De mechanische mens

[taigitu]

De mechanische mens

Daar sta je dan. Met een ‘stam’ in je brein die je waarneming van de wereld drastisch filtert en ingesleten neuronensporen als vertakkingen van die ‘stam’ die je respons op je beperkte waarnemingen programmeren, ondersteund door verslavende chemische stoffen die de intensiteit van de ‘hitte’ bepalen. Dit heet de ‘mechanische mens’. Het grappige is dat we helemaal verslingerd zijn aan onze ‘mechanismen’. We noemen ze namelijk ‘ik’. De hierboven geschetste programmering geeft ons een ik-gevoel: een begrensde en gedefinieerde identiteit met ‘hitte’ als verslavend element. Zo’n identiteit sluit aan bij het lichaam en dat geheel voelt veilig zelfs als de ervaring onprettig is. Daarom willen we die identiteit zo graag voeden, verdedigen en uitbreiden. En de wereld van alle dag bewijst het: het is de mensheid van dit moment.

Disidentificatie

Disidentificatie is niks anders dan je geleidelijk bewust worden van de ‘mechanica’ van je ego-bewustzijn. Een bewustzijn dat op afstand toekijkt en waarneemt hoe datgene dat je ‘ik’ noemt, functioneert. Een onafhankelijke, onvoorwaardelijke en liefdevolle getuige die niet anders doet dan zich bewust zijn van het mechanische bewustzijn. Een meta-bewustzijn. Via dit bewustzijn komt het onderzoek op gang waarom datgene dat zich ‘ik’ noemt, juist die gedachten en gevoelens heeft en juist die handelingen verricht als reactie op ervaringen. Bovendien neemt dit bewustzijn waar welke ervaringen wel en welke niet worden gefilterd.

Het is dit meta-bewustzijn dat de ervaring van het mechanisch bewustzijn ervaart.

Bron: http://www.bronbewustzijn.eu

[Gast1]

Een kleine herinnering voor mij om dit op te pakken …

[Tardis]

Bedoel je met het 'meta-bewustzijn' niet 'ik'? Is 'ik' in jouw beschouwing gekoppeld aan ego? Toen ik ooit in een handboek voor psychologen de karakteristieken van persoonlijkheidsstoornissen las herkende ik iemand uit mijn kennissenkring die qua karakter exact beschreven werd, alsof zij model had gestaan voor de beschrijving. Ik wist toen niet of ik moest huilen om het probleem waar ze mee te kampen heeft of blij moest zijn dat me eindelijk duidelijk werd wat haar mankeerde. Want die persoonlijkheidsbeschrijving, in dit geval een echte stoornis, heeft naar mijn idee niets met haar 'ik' te maken. Want het karakter is blijkbaar stereotype, en in kaart te brengen, en voorspelbaar in zijn ontwikkeling. Volgens mij zit de ware 'ik' van iemand veel dieper dan het niveau van karakter kenmerken. Als je het mij vraagt weer een kwestie van het verschil tussen hebben en zijn: je hebt een karakter, maar je bent niet een karakter, je hebt geen bewustzijn, maar je bent bewustzijn. Volgens mij is de essentie van 'ik' te reduceren tot bewustzijn, zonder zelfbewustzijn geen 'ik' besef, om dezelfde reden vervang ik het woord ziel altijd door bewustzijn.

Zie jij dat heel anders?

[taigitu]

Bedoel je met het 'meta-bewustzijn' niet 'ik'? Is 'ik' in jouw beschouwing gekoppeld aan ego? Toen ik ooit in een handboek voor psychologen de karakteristieken van persoonlijkheidsstoornissen las herkende ik iemand uit mijn kennissenkring die qua karakter exact beschreven werd, alsof zij model had gestaan voor de beschrijving. Ik wist toen niet of ik moest huilen om het probleem waar ze mee te kampen heeft of blij moest zijn dat me eindelijk duidelijk werd wat haar mankeerde. Want die persoonlijkheidsbeschrijving, in dit geval een echte stoornis, heeft naar mijn idee niets met haar 'ik' te maken. Want het karakter is blijkbaar stereotype, en in kaart te brengen, en voorspelbaar in zijn ontwikkeling. Volgens mij zit de ware 'ik' van iemand veel dieper dan het niveau van karakter kenmerken. Als je het mij vraagt weer een kwestie van het verschil tussen hebben en zijn: je hebt een karakter, maar je bent niet een karakter, je hebt geen bewustzijn, maar je bent bewustzijn. Volgens mij is de essentie van 'ik' te reduceren tot bewustzijn, zonder zelfbewustzijn geen 'ik' besef, om dezelfde reden vervang ik het woord ziel altijd door bewustzijn.

Zie jij dat heel anders?

Ik heb in een van de andere topic een tekst neergezet waarin het bewustzijn (het Zelf) met in het hart ervan een hoger ego, dat is gevat in de ziel, wordt beschreven. En dat lijkt me een logisch omdat ook dit bewustzijn een (be)sturende functie nodig heeft. En één is gelijk aan twee, het yin-yang principe, het menselijke ego en het hoge ego in een systeem van het zichtbare en het onzichtbare.

Dat (waar jij ziel schrijft) bewustzijn is de toeschouwer van ons menselijk ego, de 'ik-wil' enz.
Voor mij, op kleine details na, bedoelen we hetzelfde.

[Gast1]

Ik heb de openings-topic met een glimlach gelezen. Zo zou je het kunnen zien ... Mooi geschreven trouwens Tardis, maar dat weet je wel

Dat (waar jij ziel schrijft) bewustzijn is de toeschouwer van ons menselijk ego, de 'ik-wil' enz. Voor mij, op kleine details na, bedoelen we hetzelfde.

Volgens mij ook hoor.