We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
- Tammy
- Forumbeheerster
- Berichten: 82497
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20
We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Er is een nieuwe studie over het afsmelten van de Antarctische ijskap verschenen – met goed nieuws.
We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten.
Nu de weerkaartjes eindelijk weer de felbegeerde code-oranje kleuren, zullen we het nog maar eens over het smelten van ijs hebben. Meer specifiek: het ijs op Antarctica. Er woedt al jaren een ideologische strijd over hoe erg de zeespiegelstijging deze en de volgende eeuw gaat worden. Vergeet het krimpen van de gletsjers in de Alpen en andere bergketens, en vergeet zelfs het afsmelten van de ijskap op Groenland: het enige wat er in dat opzicht echt toe doet, is de ijskap op Antarctica.
Lees verder via link :
https://www.wyniasweek.nl/we-moeten-het ... mprofeten/
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Carl Sagan.
- Fenna
- Kletskous
- Berichten: 14213
- Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Kennen we die niet van alle onzin en complotten betreft de coronaperiode? Met figuren zoals Willem Engel, Maurice de Hond, Arnold Karskens en Peter Vlemmix? Mag ik dan bij deze mijn vraagtekens plaatsen bij Wynia's Week?Wynia’s Week schreef: Maar er zijn vertakkingen: bijvoorbeeld naar Café Weltschmerz (op YouTube)
Nu is het artikel aardig geschreven, maar de kop suggereert dat het allemaal meevalt. Ook de stelling dat het smelten van ijs op Groenland weinig bijdraagt aan de zeespiegelstijging is iets om een kanttekening bij te plaatsen. het smelten van hooguit een paar decimeters (in hoogte) gaat wel over heel veel vierkante kilometers. Zodra Groenland zijn reflecterende werking verliest (ijs reflecteert namelijk heel veel zonlicht en dus ook warmte) zal daar het proces van opwarming gaan versnellen.
Jammer dat in dat artikel nier verder wordt ingegaan op hoe het ijs er nu voor staat. Op Artic Sea Ice News & Analysis is daar meer op te zien. In de grafiek zien we dat het ijs ongeveer net zo snel smelt als in 2012. Dat scheelt een aantal kilometers met de gebruikelijke staat in de periode van 1981 tot 2010.Wynia’s Week schreef: Maar in 2016 legden onderzoekers David Pollard en Rob DeConto een bom onder de West-Antarctische ijskap met hun publicatie in vakblad Nature. Dit wordt een nogal technisch verhaal, maar het loont de moeite om eens echt te volgen hoe activisten aan hun doemverhalen over klimaatverandering komen.
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
- Tammy
- Forumbeheerster
- Berichten: 82497
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Peer schreef :
Ik plaats gewoon artikelen over van alles en nog wat en van verschillende kanten.
Of het waar is weet ik niet, is niet mijn vakgebied en zelfs degene wiens vakgebied het wel is kunnen niet voorspellen wat er precies gaat gebeuren.
Dat denkt de mens wel graag van zichzelf maar dat lukt niet.
De geschiedenis wijst dat uit uiteindelijk wat er gaat gebeuren.
Soms is het goed iets verder te kijken dan de gebruikelijke bronnen.
Het kan je visie veranderen of niet of iets tussenin.
Dus vraagtekens plaatsen is niks mis mee.
Natuurlijk mag jij dat Peer.Mag ik dan bij deze mijn vraagtekens plaatsen bij Wynia's Week?
Ik plaats gewoon artikelen over van alles en nog wat en van verschillende kanten.
Of het waar is weet ik niet, is niet mijn vakgebied en zelfs degene wiens vakgebied het wel is kunnen niet voorspellen wat er precies gaat gebeuren.
Dat denkt de mens wel graag van zichzelf maar dat lukt niet.
De geschiedenis wijst dat uit uiteindelijk wat er gaat gebeuren.
Soms is het goed iets verder te kijken dan de gebruikelijke bronnen.
Het kan je visie veranderen of niet of iets tussenin.
Dus vraagtekens plaatsen is niks mis mee.
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Carl Sagan.
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Daar ben ik blij om
Ergens had ik gehoopt op kritiek op mijn bericht met onderbouwing, aangezien dat de mooiste discussies op kan leveren (die onderbouwing is dan uiteraard een belangrijke factor).
In het artikel zie ik de naam Arnout Jaspers als auteur. Arnout is natuurkundige (afgestudeerd in Leiden) en zeker geen domme jongen. Nu is natuurkunde een breed begrip met verschillende factoren en expertises. En wetenschap is en blijft data vergaren en analyseren.
Dat we goed bezig zijn is iets waar veel wetenschappers het toch niet helemaal mee eens zijn. Ja, we zijn bezig om de juiste richting in te gaan. Nee, we zijn er nog lang niet. Keer op keer komt er weer een nieuwe hitterecord. Het gaat hierbij dan niet over de temperatuur in Nederland maar om de gemiddelde temperatuur op Aarde. Hittegolven komen steeds vroeger, de 40+ temperaturen komen steeds vaker voor, en uitschieters tot 50 graden hebben we dit jaar ook al een paar keer gezien. Het tegenvallende kwakkelweer wat wie met een aantal omringende landen hier hebben ondervonden werd ook veroorzaakt door de te warme oceanen. De voor Nederlandse begrippen van extreme buien zien we de laatste jaren ook steeds vaker. De voedselvoorziening krijgt met dat extreme weer (periodes van droogte en periodes van extreme regenval) ook een enorme klap te verwerken (misschien een mooi punt om in dit topic over te discussiëren).Arnout Jaspers schreef: Gelukkig is RCP8.5 al ver uit beeld, doordat de wereldeconomie steeds zuiniger met energie omgaat en al bezig is om over te gaan op een kleiner aandeel fossiele brandstoffen in de energiemix. Goed bezig, wereld!
Een interessant artikel:
ucsusa.org | Our New Research Says the Solid Earth Can Help Protect the Antarctic Ice Sheet—Only if We Cut Emissions Now
De vertaling van het artikel (de bijbehorende afbeeldingen zijn te zien in het originele artikel, zie link hierboven).
Ik heb --> hier <-- de vertaling inclusief de bijbehorende afbeeldingen en externe linken geplaatst.Ons nieuwe onderzoek zegt dat de vaste aarde kan helpen de Antarctische ijskap te beschermen - alleen als we de uitstoot nu verminderen
2 augustus 2024 | 14:05 uur
IJs drijft in de buurt van de kust van West-Antarctica, gezien vanuit een raam van een NASA Operation IceBridge-vliegtuig op 28 oktober 2016, tijdens de vlucht boven Antarctica.Mario Tama/Getty-afbeeldingen
Shaina Sadai
De Kameraad van Hitz
Dit bericht is bijdragen geschreven in samenwerking met Natalya Gomez , universitair hoofddocent, Canada Research Chair in Geodynamics of Ice sheet - Sea level interactions aan de McGill University .
De Antarctische ijskap gaat een onzekere toekomst tegemoet door klimaatverandering. Naarmate de lucht en de oceanen van de aarde opwarmen, begint de ijskap steeds sneller te smelten. Als het smelt, draagt het bij aan de stijging van de zeespiegel en veroorzaakt het schade aan kust- en eilandgemeenschappen over de hele wereld.
Om nauwkeuriger te kunnen voorspellen hoe de zeespiegel in de toekomst zal stijgen, moeten wetenschappers ook rekening houden met de structuur van de vaste aarde waarop de ijskap rust. Deze vaak genegeerde variabele speelt een belangrijke rol in hoe de ijskap reageert op opwarming - en hoeveel en hoe snel de zeespiegel de komende jaren stijgt. Ons nieuwe onderzoek, gepubliceerd in Science Advances , onderzoekt de interacties tussen ijskappen en vaste aarde, en onderstreept dat het nu cruciaal is om de uitstoot van warmte sterk te verminderen om later hoge zeespiegelstijging te voorkomen.
Het ijs en de aarde eronder verbinden
Je herinnert je misschien van het volgen van wetenschapslessen dat het binnenste van de aarde niet helemaal vast is. Er is een stroperige (d.w.z. zwierige of zachte) mantel onder de aardkorst. Op sommige plaatsen is de mantel zachter dan op andere, en dit geldt voor verschillende belangrijke gebieden onder de Antarctische ijskap. Die squishiness, zo blijkt, is een belangrijke factor bij het bepalen van de snelheid van het verlies van ijskappen in verschillende scenario's.
Ons onderzoek, geleid door Dr. Natalya Gomez aan de McGill University, maakt gebruik van computermodellen om interacties tussen de ijskap en de vaste aarde te simuleren, en de daaruit voortvloeiende reacties op zeeniveau. We hebben simulaties vergeleken die verschillende modellen van het binnenste van de aarde gebruiken - een die nieuw observationeel bewijs van de structuur van de aarde bevat, waardoor we kunnen overwegen waar het min of meer zacht is, en sommige waar we squishiness helemaal verwaarlozen of gewoon aannemen dat de interne structuur van de aarde overal hetzelfde is. Vervolgens testen we elke versie onder verschillende scenario's voor warmtevasthoudende emissies om mogelijke toekomstige reacties op de zeespiegel te begrijpen.
De fysische dynamiek van het verlies van ijskappen
Onze simulaties laten zien dat er twee hoofdmechanismen zijn - de feedback op zeeniveau en het verdrijvingseffect van water - die een rol spelen bij de interactie tussen de vaste aarde en het ijs op Antarctica. Deze mechanismen beïnvloeden hoeveel de zeespiegel gemiddeld stijgt langs de wereldwijde kustlijnen weg van Antarctica.
Om te begrijpen hoe het eerste mechanisme, de zeespiegelfeedback , werkt, moeten we iets meer weten over ijskappen. De Antarctische ijskap heeft geaard ijs, dat is ijs dat op de vaste aarde eronder zit en ijsplaten, die zich uitstrekken uit het geaarde deel en drijven op het oceaanoppervlak. De drijvende ijsplaten stabiliseren het geaarde ijs erachter. Als ijsplaten wegsmelten, stroomt het geaarde ijs erachter sneller naar zee, wat bijdraagt aan de stijging van de zeespiegel .
De Antarctische ijskap is een op zee gebaseerde ijskap, wat betekent dat er plaatsen zijn waar het geaarde ijs de vaste aarde onder het oceaanoppervlak ontmoet. Wanneer de oceaan opwarmt en de ijskap begint te smelten, bepaalt de diepte van dit water hoe snel de ijskap zich 'terugtrekt' in de geaarde delen. Wanneer we onze modellen uitvoeren en simuleren hoe de ijskap reageert in een opwarmende wereld, als we de interne structuur van de aarde verwaarlozen en de vaste aarde onder de ijskap stijf blijft in het model, dan verandert de diepte waar de ijskap is geaard niet. We kunnen dit zien in het paneel linksboven van figuur 1.
Maar als we een realistisch model van het binnenste van de aarde gebruiken, gebaseerd op waarnemingen, dan kan de aardkorst op plaatsen waar de aarde onder de ijskap pisspant, terugkaatsen als de enorme massa van de ijskap eraf smelt en stopt met het leveren van een kracht die de aardkorst naar beneden duwt. We kunnen dit zien in het paneel linksonder in figuur 1. De snelheid waarmee de ijskap smelt en de stroming van geaard ijs hangt af van hoe diep het water is waar het ijs de aarde eronder ontmoet. IJskappen die in dieper water zijn geaard, stromen sneller. Als de ijskap terugsmelt en de aarde die er vroeger onder lag als reactie daarop opspringt, dan bevindt de ijskap in dat gebied zich plotseling in ondiep water, wat de stroom van geaard ijs naar zee vertraagt. Dit is wat de zeespiegelfeedback wordt genoemd. De naam komt van hoe ver onder het zeeoppervlak het geaarde deel van het ijs zich bevindt, en hoeveel dat verandert als de ijskap smelt en de vaste aarde reageert door naar boven te kaatsen.
Figuur 1: Linkerpanelen laten zien hoe de feedback op zeeniveau werkt wanneer we een eenvoudig stijf aardemodel gebruiken (boven) versus wanneer we een realistisch driedimensionaal model van het binnenste van de aarde (onder) gebruiken. De panelen aan de rechterkant tonen het wateruitdrijvingseffect met een stijve aarde (boven) en een realistische aardstructuur (onder). Op alle panelen wordt de vaste aarde weergegeven in bruin, de ijskap in wit en de oceaan in blauw. De stippellijnen geven aan waar elk van deze zich bevindt aan het begin van experimenten, en tonen een schematische versie van hoe elk van deze evolueert onder verschillende omstandigheden. De pijlen geven de richting aan waarin veranderingen plaatsvinden. Schema geproduceerd door Eva Goblot .
Het tweede mechanisme wordt het waterverdrijvingseffect genoemd. We hebben besproken hoe Antarctica een op zee gebaseerde ijskap is waar delen van de ijskap de vaste aarde onder zeeniveau ontmoeten. Dit betekent dat wanneer de ijskap wegsmelt, die plaatsen nu oceaan zijn. Dit worden mariene bekkens genoemd. Maar bedenk dat, terwijl de ijskap wegsmelt, de aarde eronder, die voorheen door haar gewicht naar beneden werd gedrukt, nu opveert wanneer ze wordt verwijderd. Als de aarde stijgt, moet het water in blootgestelde zeebekkens ergens heen. Het wordt uitgestoten in de oceanen van de wereld, waardoor de zeespiegel verder van de ijskap stijgt, omdat het water ondieper wordt in de buurt van de ijskap.
Hoe spelen warmtevasthoudende emissies een rol?
Wanneer we onze modellen uitvoeren met scenario's met lage emissies, warmt de planeet niet zo veel of zo snel op en smelt de ijskap relatief langzaam. In deze scenario's begint de vaste aarde te stijgen als de ijskap smelt, waardoor de ijskap omhoog wordt getild, het contact met het opwarmende water wordt verminderd en het smelten en de zeewaartse stroming van het geaarde ijs wordt vertraagd. De feedback op zeeniveau is hier de dominante factor en helpt de ijskap te beschermen. We zien dat de wereldwijde gemiddelde zeespiegelstijging in dit scenario tot 40% lager is. Dat maakt een enorm verschil voor kustgemeenschappen over de hele wereld die worden getroffen door overstromingen, stormvloeden en zoutwaterverontreiniging van zoetwaterbronnen.
In scenario's met hoge emissies warmt de aarde snel en aanzienlijk op, en de ijskap smelt snel, verplaatst zich naar geaarde secties en stijgt de zeespiegel snel. In dit scenario smelt de ijskap te snel om de feedback op zeeniveau veel bescherming te bieden. In plaats daarvan domineert het waterverdrijvingseffect en stijgt de zeespiegel aanzienlijk. Dit is een vreselijk scenario voor gemeenschappen over de hele wereld, omdat de zeespiegel niet alleen veel hoger stijgt, maar ook zo snel stijgt dat het veel moeilijker wordt om aanpassingsstrategieën te implementeren.
In kaart brengen waar de zeespiegelstijging het hoogst is
Het binnenste van de aarde, de ijskap en de wereldzeeën werken allemaal op complexe manieren op elkaar in, en interacties tussen hen hebben een grote invloed op de reacties op de zeespiegel. Hoewel we tot nu toe hebben gesproken over de impact van interacties tussen ijskap en vaste aarde op de gemiddelde zeespiegelstijging, zal de zeespiegel langs de wereldwijde kustlijnen ruimtelijk variabel zijn. Regionaal gezien wijkt de zeespiegel af van de gemiddelde waarde als gevolg van verschillende effecten. Naarmate een ijskap massa verliest, kaatst de vaste aarde eronder terug, verandert de zwaartekracht van de aarde (massieve ijskappen trekken water naar zich toe) en verandert de rotatieas van de aarde van positie, waardoor het water over de hele wereld wordt herverdeeld. Onze modellen simuleren deze effecten.
Onze studie kijkt ook naar waar de effecten van de zeespiegelstijging door de effecten van de Antarctische ijskap naar verwachting het grootst zullen zijn. Twee zeespiegelkaarten uit het artikel staan in figuur 2. Deze tonen de verwachte zeespiegelstijging in het jaar 2150. De kaart aan de linkerkant toont de scenario's met lage emissies, waarbij de terugkoppeling van de zeespiegel domineert en de zeespiegelstijging wordt geminimaliseerd. Het donkerdere blauw is een hogere zeespiegelstijging. Als we naar de twee donkerste tinten blauw kijken, zien we dat de hoogste verwachte zeespiegelstijging (0,33-0,35 m of 1,1-1,5 ft boven het niveau in het jaar 2000) zich voordoet in het bekken van de Indische Oceaan, het zuidwesten en noordoosten van de Stille Oceaan, en de Noord-Atlantische Oceaan en het Caribisch gebied. De kaart rechts is het scenario met hoge emissies waarbij het waterverdrijvingseffect domineert en de zeespiegel aanzienlijk meer stijgt. Hier vinden de hoogste verwachte effecten plaats in bijna alle oceaanbekkens boven de evenaar, met bijzonder hoge effecten in de Stille Oceaan en de Noord-Atlantische Oceaan. Merk op dat het donkerste blauw 3,6 m zeespiegelstijging is, of 11,8 ft! Dat zou een verwoestende situatie zijn voor kustgemeenschappen om mee om te gaan, vooral voor laaggelegen en atollanden die al tientallen jaren alarm slaan over klimaatverandering en zeespiegelstijging en niet verantwoordelijk zijn voor stijgende emissies. Dit is een duidelijk geval van klimaatonrechtvaardigheid .
Figuur 2: Beide kaarten tonen de projecties van de zeespiegelstijging in het jaar 2150 in de simulaties waarbij we de realistische aardstructuur gebruiken. Donkerder blauw betekent een hogere zeespiegelstijging. Aan de linkerkant is een kaart van hoe de zeespiegelstijging verandert in de scenario's met lage emissies. Houd er rekening mee dat in het scenario met lage emissies de hoogste zeespiegelstijging 0.35 m of 1.5 ft is. Aan de rechterkant is het scenario met hoge emissies: merk op dat het donkerste blauw 3,6 m zeespiegelstijging is, of 11,8 ft! Krediet: Gomez, et al., 2024; geproduceerd door Shaina Sadai.
Het is nog niet te laat om de zeespiegelstijging te vertragen
Vorig jaar was het warmste jaar in de geschiedenis en het ziet er weer naar uit dat het dat record dit jaar zal verbreken . We hebben net de warmste dagen ooit meegemaakt , hoewel die records ook weer kunnen breken als we augustus ingaan. De recordhoge temperaturen hebben ook gevolgen voor Antarctica . Sinds 1992 hebben lopende internationale onderhandelingen geleid tot wereldwijde overeenkomsten om de klimaatverandering aan te pakken en de warmtevasthoudende emissies die de afgelopen eeuwen zijn toegenomen, te verminderen. Helaas zijn landen er niet in geslaagd hun verplichtingen in het kader van internationale klimaatovereenkomsten na te komen en zijn de emissies van warmtevasthoudende stoffen blijven stijgen de afgelopen 30 jaar
De stijging van de zeespiegel is slechts een van de verwoestende gevolgen van klimaatverandering, maar het is er een die ons en toekomstige generaties tot ver in de toekomst zal achtervolgen. De beleidskeuzes die nu worden gemaakt, zullen bepalen hoe ijskappen de komende eeuwen reageren. We hebben politieke leiders nodig om de juiste keuzes te maken en de uitstoot van warmte nu te verminderen. We hebben een snelle, eerlijke uitfasering van fossiele brandstoffen en een sterke vermindering van de methaanemissies nodig, ook van landbouw en olie- en gasactiviteiten , om de Overeenkomst van Parijs en de Global Methane Pledge op schema te houden. Het is nu tijd voor actie.
- Tammy
- Forumbeheerster
- Berichten: 82497
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Peer schreef :
Kritiek krijg je niet van mij, ik heb er al zoveel over geschreven hoe ik het zie.
Is anders dan hoe jij het ziet, moet kunnen.
Het grappige is wel dat als mensen zeggen dat de mens de temperatuur op aarde niet kan regelen je meteen een klimaatverandering ontkenner bent.
In mijn geval is dat dus niet zo , dat laatste dus.
Maar heel vaak word dat wel gedacht bij mensen zoals ik.
En dat is best grappig vind ik.
Ja hallo het zou er raar uitzien als je dat niet zou mogen he Peer.Tammy schreef: ↑zo aug 04, 2024 7:31 am
Natuurlijk mag jij dat Peer.
Peer schreef :
Daar ben ik blij om
Kritiek krijg je niet van mij, ik heb er al zoveel over geschreven hoe ik het zie.
Is anders dan hoe jij het ziet, moet kunnen.
Het grappige is wel dat als mensen zeggen dat de mens de temperatuur op aarde niet kan regelen je meteen een klimaatverandering ontkenner bent.
In mijn geval is dat dus niet zo , dat laatste dus.
Maar heel vaak word dat wel gedacht bij mensen zoals ik.
En dat is best grappig vind ik.
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Carl Sagan.
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Als iedereen op 1 lijn zit is een forum ook overbodig. Wetenschap, natuurkunde en klimaat zijn boeiende onderwerpen. Laten we er vanuit gaan dat wij allemaal leken zijn op dat gebied (en ja, de een weet er net iets meer van af dan de ander) en afhankelijk zijn van beschikbare bronnen op internet. Het nadeel is dat er teveel bronnen zijn die elkaar tegen spreken. Kloppen de bronnen die ik aanhaal allemaal? Geen idee. Mijn gevoel en (beperkte) kennis zeggen van wel. Maar dat heb jij ongetwijfeld ook bij de door jou aangehaalde bronnen.
En leerzaam ook. Hoewel ik vraagtekens heb bij de door jou geplaatste bron ben ik daar toch verder in gaan lezen en verdiepen. Mijn vraagtekens zeggen niet dat het niet klopt wat daar staat, en ook de daar vermelde informatie geeft mij weer een nieuwe kijk op het geheel. En ook de daarbij behorende vragen waardoor mijn nieuwsgierigheid weer wordt aangewakkerd.
Wat ik wel mis in het artikel (en dat mis ik ook in meerdere artikelen, ook in diegene die ik zelf aanhaal) is het effect van de centrifugaalkracht van de Aarde op het (smelt)water in de oceanen. Zelf ben ik daar in het verleden op gewezen in een discussie met een universitaire wetenschapper op een ander forum waar ik destijds met vragen over het LHC terecht ben gekomen. Op dat forum heb ik veel geleerd en ervaren dat elk antwoord weer nieuwe vragen op kan leveren.
Het punt waar ik naartoe wil is dat gesmolten water anders wordt verdeeld dan bevroren water in de ijskappen.
Als we naar de Aardas kijken zien we dat haaks daarop rond de evenaar de diameter het grootst is. In km/uur zal de rotatiesnelheid van de Aarde daar het grootst zijn. De cetrifugaalkracht zorgt ervoor dat water naar boven zal worden geslingerd, vanuit de polen is dat dus richting de evenaar. Ook zal de aantrekkende kracht van de Maan hierbij een versterkende rol spelen.
Eenmaal gesmolten zal de zeespiegel ronde de polen dus verlagen en richting de evenaar flink verhogen. Ook langs de kust van Nederland zullen we dit effect behoorlijk op gaan merken. Een gemiddelde zeespiegelstijging is dus anders dan de lokale zeespiegelstijging. Dit is een punt wat nogal eens wordt onderschat of zelfs volledig wordt vergeten.
Een punt wat ook belangrijk is is dat bij de doorzetting van het veranderende klimaat een groot deel van de wereld onbewoonbaar zal worden. De bevolking in de onbewoonbaar wordende regio zal dus noodgedwongen worden om te vertrekken naar een regio waar het nog wel te doen is. Het zal hier dus nog drukker gaan worden.
- Fenna
- Kletskous
- Berichten: 14213
- Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Zelfs de wetenschappers zitten over dit onderwerp niet op één lijn.
Ik kijk graag naar de geschiedenis hoe, in zoverre mogelijk voor mij als leek, de aarde door de miljoenen jaren heen aan klimaatverandering onderhevig is geweest en trek dat mijn conclusies uit.
Ooit was Antarctica ijsvrij.
Er zijn zelfs fossiele resten van tropische planten gevonden met boringen en dat was in een tijd dat er within tot geen mensen leefden op deze aarde.
Ik heb hier ook al eens eerder over gepost op dit forum.
https://www.uu.nl/nieuws/zuidpool-had-t ... 0de%20kust.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/04/02 ... ntarctica/
Ik kijk graag naar de geschiedenis hoe, in zoverre mogelijk voor mij als leek, de aarde door de miljoenen jaren heen aan klimaatverandering onderhevig is geweest en trek dat mijn conclusies uit.
Ooit was Antarctica ijsvrij.
Er zijn zelfs fossiele resten van tropische planten gevonden met boringen en dat was in een tijd dat er within tot geen mensen leefden op deze aarde.
Ik heb hier ook al eens eerder over gepost op dit forum.
https://www.uu.nl/nieuws/zuidpool-had-t ... 0de%20kust.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/04/02 ... ntarctica/
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
De opmerking die ik al verwachte en stiekem ook op had gehoopt.
Dat Antarctica ooit volledig ijsvrij is geweest is algemeen bekend. Tijdens dit Eocene tijdperk was de natuurlijke concentratie van CO2 ook veel hoger dan nu. In die tijd was de vulkanische activiteit ook veel hoger dan nu en lagen de continenten ook anders (Afrika en Australië lagen vrij dicht op Antarctica waardoor de stroming in de oceaan anders was dan nu).
In die tijd had de Aardse atmosfeer een CO2 concentratie van meer dan 1000ppm. Dit is daarna in miljoenen jaren tijd gezakt naar 280ppm (voordat de industriële revolutie begon, rond 1760). De Aarde heeft dus miljoenen jaren nodig gehad om het CO2 gehalte tot 280ppm te laten dalen terwijl de mensheid dit in 260 jaar tijd weer tot 400ppm heeft weten te stijgen.
Bovenstaande informatie haal ik trouwens uit de 2 door jouzelf geplaatste linken.
Wat ik jammer vind aan het artikel van Universiteit Utrecht is dat zij niet vermelden dat Antarctica na die periode van het Eocene tijdperk nooit meer ijsvrij is geweest. En dat terwijl de cyclus van 100.000 jaar (80.000 jaar ijstijd/20.000 jaar warme tijd) sinds die tijd meermaals heeft plaats gevonden. Let op, dit zijn de langdurige tijden. Tussendoor verandert het zo om de 10.000 jaar van het ene uiterste naar het andere uiterste behorende bij de fase van de cyclus.
Mogelijk interessante informatie: In die laatste link zie je onderaan de pagina in de grafiek dat de CO2 concentratie de afgelopen 450.000 jaar nooit het punt heeft bereikt waar wij nu op zitten. Dit geeft dan ook weer wel aan welke impact de mens heeft op het klimaat.
In het gifje van NASA is te zien hoe de temperatuur tot september 2023 alleen maar jaarlijks op liep (verder gaat dat gifje niet).
- Fenna
- Kletskous
- Berichten: 14213
- Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Ik plaats hem ook hier omdat het ook in dit topic past.
- MetalPig
- "Oh no, not again."
- Berichten: 12103
- Lid geworden op: 28 feb 2006, 11:18
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Zo te zien aan het profiel van die Mieke is ze overal tegen (vermoedelijk gehersenspoeld door het groepje influencers die er baat bij hebben om onrust st stoken).
Vulkanen barsten al miljoenen jaren uit. Desondanks is het CO2 niveau in de atmosfeer toch gezakt naar 280ppm voordat de mens met zijn industrie het niveau weer flink omhoog heeft gebracht (zie de tekst net boven jouw bericht).
Conclusie: De mens stoot dus veel meer CO2 uit (het is namelijk een continu proces) dan zo'n vulkaan op jaarbasis. Een vulkaan zal inderdaad kortstondig op regionaal niveau veel CO2 de lucht in braken.
- Fenna
- Kletskous
- Berichten: 14213
- Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Daar gaan we weer.
www.rtl.nl/nieuws/rtl-z/artikel/5476986 ... klimaattop
'Catastrofale opwarming dreigt', waarschuwt VN kort voor klimaattop
Er gebeurt wereldwijd nog veel te weinig om de doelen van het Klimaatakkoord van Parijs te halen. Sterker: tussen die doelen en de benodigde maatregelen gaapt een enorm gat. Dat blijkt uit het Emissions Gap Report van de milieuorganisatie van de Verenigde Naties UNEP. De organisatie roept westerse landen op alsnog vol in te zetten op verandering.
Lees verder in link.
- Tammy
- Forumbeheerster
- Berichten: 82497
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Wanneer gaat men erachter komen dat die doelen niet gehaald gaan worden ?
Zoveel landen doen niet mee en als de doelen wel zouden worden gehaald gaat de opwarming gewoon door lees ik.
Zoals ik altijd al zeg, aanpassen is wat we moeten doen.
Daar hebben we echt iets aan.
Tot die tijd zijn dit soort artikelen een zet van herhalingen.
Zoveel landen doen niet mee en als de doelen wel zouden worden gehaald gaat de opwarming gewoon door lees ik.
Zoals ik altijd al zeg, aanpassen is wat we moeten doen.
Daar hebben we echt iets aan.
Tot die tijd zijn dit soort artikelen een zet van herhalingen.
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Carl Sagan.
- Fenna
- Kletskous
- Berichten: 14213
- Lid geworden op: 05 mar 2013, 17:16
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Zolang ze nog geld van ons kunnen aftroggelen blijven ze doorgaan met leugens verkopen.
De gestelde klimaatdoelen zijn en papieren tijger en Nederland is maar een stipje op de wereldkaart, zelfs Europa is maar een vlek. Zolang China, Afrika, Rusland en Amerika er met de pet naar gooien gaan wij het verschil niet maken.
Trouwens, één vulkaanuitbarsting en alle inspanningen van de klimaatmaatregelen zijn te niet gedaan.
- Tammy
- Forumbeheerster
- Berichten: 82497
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20
Re: We moeten het over het smelten van ijs hebben – en over het ongelijk van doemprofeten
Je noemt een paar rake dingen Fenna.
Er komt een tijd dat meer mensen dat gaan inzien , maar dat duurt wel een tijdje denk ik.
Er komt een tijd dat meer mensen dat gaan inzien , maar dat duurt wel een tijdje denk ik.
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Carl Sagan.