Patagonische ijskap is aanzienlijk omvangrijker dan gedacht

De plek voor nieuws en feiten over de Natuur en het Milieu op aarde.
Ook topics over de prachtige Dierenwereld op onze planeet kunnen hier worden geplaatst.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Patagonische ijskap is aanzienlijk omvangrijker dan gedacht

Bericht door univers » 05 jun 2019, 22:02

Afbeelding
Gletsjers in de regio Patagonië in Zuid-Amerika, inclusief de Viedma-gletsjer in Argentinië (foto), zijn veel dikker dan verwacht, volgens een zeven jaar durende enquête van wetenschappers van UCI, Chili en Argentinië die onderzoekers en planners in staat zullen stellen de effecten van opwarming van de aarde en plannen voor mogelijke verstoringen in zoetwaterbronnen. Jeremie Mouginot / UCI

Na een uitgebreid zeven jaar durend onderzoek van Patagonië hebben glaciologen van de Universiteit van Californië, Irvine en partnerinstellingen in Argentinië en Chili geconcludeerd dat de ijskappen in deze uitgestrekte regio van Zuid-Amerika zijn aanzienlijk zwaarder dan verwacht.

Door een combinatie van grondobservaties en zwaartekracht in de lucht en radarpeilmethoden, creëerden de wetenschappers de meest volledige ijsdichtheidskaart van het gebied tot nu toe en ontdekten dat sommige gletsjers wel een mijl (1.600 meter) dik zijn. Hun bevindingen werden vandaag gepubliceerd in het American Geophysical Union tijdschrift Geophysical Research Letters .

"We dachten niet dat de ijsvelden op het Patagonische plateau behoorlijk substantieel zouden kunnen zijn," zei co-auteur Eric Rignot, professor Donald Bren en voorzitter van Earth System Science bij UCI. "Als resultaat van dit multinationale onderzoeksproject, ontdekten we dat - bij elkaar opgeteld - de noordelijke en zuidelijke delen van Patagonië duidelijk meer ijs bevatten dan verwacht, ongeveer 40 keer het ijsvolume van de Europese Alpen."

Patagonië herbergt de grootste ijsvelden op het zuidelijk halfrond buiten Antarctica, en zijn gletsjers behoren tot de snelstbewegende ter wereld. Oppervlaktewaarderingsobservaties van satellietradaraltimetrie en optische beelden hebben aangetoond dat de meeste ijsplaten in de regio de afgelopen veertig jaar snel zijn afgenomen. De bijdrage aan de wereldwijde zeespiegelstijging door het smelten is in die tijd in een steeds sneller tempo toegenomen.

Onderzoek co-auteur M. Gabriela Lenzano, een onderzoeker bij de Nationale Wetenschappelijke en Technische Onderzoeksraad van Argentinië, zei dat de resultaten "de wetenschappelijke gemeenschap zullen helpen de interacties en gevolgen van de ijskapdynamiek en het klimaat in deze koude omgeving beter te verklaren - en de impact op gemeenschappen en ecosystemen stroomafwaarts. "

Met preciezere kennis van de grootte en vorm van de gletsjers in deze zeer beschermde regio - waarvan een groot deel is opgenomen in een van de grootste nationale parksystemen ter wereld - kunnen onderzoekers en planners de effecten van het broeikaseffect en het plan nauwkeuriger modelleren voor mogelijke verstoringen in zoetwaterbronnen die de inwoners dienen.

"Dit is de reden waarom het hebben van nauwkeurige kaarten van de ijsdikte een prioriteit is," zei hoofdauteur Romain Millan, die een UCI afgestudeerde student in Earth System Science was voor het grootste deel van dit onderzoeksproject en nu een postdoctoraal onderzoeker is aan het Institute of Environmental Geowetenschappen in Grenoble, Frankrijk. "Het is van fundamenteel belang om de juiste contouren en diepte van de gletsjerdalen te krijgen; anders zullen simulaties van gletsjerterugtrekking altijd verkeerd zijn. "

De moeilijkheid in het kwantificeren van de hoogte en dikte van het bed heeft het vermogen van wetenschappers beperkt om de potentiële bijdrage van de regio aan de zeespiegelstijging te voorspellen; model gletsjerdynamica als reactie op klimaatverandering; onderzoek naar de gevolgen voor zoetwaterbronnen; of bereid je voor tegen gevaren zoals overstroming van het meer, die optreedt wanneer een dam met een gletsjermeer faalt.

Eerdere pogingen om het totale gewicht van het ijs te peilen zijn tekortgeschoten, omdat traditionele peiltechnieken beperkt waren tot de ondiepste delen van het ijsveld. Een ander obstakel was de gematigde aard van het Patagonische ijs. Het bevroren water in de gletsjers is nabij het smeltpunt van boven naar beneden; het hogere watergehalte maakt dit soort ijs moeilijker te meten met radar.

Om deze uitdagingen het hoofd te bieden, gingen de wetenschappers de lucht in, vliegend over brede stukken terrein in helikopters en vliegtuigen met een vaste vleugel uitgerust met gravimeters, apparaten die het ijsvolume kunnen bepalen door veranderingen in het zwaartekrachtveld van de aarde te lezen. De toevoeging van gegevens verzameld door glaciologen uit het Centrum voor Wetenschappelijke Studies van Chili, die sinds 2002 de dikte van het ijs in kaart brachten met laagfrequente radargeluiden in de lucht, vormde de sleutel tot een uitgebreidere beschrijving van de omstandigheden in het gebied.

"Dit onderzoek is verbeterd en succesvol afgerond dankzij onze samenwerking met de Rignot-groep bij UCI en onze Argentijnse collega's, met wie we aan beide zijden van het zuidelijke ijsveld van Patagonië hebben gewerkt - ongeacht de politieke grens die de regio verdeelt," zei co-auteur Andrés Rivera van het Chileense centrum.

Ondersteuning voor dit project werd geleverd door de Gordon and Betty Moore Foundation, het Jet Propulsion Laboratory van NASA en de missie IceBridge van NASA.

https://news.uci.edu/2019/06/03/patagon ... udy-finds/
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie