Australische bosbranden helpen voorspelling 2020 CO₂ stijging

[univers]

Een voorspelling van de atmosferische concentratie van koolstofdioxide toont aan dat 2020 een van de grootste jaarlijkse stijgingen van de concentratie zal kennen sinds de metingen begonnen in Mauna Loa, in Hawaï, 1958.

Gedurende het jaar zal de atmosferische concentratie van CO₂ naar verwachting een piek bereiken boven 417 delen per miljoen in mei, terwijl het gemiddelde voor het jaar naar verwachting 414,2 ± 0,6 ppm is. Dit jaargemiddelde vertegenwoordigt een stijging van 2,74 ± 0,57 ppm ten opzichte van het gemiddelde voor 2019. Terwijl door de mens veroorzaakte emissies de CO₂-toename van de concentratie veroorzaken, wordt voorspeld dat de impact van weerspatronen op wereldwijde ecosystemen dit jaar met 10% zal toenemen. Emissies van de recente bosbranden in Australië dragen tot een vijfde van deze stijging bij.

Professor Richard Betts MBE, van het Met Office Hadley Center en de Universiteit van Exeter, zei: “Hoewel de reeks van jaarlijkse CO of-niveaus sinds 1958 altijd een jaar-op-jaar groei heeft doorgemaakt, aangedreven door verbranding van fossiele brandstoffen en ontbossing, van stijging is niet perfect, zelfs niet omdat er fluctuaties zijn in de reactie van koolstofreservoirs in ecosystemen, vooral tropische bossen. Al met al zullen deze naar verwachting voor het tweede jaar op rij zwakker zijn dan normaal. ”

Van weerspatronen die verband houden met jaar-op-jaar schommelingen in de Stille Oceaan, is bekend dat ze de opname van koolstofdioxide door landecosystemen beïnvloeden. In jaren met een warmere tropische Stille Oceaan worden veel regio's warmer en droger, wat het vermogen van planten om te groeien en CO₂ te absorberen beperkt en het risico op bosbranden verhoogt die verdere emissies vrijgeven. Samen met andere weerpatronen en door de mens veroorzaakte klimaatverandering heeft dit bijgedragen aan het recente warme, droge weer in Australië, dat een sleutelrol speelde in de ernst van de bosbranden.

Professor Betts voegde eraan toe: “Het succes van onze eerdere voorspellingen heeft aangetoond dat de variabiliteit van CO₂ in de atmosfeer van jaar tot jaar meer wordt beïnvloed door de sterkte van koolstofreservoirs en -bronnen dan door veranderingen van jaar tot jaar. in door de mens veroorzaakte emissies. Desondanks zijn de antropogene emissies nog steeds de algemene oorzaak van de langdurige stijging van de concentraties. ”

De CO₂-concentraties in Mauna Loa worden gemeten door de Scripps Institution for Oceanography in UC San Diego en de National Oceanographic and Atmospheric Administration (NOAA). Brandemissies worden gemonitord door de Global Fire Emissions Database (GFED).

https://www.metoffice.gov.uk/about-us/p ... 2-forecast

Mauna Loa kooldioxide voorspelling voor 2020
Voorspelling van de jaarlijkse stijging van de concentratie koolstofdioxide in de lucht gemeten in de Mauna Loa, Hawaii voor 2020

De atmosferische koolstofdioxideconcentratie zal blijven stijgen in 2020 als gevolg van emissies door verbranding van fossiele brandstoffen, verandering in landgebruik en cementproductie, waarbij de jaarlijkse stijging van dit jaar relatief groot is en vergelijkbaar met die van vorig jaar als gevolg van de voortzetting van de tijdelijke verzwakking van het land. koolstofput veroorzaakt door klimaatvariabiliteit. Dit versnelt de jaarlijkse CO 2 -stijging van dit jaar met ongeveer 10%, met tussen 1% en 2% als gevolg van 2019/20 Australische bosbranden.


We voorspellen dat de jaarlijkse gemiddelde CO 2 -concentratie in Mauna Loa in 2020 2,74 ± 0,57 delen per miljoen (ppm) hoger is dan in 2019 (figuur 1). Dit zal de stijgende trend in CO 2 voortzetten die te zien is in het langetermijnrecord van metingen van het Mauna Loa observatorium in Hawaï daterend uit 1958 en vormen een goede gids voor wereldwijde CO 2 -niveaus. Als gevolg hiervan verwachten we dat de jaarlijkse gemiddelde CO 2 -concentratie in 2020 bij Mauna Loa 414,2 ± 0,6 ppm is. Voor het eerst zullen de maandelijkse CO 2 -niveaus hoger zijn dan 415 ppm (tijdens de lente en zomer) en blijven ze het hele jaar boven 410 ppm.


Voorspelling (rood) CO 2 -concentraties op het observatorium Mauna Loa, met eerdere voorspellingen (blauw) vergeleken met waarnemingen (zwart). Het voorspellingsonzekerheidsbereik (oranje) op basis van de SST-voorspelling is ± 2 standaarddeviaties.

De grootte van de jaarlijkse CO 2 -stijging is afhankelijk van antropogene emissies en de sterkte van natuurlijke koolstofputten die worden beïnvloed door klimaatvariabiliteit. Onze methode maakt gebruik van een statistische relatie tussen de jaarlijkse CO 2 -stijging , antropogene CO 2 -emissies en zee-oppervlaktetemperaturen (SST's) in de Niño3.4-regio van de equatoriale Stille Oceaan. We voorspellen dat de stijging tussen 2019 en 2020 vergelijkbaar zal zijn met die tussen 2018 en 2019, die groter was dan in de voorgaande twee jaar (figuur 2), vanwege de relatief warme temperaturen in de Niño3.4-regio. Dergelijke "El Niño-achtige" omstandigheden worden over het algemeen geassocieerd met gemodificeerde tropische weerpatronen die veel landregio's droger maken en het vermogen van planten om te groeien en CO te absorberen verminderen2 , waardoor de verwijdering van CO 2 uit de atmosfeer tijdelijk wordt verminderd . Samen met andere patronen van atmosferische variabiliteit heeft dit een rol gespeeld in de recente hete en droge omstandigheden in Australië , die hebben bijgedragen aan de ernst van de bosbranden. De hoge temperaturen werden ook nog extremer gemaakt door de voortdurende opwarming als gevolg van antropogene klimaatverandering.


aarlijkse verhogingen (groeisnelheid) in CO 2 -concentratie op het Mauna Loa observatorium van waarnemingen (zwart), onze statistische reconstructies en eerdere voorspellingen (blauw) en 2020-voorspelling (rood). Het voorspellingsonzekerheidsbereik op basis van de SST-voorspelling (ononderbroken rode lijn) is ± 2 standaardafwijkingen. Onzekerheid in de uitstoot van 2019 verhoogt de totale onzekerheid enigszins (rode stippellijn).

Schattingen uit de Global Carbon Budget suggereren dat de totale uitstoot door verbranding van fossiele brandstoffen en veranderingen in landgebruik is gestegen van 11,49 GtC in 2018 naar 11,56 GtC in 2019, dus dit zal ook een kleine bijdrage hebben geleverd aan een snellere stijging van de CO 2 -concentraties.

De CO 2 -concentratie in Mauna Loa varieert ook gedurende het jaar als gevolg van de opname van CO 2 door ecosystemen in het lente- en zomerseizoen op het noordelijk halfrond en een afgifte van CO 2 wanneer de vegetatie terugsterft in de herfst en winter. In 2020, uitgaande van de gebruikelijke reactie van de atmosfeer en het landecosysteem op de milde opwarming in de Stille Oceaan, voorspellen we dat deze seizoenscyclus in mei een piek van 417,4 ± 0,6 ppm bereikt en in september teruggaat naar een minimum van 411,0 ± 0,6 ppm alvorens opnieuw te stijgen. (Figuur 1, tabel 1).

Tabel 1. Voorspelling maandelijkse gemiddelde CO 2 -concentraties bij Mauna Loa voor 2020

https://www.metoffice.gov.uk/research/c ... 2-forecast