbeeld alleen nog maar liefde behoren te ervaren. Je kunt dan op een verplichte manier almaar liefdevol doen. Maar dat is geen liefde. Dat is doen alsof. En ook doen alsof kan giftig worden, omdat in intermenselijke relaties waarin op een onechte manier lief gedaan wordt, vroeg of laat de echte gevoelens de echte relatie bruut zullen ontmaskeren.
Wat echt in jou is zal voortdurend het onechte verstoren, omdat het aandacht vraagt, vraagt respectvol erkend te worden.
Spirituele groei betekent dus niet het aanleren van de juiste emoties en het afleren van de onjuiste. Want er zijn geen juiste en onjuiste emoties. Spirituele groei houdt wat emoties betreft in dat je leert om vanuit je innerlijke plaats van rust er in vrijheid naar te kijken. Vanuit die vrijheid kun je besluiten wat je er mee doet. Alle emoties mogen er zijn, mogen ongecensureerd ervaren worden, maar jij besluit welk gedrag je er aan verbindt. Dat is de vrijheid die het resultaat kan zijn van emotionele openheid.

Het spirituele doel van emotionele openheid is dat je tenslotte in staat zult zijn te leven vanuit de geraaktheid van je hart, geworteld in de liefde die in jou aanwezig is. Alleen door te oefenen in emotionele openheid kun je ontdekken wat voor jou de wezenlijke en wellicht aanvankelijk nog verborgen zin is van jou bestaan. Je zult leren inzien dat er allerlei oppervlakkige emoties zijn die er niet zo toe doen. Maar ook zul je ontdekken dat er diepere lagen van emotionele bewogenheid in jou schuilen die tot de grond van je bestaan behoren, die uitingen zijn van je ware zelf, en waaraan je ook je ware zelf kunt leren kennen en die je manen tot een existentieel antwoord.

Maar, hoe vreemd dat misschien ook moge lijken, er is een ruim aanbod van zogenaamd spirituele wijsheden, in vele variaties, die juist gericht zijn op de pantsering tegen emotionele openheid. Ze dienen zich gewoonlijk aan als een hogere vorm van inzicht die je echter verlost van het meest menselijke wat in je is: mededogen. Het zijn strategieën tot pantsering van je ziel. Die betreffen nagenoeg steeds het menselijk lijden. Ze nodigen je uit om in een fantasie over de werkelijkheid te stappen waarin geen lijden meer zou zijn. Het lijden wordt dan denkend getransformeerd tot iets anders, bijvoorbeeld zo:
-Het lijden is een afrekening met het verleden; een straf op de zonde, karma uit een vorig leven, dus je eigen schuld.
-Het lijden komt voort uit negatief denken, dus ook je eigen schuld.
-Het lijden is een les om van te leren, dus eigenlijk iets moois.
-Je hebt hier zelf voor gekozen in een voorgeboortelijk leven, je hebt het dus zelf gewild.
-Er is 'nog' lijden omdat je niet verlicht bent; verlichte meesters staan boven het lijden, het is dus een tekortschieten in inzicht.
-Het lijden komt niet door wat gebeurt, maar door je meningen daarover.

Er is ook nog een heel andere categorie van strategieën tot pantsering van de ziel. Die wordt vaak, ten onrechte, gestaafd met de opvatting dat liefde betekent dat je alles moet goedvinden, dat je alle rottigheid moet bedekken met de mantel der liefde. En ook daarmee kun je je geraaktheid, je roep van de ziel, het stilzwijgen opleggen. Als er een innerlijk protest in je oprijst om wat er om je heen gebeurt, en als je meent dat dit innerlijke protest betekent dat je "er nog niet bent", of nog niet inziet dat alles "in wezen goed is" en je daarom je innerlijk protest afkeurt en ontkent, dan pantser je ook met die opvatting je ziel.

Een buitengewoon effectieve methode tot pantsering van de ziel is het geloof in de fundamentele slechtheid van de mens. Die leert je alle bewogenheid van je hart te wantrouwen en dus te ontkennen. De calvinistische opvatting over de slechtheid van de mens heeft in onze tijd een nieuw vorm gekregen in ideeën over de verdorvenheid van het ego.
Het herkennen en afwijzen van de strategieën tot pantsering van de ziel is misschien wel het meest wezenlijke onderdeel van de stapstenen voor spirituele groei. Daarin valt een radicale en beslissende keus te maken. Het zien en vervolgens loslaten van je eigen pantsering opent je hart voor de liefde.

Dit is een pagina van de website http://www.brammoerland.com
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1

Bericht door taigitu » 18 aug 2015, 10:55

Het ontwaken van het zelf

Zelfwerk 4. De tekenen van je biografie leren verstaan

Terugblikken op je leven en daar op zoek gaan naar allerlei trauma's is maar beperkt functioneel voor spirituele groei. En het opnieuw doorleven van die trauma's heeft nog minder zin. De kans is levensgroot dat je daardoor nog meer jezelf gaat identificeren met je slachtofferrol.
Er is een hele andere omgang mogelijk met het verleden. Als je je verleden kunt zien als een goudmijn aan ervaringen kun je er veel van leren. Dan kan zelfs de pijn die je eventueel geleden hebt een boodschapper zijn. Maar ook geluksmomenten zijn belangrijk. Je persoonlijk verleden vertelt je wie je bent, en wat je hier op aarde te doen hebt.

Wil je reageren? Ga naar Tekenen biografie
Zelfmeewerkers biografie
Annemiek Engelen

Dit is een pagina van de website http://www.brammoerland.com
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1

Bericht door taigitu » 18 aug 2015, 10:57

Het ontwaken van het zelf

Zelfwerk 5. Psychologie van het ontwaken

Tijdens het proces van spirituele groei kunnen allerlei heftige emoties zich aandienen, soms op uiterst ongelegen momenten. Naarmate je groeit in emotionele openheid, is de kans groot dat zich heel stereotiepe ervaringen aandienen.

Zo kun je plotseling overspoeld raken door een enorm verdriet. Het kan dan lijken alsof je nooit meer kunt ophouden met huilen. Daar kun je behoorlijk van schrikken, en ook je omgeving kan er danig van in de war raken. Het is belangrijk dat je het zelf herkent als behorend bij je ontwikkeling. Ga dat verdriet vooral niet koppelen aan een bepaalde ervaring uit het verleden, want het is van een heel andere soort. Het zal lijken alsof alle verdriet van de wereld bij je binnenkomt. Troost van lieve medemensen kan helpen als ze je maar niet proberen te redden met goede raad, maar je bemoedigen je verdriet aan te gaan. Laat het verdriet dus gewoon toe. Het gaat vanzelf over als je er niet tegen vecht. Daarna zul je je enorm bevrijd voelen. Er kan een tintelende blijheid uit opbloeien.

Een ander gevoel dat je kan overvallen is woede. Als het de woede is die ik bedoel, zul je begrijpen waarom dit gevoel woede heet. Het kan lijken alsof een storm van woede door je heen woedt. Daar moet je erg mee oppassen. Je kunt er schade mee berokkenen in je naaste omgeving. Want je zult geneigd zijn die woede uit te kuren op je naasten, ook al zijn ze daar niet de oorzaak van. Blijf desnoods even uit hun buurt. Doe er niets mee, maar laat het woeden in jou wel toe, en veroordeel jezelf er vooral niet om. Koppel deze woede niet aan één speciale ervaring of gebeurtenis uit je verleden, want dat heeft er niets mee te maken. Het is meer een optelsom van vele ervaringen. Kijk ernaar en laat het uitrazen, al is dat niet gemakkelijk. Ook dit gaat vanzelf over als je er niet tegen vecht. Probeer niet het mooier te maken dan het is door er allerlei nobele gedachten aan te koppelen. Laat het zijn, dat is genoeg. De toegelaten woede brengt je bij je eigen kracht. Voorbij de woede is die kracht niet vernietigend, maar juist zacht en creatief.

Een derde gevoel dat zich onderweg op het spirituele pad kan aandienen is rauwe eenzaamheid. Het is een gevoel alsof je in een ijskoude kosmos bent belandt waarin je je troosteloos verlaten voelt. En ook hiervoor gelden de adviezen als voor de andere gevoelens. Het gaat over als je het aanvaardt. Er kan een grote rust op je neerdalen na dit gevoel van troosteloze verlatenheid. Dan is je ervaring van troosteloze eenzaamheid getransformeerd in innerlijke vrijheid. Innerlijke vrijheid kan de vrucht zijn van doorleefde en aanvaarde eenzaamheid.

Een uiterst pijnlijk gevoel is de smartelijke terugblik. Op het moment dat je spiritueel ontwaakt kan het leven dat je tot nu toe leidde zich aan je voordoen als een vorm van grote tragiek. Je kunt een intens berouw voelen om de verloren tijd, of om het leed dat je anderen (al dan niet bewust) hebt aangedaan. Als je ook dit gevoel toelaat zonder oordeel, zal het zich kunnen omvormen tot een soort weemoed die je voortaan met je meedraagt en die je innerlijk heel zacht maakt. Die weemoed geeft je toegang tot oprechte, belangeloze barmhartigheid en mededogen.
De smartelijke terugblik kan een echte barrière zijn, als je daarvoor terugschrikt of als je jezelf met allerlei redelijke overwegingen probeert vrij te pleiten. Ga, het aan, laat het gebeuren, ontken het niet, maar daar is meer moed voor nodig dan bij de vorige gevoelens.

Een vijfde gevoel is heel wat aangenamer dan de vorige. Ik noem het 'de kosmische lach'. Je kunt onderweg op je spirituele pad werkelijk overvallen worden door de totale absurditeit van alles en nog wat om je heen. En de enig mogelijke reactie op dat moment is een schaterlach. Ik bedoel dus niet de cynische lach om de belachelijkheid van alles, maar een brede bevrijdende lach van inzicht, waarmee je jezelf van een heleboel zinloos gedoe bevrijdt.

Geen van al deze gevoelens is verplicht op het spirituele pad. Maar als ze zich aandienen is het meestal onverwacht. Als je weet dat ze er gewoon bij horen, kun je je er misschien wat makkelijker aan overgeven.
Het is ook belangrijk dat je in je eventuele rol als spiritueel begeleider van andere mensen op deze emoties verdacht bent en er mee weet om te gaan. Het heeft geen enkele zin om deze emoties te duiden om er zo aan te ontsnappen. Het zijn de wachters aan de poort van openheid. De sleutel van die poort die elk van deze wachters zal opvragen is: overgave..

Dit is een pagina van de website http://www.brammoerland.com
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door taigitu » 18 aug 2015, 10:59

Het ontwaken van het zelf

Zelfwerk 6. De dialoog met de ander

Het ontplooien van persoonlijke eigenheid zal alleen een staat van vervulling geven als die samengaat met een besef van dienstbaarheid aan de samenleving, de medemens, de natuur of iets anders buiten jezelf. Die staat van vervulling is precies datgene wat mensen van nature nastreven. Het is de opperste vorm van zelfrealisatie. Er is dus helemaal geen tegenstelling tussen persoonlijke ontplooiing en dienstbaarheid aan het leven om je heen. Ze sluiten elkaar in en ze ontmoeten elkaar in de zelfrealisatie.
Veel gesprekken hebben de vorm van een strijd om de waarheid. Dat is een gewoonte die diep in menselijk gedrag geworteld kan zijn. Het leren herkennen en afleren van die vorm van gesprek en is een belangrijk onderdeel van het leerproces van het 7stappenplan. De andere, aan te leren mogelijkheid is een ontmoeting tussen mensen die berust op respectvol luisteren en authentiek antwoorden. In zo'n waarachtige ontmoeting ‘vindt waarheid plaats.’

Dit is een pagina van de website http://www.brammoerland.com
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1

Bericht door taigitu » 18 aug 2015, 11:02

Het ontwaken van het zelf

Zelfwerk 7. Zingeving

Wat moet ik met mijn leven? Het geijkte patroon is dat je het antwoord zoekt in een spirituele traditie, of een politieke ideologie, of een andere externe bron.
Een belangrijk kenmerk van deze tijd is dat die externe bronnen door de meeste mensen niet meer als geldig worden ervaren. Dat geldt niet alleen voor de spirituele tradities, maar ook bijvoorbeeld voor het marxisme.
Ongeacht de waarde die deze oude tradities zouden kunnen hebben, willen de meeste mensen tegenwoordig zelf hun eigen antwoorden geven. Ze willen hun antwoorden ervaren als expressie van zichzelf. Moderne zingeving is: jezelf ontwerpen in de antwoorden die je aan het leven geeft, woekerend met je talenten, in relatie tot je medemens.
En dat is precies wat het 7stappenplan voor spirituele groei beoogt.

Dit is een pagina van de website http://www.brammoerland.com
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door univers » 18 aug 2015, 12:25

Is het nu goed? :mrgreen:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door Gast1 » 18 aug 2015, 12:32

Waarschijnlijk wilde taigitu ze individueel plaatsen?
Het heeft iig mijn interesse.
Heb al eerder stukjes van Bram gelezen en er zelf contact mee gehad.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door univers » 18 aug 2015, 12:38

iig
Je bent de puntjes vergeten. :mrgreen:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door Gast1 » 18 aug 2015, 13:28

Nee hoor, ze staan i.i.g. keurig netjes op de 'i' ... [joker]

Ik zou er geen punt (meer) van maken, hier nog een drietal ...

Gast1

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door Gast1 » 18 aug 2015, 13:37

Inmiddels alles gelezen.
Dat ging mij goed af, omdat het mijn aandacht had.
Bram schrijft mooie zaken.
Ik bleef even 'hangen' bij "Zelfwerk 6. De dialoog met de ander" ...

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door taigitu » 18 aug 2015, 15:30

De teksten staan er inderdaad nu goed op, in één topic.
Nu is het mogelijk, met de verwijzing naar het nummer van het Zelfwerkdeel, dat de discussie in één topic kan worden gevoerd.

Ik wilde ze in één topic plaatsten. Maar omdat ik iedere 'aflevering' apart had weggezet in
concepten stonden ze dus als aparte topic en had daar geen erg in.
Zodoende Tammy's 112 gebeld, die ze zo lief was om de 'foute/lege' topics weg te halen.

Afbeelding
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door univers » 18 aug 2015, 15:37

Zo houd je Tammy aan het werk, anders verveeld ze zich zo. :mrgreen:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Het ontwaken van het zelf. Zelfwerk 1 t.m. 7

Bericht door Gast1 » 18 aug 2015, 16:30

taigitu schreef:Nu is het mogelijk, met de verwijzing naar het nummer van het Zelfwerkdeel, dat de discussie in één topic kan worden gevoerd.
Inderdaad handig, bij het Zelfwerkdeel 4 vielen mij deze zinnen op:
Als je je verleden kunt zien als een goudmijn aan ervaringen kun je er veel van leren. Dan kan zelfs de pijn die je eventueel geleden hebt een boodschapper zijn.
Zinnen die ikzelf geschreven zou kunnen hebben.
Ik ben blij pieken en diepe dalen mee gemaakt te hebben, en nog zelfs ... die 'dalen', vooral in de ogen van anderen.
Maar het doet me telkens weer beseffen dat ik leef, soms is het niet altijd 'even gemakkelijk' en voelt het alsof er energie weggezogen wordt.
Soms denk ik, waarom doe ik dit toch (weer)?
Soms denk ik, leer ik het dan nooit? ...
Toch weet ik diep van binnen, dat dit blijkbaar moet.
Dat het niet anders kan om mijn ogen nog meer te openen,
dan mijn hart nóg meer te openen,
dat er nog steeds deurtjes zijn die niet helemaal open staan.
Ik typ zomaar ex tempore ...
en zie dat ik weer met mijn Zelfwerkdeel bezig ben ...

Afbeelding

En dus luisterde ik naar iets waar ik nog nooit eerder naar had geluisterd.
Ik had eerder slechts kleine teksten gevonden van Bram, waar ik veel herkenning in vond.

Deze clip heb ik zojuist, na een beetje speuren in één keer bekeken en met aandacht gevolgd.
Wauw ... zo ben ik op een gebrekkige wijze in 2008 gaan schrijven ...

Plaats reactie