Gletsjers verliezen negen biljoen ton ijs in een halve eeuw

[univers]

Wanneer we het hebben over klimaatverandering zijn de smeltende ijskappen op de polen één van de eerste dingen waar we aan denken. Maar ijs verdwijnt niet alleen aan de polen. Uit onderzoek dat vandaag gepubliceerd werd blijkt dat gletsjers wereldwijd met meer dan 9000 gigaton (9 biljard ton) ijs geslonken zijn sinds 1961. Daardoor is de zeespiegel 27 mm gestegen.

Een international team onder leiding van de Universiteit van Zurich in Zwitserland heeft glaciologische veldwaarnemingen gecombineerd met een schat aan informatie geleverd door verschillende satellietmissies. Na zorgvuldige berekeningen konden ze daaruit afleiden hoe veel ijs er verdwenen of bijgekomen is in 19 gletsjergebieden over de hele wereld.

Hun onderzoek, gepubliceerd in Nature, wijst uit dat gletsjers 9625 gigaton ijs kwijtgeraakt zijn tussen 1961 en 2016.

De grootste regionale verliezen traden op in Alaska, gevolgd door de gletsjers aan de rand van de ijskap op Groenland en in het zuidelijke Anders-gebergte. Er gingen ook significante hoeveelheden ijs verloren op gletsjers in het Russische en Canadese Noordpoolgebied en op Spitsbergen.

Ook in streken met een gematigd klimaat zoals de Europese Alpen en het Kaukasusgebergte ontsnapten gletsjers niet aan het ijsverlies, maar zijn wel te klein om een significante bijdrage te leveren zijn aan de zeespiegelstijging.

Opmerkelijk was dat Zuidwest-Azië (aangegeven met ‘ASW’ op de kaart) als enige gebied ijs bijgewonnen heeft in de periode van 55 jaar die de berekeningen beslaan. De gletsjers in deze regio wonnen 110 gigaton aan ijs. In het naburige Zuidoost-Azië (‘ASE’) ging er weliswaar ongeveer even veel verloren, 112 gigaton.


Globaal gletsjer-massaverlies 1961-2016
Een artikel dat gepubliceerd is in Nature beschrijft hoe een internationaal team onder leiding van de Universiteit van Zürich in Zwitserland klassieke glaciologische veldwaarnemingen combineerde met een schat aan informatie van verschillende satellietmissies om nauwgezet te berekenen hoeveel ijs verloren is gegaan door 19 verschillende gletsjergebieden. rond de wereld. Ze onthullen dat 9625 gigaton ijs was verloren van 1961 tot 2016, waardoor de zeespiegel met 27 mm steeg.

Het Climate Change Initiative van ESA, een onderzoeksprogramma dat erop gericht is om globale datasets te genereren over de sleutelcomponenten van het klimaat op Aarde (de zogenaamde ‘essential climate variables’) was cruciaal voor het onderzoek.

Het gletsjerproject van het Initiative zorgde samen met het voormalige GlobGlacier-project van ESA voor contouren en data over de veranderingen in ijsmassa van duizenden verschillende gletsjers.

Frank Paul, een van de mede-auteurs van de studie legt uit: “Gletsjercontouren zijn nodig om nauwkeurige berekeningen te maken over de onderzochte gebieden. Tot op heden kwam die informatie hoofdzakelijk van de Amerikaanse Landsat-satellieten, waarvan de data ter beschikking gesteld worden van Europese gebruikers onder ESA’s Third Party Mission-overeenkomst.”

“In de toekomst zal in het bijzonder de Copernicus Sentinel-2-missie steeds meer bijdragen aan het nauwkeurig monitoren van veranderingen in gletjsers.”


Glaciale achteruitgang
Een artikel dat onlangs in Nature Geosciences is gepubliceerd, beschrijft hoe een veelvoud aan satellietbeelden werd gebruikt om te laten zien dat er een vertraging is geweest in de snelheid waarmee gletsjers door de hoge bergen van Azië glijden. Deze animatie laat eenvoudig zien hoe gletsjers in Sikkim in Noordoost-India zijn veranderd tussen 2000 en 2018. Een van de foto's is afkomstig van de NASA / USGS Landsat 7-missie die op 26 december 2000 werd veroverd en de andere is afkomstig van de Europese Copernicus Sentinel-2A-satelliet, vastgelegd op 6 December 2018.

Digitale hoogtemodellen met topografische details van een gebied werden berekend met behulp van gegevens van de ASTER-instrumenten van het Japanse ruimevaartagentschap JAXA, aan boord van de Amerikaanse Terra-missie en de Duitse missie TanDEM-X. Gegevens uit die beide bronnen werden verwerkt binnen het Glaciers Climate Change Initiative en andere projecten.

De onderzoekers combineerden deze gegevens met de uitgebreide glaciologische databank die de World Glacier Monitorting Service bijhoudt. Zo werd het mogelijk om de veranderingen in de ijsdikte op 19.000 gletsjers over heel de wereld te reconstrueren.

Door verschillende bronnen en methoden van waarnemingen te combineren tot een alomvattende nieuwe dataset konder de onderzoekers inschatten hoevbeel ijs verloren gegeaan is in alle gebergtes sinds de jaren 60.

Glaciologische metingen gemaakt op het terrein gaven de jaarlijkse schommelingen, terwijl de de satellietgegevens toelieten om het ijsverlies over periodes van verschillende jaren of decennia te bepalen.

“Hoewel we nu duidelijke informatie kunnen geven over hoeveel ijs er in elke gletsjer-regio verloren ging, is het belangrijk ook te benadrukken hoezeer de snelheid van het verlies de afgelopen 30 jaar toegenomen is. We verliezen op dit moment 335 miljard ton ijs per jaar, wat overeenstemt met een zeespiegelstijging van bijna 1 mm per jaar,” zegt hoofdonderzoeker Michael Zemp.


Panmah en Choktoi-gletsjers
Met 15 afbeeldingen van Landsat comprimeert de animatie 25 jaar van verandering in slechts 1,5 seconde om het complexe gedrag van de stijgende gletsjers in de Panmah-regio van het Karakoram-gebergte in Azië te onthullen. Gletsjers worden getoond in lichtblauw, sneeuw in lichtblauw tot cyaan, wolken in wit, water in donkerblauw, vegetatie in groen en kaal terrein in roze tot bruin.

Het opwarmende water van de oceanen blijft de belangrijkste factor die de zeespiegel doet stijgen. Het smeltende gletsjerijs staat op de tweede plaats.

Dr Zemp voegt toe, “Met andere woorden verliezen we elk jaar ongeveer drie keer het equivalent van het volume van al het ijs in de Europese Alpen, wat instaat voor zo’n 30% van de snelheid waarmee de zeespiegel momenteel stijgt.”

Wereldwijd leiden verdwijnende gletsjers uiteindelijk tot minder water voor miljoenen mensen, minder elektriciteit uit waterkrachtcentrales en minder water voor gewassen. Smeltende gletsjers zorgen niet alleen voor een stijgende zeespiegel, ze vergroten ook het risico op andere natuurrampen zoals overstromingen ten gevolge van gletsjer-meer-uitbarstingen en de daarmee gepaard gaande aardverschuivingen.

Kennis over de snelheid waarmee gletsjers op lange termijn krimpen is dus cruciaal om goed geïnformeerde beslissingen over klimaatadaptatie te kunnen nemen in de toekomst. Dit soort informatie is bijgevolg van kritisch belang voor international organen die de klimaatverandering evalueren, zoals het Intergovernmental Panel on Climate Change.

Mark Drinkwater, Senior Advisor voor de cryosfeer en het klimaat bij ESA, voegt toe: “Rekening houdende met de sociaal-economische gevolgen is het lot van gletsjers in het toekomstige klimaat iets dat ESA serieus neemt.”

“Het is fundamenteel dat we voortbouwen op de bestaande monitortingcapaciteit met waarnemingen van de Sentinel-missies van het Copernicus-programma van de EU en met andere ESA- en Third Party-missies. Deze gegevens zijn cruciaal om robuuste klimaatvoorspellingen te maken en zo regionaal en van jaar tot jaar de schommelingen te meten van gletsjers en andere onderdelen van de cryosfeer, zoals de sneeuwlaag, zee-ijs en de ijskappen.”

http://www.esa.int/dut/ESA_in_your_coun ... halve_eeuw

[Fenna]

En hoeveel is de zeespiegel nou gestegen?
0, nada, noppes.

[Determinist]

12_seaLevel_left.gif

9-4-2019 10-08-32.png

[Gast1]

Lijkt mij duidelijk ...

[Witte wel]

Zandzakken voor de deur dan.

[univers]

Heeft weinig nut.

[Gast1]

Zandzakken voor de deur dan.

Het zijn 'millimeters' die een enorme globale watermassa vertegenwoordigen, maar ik weet dat jij dat weet

Dit is een mooi voorbeeld, vier dagen geleden las ik dit inzake de droogte in Noord-Italië:
Het Gardameer lijkt voorlopig gespaard maar de situatie in het Lago Maggiore en het Comomeer is dramatisch.
Het water in het Lago Maggiore staat 16 centimeter boven het peil dat normaal aan het eind van de zomer wordt bereikt,
volgens experts ‘ontbreekt’ er 300 duizend kubieke meter in het op één na grootste meer van Italië.

300.000 kuub is veel, maar is dat veel voor een oppervlakte van 212 km² (want zo groot is het Lago Maggiore).
Slechts één enkel regenbuitje van 15 millimeter over de gehele oppervlakte van dat meer is al meer dan 300.000 m2 ...

Maar ja, wie rekent dan na ...

[univers]

een paar millimeters kan een groot verschil veroorzaken.

[Gast1]

Precies.

[MetalPig]

Dit is een mooi voorbeeld, vier dagen geleden las ik dit inzake de droogte in Noord-Italië:
Het Gardameer lijkt voorlopig gespaard maar de situatie in het Lago Maggiore en het Comomeer is dramatisch.
Het water in het Lago Maggiore staat 16 centimeter boven het peil dat normaal aan het eind van de zomer wordt bereikt,

16 cm boven normaal? Hoe is dat een teken van droogte?

[MetalPig]

Het water in het Lago Maggiore staat 16 centimeter boven het peil dat normaal aan het eind van de zomer wordt bereikt,

16 cm boven normaal? Hoe is dat een teken van droogte?

Oh wacht, ik snap het al

[MetalPig]

300.000 kuub is veel, maar is dat veel voor een oppervlakte van 212 km² (want zo groot is het Lago Maggiore).
Slechts één enkel regenbuitje van 15 millimeter over de gehele oppervlakte van dat meer is al meer dan 300.000 m2 ...

Maar ja, wie rekent dan na ...

Jij en ik

In andere artikelen kom ik tekorten tegen van honderden miljoenen kuubs, dus ik denk dat er in dit artikel een fout gemaakt is.

[Gast1]

Ik bedoelde natuurlijk 300.000 m3 (kubieke meter) 300.000 m2 (zijn vierkante meters) ...
Ik heb dus een vergissing gemaakt.

[Fenna]

Je deed een Jesse Klavertje

[Gast1]

Je deed een Jesse Klavertje

Juist, een synoniem voor een 'Jesse Klavertje' ... hoewel Jesse zelf ook een vergissing is van het schier menselijk vernuft

[Fenna]