Een nieuwe eendensnavelige dinosaurus, Kamuysaurus japonicus, geïdentificeerd

[univers]

Reconstructie van Kamuysaurus japonicus (Kobayashi Y., et al, Scientific Reports , 5 september 2019)

De dinosaurus, wiens bijna complete skelet werd opgegraven uit 72 miljoen jaar oude zeeafzettingen in Mukawa Town in Noord-Japan, behoort tot een nieuw geslacht en soort van een herbivoor hadrosaurid-dinosaurus, volgens de studie gepubliceerd in Scientific Reports . De wetenschappers noemden de dinosaurus Kamuysaurus japonicus.

Een gedeeltelijke staart van de dinosaurus werd in 2013 voor het eerst ontdekt in de buitenste afzettingen van de Boven-Krijt Hakobuchi-formatie in het Hobetsu-district van de stad Mukawa, Hokkaido. Uit de opgravingen is een bijna volledig skelet gevonden dat het grootste dinosaurusskelet is dat ooit in Japan is gevonden . Het staat bekend als 'Mukawaryu', bijgenaamd naar de opgravingslocatie.


Kaart van Hokkaido met de locatie van het district Hobetsu waar Kamuysaurus (zwarte ster met het label " Kj ") werd opgegraven. (Kobayashi Y., et al, Scientific Reports , 5 september 2019)

In de huidige studie heeft een groep onderzoekers onder leiding van professor Yoshitsugu Kobayashi van het Hokkaido University Museum vergelijkende en fylogenetische analyses uitgevoerd op 350 botten en 70 taxa van hadrosauriden, wat heeft geleid tot de ontdekking dat de dinosaurus tot de Edmontosaurini clade behoort en nauw in de buurt is gerelateerd aan Kerberosaurus opgegraven in Rusland en Laiyangosaurus gevonden in China.


Een gefossiliseerd skelet van Kamuysaurus japonicus werd voor het eerst ontdekt in het district Hobetsu in de stad Mukawa, Hokkaido, in 2013. Uit de opgravingen bleek een bijna volledig skelet (hierboven), momenteel het grootste dinosaurusskelet dat ooit in Japan is gevonden.

Het onderzoeksteam ontdekte ook dat Kamuysaurus japonicus, of de godheid van Japanse dinosaurussen, drie unieke kenmerken heeft die niet worden gedeeld door andere dinosaurussen in de Edmontosaurini-clade: de lage positie van de inkeping van het schedelbot, het korte stijgende proces van het kaakbot, en de voorste helling van de neurale stekels van de zesde tot twaalfde dorsale wervels.


Geselecteerde schedelelementen van Kamuysaurus japonicus . De unieke kenmerken ervan zijn de lage positie van de inkeping van het schedelbot (quadratojugal inkeping, qjn) en het korte stijgende proces van het kaakbot (rechthoekig, acp). (Kobayashi Y., et al, Scientific Reports , 5 september 2019)

Volgens de histologische studie van het team was de dinosaurus een volwassene van 9 jaar of ouder, 8 meter lang en woog hij 4 ton of 5,3 ton (afhankelijk van of hij respectievelijk op twee of vier poten liep) toen hij nog leefde. Het frontale bot, een deel van zijn schedel, heeft een groot gewrichtsfacet dat aansluit op het neusbot, wat suggereert dat de dinosaurus mogelijk een kam heeft gehad. De kuif, als deze bestond, wordt verondersteld te lijken op de dunne, platte kuif van de subadults Brachylophosaurus , waarvan de fossielen in Noord-Amerika zijn opgegraven.


Holotype skelet van Kamuysaurus japonicus (a). Gereconstrueerd skelet met teruggewonnen elementen in wit (b). De unieke kenmerken zijn de voorste helling van neurale stekels van de zesde tot twaalfde dorsale wervels (*). (Kobayashi Y., et al, Scientific Reports , 5 september 2019)

De studie werpt ook licht op de oorsprong van de Edmontosaurini-clade en hoe deze zou zijn gemigreerd. De nieuwste gemeenschappelijke voorouders verspreidden zich wijd over Azië en Noord-Amerika, die verbonden waren door wat nu Alaska is, waardoor ze tussen de twee continenten konden reizen. Onder hen bewoonden de clade van Kamuysaurus, Kerberosaurus en Laiyangosaurus het Verre Oosten tijdens de Campanian, de vijfde van zes eeuwen van het late Krijt, voordat ze onafhankelijk evolueerden.

De analyses van het onderzoeksteam wezen op de mogelijkheid dat voorouders van hadrosauriden en zijn subfamilies, Hadrosaurinae en Lambeosaurinae, de voorkeur gaven aan gebieden in de buurt van de oceaan, wat suggereert dat de kustlijnomgeving een belangrijke factor was in de diversificatie van de hadrosauriden in zijn vroege evolutie, vooral in Noord Amerika.

https://www.global.hokudai.ac.jp/blog/a ... dentified/