Litha-Midzomer-Zomersolstitium-Zomerzonnewende 21 Juni

Hier kan men onderwerpen plaatsen zoals : wijsheid , inzicht , tarot , orakels enz.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Litha-Midzomer-Zomersolstitium-Zomerzonnewende 21 Juni

Bericht door Susan » 18 jun 2019, 12:28

Het is al bijna weer 21 juni en worden de dagen daarna weer korter, net of dit voorjaar pas een
paar weken geleden begonnen is...in plaats van 3 maanden.

* * *

CITAAT:

Litha is ook bekend onder de namen Midzomer, Zomersolstitium en Zomerzonnewende. Dit feest wordt traditioneel op de vooravond van de zomerzonnewende gevierd, op 21 juni. Dit is de langste dag van het jaar en de nacht ervoor is dus de kortste nacht. Na deze dag zullen de dagen weer korter worden tot Yule. Met Litha bereikt alles een hoogtepunt,alles om ons heen is groen. Het is ook de dag met de meeste zonne-uren. Dit geeft de kracht van de zon weer. Er wordt een keerpunt gevierd, men wacht de oogst af en de vruchtbaarheid van de gewassen is nu maximaal. Litha is afkomstig uit het oud Germaans en betekent berghelling. Dit zou goed de symbolische berghelling kunnen weergeven die de zon in juni beklimt en in juli afdaalt. In het plantenrijk gaat de groei nu over in rijping. Nu de strijd om het bestaan is gewonnen wordt de energie gebruikt om het voortbestaan van de soort veilig te stellen.

Mythen betreffende het seizoen omschrijven de gebeurtenissen rond het hoogtepunt van de zon en daarop volgend het begin van de toenemende duisternis. Een favoriete mythe uit de noordelijke landen gaat over de strijd tussen de eikkoning (God van het wassende licht) en de Hulstkoning (God van het afnemende licht).

De twee gaan een gevecht aan en vanzelfsprekend wint de hulstkoning, zodat hij het rijk regeert tot Yule, wanneer hij plaats maakt voor het wedergeboren Kind van het licht, de jonge Eikkoning. Het idee van Goden die elkaar doden is niet alleen een vermakelijk verhaal, het is een krachtig magisch beeld. Als de Hulst Koning de Eik Koning verslaat, is dat niet echt een letterlijke dood; het betekent een verschuiving in de balans van kracht. De Eik Koning heeft slechts het toneel verlaten, tot hij weer kan terugkomen. Dit weerspiegelt dat de dood niet slecht of kwaadaardig is, maar meer een noodzakelijke transformatie.

Afbeelding

Litha is altijd een vrolijk jaarfeest geweest. Muziek in de vorm van drums met zang en dans waren veel voorkomend. Midzomervuren werden ontstoken voor bescherming, reiniging, en de hoop dat de zon zijn warmst lang genoeg zal behouden om een goede oogst te bieden. Vaak werd tijdens de kortste nacht niet geslapen.

Net als andere feestdagen heeft de kerk ook geprobeerd deze dag om te vormen tot een christelijk feest. 24 juni werd de geboorte dag van Johannes de doper. Opvallend is hier dat eigenlijk alle heiligen geëerd worden op een dag dat ze sterven en niet op hun geboorte dag. Ook de geboorte van Jezus werd verplaatst van laat in de lente, zijn eigenlijke geboorte dag, naar 25 december, de dag waarop de zonnekoning werd geboren. In feite heeft de christelijke kerk zich dus ook hier aangepast aan de cyclus van de aarde zoals die door de heidenen destijds werd geëerd.

Het feest van Johannes de doper valt op 24 juni. Dit komt omdat tot 1700 de Juliaanse kalender gehanteerd werd en volgens deze kalender was 24 juni de langste dag. Ook al verschoof Litha naar 21 juni na de invoering van de Gregoriaanse kalender, toch bleef men het gewoonte getrouw toch vaak op 24 juni vieren.

Afbeelding
Johannes de Doper.(ook wel St.Jan genoemd)


Tijdens Litha is mede een belangrijk symbool. Mede is een alcoholische drank die gebrouwen word van honing. Incidenteel werd er geloofd dat, omdat de god en godin in mei trouwen, het ongeluk bracht als je als sterfelijke in mei zou trouwen. Veel vrouwen bleken na de mei vuren echter zwanger te zijn en zo kwam het dat juni een erg populaire maand werd om te trouwen. Dit is ook de reden dat in het engels de periode na de bruiloft honeymoon heet, afgeleid van de naam honing.

Afbeelding

De naam Midzomer is misschien een beetje vreemd, omdat deze datum tegenwoordig in verband wordt gebracht met het begin van de zomer. Maar de oude Kelten kenden slechts twee seizoenen: licht en donker, zomer en winter. Tijdens Midzomer vierden zij het hoogtepunt van de zomer, dus het midden van de lichte helft van het jaar. Ze zomer zonnewende wordt in vele plaatsen over de hele wereld gemarkeerd door o.a. steencirkels, markeringen of tunnelachtige passages waardoor licht alleen tijdens de zonnewende schijnt. Dit toont aan dat de mensen deze dag belangrijk genoeg vonden en de moeite namen om de zonnewende te kunnen voorspellen en vastleggen.

Midzomer is een zonnefeest. Tijdens Midzomer is de zonnecyclus op haar hoogtepunt. In de meeste bekende mythen wordt de zon als mannelijke godheid afgeschilderd. Toch komt ook het tegenovergestelde voor. Onder andere in de Baltische landen, waar men de zonnegodin Saule vereert.

Afbeelding
Zonnegodin Saule.

In haar wagen doorkruiste ze de lucht om warmte, genezing en groei te verzorgen. Er zijn tal van liedjes die naar haar verwijzen den die ook in deze tijd nog gezongen worden. Een oud gebruik was om met Midzomer brandende wielen of tonnen van heuvels af te rollen. Dit werd gedaan om de zon te begroeten.

Vuur

Afbeelding

Vuur was tijdens het midzomer feest erg belangrijk. Zo worden sinds heel vroeger met midzomer vuren ontstoken om de zon te eren. Ook werden kruiden in het vuur gegooid voor geluk en om boze geesten af te weren. Als stelletjes hand in hand over het vuur sprongen en elkaar onderweg niet loslieten, zou dat garant staan voor een langdurige en goede relatie. De as van het vuur werd mee naar huis genomen om zich te beschermen tegen onweer en bliksem en om zich te verzekeren van harmonie in het huwelijks leven. Deze midzomer vuren werden later gekerstend en omgedoopt tot Sint Jansvuren. Om het geluk af te dwingen werd er over het vuur gesprongen in de veronderstelling dat de gewassen zo groot en hoog zouden worden als zij konden springen. Nog steeds springen mensen tijdens Litha over de vuren (of lopen tussen ontstoken kaarsen door) om zichzelf met kracht te vullen en om symbolisch dat gene weg te branden dat we niet meer nodig hebben.


Midzomerkrans

In Litouwen wordt tot op de dag van vandaag met Midzomer een ritueel uitgevoerd rondom een paal die vergelijkbaar is met de meiboom. Deze paal wordt Kupole genoemd en heeft in de top drie takken. Deze moeten de takken van de levensboom voorstellen, waaruit de zon, de maan en de sterren zijn ontstaan.

Afbeelding
Kupole

Vrouwen maken bloemenkransen en de mannen dragen kransen van eikenbladeren. Deze met kransen behangen mannen doen sterk denken aan de in het Westen bekende Groene Man, een vegetatiegod.

Afbeelding
Green man

Ongetrouwde meisjes gaan met hun rug naar de Kupole staan en werpen hun bloemenkrans omhoog, in de hoop dat deze in de takken van de Kupole blijft hangen. Het aantal mislukte pogingen wordt gezien als het aantal jaar dat het meisje nog moet wachten eer ze zal trouwen. In andere Baltische landen worden de kransen te water gelaten. Als de krans van een man en een vrouw bij elkaar komen te drijven, zou dat een voorteken zijn voor een liefdesrelatie en huwelijk.

De Stropop

Afbeelding

Vroeger werd de godin van het oude en jonge graan vertegenwoordigd door een persoon, die geofferd werd. Afhankelijk van de cultuur was dit een vrouw of een man. Een overblijfsel van dit ritueel is de vogelverschrikker; een stropop op ware lichaamsgrootte die rond een vaak kruisvormige houten paal wordt opgehangen en boven het veld uitkomt. Dit om hongerige vogels af te schrikken en om toe te zien op een vruchtbare oogst. Een andere verklaring voor de vogelverschrikker is de volgende; de Romeinse god Priapus was een god van vruchtbaarheid en bescherming van het gewas. Beeldjes van deze god werden naar gezegd geplaatst om de oogst te beschermen en goed te laten groeien. De vogelverschrikker zou een overblijfsel van dit gebruik zijn.

Stropoppen werden ook wel gezien als een verpersoonlijking voor alles wat oud is en dat vervangen zou worden door het nieuwe. In dit geval was dat de nieuwe oogst. Daarom werd met Midzomer vaak een stropop gemaakt, een overblijfsel van de vorige oogst, waarmee men rond de akkers liep om een goede oogst af te dwingen. Tijdens het oogstfeest dat later volgde werd deze pop meestal verbrand.

De Bezem

Afbeelding

Een ander oud gebruik is het rijden op lange stokken of bezemstelen. Dit ritueel werd veelal door vrouwen uitgevoerd. Men maakte met de stok of bezem tussen de benen zo hoog mogelijke sprongen op de akkers. Men geloofde dat het graan zo hoog zou groeien als de sprongen die gemaakt werden.

Elfen

Tijdens Midzomer zou de sluier tussen onze wereld en die van ‘het kleine volk’, ofwel de elfen, dunner zijn dan anders. Contact met ‘het kleine volk’ zou daarom gemakkelijker tot stand te brengen zijn. Dit vind je ook terug in de literatuur, bijvoorbeeld in ‘A Midsummer Night’s Dream” van Shakespeare.

Ook wordt wel gezegd dat de vlier je kan helpen bij ontmoetingen met elfen. Niet alleen omdat elfen zich vaak in de buurt van deze boom zouden bevinden, maar ook vanwege de magische krachten van de vlier zelf.
Dep tijdens de Midzomernacht je ogen met het sap van de vlier en je zult de elfen makkelijker kunnen zien.
In de eerste eeuw na Christus schreef de Griekse Claudius Aelianus dat de bloemen van de pioenroos met Midzomer opengaan en dat er in de bloemen elfen wonen die tijdens de nacht licht uitstralen.

Kruiden

Margriet, Klaver en Sint- Janskruid werd vroeger geplukt en tot een krans gevlochten, men legde deze krans onder het hoofdkussen om allerlei ziektes te bestrijden. Deze kruiden werden ook wel aan de ringschroeven van het raamkozijn gehangen om blikseminslag af te weren.

Men gelooft dat als je met Midzomer negen verschillende kruiden tot een gordel vlecht en draagt, dat je dan binnen een uur je eigen toekomst ziet.

Zeven verschillende kruiden geplukt tijdens de Midzomernacht en onder het hoofdkussen gelegd zouden zorgen voor voorspellende dromen.

Volgens een oud bijgeloof brandde men tijdens Midzomer om 12 uur s’middags of om 12 uur s’nachts kolen bij de wortels van de bijvoet. Deze kolen zouden toverkrachten bezitten. Er werd geloofd dat alleen maagden en kinderen de kolen zouden kunnen vinden. Men vlocht tijdens Midzomer kransen van bijvoet en hing deze op in de stal om ‘het kwaad’ weg te houden. Ook danste men met deze kransen rond het vuur, uiteindelijk werden de kransen in het vuur gegooid in de hoop dat alle ziekten, onheil en boze toverij op de kransen zou overgaan en met de kransen zou verbranden.

In Duitsland werd met Midzomer peterselie met het veevoer gemengd om zo boze geesten af te weren.

Men geloofde dat Sint Janskruid geplukt met Midzomer en op zolder opgehangen als voorbehoedsmiddel werkte. Daarentegen zou Sint Janskruid ook heilzaam zijn voor vrouwen die graag kinderen wilden. Zij verzamelden met Midzomer de gele bloemzaadjes van het kruid om vruchtbaar te worden. Sint Janskruid geplukt met Midzomer zou ook helpen met het krijgen van wilskracht en onoverwinnelijkheid. Verder zou het ook geestesziekten op afstand houden.

Ook was het traditie om met Midzomer bij het haardvuur, waar de huisgeesten zich ophielden, een vlierkoekje of vlierbloesempannekoek te eten. Hierdoor zou men een jaar lang geen koorts meer hebben.

Afbeelding

Margrieten en madeliefjes worden gezien als typische midzomerbloemen. Madeliefjes die tussen 12 en 13 uur s’middags geplukt werden en daarna gedroogd zouden speciale krachten bezitten. Wanneer je belangrijke zaken moest doen en je nam de gedroogde madeliefjes mee, dan zouden je zaken goed verlopen.

Slangekruid wat in huis werd gehaald met Midzomer zou muizen verdrijven.

Afbeelding
Slangenkruid


Kleuren in deze tijd: blauw, groen, goud, bruin, geel, oranje en rood

Planten/Kruiden: eik, citroen, sandelhout, saffraan, ylang-ylang, kers,kamille, vijf vingerkruid, varen, den, roos, tijm, verbena, fennel, margriet, klaver, Sint-Janskruid

Olie: kers, kaneel, sandelhout, lavendel, sinaasappel, munt, citroen, saffraan

Thee: citroenthee, sinaasappelthee, muntthee

Wierook: citroen, roos, mirre, sandelhout, lavendel, libanum, tijm

Edelstenen: Lapis Lazuli, Diamant, Jade, Smaragd, Tijgeroog, Barnsteen, Jaspis

Goden en Godinnen: Moeder Aarde, Freya, Hathor, Astarte, Venus, Aphrodite, Eik Koning, Hulst Koning, Arthur.

Eten en Drinken: mede, bier, verse groente en fruit, brood, citroenkoekjes, honingcake, anijsmelk, appels, aardbeien, vruchtensap, vruchtenwijn

Symboliek: vuur, zon, eik, feeën, elfen, bloemen, hulsttakken

Activiteiten: het verwerken van kruiden, takken beschilderen, Patchwork/quilts maken, handfastings.

Wat kun je zoal doen met Litha

Leg een ring van bloemen rond de ketel of een schaal met bijvoet.
Hang een bundel van verse kruiden op om te drogen .
Zet een witte kaars voor je raam en steek die aan.

Maak een liefdesamulet.
Maak een vuur.
Magische altaarwater verzamelen, ga naar de zee of vang regenwater op tijdens een onweersbui.
Oogst medicinale en/of magische kruiden.
Maak muziek met trommels en belletjes.
Over het vuur springen
Maak een bloemenkrans.
Je kunt het vuur maken van negen soorten hout
Maak een buideltje van bijvoet of verbena. Maar je kunt ook een ander kruid nemen wat voor jou een speciale betekenis heeft op dat moment.
Draag je buideltje tijdens het zingen en dansen om het vuur. De beweging van je lichaam helpen de krachten van de kruiden op te wekken en je bescherming en kracht bieden voor het komende jaar.
Maak contact met de andere wereld.
Verzamel dauw . Dit kun je doen door s’avonds doeken vlak boven de grond te spannen en ze vroeg in de ochtend, nog voor de zon op komt, uit te knijpen. Was je gezicht en je lichaam hiermee. Het zal je kracht en schoonheid geven.
Je kunt gaan divineren om antwoorden te krijgen op vragen die je hebt.


Een recept:

Afbeelding

MEDE:

Ingrediënten:

4 kg. zachte honing
halve theelepel gemalen nootmuskaat
halve theelepel gemalen kruidnagel
stukje geschilde gemberwortel
1 pijpje kaneel
10 liter water
1 zakje thee( looizuur)
1 theelepel citroenzuur
1 theelepel wijnsteenzuur
champagnegist

nodig: gistingsflessen met waterslot
flessen en kurken om te bottelen.

Hoe maak je het:

Neem de 4 kg. honing en doe die in 4 liter water en breng al roerend aan de kook.
Laat de kruiden in een linnen zakje meetrekken.
Laat het geheel 2 uur zachtjes koken.
Laat het afkoelen tot 27 graden Celsius
Vul dit aan met afgekoeld gekookt water.
Breng dit alles over in een gistingsfles met het zakje kruiden erbij.
Voeg het gist toe.
Er volgt nu een rustige gisting en de mede wordt na de gisting helder door de gistingsfles in een koude , niet verwarmde ruimte te plaatsen.
De rijping duurt ongeveer 2 jaar, maar proef elke 6 maanden om de rijping te volgen.


Hier is meer te vinden:

http://www.thespiritofthegoddessis.nl/J ... tLitha.htm
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Litha-Midzomer-Zomersolstitium-Zomerzonnewende 21 Juni

Bericht door Susan » 18 jun 2019, 17:26

Ceremonies en geloven rond de zomerzonnewende.

In oude beschavingen werd vaak een festival (vieringen langer dan een dag) georganiseerd om de zon te eren. De Zon was volgens de Griekse mythologie een god, maar hij hoorde niet bij de Olympische goden.

De nacht van 21 juni wordt de nacht van de “heliotroop” of zon genoemd en sinds de prehistorie staken mensen zuiverende vuren aan om de slechte ontwikkeling in het leven te voorkomen. Op deze manier verwelkomde de mens de zomer.

Zoals in de Nationale Geographic werd vermeld: “De Egyptenaren bouwden de piramiden van Gizeh zodat de zon, gezien vanaf de Sfinx, precies tussen twee piramiden ondergaat tijdens de zomerzonnewende.
Inca’s vierden de winterzonnewende met een ceremonie genaamd Inti Raymi.
Archeologen ontdekten in een lang overwoekerde Maya-stad in Guatemala ook de overblijfselen van een astronomisch observatorium, met gebouwen die in lijn waren gebouwd met de zon tijdens de zonnewendes”.

Hier is meer te lezen: https://www.nationalgeographic.nl/ruimt ... zonnewende

In het oude Griekenland staken mensen ‘vuren van het geluk’ aan en het was een gewoonte dat jongeren erotische geloften gaven, driemaal over de vuren springend om hun geloften te bezegelen.
De oude Kelten in Groot-Brittannië hadden de gewoonte ‘kustvuren’ te ontsteken en ze vierden zomerzonnewende in Stonehenge.
De naam Stonehenge is afkomstig van de oude Engelse woorden Stanhen en gist, wat ‘hangende stenen’ betekent. Hoewel er ontelbare theorieën zijn, is de enige zekerheid dat het monument ongeveer 1500 jaar lang een plaats van verering bleef en de stenen uit de regio van Wales kwamen. Op de dag van de zomerzonnewende en tijdens zonsopkomst, verschijnt de zon op één lijn met de hoofdsteen van het monument.
In het oude Rome vierde men “Vestalia” en de vieringen duurden een week. Het was een vuurfestival, ter ere van de godin Vesta, die de beschermster van het gezin was.

En omdat al deze heidense overtuigingen hun eigen regels hebben en een speciaal vermogen om “in de tijd te reizen”, zien we dat tot op heden veel toeristen Stonehenge op ‘midzomerdag’ bezoeken (of zomerzonnewende / 21 juni).


Griekenland:
Summer solstice
De magische “vuren van Klidonas” of “vuren van de Heliotroop”: de gewoonte.
In Griekenland is het ritueel twee dagen opgeschoven met de vuren die op de dag van Sint Johannes Klidonas worden aangestoken (zoals ze karakteristiek worden genoemd). In andere gebieden is de naam van de heilige Sint Johannes Heliotropos.
De rituele vuren worden meestal op kruispunten, in verschillende buurten aangestoken en elke buurt heeft als een doel het grootste vuur aan te steken. In deze vuren gebruiken mensen alle soorten huishoudelijke voorwerpen die zij graag willen weggooien; als eerste de bloemenkrans van 1 mei. Dit symboliseert de behoefte aan vernieuwing en regeneratie.
Jonge mensen springen over het vuur heen en doen wensen waarvan ze hopen dat ze zullen uitkomen.

Tegelijkertijd proberen ongehuwde meisjes door middel van magische en geheime tekens hun “riziko” (= geluk / lot) onthult te krijgen. Om deze reden wordt Ai Giannis (= Sint Johannes) van de zomer ook Rizikaris of Klidonas (= voorteken, teken) genoemd. De belangrijkste noodzakelijkheden zijn een kruik vol met “stil water” en een persoonlijk object van elk meisje.
De meisjes van het dorp verzamelen zich in een huis. Een van hen gaat naar de bron van het dorp en vult de kruik met water. Dan keert ze terug naar het huis, terwijl ze onderweg zwijgt. Dat is de reden waarom het “stil water” wordt genoemd. Elk meisje gooit er een “rizikari” in (d.w.z. een talisman, dit kan een vrucht zijn, een paar juwelen, enz.). Daarna wordt de kruik met een rode doek bedekt en “wordt het verzegeld”, wat betekent dat hij met een touwtje dichtgebonden wordt, en de hele nacht in het open lucht , onder het sterrenlicht wordt achtergelaten.
Er wordt gezegd dat tijdens deze avond de meisjes zullen dromen van de man met wie ze zullen trouwen.

De volgende ochtend moet het meisje dat het water heeft gebracht het naar binnen brengen, vóór het eerste licht van de zon. ‘S middags komen alle meisjes weer bijeen. De kruik wordt geopend en elk van de meisjes pakt er een talisman uit en laat het zien. In de groep is er ook altijd een oudere vrouw die talent heeft om spontaan kleine gedichten te maken, een soort ‘mantinades’ zoals ze dat op Kreta zouden noemen. Elke keer dat een talisman wordt gekozen, wordt een klein gedicht gemaakt. Er wordt geloofd dat deze geïmproviseerde gedichten de toekomst van het onbekende meisje voorspellen dat de bezitster is van de ‘rizikari‘.

De magische “vuren van Klidonas” of “vuren van de Heliotroop”: de symboliek.
Vanaf het begin hadden deze ‘midzomervuren’ een zuiverend karakter. Dit is de reden waarom alle huishoudelijke “afval”voorwerpen erin worden gegooid.
Degenen die over de vuren springen houden hun wensen geheim, de verborgen gedachten van de meisjes, hun dromen en de geïmproviseerde gedichten bevestigen ook het occulte karakter van de vuren.
Naast al het eerder genoemde zijn de vuren initiatievuren. Het ‘stille water’ en zijn magische eigenschappen in combinatie met de kracht van het vuur om de wensen uit te laten komen, zijn elementen van het inwijdingskarakter.

Hoewel de officiële religie de ceremonies en de rituele vuren van Klidonas heeft veroordeeld, zijn ze in veel gebieden te vinden, zoals op Kreta en elders. Het is niet nodig om te geloven; je kunt jezelf gewoon toestaan om het moment te beleven.
En als je over het vuur springt, vergeet dan niet om een wens te doen. Misschien komt het niet uit. Maar je weet maar nooit: misschien brengt Sint-Johannes van ‘midzomer’ je geluk.

Bron: Lato, het Griekse cultuurcentrum van Amsterdam
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Plaats reactie