ANTARCTISCHE IJSPLAAT 'ZINGT' TERWIJL DE WIND OVER HET OPPERVLAK WAAIT

De plek voor nieuws en feiten over de Natuur en het Milieu op aarde.
Ook topics over de prachtige Dierenwereld op onze planeet kunnen hier worden geplaatst.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

ANTARCTISCHE IJSPLAAT 'ZINGT' TERWIJL DE WIND OVER HET OPPERVLAK WAAIT

Bericht door univers » 17 okt 2018, 15:10

Afbeelding
Studeer mede-auteur Rick Aster tijdens een station-installatierit op de Ross Ice Shelf, met een breedband-seismometer. Deze gevoelige sensoren werden begraven op een diepte van twee meter (6 voet) om seismische bewegingen op microschaal van de ijsplaat in drie dimensies te registreren in de loop van twee jaar. Krediet: Rick Aster.

Het resultaat is een angstaanjagend liedje. Luister zelf maar.

Onderzoekers hebben met behulp van sensoren het lied van de Ross-ijsplateau vastgelegd. Maar erg geruststellend klinkt het liedje niet; zo brengt de ijsplaat lage tonen voort die nog het meest doen denken aan gebrom. Het geluid ontstaat wanneer wind over het oppervlak blaast en de bovenste sneeuwlaag aan het trillen brengt.

Geluid
De onderzoekers ontdekten dat de toonhoogte van het liedje van de ijsplaat verandert onder verschillende weersomstandigheden. “Het is net alsof je op een fluit blaast,” zegt onderzoeker Julien Chaput. Net zoals je de toonhoogte van een noot op een fluit kunt veranderen door je vinger op één van de gaten te houden, zo kunnen variaties in de windkracht en veranderingen in de luchttemperatuur de toonhoogte van het gebrom op de ijsplaat veranderen. Hoewel het geluid eigenlijk te laag is voor het menselijke oor om te kunnen waarnemen, hebben de onderzoekers het bereik aangepast om ons toch een indruk te geven:

Geluid
De onderzoekers ontdekten dat de toonhoogte van het liedje van de ijsplaat verandert onder verschillende weersomstandigheden. “Het is net alsof je op een fluit blaast,” zegt onderzoeker Julien Chaput. Net zoals je de toonhoogte van een noot op een fluit kunt veranderen door je vinger op één van de gaten te houden, zo kunnen variaties in de windkracht en veranderingen in de luchttemperatuur de toonhoogte van het gebrom op de ijsplaat veranderen. Hoewel het geluid eigenlijk te laag is voor het menselijke oor om te kunnen waarnemen, hebben de onderzoekers het bereik aangepast om ons toch een indruk te geven:

Trillingen
Hoewel het lied van de ijsplaat een interessante ontdekking is, was dit niet de reden voor de onderzoekers om de sensoren te plaatsen. In 2014 begroeven de onderzoekers 34 seismische sensoren net onder het besneeuwde oppervlak om de fysieke eigenschappen van de ijsplaat beter te gaan begrijpen. Zo zijn ijsplaten over heel Antarctica dunner geworden en in sommige gevallen zelfs al zonder enige waarschuwing ingestort. Denk bijvoorbeeld aan de Larsen B-ijsplaat die in 2002 ineens bezweek. Met de sensoren kunnen de onderzoekers de trillingen in de ijsplaat volgen en de structuur en de bewegingen grondig bestuderen.

Klimaatverandering
IJsplaten zijn bedekt met dikke pakken sneeuw van enkele meters diep. Dit kun je vergelijken met zandduinen in een woestijn. De sneeuwlaag fungeert in feite als een jas voor het onderliggende ijs; het isoleert en behoedt het ijs voor smeltingen als de temperatuur stijgt. De onderzoekers kwamen tot de ontdekking dat deze ‘sneeuwduinen’ constant in beweging zijn als gevolg van de wind die over de ijsplaat raast. En deze trillingen kunnen ons veel leren. Door ze namelijk over tijd te volgen en te kijken hoe ze zich gedragen en ontwikkelen, kunnen ze ons bijvoorbeeld meer vertellen over hoe ijsplaten reageren op de veranderende klimaatomstandigheden. Zo kan het lage gebrom namelijk aangeven of er misschien smeltvijvers of scheuren in het ijs zitten.

Wetenschappers kunnen dus dankzij het angstaanjagende liedje de gevoelige plekken in de ijsplaat blootleggen. “Kortom, wat we in handen hebben is een hulpmiddel om het klimaat te monitoren en de impact ervan te meten op de ijsplaat,” aldus Chaput.

Afbeelding
Onderzoekers leggen de leiding die de seismometer verbindt met het zonne-energiesysteem (achtergrond) en opnamecomponenten bij een Ross Ice Shelf seismisch station. Krediet: Rick Aster.
Over het Ross-ijsplateau
Het Ross-ijsplateau is de grootste ijsplaat op Antarctica. Zo heeft de ijsplaat een oppervlakte van zo’n 487.000 km², dat ongeveer overeenkomt met de oppervlakte van Frankrijk. De plaat is enkele honderden meters dik. Het meeste ijs bevindt zich echter onder water: zo bevindt 90% van het drijvende ijs zich onder het wateroppervlak. De ijsplaat heeft een belangrijke functie: zo voorkomt de ijsplaat dat ijs van het land de zee instroomt.
https://news.agu.org/press-release/anta ... s-surface/
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie