Verlies-en rouwverwerking-ook onzichtbaar en niet-erkend verlies

Hier kan men onderwerpen plaatsen zoals : wijsheid , inzicht , tarot , orakels enz.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Verlies-en rouwverwerking-ook onzichtbaar en niet-erkend verlies

Bericht door Susan » 17 nov 2018, 10:05

Verlies- en rouwverwerking, het is een bedrijfstak geworden. Maar toch dekt verlies- en rouwverwerking vaak niet de hele lading van verdriet om wat achter iemand ligt. Mieke de Bruin schreef een indringend boek over wat ze ‘verborgen verlies’ noemt: onzichtbaar en niet-erkend verlies. Zij stelt: “Grote kans dat er achter jouw burn-out of depressie een verborgen verlies schuilt.”

Adviseur, coach en trainer Mieke de Bruin: “Veel mensen denken bij rouw nog steeds uitsluitend aan een overlijden. ‘Er is toch niemand dood’, zeggen ze dan als je in tranen bent. Maar verlies ontstaat ook als je wordt ontslagen, een ernstige ziekte krijgt of als je relatie klapt. Het zijn ingrijpende veranderingen die je toekomst grijs kleuren. Rouw komt in je wonen of je je verzet of niet. Uit onderzoek blijkt dat de emotionele, fysieke en mentale gevolgen van allerlei verliezen vergelijkbaar zijn aan die bij een overlijden. Ontkenning en onderdrukking van rouw veroorzaken verborgen verlies.

Daarnaast gaat Verborgen Verlies ook over het verlies achter het verlies en de stapeling van verliezen die voortvloeien uit het oorspronkelijke verlies. Na twee jaar ziekte raak je je baan kwijt, je huwelijk eindigt en na de scheiding zie je kinderen maar zelden. Rouw op rouw op rouw. Daarbij is de kans groot, dat je ook jezelf nog kwijtraakt.”


Je boek heet ‘Verborgen Verlies onthuld’. Valt er iets te onthullen aan verborgen verlies?

De Bruin: ‘Nee en Ja’. Nee, op zich zijn verliezen universeel. Juist ons vermogen om lief te hebben, maakt dat we verliezen ervaren. Want je kunt pas van een verlies spreken als je als je houdt van iets, van iemand of van een situatie. En ook ja, er valt veel te onthullen over verborgen verlies want wat je niet herkent en niet érkent, kan ook niet worden doorleefd en geheeld. Regelmatig krijg ik de vraag: ‘Verborgen Verlies, waar moet ik dan aan denken? ‘Meestal kijk ik de ander dan recht aan, wacht een paar seconden en zeg: ‘Alles waar je nu aan denkt, dat is verborgen verlies.’ In alle jaren dat ik dit werk doe, komt er bijna altijd een schok of een besmuikte glim­lach tevoorschijn bij dit antwoord. Ik heb gemerkt dat veel mensen dan in één seconde de verbinding leggen tussen hun depressieve gevoelens en hun weggestopte verliezen.”


Waarom is het accent op verliezen zo belangrijk?

“Bijna niemand heeft zorgvuldig geleerd met rouw en verlies om te gaan. Terwijl we allemaal ons hele leven in de rouw zijn. Ik weet dat dit overdreven klinkt en toch is het in de kern waar. Vanaf je geboorte raak je naast alle groei ook steeds iets kwijt. Soms is dat pijnlijk en ingrijpend en soms laten de gebeurtenissen je ogenschijnlijk koud. We staan er zel­den bij stil dat we alles waar we van houden kunnen verliezen. Meestal onverwacht klopt verlies aan je deur en als je niet opendoet, weet het via het raam binnen te dringen. Omdat rouw je hele leven langs kan komen, is het van belang daar zorgvul­dig en met een helder bewustzijn naar te kijken. Dan kun je groeien ondanks of juist dankzij je rouw. Je kunt golven niet tegenhouden, maar je kunt wel leren surfen.”


Wat kunnen gevolgen zijn van het wegstoppen van verlies?

“Weggestopt verlies kan – soms pas jaren later – tot ziekten leiden, tot vage lichamelijke klachten, tot depressieve gevoelens of eenzaamheid. Juist dat ontkennen en wegstoppen van het verlies veroorzaakt een onderhuids emotioneel gezwel dat onverhoeds zijn kop kan opsteken. Er hoeft maar een bepaalde geur, smaak, liedje, naam of datum langs te waaien en oud zeer wordt aange­raakt. Het wegstoppen en niet-erkennen is veelal een overlevingsstrategie. Het is een manier van reageren die je in je jeugd helpt om overeind te blijven. Dat is fijn en effectief, totdat er een breekpunt ont­staat waarop de strategie zich tegen je keert. Het overkomt bijna ieder mens ooit. Als je negatieve emoties onderdrukt, verdoof je jouw vermogen om je ware verlangens te voelen. Zo betaal je een hoge prijs om overeind te blijven.”


Wat is volgens jou het ergste verlies?

Mieke: “Vaak vraag ik als ik iemand begeleid: Wat ben je nog meer kwijtgeraakt met die burn-out?’ Bijna altijd is het antwoord: ‘Mezelf. Ik ben mezelf kwijt. Ik leef op de automatische piloot. Nou ja, leef, het is meer overleven.’ En in mijn ogen zijn we hiermee bij de kern, de diepste pijn be­land. Je leeft zonder de verbin­ding met wie je werkelijk bent. Dan ben je het con­tact kwijtgeraakt met dat vrije kind dat onbevan­gen en onbevreesd de wereld en het leven tege­moet treedt. Door het verlies van je innerlijke kind leef je niet meer voluit vanuit je kracht en je verlangen. De dagen gaan voor­bij alsof je van­achter dunne gordijnen slechts toeschouwer bent van jouw leven. Zo is het leven niet bedoeld.”


Hoe kan iemand door de rouw heen groeien?

“Regelmatig hoor ik: ‘Kon ik ook maar leren om weer uit die put op te krabbelen. Hoe doen anderen dat toch?’ Het goede nieuws in dit hele verhaal is dat er ook op je dieptepunt niets verloren is gegaan. Je essentie kan niet stuk. Je kunt leren verliezen te verweven in het kleed van je leven, je kunt leren te rouwen om wat ver­loren is gegaan en tegelijkertijd kun je overeind blijven en groeien. Zo kun je jezelf helen en je veerkracht vergroten.

Ik moet vaak denken aan een krukje met drie poten als ik aan veerkracht denk. Om stabiel te kunnen zitten, zul­len alle drie de poten even sterk en even lang moe­ten zijn. De eerste poot hoort bij jouw innerlijke balans. De kwaliteit van de hulptroepen, je supportsysteem, om je heen vormt de tweede poot en de effectiviteit van je overlevings­strategie, je coping, de derde. Deze drie poten vormen met elkaar je veer­kracht. Als de drie poten niet in balans zijn, wordt je leven wiebelig. Je hebt dan te werken aan je rouw. De eerste stap van rouw is het erkennen van het verlies, steeds op een dieper niveau zodat je jezelf weer terugvindt. Eindelijk bevrijd en in vrede met jezelf! Wat een vooruitzicht. En als jouw stagnaties je te veel belemmeren kan bijvoorbeeld een coachtraject je goed helpen.”

Mieke de Bruin

https://kd.nl/2018/10/22/verborgen-verl ... van-velen/
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Plaats reactie