Ons etherische lichaam
Meten is weten’, dat lijkt een helder paradigma in onze westerse wereld.
Door meten kunnen we veel informatie krijgen over ons lichaam, onze maatschappij, onze aarde en de kosmos waarin we leven.
Het succes van dit meten is de laatste eeuwen zo groot geworden dat sommige wetenschappers zelf dit paradigma hebben uitgebreid
met het motto: ‘Wat niet gemeten kan worden, bestaat niet’. Helder, maar klopt dat ook? Hoe kun je dit bewijzen? Dat kun je natuurlijk niet.
Momenteel zijn de wetenschappers daarom niet meer zo arrogant zich hierop te beroepen.
Parapsychologie in de verdrukking
Toch hebben ze hier lange tijd mee gewerkt. Het werd bijvoorbeeld in Nederland in de jaren ’70 gebruikt om een aanval te plegen op professor Tenhaeff,
hoogleraar parapsychologie aan de universiteit van Utrecht. Tenhaeff was over dit onderwerp internationaal bekend geraakt en kwam ook regelmatig
op radio en tv. Hij bleek in staat om zijn unieke onderzoekingen te verdedigen in het Tijdschrift voor Parapsychologie, maar ook in de Sceptical Inquirer,
het huisblad van de internationale sceptici.
Bovendien vonden zijn artikelen in de Nederlandse kranten een gretig lezerspubliek. Het publiek bleek geïnteresseerd in de achtergronden
van stralingspatronen, van telepathie, helderziendheid, wichelroede lopen, magnetisme, aura lezen en helen. En het had begrip voor wat hij zei
over ‘stralingspatronen bij levende organismen’ en ‘het subtiele, etherische lichaam dat ons omgeeft en vitaliteit geeft’.
Deze verschijnselen bleken namelijk bij brede lagen van de bevolking te leven en ook bruikbaar voor het dagelijkse leven.
Professor Tenhaeff kon daar dan goed onderbouwde verklaringen voor geven.
Maar werden hiermee niet de precies vastgelegde grenzen van de bestaande wetenschap overschreden?
Collega’s in vakgebieden als psychologie, sociologie en statistiek vonden dat hij ‘niet methodisch maar irrationeel’ te werk ging
en zich bezig hield met onderwerpen die niet meer dan de naam ‘magisch bijgeloof’ verdienden.
Uiteindelijk hoonden zij hem weg. Toen Tenhaeff in 1978 vertrok werd er geen opvolger benoemd.
Stralingspatronen bij levende organismen
Toch is er op dit terrein nog wel het een en ander te meten. Ik zou er veel voorbeelden van kunnen geven, want de meetinstrumenten
worden steeds verfijnder, maar laat het bij een voorbeeld: de Kirlian fotografie. Deze werd in de jaren ’30 van de vorige eeuw toevallig ontdekt
door de Armeens-Russische onderzoekster Valentina Kirlian.
Zij kon energetische ontladingen van levende planten en andere organismen fotografisch vastleggen.
Deze fotografie werd aanvankelijk enthousiast ontvangen door helderzienden uit het alternatieve circuit die hierin een wetenschappelijke bevestiging
zagen van hun waarnemingen van het energieveld van levende wezens. Zij noemden dit dan ook snel ‘aurafotografie’. Maar de wetenschap probeerde
alle mogelijke andere verklaringen te geven voor wat men met Kirlian fotografie kon vastleggen. Dat lukte uiteindelijk voor een gedeelte,
maar er bleef nog een onverklaarbare rest over. In de jaren ’70 was het wetenschappelijk standpunt daarom: ofschoon het stralingspatroon op de Kirlianfoto
uiterlijke gelijkenis vertoont met hetgeen de helderziende meent waar te nemen, is de aanname van een bio-energetisch veld van levende wezens
niet waarschijnlijk. Wel is aangetoond dat het stralingspatroon van een gezonde plant aanzienlijk verschilt van een ongezonde of dode plant.
Hoe is dit te verklaren? Deze eeuw zal hierover uitsluitsel gaan geven. Want het wetenschappelijk onderzoek op dit terrein is nog in volle gang.
Beelden van de astrale wereld
Ondertussen gaan helderzienden verder met hun waarnemingen. En die kunnen heel reëel zijn en veel informatie bevatten.
Maar niet iedereen die aura’s ziet kan dit aan. Er was een tijd in mijn leven, met name na mijn verblijf in India, dat ik de aura van mensen kon zien,
maar ik kreeg zoveel informatie dat het mijn normale functioneren belemmerde en toen heb ik die mogelijkheid in mezelf afgesloten.
Hiermee plaatste ik mezelf buiten een unieke traditie, die ook in het Westen altijd heeft bestaan en nog steeds veel beoefenaars kent.
Onlangs kwam ik dit thema weer tegen bij het schrijven van een artikel over Wassily Kandinsky, een icoon van de abstracte kunst begin vorige eeuw.
Hij wilde met zijn werk het rationele, materialistische denken overstijgen en beelden schilderen van de astrale werkelijkheid,
de wereld voorbij het zichtbare. Ook hij had ervaringen met de astrale wereld, maar kon er maar geen goede beeldtaal voor vinden.
Tot hij begin vorige eeuw een boekje las van de Charles W. Leadbeater, een helderziende priester van de Engelse kerk en mede-oprichter
van de Vrije Katholieke kerk. Samen met de theosoof Annie Besant schreef hij het boekje ‘Thought Forms’, waarin hij kleurige tekeningen
van fijn stoffelijke aura’s afbeeldde. Deze openden voor Kandinsky de wereld waar hij naar op zoek was. Hij zag vormen die hij niet eerder gezien had
en las vol verbazing hoe de kleuren die getoond werden bij bepaalde stemmingen hoorden. Een aura van iemand die woedend is blijkt een andere uitstraling
te hebben dan die van iemand die bang is, verdrietig of hebzuchtig.
Ook de aura van iemand die in stilte mediteert of gevoelens van mededogen heeft, kent een eigen kleur.
Kandinsky, die altijd al heel gevoelig was voor kleuren, begon hiermee te experimenteren.
Hij begon de zichtbare vormen los te laten en gevoelens van deze ijlere wereld waarin we leven in abstracte vorm en kleur om te zetten.
Zijn kleurige en abstracte schilderijen, momenteel in alle grote musea van de wereld te zien, blijken nog steeds unieke verwijzingen
naar de werkelijkheid die ons rationele denken te boven gaat.
Om dat te ervaren moet je echter een tijdje voor zo’n kunstwerk blijven staan.
Niet meteen door hollen, maar even de pas inhouden, stil worden en genieten van de kleuren die je de weg naar binnen wijzen.
Onlangs mocht ik in het Stedelijk Museum van Amsterdam een tijdje stil staan voor een prachtig, abstract werk van Kandinsky.
Na een tijdje sloot ik mijn ogen. Er was tot mijn verbazing onverwacht bewustzijn van het energielichaam dat mij omgeeft.
https://www.vgamsterdam.nl/blogs/484/on ... he-lichaam
