Welke soort zou dominant worden op aarde als mensen uitsterven?

[4l13N]

Wat zou er in een post-apocalyptische toekomst kunnen gebeuren als mensen het toneel zouden verlaten? Mensen zullen immers zeer waarschijnlijk verdwijnen lang voordat de zon zich uitbreidt tot een rode reus en alle levende wezens van de aarde uitroeit.

Ervan uitgaande dat we niet al het andere leven doven als we verdwijnen (een onwaarschijnlijke prestatie ondanks onze unieke neiging tot uitsterven), vertelt de geschiedenis ons dat we een aantal vrij fundamentele veranderingen moeten verwachten wanneer mensen niet langer de dominante diersoort van de planeet zijn.

Dus als we de kans krijgen om ongeveer 50 miljoen jaar na onze verdwijning op tijd naar de aarde te gluren, wat zouden we dan vinden? Welk dier of welke groep dieren zou 'overnemen' als de dominante soort? Zouden we een planeet van de apen hebben, zoals gedacht in populaire fictie? Of zou de aarde worden gedomineerd door dolfijnen, of ratten, of waterberen, of kakkerlakken of varkens of mieren?

De vraag heeft veel populaire speculaties geïnspireerd en veel schrijvers hebben lijsten met kandidaat-soorten aangeboden. Voordat we echter raden, moeten we zorgvuldig uitleggen wat we bedoelen met een dominante soort.

Laten we bij het dierenrijk blijven

Je zou kunnen stellen dat het huidige tijdperk een tijdperk van bloeiende planten is. Maar de meeste mensen stellen zich Audrey Two niet voor in Little Shop of Horrors als ze het leven in de toekomst voor ogen hebben (zelfs de fictieve triffiden hadden karakteristieke dierlijke kenmerken - roofdiergedrag en het vermogen om te bewegen).

Laten we de discussie dus aan dieren houden. Dit is om praktische en niet om filosofische redenen: volgens sommige normen wordt de wereld nu en altijd gedomineerd door bacteriën, ondanks het nominale einde van het "tijdperk van microben", ongeveer 1,2 miljard jaar geleden. Dit was niet omdat bacteriën ophielden of in prevalentie afnamen, maar eerder omdat we bij onze bijziendheid de neiging hebben meer belang te hechten aan de grote meercellige organismen die daarna kwamen.

Volgens sommige verhalen is vier van de vijf dieren een nematode (een rondworm), dus uit al deze voorbeelden is het duidelijk dat noch prevalentie, overvloed noch diversiteit de eerste vereiste is om een "dominante" vorm van leven te zijn. In plaats daarvan worden onze verbeelding gevangen genomen door grote en charismatische organismen.

De zachtmoedigen zullen de aarde erven

Er is een onmiskenbare mate van narcisme in de menselijke aanduiding van dominante soorten en een sterke neiging om de titel toe te kennen aan naaste familieleden. The Planet of the Apes verbeeldt zich dat onze naaste primatenverwanten spraak kunnen ontwikkelen en onze technologie kunnen gebruiken als we hen de tijd en ruimte geven om dat te doen.

Maar het is onwaarschijnlijk dat niet-menselijke primaatsamenlevingen onze dominantie van de aarde zullen erven, omdat de apen ons waarschijnlijk zullen uitsterven. We zijn al de enige levende mensachtigen die de staat van instandhouding niet bedreigd of kritisch bedreigd en het soort van wereldwijde crisis die onze soort zou uitroeien, zal de fragiele resterende populaties van de andere mensapen waarschijnlijk niet sparen. In feite is elke uitstervingsgebeurtenis die mensen treft waarschijnlijk het gevaarlijkst voor organismen die onze fysiologische basisbehoeften delen.

Zelfs als mensen bezwijken voor een wereldwijde pandemie die relatief weinig andere zoogdieren treft, zijn de mensapen precies de soort die het meeste risico loopt om nieuwe ziekten op te lopen die ons van de aarde verdrijven.

Zal een andere, afstandelijker, familielid (primaat, zoogdier of anderszins) intelligentie en een mensachtige samenleving ontwikkelen? Ook dat lijkt onwaarschijnlijk. Van alle soorten die in een bepaald stadium van de geschiedenis van de aarde misschien wel dominante dieren waren, staan ​​mensen alleen in hun opmerkelijke intelligentie en handvaardigheid. Hieruit volgt dat dergelijke eigenschappen noch vereisten zijn om dominant te zijn onder dieren, noch bijzonder waarschijnlijk eigenschappen zullen evolueren. Evolutie is geen voorstander van intelligentie omwille van zichzelf, maar alleen als het leidt tot een hogere overleving en reproductief succes. Daarom is het een grote vergissing om je voor te stellen dat onze opvolgers waarschijnlijk bijzonder intelligente of sociale wezens zijn, of dat ze in staat zijn om te spreken, of bedreven zijn in menselijke technologie.

Dus wat kunnen we veilig speculeren over de dominante soort, zo'n 50 miljoen jaar na de mensheid? Het antwoord is tegelijkertijd zowel onbevredigend als opwindend: hoewel we er redelijk zeker van kunnen zijn dat het geen pratende chimpansee zal zijn, hebben we anders geen idee hoe het eruit zal zien.

De wereld heeft in de loop van haar geschiedenis een aantal massale uitstervingsgebeurtenissen gezien. De diversificatie van het leven na elke gebeurtenis was relatief snel - en de "adaptieve straling" van nieuwe soorten produceerde nieuwe vormen, waaronder vele in tegenstelling tot de voorouderlijke lijnen die ze voortbrachten na het overleven van het voorafgaande uitsterven. De kleine sluwe-achtige wezens die zich in de late Krijtperiode onder de voeten van dinosaurussen haastten, zagen er heel anders uit dan de grotberen, mastodonen en walvissen die tijdens de tijd van zoogdieren van hen afstamden. Op dezelfde manier voorspelden de reptielen die het late Perm-uitsterven ongeveer 250 miljoen jaar geleden overleefden, waarbij 90% van de zee en 70% van de terrestrische soorten werd gedood, de pterosauriërs en dinosaurussen en zoogdieren en vogels die van hen afstamden niet duidelijk.

In Wonderful Life: the Burgess Shale and the Nature of History, beweerde wijlen Stephen J. Gould dat toeval, of onvoorziene gebeurtenissen, zoals hij het noemde, een grote rol speelden tijdens de belangrijke overgangen van het dierenleven. Er is ruimte om te discussiëren over het relatieve belang van contingentie in de geschiedenis van het leven, dat vandaag de dag nog steeds een controversieel onderwerp is. Het inzicht van Gould dat we het succes van moderne lijnen na een toekomstige uitsterving nauwelijks kunnen voorspellen, is een bescheiden herinnering aan de complexiteit van evolutionaire overgangen.

Dus hoewel het mogelijk is dat, zoals velen hebben gespeculeerd, de mieren de aarde van ons zullen overnemen, kunnen we ons alleen maar voorstellen hoe hun dominante mieren afstammelingen eruit zullen zien.

https://theconversation.com/what-specie ... -out-53340

[Tammy]

De vraag in de titel van dit topic 4l13N is interessant.
Mijn eerste gedachtens gaan uit naar de apen.
Waarschijnlijk omdat die het dichts bij ons mensen staat.
Maar die zijn juist het gevaarlijkste maak ik op uit het artikel.
Maar mieren gaan mij te ver alhoewel ik me natuurlijk daarin kan vergissen.
Hoe denk jij er zelf over ?

[univers]

Voorlopig zijn er meer mieren, dan mensen op deze wereld.

[4l13N]

De vraag in de titel van dit topic 4l13N is interessant.
Mijn eerste gedachtens gaan uit naar de apen.
Waarschijnlijk omdat die het dichts bij ons mensen staat.
Maar die zijn juist het gevaarlijkste maak ik op uit het artikel.
Maar mieren gaan mij te ver alhoewel ik me natuurlijk daarin kan vergissen.
Hoe denk jij er zelf over ?

Ik denk zelf toch wel apen. Apen hebben de evolutionaire stap toch al gedeeltelijk gezet. Ze hebben 5 vingers die onmisbaar zijn om gereedschap te kunnen hanteren, gereedschap die nodig is om te kunnen domineren.

[Tammy]

Ik denk ook aan apen 4l13N.
Ik zie die toch het meeste kans maken.
Univers de hoeveelheid van een soort hoeft niet altijd de dominanste te zijn.
Of zie jij dat met de mieren anders ?

[Annemiet]

Mieren en apen zouden dan ook weer evolueren naar een nieuwe soort - net als talloze andere soorten, dit blijft een zeer boeiende vraag
Zal afhangen van klimaats-en omgevingsomstandigheden allicht.

[univers]

Lijkt mij het beste, om ons daar niet druk over te maken.

[Gast1]

Lijkt mij het beste, om ons daar niet druk over te maken.

Dat is ook niet nodig, je iets afvragen is je niet druk maken over iets.
Het antwoord echter is uiterst simpel door je de vraag te stellen wat een dominante soort is.
Dominant betekent dat iets of iemand sterker is dan de rest en dat zijn in eerste instantie predatoren.
Althans zo lijkt het ...
Dan heb je nog allerlei soorten predatoren en daarvan hoeft de sterkste niet de grootste te zijn.
Althans zo lijkt het ...
Je heb ook een andere vorm van dominantie, de rangorde binnen een diersoort (de mens is hier een mooi voorbeeld van, maar ook de huismus).
Althans zo lijkt het ...

We dienen het echter te zoeken in de kleinste levensvormen op Aarde, waarbij we de overlevingskansen van het beerdiertje al eerder besproken hebben.
Maar we dienen nóg verder te zoeken, misschien wel naar de eerste levensvormen op Aarde; de ééncelligen.
En nóg verder, maar dan dienen we 'het leven' anders te definiëren.

Alles 'leeft' immers door te 'reageren' op iets, leven is niets anders dan enkel chemie.
En dat is dan weer liefde ... alles is liefde.
Dus liefde zal domineren, zoals liefde altijd gedomineerd heeft.

[univers]

En dat is dan weer liefde ... alles is liefde.

Daar is op deze wereld weinig van te merken.
Voorlopig vechten ze elkaar de kot uit.
Wat een liefde.

[Gast1]

Een volstrekt logische en te verwachten reactie univers.
Liefde in mijn perceptie is iets anders dan 'lief' voor elkaar zijn.

De liefde waar ik het over heb; de chemie, de drang om 'te overleven' is niet enkel lief zijn voor elkaar.

[Tammy]

Gast1 schreef :

Een volstrekt logische en te verwachten reactie univers.
Liefde in mijn perceptie is iets anders dan 'lief' voor elkaar zijn.

Hoe zie jij het woord liefde in deze topic waar de vraag is welke soort dominant zou kunnen worden op aarde ?

[Gast1]

Zoals ik al schreef Tammy:

De liefde waar ik het over heb; de chemie, de drang om 'te overleven' is niet enkel lief zijn voor elkaar.

Liefde is de weg om te overleven en zo kan liefde binden (de aantrekkingskracht -de chemie-) en zo kan liefde (soortliefde) ook vernietigen om zelf te overleven.
Maar liefde heeft niets met hebzucht of macht te maken.

'Lief zijn' of alles wat daarmee samenhangt -in harmonie met elkaar leven bijvoorbeeld en respect voor alles en iedereen hebben- is liefde wat er in het algemeen wordt verstaan.

[univers]

Lief zijn' of alles wat daarmee samenhangt -in harmonie met elkaar leven bijvoorbeeld en respect voor alles en iedereen hebben- is liefde wat er in het algemeen wordt verstaan.

Dan is de liefde ver te zoeken op deze planeet.
Misschien als ik een roze bril opzet.

[Gast1]

Lief zijn of alles wat daarmee samenhangt -in harmonie met elkaar leven bijvoorbeeld en respect voor alles en iedereen hebben- is inderdaad zeer zeker ver te zoeken.
Wanneer ik echter geen tv meer zou kijken en niet meer zou lezen, enkel nog bezig zijn met mijn directe omgeving en mijn 'werkelijkheid' dan ben ik omringt door 'lief zijn voor elkaar' ...
Zelfs mijn werkgever is lief voor mij.

Lief zijn is immers ook niet enkel iets voor de ander doen, maar ook aandacht geven.
Het is aan mij hoe ik met die aandacht om ga, of om kán gaan.

[Kristof Piessens]

Domineren is volgens mijn definitie het volgende;

Een groep mensen of dieren die zichzelf beschouwen als superieur en beter dan andere groepen mensen of dieren, volgens de evolutie is domineren een vorm van automatisch zichzelf aanpassen en/of verbeteren ten aanzien van andere diersoorten, gericht op overleven of bij wijze van spreken andere diersoorten zwakker maken of uit de markt te prijzen.
Dominant zijn is leidend en niet competitief of overlevend gericht, de basis van dominant zijn is de kennis en ervaring toe te passen in je huidige leven.

Het is een heel groot verschil tussen die twee woorden.

Maar ik denk niet dat het probleem zich spitst op dat "domineren" schijnbaar is dat zo, maar op een gegeven moment stopt het voor de mens als die de rangorde als hoogste wezen niet toepast als een normaal gegeven, de mens heeft altijd gestreden voor iets dat altijd eindigde in een dood straatje, bewustwording in deze is ingecalculeerd in het gedrag van de mens, je beschikt over een zelfbeheersing waarin je geen invloed uitoefent maar meer met de kennis en ervaring je gedrag vanzelf wijzigt en aanpast aan de situatie, en dat ook via je eigen bewustwording ook meer begrijpt wat in het licht van dat gedrag de oorzaak is dat er toe geleid heeft.

Vanuit liefde en zorg voor elkaar is er een verschil in de manier hoe je je voelt, begrijpt en leeft, daarom in niet mis te verstane woorden is het belangrijk dat je je eigen perspectief van 'geven om mensen' zeer goed begrijpt en bewust van bent dat dit impact heeft op anderen, er is een kant van de mensen die dat niet kent en als dusdanig echt niet 'geven om mensen', dat interesseert hen niet en dat heeft ook impact op anderen, de basis van dat geheel dient hoe dan ook heel goed begrepen te worden en toegepast !

[Tammy]

Bedankt Gast1 voor jouw uitleg hoe jij liefde ziet.

Kristof schreef :

Een groep mensen of dieren die zichzelf beschouwen als superieur en beter dan andere groepen mensen of dieren, volgens de evolutie is domineren een vorm van automatisch zichzelf aanpassen en/of verbeteren ten aanzien van andere diersoorten, gericht op overleven of bij wijze van spreken andere diersoorten zwakker maken of uit de markt te prijzen.

Daar kan ik mij in vinden wat jij schrijft.
Ik denk dat dat goed omschrijft wat dominantie is.

[Annemiet]

Als de dolfijn een manier vindt om op land te overleven zou die misschien de dominante soort kunnen worden
Hoogintelligent dier..

[Tammy]

De dolfijn zou het beste dier zijn Annemiet.
Wat jij zegt ook intelligent dus geen brute kracht maar zou de dolfijn het redden tegen niet intelligente dieren ?
Die zo sterk zijn fysiek dat ze de zachtheid van karakter van de dolfijn ondanks zijn intellect de baas kunnen zijn ?

[Annemiet]

De dolfijn zou het beste dier zijn Annemiet.
Wat jij zegt ook intelligent dus geen brute kracht maar zou de dolfijn het redden tegen niet intelligente dieren ?
Die zo sterk zijn fysiek dat ze de zachtheid van karakter van de dolfijn ondanks zijn intellect de baas kunnen zijn ?

Ik focus me hier inderdaad op intelligentie, de mens is uiteindelijk ook niet geworden wat hij is door brute kracht, dan hadden gorilla's wel onze plek ingepikt

[gusteman]

Puur op basis van gezond verstand geef ik de voorkeur aan de reactie van univers, met name

Lijkt mij het beste, om ons daar niet druk over te maken.

De soort die nu al dominant is zou dat ook blijven, lijkt me zo ... namelijk de bacteriën.
Want die zijn bepalend voor de evolutie van de andere soorten.

Verder is ook de vraagstelling heel krakkemikkig: er wordt zijdelings verwezen naar een post-apocalytptische omgeving maar er wordt niet vermeld welke soorten dit apocalyptisch gebeuren zouden overleefd hebben; er wordt enkel vermeld dat de mens zou uitgestorven zijn.
Nu is het natuurlijk zo klaar als een klontje dat een gebeurtenis die zo rampzalig zou zijn dat de volledige mensheid het niet zou overleven meteen ook zo goed als alle levensvormen aan de oppervlakte van de planeet zou uitgeroeid hebben ... kijken we maar gewoon naar de bosbranden in Australië en hoe vernietigend die zijn voor dierlijk en plantaardig leven.

Dus zoals ik reeds schreef: bacteriën maken de meeste kans om te overleven en dus zouden zij hun dominante rol blijven spelen.
En voor diegenen die twijfelen aan die dominantie: jouw eigen lichaam bestaat voor 15% uit lichaamseigen celstof ... die 15%, dat ben jij zelf ... de rest is water (60%) en bacteriën (25%).
Kan je nagaan wie hier de dominante rol heeft.
.