Halloween crack

[univers]

De missie Copernicus Sentinel-1 voert ons over scheuren in de Brunt-ijsplaat, die in de sector Weddell Sea op Antarctica ligt.

Met behulp van radarbeelden van de Copernicus Sentinel-1-missie, toont de animatie de evolutie van twee ijsfracturen van september 2016 tot half oktober 2019. De grote kloof die naar het noorden loopt, wordt Chasm 1 genoemd, terwijl de splitsing naar het oosten wordt aangeduid als de Halloween Barst.

Voor het eerst gespot op 31 oktober 2016, loopt de Halloween-crack uit een gebied dat bekend staat als McDonald Ice Rumples - waar de onderkant van de drijvende ijskap op de ondiepe zeebodem is geaard. Dit vastzetpunt vertraagt ​​de ijsstroom en verfrommelt het ijsoppervlak in golven.

Kloof 1 daarentegen bestaat al meer dan 25 jaar. Het was voorheen vele jaren stabiel, maar in 2012 werd opgemerkt dat de slapende scheur zich naar het noorden begon uit te breiden.

Nu worden Chasm 1 en Halloween crack slechts enkele kilometers van elkaar gescheiden. Wanneer ze elkaar ontmoeten, breekt er een ijsberg af ter grootte van Groot-Londen. De twee verlengde breuken zijn ingesteld om elkaar jarenlang te snijden - het is slechts een kwestie van tijd voor de twee om elkaar te ontmoeten.

De Brunt-plank wordt al tientallen jaren gecontroleerd door glaciologen en verandert voortdurend. Vroege kaarten uit de jaren zeventig geven aan dat de ijsplaat vroeger een massa kleine ijsbergen was die door zeeijs aan elkaar waren gelast.

Afkalven is een natuurlijk proces van de levenscyclus van ijsplaten. Hoewel de ijsberg behoorlijk groot is, zal het niet de grootste ijsberg zijn om te kalven op Antarctica. In 2017 brak een deel van Larsen C af met het paaien van een van de grootste geregistreerde ijsbergen en veranderde de omtrek van het Antarctische schiereiland.

Beweging van ijsplaten is zeer onvoorspelbaar. Routinematige monitoring van satellieten biedt ongekende weergaven van gebeurtenissen in afgelegen gebieden en laat zien hoe ijsplaten reageren op veranderingen in ijsdynamiek, lucht- en oceaantemperatuur.

Als een geavanceerde radarmissie kan Copernicus Sentinel-1 het oppervlak van de aarde weergeven door wolken en regen en ongeacht of het dag of nacht is. Dit maakt het een ideale missie voor het bewaken van de poolgebieden, die in de wintermaanden in het donker zijn, en voor het bewaken van tropische bossen, die meestal worden gehuld door wolken.

https://www.esa.int/Applications/Observ ... Sentinel-1